Chris Marker

Chris Marker Anahtar veri
Doğum adı Christian Hippolyte François Georges Bouche-Villeneuve
Doğum 29 Temmuz 1921
Neuilly-sur-Seine ( Fransa )
milliyet Fransızca
Ölüm 29 Temmuz 2012
Paris ( Fransa )
Meslek yönetmen
Önemli Filmler La Jetée
Sans soleil
Le Joli Mai
Le Tombeau d'Alexandre
Havanın arka planı kırmızıdır
Seviye Beş
A.K.
İnternet sitesi chrismarker.org
chrismarker.ch

Chris Marker (bazen Chris. Marker olarak yazılır ) olarak bilinen Christian Bouche-Villeneuve,29 Temmuz 1921içinde Neuilly-sur-Seine ve öldü29 Temmuz 2012 Paris'te yaşayan Fransız yönetmen, yazar, illüstratör, çevirmen, fotoğrafçı, yayıncı, filozof, denemeci, eleştirmen, şair ve yapımcıdır.

Halk için çalışmaları başlıca filmlerine atıfta bulunur: La Jetée , Sans soleil , Le Joli Mai , Le fond de l'air est rouge veya Chats perchés . Esasen, André Bazin'e göre en baştan sinematografik denemeler olarak tanımlanan belgesellerdir .

Ancak genel çalışması imzasını attığı filmlerle sınırlı değil. Nitekim Fransız yönetmen aktif diğer yönetmenler, yazarlar, aktörler, sanatçılar veya basit işçiler ile işbirliği: den Kosta-Gavras için Yves Montand , gelen Alain Resnais için Paul Paviot , Yannick Bellon veya Alexandre Medvedkine dan, Jorge Semprún için Benigno Caceres , gelen Thoma Vuille için Mario Ruspoli gelen Joris Ivens için Haroun Tazieff gelen, William Klein için Mario Marret gelen, Akira Kurosawa için Patricio Guzman . Ayrıca gençleri, özellikle de "yeni bir yeni dalga" gördüğü Kourtrajmé kolektifini ve Isild Le Besco'yu destekliyor .

Kariyeri boyunca Chris Marker, dünya tarihinin iniş çıkışlarını bireysel olduğu kadar merak ve anlayışla, şiir ve merakla, ironi ile ve çoğu zaman neşeli bir bakışla, bazen de öfkeyle gözlemlemeye odaklandı. Yansımasının merkezinde hafıza, hatıra, geçmişe duyulan nostalji, yeniden keşfedilmiş ama sonsuza kadar gitmiş.

biyografi

Christian Bouche-Villeneuve de, 29 Temmuz 1921 tarihinde doğdu 10  sabah içinde, Neuilly-sur-Seine ( Hauts-de-Seine ). Paris bölgesinin Crédit Lyonnais şubelerinin müfettişi 38 yaşındaki Georges Hippolyte Bouche-Villeneuve ve 30 yaşındaki Jeanne Marie Henriette Villeneuve'nin oğludur .

Marker'ın kendisinden esinlendiği efsanenin aksine ( diğerlerinin yanı sıra Immemory'de ), amcasıyla Küba'da iki yıl ikamet etmez . Christian, çocukken 1930'larda okuduğu Lycée Pasteur'den (Neuilly-sur-Seine) sadece birkaç düzine metre uzakta yaşadı.Felsefe bölümünde öğrenci olmasına rağmen ve bir kez daha efsaneye aykırı (bu sefer biyografi yazarlarından ilham aldı) ), diğer felsefe sınıfından sorumlu olan ve kurumdan çok çabuk ayrılan, o zamanlar çok genç bir felsefe arkadaşı olan Jean-Paul Sartre'ın derslerini takip etmedi . Daha sonra son sınıf öğrencisi olan Christian, 1938'de Serge Dumartin ve Bernard Pingaud ile birlikte Marc Dornier takma adıyla bir editör olarak okul gazetesini ( Le Trait d'union ) yarattı . Felsefe eğitimine savaş patlak verdiğinde başladı, sonra babasına Vichy'de katıldı ( Paris Nazi Almanlarının işgali altına girdikten sonra serbest bölgede ). Gençlere olumlu bir vizyon sunabileceğine inanan Christian Bouche-Villeneuve, 1941 yazında lise arkadaşıyla birlikte Marc Dornier ile aynı takma adla La Revue française: Cahiers de la Table Ronde'yi yarattı. Bernard Pingaud'un fotoğrafı . “Ulusal Devrim” fikirlerini takip eden Petainist bir eğilime sahip bu edebi inceleme, yönünü kaybeden Fransız gençlerine ve en karanlık geleceğe yöneliktir. Bu yayın çok çabuk bitiyor: inceleme yalnızca iki sayı biliyor, üçüncüsü basılmadan önce terk ediliyor. Amerikalılar Aralık 1941'de savaşa girdiğinde, Marker'ın Vichy'den ayrılıp İsviçre'ye gitmesi Mareşal Pétain'in politikasından kesinlikle hayal kırıklığına uğradı . Daha sonra Direniş'e katıldı ve kendini Kurtuluş'ta Amerikan ordusunda buldu.

O zamandan beri Chris Marker olan Christian Bouche-Villeneuve'nin hayatının ilk yılları belirsizdir ve Marker'ın kendisi de gazetecilere kasten yanlış bilgi vererek kafa karışıklığına katkıda bulunmuştur. Örneğin bazı kaynaklar onun Belleville'de, diğerleri Moğolistan'ın başkenti Ulan Batur'da veya Pekin'de doğduğunu iddia ederken, bazıları da uçak pilotu ve paraşütçü olarak savaşmış olabileceğini öne sürüyor.

Yazma (1946-1952)

İkinci Dünya Savaşı'nın sona ermesinden sonra Chris Marker , 1941'de Vichy rejimi altında yasaklandıktan sonra yeniden ortaya çıkan ve tamamen elden geçirilen Esprit dergisi için yazdı . Varoluşçuluğun varisi ve solun Katolikliğini savunan filozof Emmanuel Mounier liderliğinde , dergi, savaş sonrası dönemin tartışmalarına ve tartışmalarına katılma niyetiyle komünizme odaklanıyor . Marker ilk çıkışını orada yaptı ve 1946 ile 1955 arasında çok sayıda makale yayınladı: siyasi haberler, şiirler, edebi ve sinematografik incelemeler üzerine yorumlar.

Ama hepsinden önemlisi People and Culture ve Work and Culture örgütleri için aktif olarak çalışıyor . Kurtuluşun ertesi günü "kültürü halka, halkı da kültüre döndürme" hırsı ile oluşturulan bu örgütler , Esprit ekibinin yanı sıra Fransız Komünist Partisi'ne (PCF) de yakındır . Bu projenin ana animatörlerinden biri , 1951'de Cahiers du Cinéma'nın kurucularından olan André Bazin'den başkası değil . Marker, 1940'ların sonunda, arkadaş olduğu ve daha sonra birlikte çalıştığı Alain Resnais ile tanıştığı, Paris'teki Travail et Culture, rue des Beaux-Arts'ın ofislerindeydi .

Bu süre boyunca, Marker yeni, geçme Le Coeur net (1949), birkaç şiir ve bir kompozisyon Jean Giraudoux başlıklı kendisi tarafından Giraudoux (1952). Üç dilli, ayrıca Almanca ve İngilizce eserleri Fransızcaya da tercüme ediyor. Ayrıca Joseph Rovan ile birlikte , Peuple et Culture dergisinin ( DOC ve Almanca versiyonu DOK ) ilk sayılarını yönetiyor ve aynı zamanda Editions du Seuil ile işbirliği içinde dernek için çeşitli eğitim belgeleri yayınlıyor.

