Elohim adı , İbranice אֱלֹהִים ( Elohim ), Tevrat'ta ( İbranice İncil ) genellikle "Tanrı" (tekil veya çoğul) olarak çevrilen bir terimdir . "Elohim" (eoi) isminin ünlüleri bazen Masoretik metindeki Tetragrammaton'a , "YHWH", " Adonai " adındakilerden daha az sıklıkla atfedilir . Yahudi geleneğinde, "Elohim" isminin seçimi, Tanrı'nın gücü fikrini vurgular.
Elohim, Sami dillerinde "Tanrı" anlamına gelen ' ēl kökünden gelen uzun bir formdur . Bu karşılaştırılacak olan Akkad Ilu , Arami Ela ve Arapça ilah . Dilbilgisi açısından "elohim" formu çoğul -îm ile biter . İncil'in çeşitli oluşumlarında, Elohim aslında "tanrıları" belirtmek için çoğul bir biçime karşılık gelir. Öncesinde belirli bir makale ("tanrılar") olabilir ve çoğul halindeki bir fiil veya sıfatla birlikte olabilir. Elohim formu, yalnızca İsrail'in Tanrısı söz konusu olduğunda değil, bireysel bir tanrıya da uygulanabilir. Böylece tanrı Kemoch olan elohim ait Moab ise Astarte'nin olan elohim ait Saydalı . Aynı zamanda doğaüstü bir varlığı, bir "hayalet" gibi küçük bir tanrı biçimini belirtmek için de kullanılır.
Bununla birlikte, Elohim formu , İbranice İncil'de 2.000'den fazla geçtiği için çoğunlukla İsrail'in Tanrısına atıfta bulunmak için kullanılır . Genellikle kesin makale, ha-elohim , yani "[gerçek] tanrı" ile ilişkilendirilir. İsrail tanrısına uygulandığında, Elohim genellikle tekil bir isim olarak değerlendirilir. Ancak bazen, özellikle elohim hayyim "yaşayan tanrı" ifadesinde çoğul bir fiil ile inşa edilir . İsrail'in tanrısını belirtmek için çoğul biçimin kullanılması farklı şekillerde açıklanmaktadır. Aynı şekilde, soyutlama fikri işaretleme yollarından olabilir zekunim gelen, Disisleri , yaşlılık belirler ( "eski"). Bu kullanım aynı zamanda çoğul bir ihtişam ya da mükemmellik biçimini ya da bir yoğunlaştırma ve mutlaklaştırma biçimini işaret edebilir, o zaman elohim “tanrıların tanrısı” olur. (Ek not): Elohim, yalnızca bir tanrının gösterilmesinden daha yaygın olarak kullanılan bir terimdir. Örneğin, ESKİ Antlaşma'da (Eski Ahit) kralları değil, aynı zamanda melekleri veya Tanrı'nın sözünün hitap ettiği insanları belirtmek için kullanılır.
In Genesis , “Elohim” “daha sık olduğunu YHWH ”: 118 karşı 139 oluşumları, 143 karşı 167, biz bileşik sözcükleri sayarsan. Elohim özellikle dünyanın yaratılışına başkanlık eder. Tersine, Tevrat'ın diğer dört kitabında "Elohim" çok daha az yaygındır. Nahmanides'in aktardığı Sifra'nın bir açıklamasına göre , Levililer'de tamamen yok .
İbranice'de çoğul bir isim için geçerli olan "Elohim" in " -im " ile bitişi birçok yoruma konu olmuştur.
Septuagint'in , o zaman Vulgate'in çevirileri , çoğul olan orijinal adı tekil bir adla veriyordu. Böylelikle Yaratılış 1. 1 - "Başlangıçta Elohim cenneti ve dünyayı yarattı" - Latince'de " Principio creavit Deus [Tanrı] cælum et terram " olarak tercüme ediliyor mu ? Çoğul kaynakta bir değişiklik yapıldı. Geleneksel teoloji ayrıca, bunu sayısal bir çoğuldan ziyade "çoğul mükemmellik" (" pluralis excellentiæ ") olarak kabul eder.
