| İyi Sarı Köpeğin Müşterileri | |
| Yazar | Pierre Mac Orlan |
|---|---|
| Ülke | Fransa |
| Tür | Roman |
| Editör | Gallimard |
| Yayın tarihi | 1926 |
Les Clients du Bon Chien jaune , Pierre Mac Orlan'ın 1926'da “Les Arts et le livre” tarafından “Çocuklarımızın neşesi” koleksiyonundayayınlananbir romandır.
Eylem gerçekleşir Brittany üzerinde, Léon kıyısında yer, 1756 . 14 yaşındaki genç Louis-Marie Benic babasını yeni kaybetti. Tek başına, kaynaksız, daha sonra hiç görmediği bir amca olan Nicolas Benic'in Bon Chien Jaune imzası altında gizemli bir kabare sahibi olarak kendini kanıtladığı Brest'e gitmeyi taahhüt eder .
Genç adam, onu hizmetine alan hancı tarafından karşılanır. Ama bir akşam, amcasıyla, en şüpheli olan ve "Pain Noir" lakabını yanıtlayan bir kişiyle yaptığı röportaj sırasında Louis-Marie, amcasının dürüstlüğünden şüphe etmeye başlar. Haklı olarak: eninde sonunda hancının, hem denizcilerin alıcısı hem de tedarikçisi olarak hizmet verdiği Fransa ve İngiltere arasında kurulmuş bir korsanlar çetesi ile bağlantılı olduğunu öğrenecektir.
Macera çağrısına direnemeyen Louis-Marie , Londra'ya yelken açan çetenin birliğine gizlice çıkar . Çabucak fark edilen, ancak cüretkârlığı, fiziksel gücü ve Brest'te tanıştığı kaçak mahkum Virmoutiers'ın dostluğu sayesinde gemide kabul edilen genç adam, kısa süre sonra korsanların mürettebatı arasında nasıl panik yaratmaya başladığını keşfeder. gemiye bindikleri gemiler: adamlar kendilerini iskelet olarak gizlerler, gemi siyah beyazla boyanır ve The Flying Dutchman olarak yeniden adlandırılır . Güvertede meşaleler yakılırken, bir organ üzerinde cenaze yürüyüşü yapan sağlık görevlileri, korsan gemisine gerçek bir hayalet gemi görünümü vererek biter .
Louis-Marie, korsanların gerçek hayatının hayal ettiğine benzemediğini çabucak fark eder. Özellikle yeni arkadaşlarının acımasız şiddeti, şımarttıkları soğuk katliamlar onu bu acı dolu varoluştan tiksindiriyor. Ama geri dönmek için çok geç.
Mathieu Miles'ın adamları bir gün Fransız bayrağını taşıyan bir ticaret gemisinin yetersiz ganimetini ele geçirdi. Diğer dövüşlerden farklı olarak, bu başlangıçta belirsizdi, Uçan Hollandalı korsanları ciddi şekilde test etti . Ganimetleriyle ayrılmaya hazırlanırken, ufukta beliren bir İspanyol savaş gemisinin ağır siluetini görüyorlar. Miles, adamlarına Fransız gemisinin mürettebatının cesetlerini Uçan Hollandalı'nın güvertesine getirmelerini ve aralarına girip onları öldürmelerini emreder . Hile başarılı olur: Saldırıya girmek üzere olan İspanyol gemisi tugayın önünden geçer ve mürettebatı soluk, korsan gemisinin güvertesinin sunduğu ıssızlık gösterisini düşünerek birçok haç işareti yapar.
Korsanlar, taktiklerinin başarısının sevinciyle, Uçan Hollandalıların güvertesine geri getirilen cesetler arasında geceyi ziyafet çekerek geçirmeye karar verirler . Ama aniden, genç bir kadının cesetleri hareket etmeye başlar: Ayağa kalkar ve korsanlar dehşetle felç olurken, diğer cesetlerin çoğu iken birliğin dümenini alıp Brest'e geri getirir. sırayla kalk. Korsanlar daha sonra oynandıklarını anladılar, ancak çok geç: sözde cesetler aslında gemilerine saldırı sırasında ölüleri taklit eden askerlerdi. Korsanlar kendi tuzaklarına yakalandılar, Chevalière de Kergoez'in ( Uçan Hollandalı'nın dümenini ele geçiren genç kız) inisiyatifiyle ve aslında köstebek olan Medics'in ihaneti sayesinde onlara karşı döndüler . "
Korsanlar ve Nicolas Benic Brest'te yargılandı, kınandı ve asıldı (Mahkemede Virmoutiers mevcut değil). İpten kurtarılan Chevalière'in müdahalesinin yanı sıra gençliğinin de yardım ettiği Louis-Marie, yeni yardımcısının hizmetine kendini adamıştır. Öldüğünde, ikincisi ona Pointe-à-Pitre'de bir ticari eşya tezgahı kurmasına izin verecek kadar bir miras olarak yeterli parayı bıraktı .