PCF Sekreterliği'nin "kontrol" yayınları People and Culture'dan sorumlu temsilcisi M me Thomas'ın kendisini "faşist yazar" olarak kabul ettiği The Hope of André Malraux'dan bir alıntı yayınlamakla suçlayan güçlü eleştirisinin ardından Marker yönetimden ayrıldı. DOC dergisinin . Peuple et Culture'da animatör olarak faaliyetlerine devam etti ve “Petite Planète” koleksiyonunu yönetmek için Seuil'de işe alındı.

Jean-Luc Godard'da olduğu gibi Chris Marker'ın çalışmasında da alıntı önemli ve tekrar eden bir unsurdur. Bu ilgiyi daha 1949'da L'Homme et sa liberté'nin girişinde doğruladı , yani kişinin kendini, kendi seçme özgürlüğüne sahip olduğu diğerlerinin metinleri aracılığıyla çok daha iyi ifade ettiğini, kendi metinlerinden çok, Allah'ın veya şeytanın hisseleri için bilerek yapıyormuş gibi sizden kaçanlar. "

Seyahatler (1952-1966)

Heykellerde görevlendirilen filmler de ölüyor

1950'lerin başında, Chris Marker sinema kariyerine "sinemayı temel eğitimin hizmetine sunmak " amacıyla UNESCO için dünyayı dolaşarak başladı . 1952'de Halk ve Kültür örgütü Joffre Dumazedier ve Benigno Cacérès'in kurucuları ile birlikte, örgüt tarafından yaptırılan ve popüler eğitim projesinin bir parçası olan Helsinki Olimpiyat Oyunları hakkında bir belgesel olan Olympia 52'yi yönetti . Aynı zamanda Marker  , 1947'de yayınlanan "  Hayali Müze " nin Malrucian temasından çok etkilenen kısa belgesel Les Statues meurent aussi üzerinde Alain Resnais ile çalışmalarına devam etti .

" Zenci sanatı  " üzerine bir film fikri, Resnais ve Marker'ın kafasında şimdiden şekilleniyor ve bu, Resnais'in kısa filmi Van Gogh (1947) ile çok başarılı olduğu 1948'in sonlarından 1949'un başlarından beri . ki o sadece bir Oscar kazandı . Heykeller ayrıca 1950'de Présence Africaine organizasyonu tarafından, üstesinden gelinemez olan birçok zorluğun ardından 1952'de tamamlanması emredildi (Resnais, Marker ve görüntü yönetmenleri Ghislain Cloquet'in bu konuda hiçbir şey bilmediği basit gerçeği dahil ). Afrika sanatında kesinlikle hiçbir şey). Daha da kötüsü, daha sinemalarda gösterime girmeden önce, film, özellikle sömürgecilik karşıtı bir konuşma nedeniyle sömürü vizesini reddeden kontrol komisyonu tarafından sansürleniyor . Kesik bir sürüm on yıl sonra piyasaya sürülecek.

Uygun bir tür olarak "film denemesi"

Olympia 52 ve The Statues Die , Chris Marker'ın sonraki dönem boyunca yaptığı çalışmaları karakterize eden seyahat ruhunu da zaten öneriyor. Marker üzerine monografi Catherine Lupton deyişle, "arzu görüp özellik haline gelecektir anlatılmamış umutları ile dünyaya göstermek için tanımsal iyi bir müzmin gezen biri olarak ününü kuran 1950'ler ve 1960'ların sırasında Chris Marker faaliyetleri ve gider geçiş halindeki ülke ve bölgelere yapılan seyahatleri konu alan bir dizi çalışma ile. " Gerçekten de, filmler Pekin'de Pazar (1956), Sibirya'dan Mektubu (1958) bir mücadele açıklaması (1960) ve Küba ise (1961) seyahat meyve sırasıyla Çin de, Sibirya de, İsrail ve Küba .

In Sibirya'dan Mektubunda , Chris Marker sadece bir yorum değişen ederken aynı sırasının üç kez tekrarlayarak belgesel türünün sözde “tarafsızlığını” sorgulamaya oynar. André Bazin Lettre de Sibérie'de bu nedenle Chris Marker'dan ayrılamaz, hatta eşanlamlısı olan bir türün doğuşunu ya da güçlenmesini görüyor : “film-deneme”.

Cuba si (1961), Domuzlar Körfezi'ne inişten hemen önce Fidel Castro ile yapılan iki röportajı içeriyor. Ton Amerikan karşıtı olduğu için, Fransız hükümeti filmi 1963'e kadar sansürledi.

İşaretleyici ve fotoğrafçılık

Çekim yapmadığı zamanlarda Chris Marker fotoğraf çekiyor . 1956'da Clair de Chine portföyünü Esprit dergisinde yayınladı . 1959'da, Kuzey Kore'ye yapılan bir gezi , Kore fotoğraflarından oluşan koleksiyonun kökeninde yer alır; bu koleksiyonu, durağan görüntülerle yapılmış ve böylece La Jetée'yi (1962) öngören kısa bir film olarak tanımlar . Dördü sosyalist ülkelerde gerçekleştirilen ve Marker'in eleştirel olmasına rağmen politikalarıyla daha az sempatik olmadığı bu gezilerin arkasında güçlü bir siyasi ilgi var . Gerçekten de, o dönemde komünizm, Fransa'da hâlâ olası ve faydalı bir yol olarak algılanıyor. Keşfi Stalinist temizlik içinde Doğu Avrupa 1960'ların sonunda (1948-1953) durumu değiştirildi: o şiddetli tartışmalara ve üyeleri ve özellikle aydınlar arasında PCF gidiş çok sayıda neden oldu.

Marker, filmlerini yaparken aynı zamanda Le Seuil'de 1954 ile 1958 yılları arasında sorumlu olduğu ve daha klasik gezi rehberlerine bir alternatif sunan “Petite Planète” koleksiyonunun yönetmenliğini yaptı . metin ve görüntü arasındaki ittifak: fotoğraf artık yalnızca illüstrasyon statüsüne indirgenmiyor, metnin temel bir tamamlayıcısı haline geliyor.

1961'de Küba'ya yaptığı gezi ile 1964'te Japonya'ya yaptığı gezi arasında, Marker kariyerinde iki temel film yapmak için Fransa'ya döndü: 1962'de vizyona giren Le Joli Mai ve La Jetée .

1962, müreffeh bir yıl: Le Joli Mai ve La Jetée

Le Joli mai , Parislilerle 55 saatlik röportajlara dayanan ve Yves Montand tarafından okunan bir dış ses yorumuna dayanan Pierre Lhomme ile ortak yapım uzun bir belgesel . Film, Jean Rouch ve Edgar Morin tarafından , özellikle Chronique d'un été (1960) tarafından desteklenen sinema gerçeğinden esinlenmiştir . Chris Marker, Parislilerin manevi ve ideolojik bir radyografisini yapmaya çalışıyor: Marker ve ekibi onlara çeşitli sorular soruyor (umutları, görüşleri, günlük yaşamları, mutluluğa bakış açıları, aşk, Cezayir savaşı, barış, gelecek, vb.) ve tefsir, önceki eserlerinde olduğundan daha az mevcut olmasına rağmen, eleştirel bir vicdan olarak hala çok önemlidir.

Buna karşılık, muhtemelen Chris Marker'ın en ünlü filmi olan La Jetée , çalışmalarında bir dönüm noktasıdır. Neredeyse tamamen durağan görüntülerden oluşan bir foto-roman olarak inşa edilen bu filmde Marker, belgesel modunu terk eder ve bilimkurgunun kaynaklarını zaman, bellek ve öznellik ve bunların resimle olan ilişkileri hakkında bir masal inşa etmek için kullanır. Bu, özellikle “militan” yıllardan (1967-1981) sonra, bundan sonra tüm eserlerini rahatsız edecek bir sorundur. Eleştirmen Jean-Michel Frodo , Fransız sineması antolojisinde bu filmi dünya sinemasının başyapıtlarından biri olarak görmektedir. Film , 1995 yılında büyük bütçeli Hollywood filmi The Army of the Twelve Monkeys için ilham kaynağı oldu .