Çoğulluk birkaç yerde doğrulanır: Yaratılış 1. 26 : "Elohim şöyle dedi: kendi suretimizde, kendi benzerliğimizde insan yapalım ...". En sık yapılan yorum, "yap" ve "bizim" in ardından gelenleri, yani erkek ve dişi çifte insanlığı hesaba kattığını söylüyorsa , tekil olarak El'in aynı zamanda parçayı oluşturan Ugaritik tanrının adı olduğunu unutamayız bir triadın . Veya yine burada: Yaratılış 3. 22 : "Elohim şöyle dedi: Bakın, insan bizden biri haline geldi…".
Bu çoğulluğu açıklamak için birçok teori öne sürülmüştür. Geleneksel teoloji, dilbilgisel olarak “ʾEl” (word: “Tanrı” olarak çevrilen kelimenin tekil formu) veya “loEloah” dan (kadın gramer morfolojisi ile kompozisyonda kullanılan form) gelemeyeceğini onaylar. Bu nedenle, bu tekillerin İncil'in kendisinde belgelenmiş kullanımına rağmen, formun tekil olarak mevcut olmayan bir ismin çoğulu olacağını iddia ediyor. İncil'in orijinal metinleri bu nedenle tektanrıcılığı desteklemek için uyarlanmıştır.
Brown-Driver-Briggs İbranice-İngilizce sözlüğü , "El" ve "Eloah" ve hatta "Elyon" un yanı sıra tekil "Ela" yı gösterir ve şu yorumla birlikte: "Soru karmaşıktır ve sonuçlar belirsizdir. Aslında, bu kelimelerin her biri geleneksel olarak "EL" ( alef , lamed ) kökü ile ilişkilendirilse de, bu kelimelerin bununla bir bağlantısı olduğu kesin değildir " .
"İlkellik" hipotezine göre, "Elohim" in anlamı: "önünde güçlü" ve daha sonra "Eloah" ile: "korku, korku, saygı nesnesi", ama aynı zamanda: "şef ve lord ”, yoğun veya artırıcı sözdizimsel forma geri dönen anlambilimsel genel bakış.
Rav Dynovisz'in gidişatına göre Elohim, "tüm güçlerin efendisi" olarak da tercüme edilebilir.
"Tanrı'nın yüzlerinin çoğulluğunun ifadesi" nin Levinasçı yorumu , genellikle Fransızcada "yüz" anlamına gelen " panim " in tekil olmayan çoğul olduğu gözlemiyle ilişkilendirilir .
Deuteronomy'nin sondan bir önceki Haazinou bölümünde, formu 32:37 "" אֱלֹהֵ֑ימוֹ " Eloheimo " da buluyoruz ve " Elohim sonunda tekilmiş gibi " "" אֱלֹהָ֔יו " Elohayv " değil.
La langue hébraïque restituée'deki Fabre d'Olivet , bu çoğulluğu “Varlıkların Varlığı” (kelimenin tam anlamıyla: “O-Olan-Olan”) çevirisiyle haklı çıkarır.
Ancak, bu çoğulluğun nedenleri gibi görüşler de bu bakımdan farklılık göstermektedir.
Bazı yazarlar ve yeni dini hareketler , Elohim teriminin çoğulculuğunda, ilahi olanın veya onun biçimlerinin çoğulluğunun işaretini görürler ve bundan, içlerinde bu ilahi olanın bir parçasını taşıyan varlıkların var olduğu sonucuna varırlar. Bu, böyledir Jean Sendy çeşitli eserler içinde, Brinsley Le poer Açması içinde Le Peuple du ciel ( Sky İnsanlar arasında) (1960), Erich von Däniken veya Rael kimin için Elohim "yukarısı gelenler" anlamına gelir.
Michel Houellebecq, The Possibility of an Island'da (Fayard 2005), zamanımızda ortaya çıkan ve iki bin yılda yeni bir medeniyeti doğuracak kadar geniş çapta gelişen Elohimist bir mezhebe atıfta bulunur. seçilmiş "klonlanmış varlıklar olacaktır.