Antik Yunan kalelerinin mimarisi çeşitli ve dikkat çekicidir.
Bir tahkimatın zayıf noktası olan kapı, savunma düzenlemesinde özel bir özenin konusudur. Birkaç çözüm düşünüldü. Piyadenin sağ tarafında daha büyük bir güvenlik açığı sunan Helenistik silahlanma, kısıtlı bir ilerlemenin gelişmesi, saldırganı zayıf tarafını savunmacılara sunmaya zorluyor. Çıkıntıların oluşturulması, kapıya yaklaşımın izlenmesini mümkün kılar. Saha düzeni, saldırganın her taraftan savunucular tarafından çevrelendiği bir tuzak sistemi sunar. Halen gözlemlenebilen kalıntılar, her duruma özgü büyük bir çeşitlilik sunmaktadır. Mantiné'nin büyük D kapısı, bu farklı çözümlerin özellikle ayrıntılı ve sentetik bir örneğini sunar.