Aynı zamanda, Marker, altyazı uyarlaması veya düzenleme dahil olmak üzere, yorum yazmaktan prodüksiyona kadar çok sayıda film projesinde çok çeşitli şekillerde işbirliği yapıyor. François Reichenbach , Catherine Varlin , Pierre Kast , Joris Ivens ve hatta Joli Mai'nin kurgucusu Jean Ravel gibi sinemacıların filmlerinde bulunabilir .

Marker hayatı boyunca bir gezgin olarak kalsa bile, Dimanche à Pékin ile başlayan bu ilk gezinme evresinin 1960'larda Le Mystère Koumiko (1965) ve If I must dört dromedary (1966 ) filmleriyle sona erdiğini söyleyebiliriz . ).

Gezintinin sonu: Koumiko Gizemi ve Dört Tek hörgüçlü Hırsızım Olsaydı

Koumiko Gizeminin kökeni, 1964'te Tokyo Olimpiyat Oyunları sırasında Japonya'ya yapılan bir gezidir . Marker'ın asıl amacı, 1952'de Helsinki'de yaptığı gibi, bu Oyunlar hakkında bir film yapmaktır. Sonunda Tokyo'da tesadüfen tanıştığı ve Fransızca bilen genç bir kadın olan Koumiko Muraoka hakkında bir film yapmaya karar verir. Bu film aynı zamanda ona, daha sonra birkaç kez geri döneceği bir ülke olan Japonya'ya olan hayranlığını ilk kez keşfetme fırsatı veriyor.

Kendi adına, ben dört tek hörgüçlü olsaydı mantığını tersine çevirir Coréennes bu kez yerine ekli fotoğrafların şeklinde bir filmin, bir film şeklinde bir de fotoğraf albüm hakkında çünkü. Marker, 1950'den beri yaptığı seyahatlerde biriktirdiği birkaç fotoğrafı bir araya getiriyor ve böylece aktivizm yıllarından önce gelen ilk seyahat yıllarının bir tür değerlendirmesini yapıyor.

Aktivizm (1967-1981)

1950'lerin Seyahat belgeselleri implant verme çabalarına derin bir sempati yansıtan sosyalist siyasi rejimlerin gelen dünyanın farklı bölgelerinde Küba için Kuzey Kore den, Şili için Vietnam'a . 1960'ların sonunda siyasi protestonun yükselişi, Chris Marker'ın siyasi bağlılığını derinleştirmesi ve sinemanın kapitalist üretim ve dağıtım sistemindeki yeri ve ideolojik rolü üzerine düşünmesi için bir fırsattı . Marker, Jean-Luc Godard'ın formüle ettiği şeyi yapmaya çalışıyor : “Hollywood-Cinecittà-Mosfilms-Pinewood imparatorluğu içinde iki veya üç Vietnam yaratmak. "

SLON - ISKRA kolektifi

Bu çabaların ilki, 1967'de Belçika'da, 1974'te ISKRA (Images, Son, Kinescope, Réalisation Audiovisuelle) haline gelen kolektif SLON'un (Yeni İşlerin Başlatılması Derneği) oluşturulmasıydı. 1971 kolektifi tarafından yazılan metin, “SLON bariz bir şekilde doğdu: sinemanın geleneksel yapılarının, paraya atfettikleri baskın rolle, kendi içlerinde tüm sansürlerden daha ağır bir sansür oluşturuyor. Dolayısıyla bir şirket değil, somut olarak katılanlar tarafından tanımlanan bir araç olan ve filmlerinin kataloğu ile doğrulanan SLON, VAR OLMAMASI GEREKEN filmler! "

Bu şirket için Marker , kolektifin yapımcısı ve animatörü olmak için ayrıcalıklı yazar-yönetmen statüsünü kaybeder . Bu dönemde, kendi filmlerinin birçoğu imzasızdı. SLON'un ilk projesi, yönetmen Jean-Luc Godard , Agnès Varda , Alain Resnais , Claude Lelouch , Joris Ivens ve William Klein'ı bir araya getiren ve genel koordinasyonu ve kurgusu tamamen Chris Marker tarafından üstlenilen ortak bir film olan Far from Vietnam (1967) .

Şubat-Mart 1967 yılında grev başladı Rhodiacéta fabrikalarda içinde Besançon'a . Grev yapan işçiler yalnızca ücret artışı değil, aynı zamanda sistemi de değiştirmek istiyorlar: Yoğun fabrikalarını bir kütüphane ve konferanslarla bir kültür mekanına dönüştürüyorlar. Chris Marker çekim yapıyor Yakında görüşürüz , umarım ve işçilere sinema yoluyla kendilerini ifade etme, seslerini fabrikalarının ve bölgelerinin dışında duyurma olanağı verir. İşçiler daha sonra Besançon ve Sochaux'da Medvedkine grupları oluşturdular ve kendi hareketleriyle ilgili filmler yaptılar.

SLON, devlet ve resmi medya aracılığıyla bilginin iktidar tarafından manipüle edilmesiyle de ilgilenmektedir. Bu ideolojik aygıtlara bir denge sağlamak için SLON, " Size hakkında konuşuyoruz " genel başlığıyla bir dizi kısa "karşı bilgi" belgeseli hazırlar ... Bu dizide Marker ve SLON'lu yoldaşları siyasi haberleri sunar. içinde Brezilya , Şili, Küba veya Çekoslovakya , ancak medya tarafından tercih farkla değildi protesto hareketlerinin, bakış açısından.

Havanın arka planı kırmızı

Marker'ın militan yıllarının doruk noktası, editör Valérie Mayoux'nun bir fikrine dayanan büyük siyasi fresk Le Fond de l'air est rouge'dur (1978 ). dünya çapında sol hareketlerin yükselişi ve düşüşü üzerine. Film başlangıçta iki parça halinde organize edilmiş SLON film materyali parçalarından oluşan bir kolaj olarak tasarlandı. İlki, “Kırılganlığın azalması”, 1960'ların sonlarında solun siyasi umutlarını (diğerlerinin yanı sıra) öğrenci isyanları ve Latin Amerika'daki Küba devriminin yankıları aracılığıyla sunuyor . İkinci kısım, “Les mains cut”, Prag Baharı'ndan (1968), Augusto Pinochet darbesi (1973), Fransa'daki Gaullist restorasyondan hemen sonra gelen sağcı muhafazakar tepkiyi anlatıyor .

Marker için on yıl, çok karamsar bir siyasi atmosferde sona erdi. Militan sinemayı tasavvur ettiği şekliyle terk etme ve yeni yollara başlama zamanıdır.

Bellek ve multimedya (1982-2012)

güneş olmadan

Güneşsiz (1982) bir kamera ile vuruldu Beaulieu de 16mm ve dilsiz. Filmin jeneriğinde kameraman olarak geçen Sandor Krasna , aslında Chris Marker'ın kendisi tarafından icat edilmiş bir karakter. Genellikle Marker'ın başyapıtı olarak kabul edilen bu film, onun hafıza takıntısını (zaten La Jetée'de mevcut) ve 1950-1960 yıllarında seyahat zevkini yeniden ele alıyor. Marker olarak tanımladığı film, coğrafi çekirdekleri "hayatta kalma iki uç kutupları" vardır Japonya ve eski Portekiz kolonisi Cape Verde ve Gine Bissau . Militan film yapımcısı, siyasi açıdan bilgili, ancak küresel solun çöküşü ve özellikle siyah Afrika'daki kurtuluş hareketlerinin trajik kaderiyle kesinlikle hayal kırıklığına uğramış meraklı bir gözlemciye yer bırakıyor.