Yıllar sonra evli ve bir ailenin babası olan Louis-Marie, gençliğinin yaşadığı yerlere dönme ihtiyacı duyar. Karısı ve oğluyla birlikte Brest'e gitti ve hararetle Bon Chien Jaune'a gitti . Ancak mahalle sakinlerinin anısına ev ve kabare adı yerle bir edildi.
Jean-Yves Tadié " Mac Orlan'ın tüm deniz romanları yeniden Jim Hawkins'in hikayesini başlatıyor " diye gözlemledi . Arasındaki yakınlaşma noktalarını Treasure Island tarafından Robert Louis Stevenson ve Müşteriler Bon Sarı Köpek Mac Orlan çalışmalarına yazarı Scot tarafından roman üzerine uygulanan çekim kuvvetinin sahte etkisi vardır. Gelince Treasure Island , kahraman gelen genç bir çocuk XVIII inci yüzyılın aposteriori kendi tarihini anlatır macera ruhu çekti. Jim Hawkins'in Long John Silver'a karşı hissettiği duyguların ikircikliliği ve karşılıklı olarak ikincisinin Jim'e karşı muğlak tutumu, Louis-Marie ve Virmoutiers'ın ilişkilerinde karşılığını buluyor, eğer sadece ikincisi genç protégé ile oynuyorsa , sadece Long John Silver'ın değil, aynı zamanda Doktor Livesey'nin de rolü, nihayetinde Signet Ring'e atanacak bir rol. Böylelikle iki roman arasındaki karşılaştırma noktalarını, en bariz olandan (korsanların varlığından) en ikinciline (dolayısıyla maceranın başlangıç noktası olarak kabare) çarpabiliriz.
Arasındaki benzerlikler Treasure Island tarafından Robert Louis Stevenson ve İyi Sarı Köpek yüzünden onlar birdir aslında ve diğer da gençler için işler bunlar sadece kısmen muaf edildiği belirli kısıtlamalara ve böylece konu, . Özellikle, kahramanın gençliği, yolculuğunun en az tezahürü Kötülükle yüzleşme ve onun (iffetli) cazibesi olmayan, düzen temsilcilerinin nihai zaferi, yakınlıklarının göstergelerinden çok değildir. kodlanmış bir türe ait ortak özellikleri .
Bu nedenle, Mac Orlan'ın romanı kullanıma bir istisna değildir ortak ahlak şok gelmez hikaye mutlu bir son istiyor ve hangilerinin: buna rağmen geç olsa da, seçim düzenin kampına katılmak üzere, yapılmış olması kötü adamlar cezalandırıldığı ve genç kahraman ödüllendirilir Signet Ring tarafından kişileştirilmiştir. Özellikle Louis-Marie'nin yetişkin yaşamının maceralarını hızlandırılmış bir hızda kaydıran sonuç, Brest'e dönüşün melankolik paranteziyle zar zor lekelenmiş ev içi ve profesyonel bir mutluluk dizisi sunar. Louis-Marie seçiminin doğruluğunu onaylayın.
Bu mutlu son , romantik evrende alışılmadık, isteyerek karamsar, Pierre Mac Orlan'ın , hangi güvertede korsan alem bölümde karanlıkta doruğa anlatının ilerici koyulaşma ile merakla kontrastlar Uçan Hollandalı Kaptan Miles muaf olmadığını önermek bugüne kadar gider ( nekrofili eğimler ). Bu bakış açısına göre, genç ölü kadının "dirilişi" romanı içine battığı bu karanlıktan çekip romanı her şeyiyle biten bir sonun ışığına geri döndürmek için aşırı bir deus ex machina olarak ortaya çıkıyor . hepsi oldukça geleneksel. . Bu romantik hüner, unutulmamalıdır ki, kusursuz değildir: iyi niyeti ne olursa olsun, okuyucu (en azından yetişkin okuyucu) durumun bu tersine dönmesine bağlı kalmakta zorlanır ve denizcilerin, kalıntılarını bir gemiden diğerine taşıyan ve aldatmacayı farkeden düşmanları olmadan savaşta öldürülmüş gibi davranabileceklerini kabul etmek.
