İl (edebiyat)

Bu makale yayınlanmamış çalışma veya doğrulanmamış ifadeler (Aralık 2015).

Referans ekleyerek veya yayınlanmamış içeriği kaldırarak yardımcı olabilirsiniz. Daha fazla ayrıntı için konuşma sayfasına bakın.

"  İl , taşra  " terimi, kullanımının özellikle Paris'te yaygın olduğu ve büyük ölçüde Parisciliğin olduğu Fransa'da güçlü bir çağrışıma sahiptir . Bu anlam aynı zamanda Lima, Sofya ve Bükreş'te de kullanılmaktadır. Sorun bu anlamda ortaya çıkmaz Belçika veya Kanada'da diğer taraftan, İtalya benzer çok yaşamakta. Etimolojik olarak vilayet, Roma imparatorları tarafından fethedilen (pro vincere) ülkedir , daha sonra eski rejim altında vilayetler askeri ve mali bölgelerdir.

Modern yeniden icat XIX inci  ili siyasi nedenlerden motive edilmiş yüzyılda, Fransa hala parçalanmış ve bölünmüş, biz vatansever duyguları güçlendirmek gerekir. O andan itibaren, yetkililer, başkentteki tüm idari sistemi bir araya getiren, kültürel farklılıkları inkar etmediğinde ( örneğin, bölgesel dillerin öğretilmesi yasağı) düzelten ve tarihi yeniden yazan merkezileştirici bir devleti sağlamlaştırmaya çalışıyorlar. Michelet önderliğinde , kırılgan cumhuriyetin doğuşuna kadar Galya atalarının bazen yapay, tarihsel sürekliliğini bulmaya çalışarak.

Eyalet edebiyatta hayal kurdu

Aralığı fanteziler Fransa tarafından üretilen, literatürde bir il, zengindir değiştirildi, ancak biz yine de bir tipoloji deneyebilir.

• Eyaletin varsayılan aşağılık kompleksi, Honoré de Balzacten daha net olamazdı  : "On dokuzuncu yüzyılda Fransa iki büyük bölgeye ayrılmıştır: Paris ve eyalet, Paris'in kıskanç vilayeti" La Muse du Département , sayfa 652, devam ediyor:

“Ne kadar uzun olursa olsun, ne kadar güzel, ne kadar güçlü olursa olsun, herhangi bir bölümde doğan genç bir kız başlangıçta olabilir, eğer Dinah Piédefer gibi illerde evlenirse ve orada kalırsa, kısa sürede taşralı bir kadın olur. Sabit projelerine, ortak yerlere, fikirlerin sıradanlığına, tuvaletin dikkatsizliğine, bayağılıkların bahçeciliğine rağmen, bu yeni ruhta saklı olan yüce varlığı istila eder ve her şey söylenir, güzel bitki solur. Aksi nasıl olabilir? Küçük yaşlardan itibaren, taşralı genç kızlar sadece çevrelerindeki illerden insanları görüyorlar, daha iyisini icat etmiyorlar, sadece vasat arasında seçim yapmak zorunda kalıyorlar, taşralı babalar sadece kızlarıyla evleniyor. '' Taşra erkeklerine; hiç kimsenin ırkları geçme fikri yoktur, zihin zorunlu olarak piçleşir; bu nedenle birçok kasabada kanın çirkin olması kadar zeka da kıt hale geldi. İnsan her iki türde de bodurdur, çünkü talihin nimetleriyle ilgili uğursuz fikir tüm evlilik kurallarına hakimdir. Yetenekli insanlar, sanatçılar, üstün insanlar, hepsi parlak tüylü horoz Paris'e uçar. Bir kadın kadar aşağı olan taşralı bir kadın, kocasından hâlâ aşağıdır. "

• Sersemlik diğerinin, Parisli değil ve biz sadece Balzac tanıştığım biri. "Taşralı: Ayrılıktan yoksun kalan, terbiyeli. "Diyor Larousse ait XX inci  yüzyıl. Bir örnek olarak Le Petit Robert tarafından verilen "O, taşradan taze bir ahmak adamdır" ( Dancourt ) , "Artık bir taşra eğitiminin fikirleri daralmış olan bu basit kız değildi" ( Voltaire ) alıntılayalım. "Biraz taşralı olan trajediye ağladığını açıkça göreceğiz" ( Genlis ).

• Balzac ile geniş bir bakış açısıyla görülen piç kurusu , " Taşralı gözleri için güzel gözleri vardı" ( Gresset ), "Dünyada bir taşra gazetecisinin işlevleri kadar acınası bir şey var mı, asla elde etmek için sadece kabalıklar yazmaya mahkum mu? izleyicisinin seviyesine. "( Auguste Nefftzer )," Lyon ya da Rennes'e nakledilen Parisienne bir yılda aptallaşıyor ve en üstün adam çeyrek kaldıktan sonra küçüklüğü keşfedecek "( Joséphin Peladan ).

• Le mortal ennui  : “Paris kalabalık bir yalnızlıktır; bir taşra kasabası, yalnızlığın olmadığı bir çöldür. "( François Mauriac )," İllerde yağmur dikkat dağıtıcı oluyor. " ( Edmond ve Jules de Goncourt ), “ Erkek kadın için yapılmıştır. Kadınlar, özellikle dikkat dağıtıcı unsurların olmadığı illerde erkekler için yaratılmıştır. "( Feydeau ) veya" Ruhun derin değişiklikleri ne olursa olsun hiçbir şeyin değişmediği bu taşralı varoluşlarda korkunç bir şey var. »( Julien Green ).

Notlar ve referanslar

1. Claudio Sabelli Fioretti, C'era una volta la provincia. Storia, tendenze, immagini e cultura di un piccolo mondo , Milan, Sperling ve Kupfer, 1991
2. Bernard Poche, Les Mésaventures de “laprovince” tarih boyunca , CNRS-CERAT, Grenoble.
3. Joséphin Peladan , Typhonia , Paris, E.Dentu,1892, s.  30