Sans soleil , "film denemesi" türünü mükemmelleştirir ve onu "konu İşaretleyici" olarak adlandırılabilecek şeyin rehberliğinde yansıtıcı bir forma dönüştürür. Hem bireysel hem kolektif hem de sinematografik olan ve montaj aracılığıyla parçalı görüntü ve sesleri organik bir bütünlük içinde organize eden bir özne.

Multimedya kurulumları ve yeni teknolojiler

1980'den itibaren Chris Marker, video veya bilgisayar gibi yeni teknolojiler sayesinde diğer ifade biçimlerini keşfetti . Daha 1978'de, Centre Georges Pompidou tarafından François Helt ile birlikte Paris-Berlin sergisi için üretilen Yüzyıl Oluştuğunda (Savaş ve Devrim) başlıklı bir video yerleştirmesi yaptı (AM 1989-728). 1988 yılında programlanmış Dialector AppleSoft Basic konuşma robotu , hangi gelişmesi “ne zaman kesintiye Apple bu programlama profesyoneller için ayrılmış olduğuna karar verdi” . 1990 yılında Centre Pompidou'daki "Passages de l'image" sergisi için Chris Marker , 1994 yılına kadar eklemeler yaptığı ve dünyanın koleksiyonlarına girecek olan Zapping Zone (Hayali bir televizyon için öneriler) adlı büyük enstalasyonu üretti . müze (AM 1990-160). 1980'lerde, bilgisayarların ve daha yakın zamanda İnternet'in sunduğu şaşırtıcı olanaklara karşı büyüyen bir hayranlık geliştirdi . Bu dönemin en önemli filmlerinden biri olan Seviye Beş (1996), onun başlangıç noktası olarak adasında Amerikalıların ve Japonlar arasında İkinci Dünya Savaşı'nın son savaş sürer Okinawa , bu süre zarfında nüfus intihar üçte. Ya da katledildi. Marker bilgisayarı (ve özellikle bilgisayar oyunlarını) çekim tarzının önemli bir parçası olarak kullanır. İçin Raymond Bellour , Seviye Beş olduğu “filminin yeni bir tür kültürel bellek ve bilgisayar tarafından ses ve görüntü üretimi arasındaki bağlantıları inceler sinemada ilk filmi” .

Ancak bilgisayar mantığının film mantığına gerçek bir alternatif sunduğu CD-ROM Immemory'de (1997) yer almaktadır. In Immemory , Centre Pompidou, Marker teklifler "Yeni Medya" Service tarafından üretilen "Kendi bellek coğrafya" . CD-ROM açılışında yedi farklı "bölge" sunuyor: sinema, seyahat, fotoğraf, savaş, şiir, bellek ve müze ve ayrıca "X-fişleri" için ek bir bölge. Bu alanların bilgisayar faresi ile keşfi bizi beklenmedik çatallanmalar ve kesişmelerle dolu bir labirente götürüyor, burada kayan fotoğraflar, metinler, videolar, kartpostallar görüyoruz... Marker, estetik problemlerinin gelişimi için bilgisayar olanaklarını buluyor: ilk olarak, CD-ROM, Marker'ın birçok kez denediği tüm görüntü ve belgeleri tek bir çalışmada birleştirmeyi mümkün kılar. İkincisi, görsel ve metinsel materyalin geliştirilmesinde doğrusal olmayan mantığın uygulanmasını mümkün kılar. Immemory ayrıca kedisi "Guillaume" ile birlikte halka sunulan ve Centre Pompidou'nun koleksiyonlarına giren bir yerleştirme şeklini alacak (AM 1997-253).

Marker, hayatı boyunca yeni medya kaynaklarını keşfetmeye devam etti. İle Max Moswitzer , örneğin, o dünyayı yarattığı L'Ouvroir sur Second Life diğerleri arasında en sergi vesilesiyle sanal müzesi ve projeksiyon odası dahil, Müze für Gestaltung  (tr) içinde Zürih . Aynı şekilde, kısa filmi Leila Attacks'ın (2006) galası YouTube'da yapıldı (burada Kosinki takma adı altında on bir video bulunabilir). Buna ek olarak, Chris Marker, 1989'da Onassis Vakfı tarafından görevlendirilen ve La Seven tarafından ortaklaşa üretilen on üç bölümlük bir mini dizi olan Baykuşun Mirası ( modern Yunanistan'daki antik Yunanistan mirası üzerine) ile televizyon için çalışıyor .

Tarih ve hafıza

Marker'ın çalışmasında, bireysel hafıza ve tarih arasındaki karışıklık 1980'lerden itibaren ön plana çıkıyor ve 1985'te yapılan film portreleri serisini canlandırıyor. Elbette Marker daha önce de arkadaşı Yves Montand'ın La Solitude du filmindeki gibi portre filmleri çekmişti . Chanteur de Fod (1974), ancak 1980'lerin ve 1990'ların filmleri çoğunlukla derinden hayran olduğu arkadaşlarına veya sanatçılara ölümünden sonra veya geç övgülerdir. Bu nedenle bugünü betimlemek yerine geçmişi deşifre etmek isterler. İsim listesi kendisi için konuşuyor: Simone Signoret ( Mémoires pour Simone , 1986), Alexandre Medvedkine ( Le Tombeau d'Alexandre , 1993) veya kızıyla birlikte yaptığı Denise Bellon ( Le Souvenir d'un futur , 2002), yönetmen Yannick Bellon . In AK (1985), o filmler Akira Kurosawa setinde Ran eteklerinde Fuji Dağı . Televizyon programı Cinéma de notre temps için , Andrei Tarkovsky'nin Une jour d'Andreï Arsenevitch (1999) adlı bir portresini çiziyor . Her halükarda, Marker hafızasını ve başkalarının hafızasını, onları bütünleştiren ve aşan bir hikayenin parçası olarak kaydeder. Alexander Medvevkin hakkındaki belgesel özellikle Marker'ın dağılmış Sovyetler Birliği hakkında etkileyici bir fresk yapması için bir fırsat.

Chris Marker, filmlerinde zamanın doğrusallığının ötesine geçmeyi amaçlar: örneğin, La Jetée'deki zaman döngüsüyle veya Geleceğin Hafızası'ndaki geleceğin beklentisiyle . Bilgisayar, onu geri dönüşü olmayan bir kılavuz olarak zamandan kurtarır: CD-ROM'un alanı çok boyutludur çünkü giriş ekranındaki giriş noktaları kadar çok boyut vardır ve bu boyutlar kesişebilir ve üst üste gelebilir. Sonuç, karmaşık bellek mimarisini daha kesin bir şekilde haritalamayı mümkün kılan, bükülmeler ve geri dönüşlerle dolu, tersine çevrilebilir ve kavisli bir zamandır.

Militan gezgin, Berliner Ballade (1990) veya Un maire au Kosova (2000) gibi filmlerde görünmeye devam ediyor . Bahsettiğimiz dizinin muhbiri ... Détour Ceausescu (1990, Zapping Zone segmenti ), Le 20 heures dans les camps (1993, idem.) Or Blue Helmet (1995 ) ile medyaya eleştirel bakışını sunmaya devam ediyor . ). Koreli fotoğrafçı hala mevcuttur Dik Dik Bakan Geri (2007) ya da Yolcu (2011) sergiler , fotoğraflarının bir dizi Paris metro yolcuların ilk kez onların bilgisi olmadan alınmış ve sergilenen Peter Blum Galeri  ( fr ) içinde New York , ardından Rencontres d'Arles 2011'de ve son olarak Spirales projesinin bir parçası olarak Cenevre Fotoğraf Merkezi'nde . Kolektif hafızanın parçaları. Chris Marker'ın etrafında .