Mac Orlan daha sonra bu "gençler için edebiyat" kavramını takdir etmediğini yazacak ve "gençlere yönelik bir kütüphanenin" onlar için "yazılmış eserlerden oluşmaması gerektiğini, ancak muazzam büyüklükteki kitapların mantıklı bir seçiminden oluşması gerektiğini açıklayacaktı. dünya edebiyatı kataloğu. Bu seçim, Roman de Renart'ın iyi çevirileriyle başlayıp zamanımızın en iyi yazarlarıyla sonuçlanabilir [...] ”.
Eğer atası L'Île au Trésor varsa , Les Clients du Bon Chien jaune , Mac Orlan tarafından 1941'de yayınlanan ve kendisiyle düşünebileceğimiz o kadar benzerlik gösteren L'Ancre de Miséricorde'un doğrudan soyundan geliyor. aynı eserin iki farklı durumu olmasa da, aynı tema etrafında en az iki varyasyon.
Burada iki roman arasındaki bazı benzerlikleri vurgulamakla yetineceğiz .
Clients du Bon Chien jaune'un 1926 baskısı , son versiyonla, metnin son satırlarını ilgilendiren ( açık ) bir istisna haricinde, oldukça önemsiz bazı farklılıklar sunar . En son versiyonda, anlatıcının mutluluğunun karışımsız olduğu fikrine ters düşme ihtimali olan herhangi bir unsurun silindiğini not ediyoruz ...
Yürümek yerine koşuyordum. Kéravel'in küçük sokaklarını buldum ve birden gözlerim tanıdık bir ortam aradı. Bon Chien Jaune kabaresi artık yoktu. Eski kulübe yerle bir edilmişti. Onun yerine, mahalleden kadınların çamaşırlarını kuruttukları sadece birkaç taş ve bir düzine kazık vardı.
Ceza kolonisine açılan ve birçok kez Virmoutiers'ın traşlı kafasının göründüğünü gördüğüm o hüzünlü kapıdan birkaç adım ötede küçük bir kabare girdim.
Bir kase elma şarabı aldım ve patrona dedim ki: " Bu yerde bir kabare işleten Benic adlı adamı tanıyor muydunuz: Le bon Chien Jaune ?" Ve hanın eski konumuna işaret ettim.
"İnancım hayır, efendim, yedi yıldır buradayım ve o sırada bana bahsettiğiniz ev artık yoktu."
Payımı ödedim ve sevgili karımı ve sevgili çocuğumu bıraktığım eve doğru yavaş yavaş yürüdüm. Ama yaşlı bir adam gibi yürüdüm. "
Yürümek yerine koşuyordum. Kéravel'in küçük sokaklarını buldum ve birden gözlerim tanıdık bir ortam aradı. Bon Chien Jaune kabaresi artık yoktu. Eski kulübe yerle bir edilmişti. Onun yerine, mahalleden kadınların çamaşırlarını kuruttukları sadece birkaç taş ve bir düzine kazık vardı.
Ceza kolonisine açılan ve birçok kez Virmoutiers'ın traşlı kafasının göründüğünü gördüğüm o hüzünlü kapıdan birkaç adım ötede küçük bir kabare girdim.
Bir kase elma şarabı aldım ve patrona dedim ki: " Bu yerde bir kabare işleten Benic adlı adamı tanıyor muydunuz: Le bon Chien Jaune ?" Ve hanın eski konumuna işaret ettim.
- Hayır efendim, ben yedi yıldır buradayım ve o sırada bana bahsettiğiniz ev artık yoktu.
Payımı ödedim ve sevgili karımı ve sevgili çocuğumu bıraktığım eve doğru yavaş yavaş yürüdüm.
Fransa'da kalışımız kalbimizi ve zihnimizi rahatlattı. Dönüş yolunda, olaylı bir geçişin ardından, Pointe-à-Pitre'yi, eski dostlarımızı ve alışkanlıklarımızı bulduğumuz için çok mutluyduk. Matmazel de Kergoez'in ölümünden sonra seçtiğim yoldan artık sapmayacaktım. "
Başlangıçta yazılı Sonuç getiren Les Müşteriler Bon Chien Jaune du daha yakın için L'Ancre de Misericorde ve açık düş kırıklığı:
“O sırada babam öldü ve Merhamet Çapası avukatım aracılığıyla satıldı, çünkü ben tek çocuktum ve bu işe devam edeceğime dair hiçbir şüphem yoktu.
Eski bina, yerine bir konak yapan yeni sahipleri tarafından yıkıldı.
O tarihte denizdeydim ve gençliğimin alçı ve molozları ile gömülü olan eski sancağımızı, yani 'bu birkaç sayfayı' yazmamı sağlayan bu geçmişin en canlı özüyle toplayamadım. tüm acımın henüz kapanmadığı bir yer. "