Bir decasyllable bir olan on hece ayet .
In Fransız şiirine , ilk kullanılan epik şiir ve o ana lirik ayetlerin biri oldu XIII inci yüzyıla kadar ve XVI th Alexandrian yavaş yavaş yerini aldı.
İskenderiye'nin söylediği gibi, geleneksel olarak dördüncü heceden sonra bir tireleme içerir :
Kadın ben fakir ve yaşlıyım Hiçbir şey bilmeyenler; // okunmayan herhangi bir harf. Au moutier bkz // kimin cemaatçisiyim Cennet boyalı, // harpların ve lavtaların olduğu yerde, Ve lanetlilerin tüketildiği bir cehennem Biri beni korkutuyor, // diğeri neşe ve neşe. Sahip olmanın sevinci beni // yüce Tanrıça yapar, Günahkarların hepsinin başvurması gereken, İnanç dolu, // tembellik veya iddiasız: Bu inançta // yaşamak ve ölmek istiyorum. ( Villon , Ballad Notre-Dame'a dua edecek )Ayrıca, on dokuzuncu yüzyıldan itibaren yarım yamalakta bir tireleme buluyoruz :
Açlık hayal kurar // büyük suratsız kurtlar; Nehir akıyor, // bulut kaçıyor; Camın arkasında // lambanın parladığı yerde, Küçük çocukların // pembe kafaları vardır. ( Hugo , Akşam şeyleri )Böyle bir ritim kolayca popüler, çocukça, hoş ama çok lirik parçalarda da kullanılabilir:
Yataklarımız // hafif kokularla dolu olacak, Derin divanlar // mezarlar gibi, Ve tuhaf çiçekler // raflarda Daha güzel göklerin altında // bizim için çiçek açtı. ( Baudelaire , Aşıkların Ölümü )
Decasyllable'da yazılan bir başka ünlü şiir , Paul Valéry'nin Le Cimetière marinidir .