Nisan 2009'da, Paul Paviot ve Chris Marker arasında, Chris Marker'ın Paris'teki stüdyosunda 20 °C'de Charles Paviot'un huzurunda yapılan son görüşme vesilesiyle, Chris Marker sadık arkadaşına aşağıdaki özveriyle Geriye Bakmak adlı kitabının bir kopyasını sundu : “Tarihten önce benim bir film yapımcısı olmama izin vermenin ezici sorumluluğunu taşıyacak olan Paul için. Sadakatle, [ardından, Guillaume kedisinin bir taslağı eşliğinde Chris Marker'ın imzası] ”. Aslında, Paul Paviot daha önce Chris Marker'ın Pavox Films tarafından üretilen Dimanche à Pékin'in çekimlerini sağlamak için yeterli filmle Çin'e gitmesine izin vermişti. Paul Paviot, filmin 1956'da Grand Prix'yi henüz kazandığı Tours Festivali'nden döndükten sonra, Anatole Dauman, Argos Films tarafından formüle edilen ortak yapım teklifini kabul etti ve böylece daha fazla 16mm baskının basılmasına ve 35mm'ye geçişe izin verdi. Paul Paviot'un bu tanıtımı sayesinde Chris Marker, bundan sonra Anatole Dauman ile birçok işbirliğine devam edecekti.

Ölüm

o öldü 29 Temmuz 2012, Onun günü 91 inci doğum günü , onun kişisel ikamet 20 inci Paris arrondissement . Kalıntıları 2 Ağustos'ta Père-Lachaise krematoryumunda yakıldı . Külleri , Montparnasse mezarlığındaki (16. bölüm) bir cenaze şapelinde, bir Japon şanslı kedisi ile süslenmiş bir kulübede ve çok sayıda sinemasever tanıklıkta dinleniyor.

Övgüler ve yorumlar

Basının saygısı oybirliğiyle. Liberation gazetesi ona 31 Temmuz 2012'de "Chris Marker gözden kayboluyor" başlığıyla manşet yaptı. The Guardian'da Ronald Bergan onu en yenilikçi film yapımcılarından biri ve deneme filminin mucidi olarak selamlıyor.

Ölümünden sonra sokak sanatçısı Thoma Vuille , Paris duvarlarına “RIP Chris Marker, 1921-2012” yazarak ona saygılarını sundu . Yaklaşımı daha sonra anonim insanlar tarafından ele alınır.

Mayıs 2020'de, internette Chris Marker gibi davranan insanlar olgusunu araştıran bir film, yönetmen Matan Tal ("The Invention of Chris Marker") tarafından youtube'da yayınlandı.

alıntılar

“Chris Marker, bilinmeyen film yapımcılarının en ünlüsüdür. "

-  Dubois 2006 , s.  6

“Bilinmeyen filmlerin en tanınmış yazarı Chris Marker. "

- İşaretleyici 2006.

Filmografi

Chrismarker.ch sitesinden filmografiyi devralan bir sergi olan Centre Pompidou'dan "Planète Marker"a dayanan 23 Eylül 2013 tarihli güncellenmiş kronolojik filmografi (son güncelleme Temmuz 2017)

Seyahat yılları - “belgelenmiş denemeler” [1950-1966]

  • 1950ca: Melek Cebrail Tarafından Görülen Dünyanın Sonu (n / a - 8 mm)
  • 1953: Olympia 52 (104 dakika, negatiften)
  • 1953: Heykeller de ölür (32 dk - yönetmen Alain Resnais ile birlikte)
  • 1954-55: Rüyaların Anahtarı (10 dk)
  • 1955: Lanet olası bir iş (n / a)
  • 1955: Gece ve Sis , Alain Resnais (32 dk - yönetmen yardımcısı)
  • 1956: Pazar Pekin'de (18:20)
  • 1956: Balinanın Adamları, Mario Ruspoli (28 dk - yorum)
  • 1956: Alain Resnais dünyasının tüm hatırası (22 dk - yönetmen yardımcısı)
  • 1957: Paul Paviot tarafından Django Reinhardt (25 dk 6 sn - yorum)
  • 1957: Onbeş Atölyesinin Gizemi, Alain Resnais ve André Heinrich (18 dk - yorum)
  • 1958: Sibirya'dan Mektup (62 dk)
  • 1958: Jean-Jacques Languepin ve André Suire tarafından yazılan Gökyüzündeki Adamlar (9:47 dk - yorum)
  • 1958: Deniz ve Raymond Vogel ile Alain Kaminker'in Günleri (22 dk - yorum)
  • 1958: Le Siècle , Raymond Vogel tarafından (14 dk 36 sn - yorum)
  • 1958: Gérard Calderon tarafından Le Vivarium (10 dk 49 sn - yorum)
  • 1958: Broadway by Lights , William Klein tarafından (10 dakika 30 s - şampiyonluk sırası)
  • 1959: Les Astronautes (14 dakika - Walerian Borowczyk ile birlikte yönetildi )
  • 1960: Bir dövüşün tanımı (60 dakika)
  • 1960: Olağandışı Amerika , François Reichenbach (90 dk - yorum)
  • 1961: Küba si (52 dk)
  • 1962: İskele (28 dk)
  • 1962: Le Joli Mai (165 dakika, 136 dakikaya düşürüldü - Pierre Lhomme ile birlikte yönetildi )
  • 1962: Catherine Varlin tarafından Paris'te Çal (27 dk - kurgu)
  • 1963: ... Joris Ivens tarafından Valparaiso'da (34 dk - yorum)
  • 1964: Bir bin güneş yanması ile Pierre Kast (25 dk - düzenleme)
  • 1964: François Reichenbach tarafından La Douceur du köyü (47 dk - kurgu)
  • 1965: Koumiko Gizemi (54 dk)
  • 1965: Yarın Çin , Claude Otzenberger (75 dk 20 sn - görüntü ve yorum)
  • 1965: The Paths to Fortune , Pierre Kassovitz (43 dk - sanat danışmanı)
  • 1965: The Lost Surface , Dolores Grassian (19 dk - anlatım)
  • 1966: Dört devem olsa (49 dk)
  • 1966: Haroun Tazieff tarafından Yasak Volkan (79 dk 30 sn - yorum)
  • 1966: Uzak bir bakışla itibaren tarafından Jean Ravel (10 dk - fotoğrafçılık yardımcı müdürü)
  • 1966: Europort: Rotterdam , Joris Ivens (20 dakika - yorumun Fransızca uyarlaması)

“Kolektif sinema” yılları [1967-1979]

  • 1967: Vietnam'dan Uzakta (115 dk - toplu film)
  • 1967: Yakında görüşürüz , umarım (45 dakika - Mario Marret ile birlikte yönetilir)
  • 1968: Pentagone'un Altıncı Yüzü (28 dakika - François Reichenbach ile ortak yönetmen)
  • 1968: Güreş dersi (39 dk 47 sn - toplu film)
  • 1968: Ciné-tracts (1 dakikadan 3 dakikaya kadar olan film serisi - toplu)
  • 1969: Çekim günü (11 dk - Pierre Dupouey ile birlikte yönetildi)
  • 1969: Rhodia 4x8 (3 dk 22 sn - toplu film)
  • 1969: Sizinle Brezilya hakkında konuşuyoruz: işkence (23 dk 47 sn)
  • 1970: On Milyonlarca Savaş (58 dakika - Valérie Mayoux ile birlikte yönetildi)
  • 1970: Sizinle Paris hakkında konuşuyoruz: kelimelerin bir anlamı var - François Maspero (19 dk 22 sn)
  • 1970: Die Kamera in der Fabrik (88 dk - toplu film)
  • 1970: Costa Gavras'ın İtirafı (140 dk - fotoğrafçı)
  • 1970: Danièle Tessier ve Jacques Lang tarafından L'Afrique ekspres (19 dk 35 s - giriş metni)
  • 1970: Guy Devart'tan Flins hakkında sizinle konuşuyoruz (30 dk - editör ve görseller)
  • 1970: Sizinle Brezilya hakkında konuşuyoruz: Carlos Marighela (40 dk 46 sn)
  • 1971: Size Prag hakkında konuşuyoruz: Artur London'ın ikinci duruşması (30:05)
  • 1971: Hareket halindeki Tren (32 dk)
  • 1971: Alexandre Medvedkine tarafından Le Bonheur (1935) (95 dk - film müziği ve Fransızca dağıtım)
  • 1971: André Pozner tarafından söz konusu Hayvan (31 dk - başlangıçtaki rakun görüntüsü)
  • 1971: Jean-Pierre Thiébaud'nun Kızak Merdiveni (8 dk - fotoğraf ve ses miksajı)
  • 1971: Geri döndük - Eldridge Cleaver ve Bill Stephens tarafından Kongo Oye (45 dk - düzenleme)
  • 1971: Fernand Deligny, Josée Manenti ve Jean-Pierre Daniel tarafından The Lesser Jest (125 dakika - prodüksiyon sonrası)
  • 1972: Yaşasın balina (30 dakika 16:07'ye düşürüldü - Mario Ruspoli ile birlikte yönetildi)
  • 1972: Patricio Guzman'ın İlk Yılı (90 dk - yeniden birleştirme, prodüksiyon, dublaj ve altyazı)
  • 1973: Elçilik (21:16)
  • 1973: Mümkün olduğunu söylediğimiz için (43 dk - toplu film)
  • 1973: Yann Le Masson ve Bénie Deswarte tarafından Kashima Paradise (170 dakika 104 dakikaya düşürüldü - yorum)
  • 1973: Sizinle Şili hakkında konuşuyoruz: Allende'nin Miguel Littin tarafından söyledikleri (16 dakika - prodüksiyon sonrası)
  • 1974: Arka plan şarkıcısının Yalnızlığı (60 dk - Yves Montand'ın portresi)
  • 1974: Jorge Semprun'un İki Anıları (141 dk - kurgu ve ses)
  • 1975: Armand Mattelart, Jacqueline Meppiel ve Valérie Mayoux tarafından La Spirale (155 dk - yorum)
  • 1975-1979: Patricio Guzman'ın yazdığı Şili Savaşı (243 dk - senaryo ve yapım asistanlığı)
  • 1977: Havanın arka planı kırmızıdır (1996'da 240 dakika 180 dakikaya düşürülmüştür)
  • 1978: Le Recours de la method - Miguel Littin tarafından Viva el Presidente (190 dakika 164 dakikaya düşürüldü - altyazı)

“ Hafıza ya da hafızanın mirası ”  yılları (1979-2012)

  • 1979: Shuji Terayama tarafından The Herb Labyrinth (37 dk 46 sn - Fransızca versiyon)
  • 1981: Junkopia (6 dakika - Zapping Zone kurulumuna entegre edildi (1990-1994))
  • 1982: Güneşsiz (104 dk)
  • 1984: 2084 ( 9.46 dk - toplu film)
  • 1985: AK (71 dk - Akira Kurosawa'nın Ran setindeki portresi )
  • 1985: Matta (14 dk 18 sn - Zapping Zone kurulumuna entegre edildi (1990-1994))
  • 1985: Chris'ten Christo'ya (24 dakika - Zapping Zone (1990-1994) kurulumunun bir parçası )
  • 1986: Simone için Anılar (61 dk - Simone Signoret'in portresi)
  • 1986: Tokyo Günleri (24 dakika - Zapping Zone kurulumunun bir parçası (1990-1994))
  • 1987: Raul Ruiz'in Treasure Island ( The Treasure Island ) (133 dk - seslendirme yazısı)
  • 1988: Mavi Piramitler , Arielle Dombasle (97 dk - sanat danışmanı)
  • 1988: Alexander Sokourov tarafından Moskova Elegy (88 dk - yapım)
  • 1989: Baykuşun Mirası (26 dakikalık 13 bölüm - TV dizisi)
  • 1990: Berlinli gezintisi (20 dk 35 sn - Zapping Zone kurulumu (1990-1994))
  • 1990: Berlin 90 (21 dk)
  • 1990: Detour Çavuşesku (8 dk - Zapping Zone kurulumu (1990-1994))
  • 1990: Müzik dinleyen kedi (2 dk 47 sn - Zapping Zone kurulumu (1990-1994): “Bestiary” zone)
  • 1990: Baykuş, Baykuştur (3 dk 18 sn - Zapping Zone kurulumu (1990-1994): “Bestiary” bölgesi)
  • 1990: Hayvanat bahçesi parçası (2 dk 45 sn - Zapping Zone kurulumu (1990-1994): "Bestiary" bölgesi)
  • 1990: Peşini bırakma (6 dk 45 sn - Elektronik video klip - Zapping Zone kurulumu (1990-1994))
  • 1991: Topluluk teorisi (13 dk - Zapping Zone kurulumu (1990-1994))
  • 1992: Slon Tango (4 dk 30 sn - Zapping Zone kurulumu (1990-1994): “Bestiary” zone)
  • 1992: Okinawa'da Boğa Güreşi (4 dk 12 sn - Zapping Zone kurulumu (1990-1994): “Bestiary” bölgesi)
  • 1993: Le 20 heures dans les camps (27 dk - Zapping Zone enstalasyonu (1990-1994))
  • 1993: İskender'in Mezarı (2 × 52 dk - Alexander Medvedkine'nin portresi)
  • 1994: Küçük kemer (1 dk - haiku videosu)
  • 1994: Çayka (1 dk 29 - haiku videosu)
  • 1994: Baykuş Gözlerinize Giriyor (1 dk 10 sn - haiku videosu)
  • 1994: Dušan Makavejev'den One Sister and Many Brothers (4 dk - resim)
  • 1994: Le Cœur , Jean-François Dars ve Anne Papillaut'un ruhundan vazgeçti (52 dk - müzik danışmanı)
  • 1995: Barış Muhafızı (25 dk 20 sn)
  • 1996: Beşinci Seviye (105 dk)
  • 1997: Stephan Hermlin ( 11:29 )
  • 1997: Hatırlama Michael H. Shamberg ait (78 dk - Elektronik görüntüler)
  • 1999: Andreï Arsenevich tarafından bir gün (55 dk - Andreï Tarkovski'nin portresi)
  • 1999: E-CLIP-SE (8:32)
  • 2000: Kosova'da bir belediye başkanı (27 dk 20 sn - François Crémieux ile birlikte yönetildi)
  • 2001: Bir Geleceğin Hafızası (42 dk - Yannick Bellon ile birlikte yönetildi)
  • 2004: Tünemiş kediler (58 dakika - M. Chat, takma adı Thoma Vuille'in izinde)
  • 2006: Leila Saldırıları (1 dk)
  • 2006: Kim Chapiron tarafından Sheitan (97 dk - "TV'de ses")
  • 2007: Guillaume Filmi (3 dk 18 sn)
  • 2007: Guillaume tarafından görülen bir yıllık TV (75 dakika)
  • 2008: Henchman Glance - Le Regard du bourreau (31 dk - Léo Hurwitz'in The Trial of Adolf Eichmann (1961) ve Alain Resnais'in Night and Fog (1955) kitabına dayanır )
  • 2008: Bir Sergiden Resimler (8 dk 57 sn - L'Ouvroir The Movie'den bir fragman )
  • 2008: Metrotopya ( 4:12 )
  • 2008: Ertesi Sabah (5:41)
  • 2009: L'Ouvroir The Movie (29 dk - Max Moswitzer ile birlikte)
  • 2010: Superscience: Lightning Chasers , Manfred Christ (60 dk - post prodüksiyon / renk uzmanı)
  • 2011: Max Moswitzer tarafından The Third Cat (11:14 - müzik seçimi)
  • 2011: Dubai'de mola (27 dk - Gorgomancy'de)
  • 2011: Tempo risoluto (6 dk 15 sn)
  • 2011: Kraliyet Polka (1 dk 23 sn)
  • 2011: Gece (2 dk 42 sn)
  • 2011: Hayal Edin (31 sn)
  • 2011: Kino (1 dk 45 sn)
  • 2011: iÖlü (2 dk 27 ​​sn)
  • 2011: Ve sen buradasın (4 dk 44 sn - Damon ve Naomi'nin müzik videosu)

Marker hayaletleri

  • 1982? : Kediler (atıf kaynak tarafından doğrulanmadı)
  • 1983: Christian Blackwood tarafından tek başıma (97 dk - bir dergi yerleşim hatasından sonra atfedildi!)
  • 1992: Postacı hala bir atı çalıyor (hiç yapılmamış bir film - Marker'ın "biyografi yazarlarına" yaptığı şaka)

Chris Marker görünüşe

Yayınlar

Chris Marker'ın Marc Dornier, Fritz Markassin, Chris gibi çeşitli takma adlar altındaki yazılı eserlerinin (artık hiç güncel olmayan) bu bibliyografyası. Marker, Chris Mayor, TT Toukanov, Boris Villeneuve, vb., Christophe Chazalon tarafından gözden geçirilmiş, artırılmış ve düzeltilmiş versiyondan, Birgit Kämper ve Thomas Tode tarafından yapılan versiyondan, sırasıyla Teorem 6 (kısmen ve hatalı) tarafından alınmıştır. Catherine Lupton, Arnaud Lambert, vb.

Romanlar, denemeler, koleksiyonlar, seyahat rehberleri

  • Le Coeur net , Paris: Le Seuil, 1949, 186 s. (Esprit koleksiyonu).
    • Yeniden baskılar: Paris: Le Club français du livre, 1951; Lozan: La Guilde du livre, 1960.
    • Çeviriler: Almanca, Die Untrüglichen , Frankfurt am Main: Verlag des Frankfurter Hefte, 1951 (Walter Maria Guggenheimer tarafından çevrildi), yeniden basım Basel: Die Brigg, 1956; İngilizce, Forthright Spirit , Londra: Allan Wingate Publisher, 1951 (Robert Kee ve Terence Kilmartin tarafından çevrilmiştir).
    • Alıntı : Marcel Berger (yön.), The Most Beautiful Aviation Stories , Paris: Segep, 1952, s.  57-68
  • İnsan ve özgürlüğü: nöbet için dramatik bir oyun , Paris: Le Seuil, 1949, 93 s. (colll. Veillées, n o  4)
  • Giraudoux tek başına , Paris: Le Seuil, 1952, 110 s. (kol. Yazarlar her zaman, n o  8)
    • Tercüme: Almanca, Jean Giraudoux Selbstzeugnissen und Bilddokumenten'de , Reinbeck bei Hamburg: Rowohlts Monographien, 1962 (Max Hölzer ve Paul Raabe tarafından çevrildi)
  • Coréennes , Paris: Le Seuil, 1959, 146 s. (al. Kısa film, n o  1).
    • Çeviriler: Korece, Pungnyok saramdul , Seul: Ch'o'pan (editör), 1989, 186 s. (Kim Mu-gyong tarafından tercüme edilmiştir); İngilizce, Koreliler , Columbus (Ohio) Ohio Eyalet Üniversitesi, Wexner Sanat Merkezi, 2008.
    • Kısmi yeniden basım: Kore'den iki alıntı , Doğu'ya yolculuk . Eric Bidet ve Stéphane Bois Antolojisi, Paris: ed. Kütüphane, 2007
  • Le Dépays , Paris: ed. Hersher, 1982, 82 s. (CD-Rom Immemory'de yeniden yayınlandı ).
    • Tercüme: Almanca, Das Fremdland , Berlin: Galrey Verlag, 1985.
    • Tek metnin Tokyo_Yolları , Paris'te yeniden yayımlanması , Paris: WakuWaku, 2008 (Cécile Parisot ve François-Xavier Robert tarafından düzenlendi)

Senaryolar - film yorumları

Chris Marker'ın filmleri
  • Yorumlar , Paris: Le Seuil, 1961, s.  186 s. (senaryolar içerir: Heykeller Ayrıca Die , Pekin'de Pazar , Sibirya'dan Mektubu , Amerika Rüyalar , bir Fight Açıklaması ve ! Küba Si ). Yeniden basım: Yorumlar 1 , Paris: Le Seuil, 1967, 174 s.
  • " Küba Si! ", L'Avant-scène'leriyle sinema , n o  6 (1961), s.  45-62
  • " La Jetée ", L'Avant-scène sineması , n o  38 (1962), s.  22-30 . Yeniden Basım: La Jetée ciné -roman , Paris: Kargo / L'Éclat, 2008, np (Urzone / Zonebook tarafından 1992 İngilizce baskısından alınmıştır, 1997'de yeniden basılmıştır)
  • Yorum 2 , Paris: Le Seuil, 1967, 171 s. (Senaryoları içerir: Koumiko Gizemi , Soy Mexico ve Dört Tek hörgüçlü Hırsızım Olsaydı )
  • " Pentagon Altıncı yüz ", Jeune sinema , n O  35 (1969), s.  2-6
  • " On Milyonların Savaşı ", Jeune sineması , n o  50 (1970), s.  39-48
  • " Le Train en Marche ", L'Avant-scène sineması , n o  120 (1971), s.  2-14
  • Havanın arka planı kırmızı - Üçüncü dünya savaşından sahneler, 1967-1977 , Paris: ed. François Maspero, 1978, 205 s. (ses col.)
  • " Sans soleil ", Trafic , n o  6 (1993), s.  79-97
  • " AK ", L'Avant-  scène sineması , n o 403-404 (1991), s.  124-142
  • " Le Tombeau d'Alexandre ", Belgesel görüntüler , n o  15 (1993), s.  45-48 ve Le Nouveau Commerce , n o  88-89 (1993), s.  17-48
  • " Andrei Arsenevich'in Bir Günü ", Positif , n o  481 (1999), s.  51-55
Diğer yönetmenlerin filmleri
  • Balina Men Mario Ruspoli göre, l'avant-scène'leriyle sinema , n O  24 (1963), s.  46-51
  • ... Joris Ivens tarafından Valparaiso'da , L'Avant-scène sineması , n o  183 (1965), s.  73-85
  • Atölyenin Gizemi on beş Alain Resnais ve André Heinrich, L'Avant-sahne sineması , n o  61-62 (1966), s.  73-78
  • Deniz ve gün arasında Raymond Vogel ve Alain Kaminker, l'avant-sahne sinema , n O  68 (1967), s.  61-66
  • Uzak Vietnam (kolektif), Filmstudio 68-1 , n O  1 (1967 / Frankfurt), s.  2-26 (Almanca çevirisi Helmut Mennicken)
  • Europort: Rotterdam , Joris Ivens, L'Avant-scène sineması , n o  99 (1970), s.  43-48

toplu işler

toplu işler
  • "Siyah sanat", Siyah Afrika'da , Paris: ed. Ode, 1952, s. 29-49 (Doré Ogrizek tarafından düzenlendi)
  • İşçi hareketine bakış açısı , Paris: Le Seuil, 1952, 250 s. (Benigno Cacérès ve Chris Marker tarafından derlenen ve sunulan metinler (Peuple et Culture koleksiyonu, n o  5))
  • "Fransız avangard: Entr'acte (1924) René Clair, Un chien andalou (1928) Luis Bunuel, Le Sang d'un poète (1931) Jean Cocteau" (s. 248-255); "Bir yazarın filmi: Joan of Arc'ın Tutkusu (1928) C. Th. Dreyer (s. 256-261) ve" Afterword. Sinema, 21. yüzyılın sanatı mı? "(S. 498-502), Sinema üzerine yeni görüşler , Paris: Le Seuil, 1953, 507 s. (Düzenleyen Jacques Chevalier / Peuple et Culture koleksiyonu, n o  8)
  • "Bir eleştirmen, Pierre Barlatier, bir yazar, Francis Lemarque, bir öğretmen, bir folklorcu Solange Demolière, Maurice Delarue ve bir dinleyici, Chris Marker arasında şarkı üzerine bir konuşma" (s. 16-24) ve "Demi-dieux" ve on altıncı notlar ", s. 79-89 [başlangıcı 27 rue Jacob'da yayınlanmıştır , n o  11 (sonbahar), s. 1], Saygılarımızla neuf sur la chanson , Paris: Le Seuil, 1954, 258 s. (Vintage İnsanlar ve Kültür, n o  9)
  • "Ve şimdi bu Cinerama..." (Gavin Lambert ile birlikte yazılmıştır / s. 18-26), "Hollywood: yerinde" (s. 27-48) ve "Animasyon sineması: UPA" (s. 136) - 143), Cinéma 53. Across the world , Paris: Le Cerf, 1954, 197p.
  • Federico Fellini'nin bir filmi: La Strada (kolektif), Paris: Le Seuil, 1955, 122 s.
  • Bénie Deswarte, Kashima Paradise , Lyon: n / a, 1975, 32 s. (Basın kiti)
  • "Bir kediden diğerine" (s. 30-33), M. Chat'te , dir. Thoma Vuille, Paris: ed. Alternatifler, 2010, 140 s.
 

Nesne

Nesne
  • "Yaşayanlar ve Ölüler," Ruh , n o  122 (Mayıs 1946), s. 768-785 (Chris Mayor takma adı altında)
  • "Pierre Schaeffer, Amerika sizi görmezden geliyoruz ", Esprit , n o  126 (Ekim 1946), s. 511-513 (Chris Mayor takma adı altında)
  • "Zamanın sonu, Till" Ruh , n o  129 (Ocak 1947), s. 145-151
  • "Cennet hakkında" Spirit , n o  129 (Ocak 1947), s. 158
  • "Louis Aragon'un bir konferansı," Spirit , n o  129 (Ocak 1947), s. 170-172
  • "Sınıfsız toplumu beklerken", Esprit , n o  130 (Şubat 1947), s. 312
  • "Ama ciddi olarak geri döndüm," Spirit , n o  130 (Şubat 1947), s. 312
  • "Yalın İnekler ... şişman ... ortalama ..." Ruh , n o  130 (Şubat 1947), s. 320-321
  • "Amerika'dan ithal edildi," Spirit , n o  130 (Şubat 1947), s. 326
  • "Bir başkanımız var," Spirit , n o  130 (Şubat 1947), s. 329-330
  • "Üç Küçük Domuz," Ruh , n o  131 (Mart 1947), s. 470
  • "The Wandering Musician" Spirit , n o  131 (Mart 1947), s. 475
  • "Vox populi" Spirit , n o  131 (Mart 1947), s. 482-483
  • "İki Küçük Kızılderili," Spirit , n o  131 (Mart 1947), s. 488
  • "Yaralı Yüz'ün Ölümü veya erdemin talihsizlikleri," Spirit , n o  131 (Mart 1947), s. 488-491
  • "Yves Salgues, Uyuyan Genç Adam  ," Spirit , n o  131 (Mart 1947), s. 524
  • "Maurice Collis, Yasak Şehir  ," Spirit , n o  131 (Mart 1947), s. 525-526
  • "Bernard Voyenne, Onur erkekler  " Hayalet n o  131 (Mart 1947), s. 531
  • "Hayali Haberler", Esprit , n o  132 (Nisan 1947), s. 643-644
  • "Ebedi Haberler" Ruh , n o  132 (Nisan 1947), s. 644-645
  • "Görüyoruz ...", Esprit , n o  132 (Nisan 1947), s. 663
  • "Roman Son Yangınlar ...", Esprit , n o  132 (Nisan 1947), s. 703-707
  • "Frank Villiers, Richard Winslow Yaşamı ve Ölümü  ," Ruh , n o  132 (Nisan 1947), s. 709-710
  • "Pierre Daninos, Eurique ve Amerope  ", Esprit , n O  132 (Nisan 1947), s. 710
  • "I. Ayın Politikası", Esprit , n o  133 (Mayıs 1947), s. 808-812
  • "Ayın Politikası II", Esprit , n o  133 (Mayıs 1947), s. 818
  • "Tam bir program olan bir önsöz", Esprit , n o  133 (Mayıs 1947), s. 824-825
  • "Newsreel" Spirit , n o  133 (Mayıs 1947), s. 836-838
  • "Uykunun Adaletsizliği", Ruh , n o  133 (Mayıs 1947), s. 844-847
  • "The Yogi and the Commissioner," Spirit , n o  133 (Mayıs 1947), s. 874-877
  • "Andre Berry, The Erotic Experience  " Spirit , n o  133 (Mayıs 1947), s. 882-883
  • "Ekmek ve köpek" Spirit , n o  134 (Haziran 1947), s. 1089
  • "Poles," Spirit , n o  134 (Haziran 1947), s. 1090
  • "Dağın Şarkıları," Spirit , n o  135 (Temmuz 1947), s. 90-98
  • "Hayali Haber" Spirit , n o  135 (Temmuz 1947), s. 134-137
  • "Onormition Şarkısı" Mercure de France , n o  1007 (Temmuz 1947), s. 428-434
  • "Günlük yaşam bunalmış," Spirit , n o  136 (Ağustos 1947), s. 281-285 (imzasız makale)
  • "Bilgi" Spirit , n o  136 (Ağustos 1947), s. 285
  • "Das Leben ohne Tägliche Queffelek" Spirit , n o  137 (Eylül 1947), s. 400-405
  • "Figaro'nun Evliliğinin temsiline giriş", DOC 47 , n o  1 (Eylül 1947), sayfalandırılmamış (4 sayfa)
  • "Grunting belirsiz" Spirit , n o  138 (Ekim 1947), s. 562-565
  • "Sarter Noster" Spirit , n o  139 (Kasım 1947), s. 751-754
  • "The White Horse, Henry Five" Spirit , n o  141 (Ocak 1948), s. 120-127
  • "Mateo Maximoff, The Ursitory  " Spirit , n o  141 (Ocak 1948), s. 158
  • "Fernand Gregh, The Golden Age  ," Spirit , n o  141 (Ocak 1948), s. 158
  • "Bernard Pingaud Benim güzel gemim  " Spirit , n o  141 (Ocak 1948), s. 159
  • "Allan Seager, Equinox  " Spirit , n o  141 (Ocak 1948), s. 159
  • "Langston Hughes, beyaz Öyküler  ," Spirit , n o  141 (Ocak 1948), s. 159
  • "Stephen V. Benet, The King of Cats  " Spirit , n o  141 (Ocak 1948), s. 159
  • "James Gould Gozzens, Erkekler ve kardeşleri  ," Ruh , n o  141 (Ocak 1948), s. 159
  • "Frederica Diana, Diana  ," Spirit , n o  141 (Ocak 1948), s. 159
  • "Robert S. Close, Beni denizci al  ," Spirit , n o  141 (Ocak 1948), s. 159
  • "Korkunç çocuklar," Spirit , n o  142 (Şubat 1948), s. 292
  • "Bilim ve Yaşam" Ruh , n o  143 (Mart 1948), s. 472
  • “Sindirim Medeniyeti. Yalnızca beyaz vahşiler ... ”, Esprit , n o  146 (Temmuz 1948), s. 1-9
  • "Newsreel" Spirit , n o  146 (Temmuz 1948), s. 93-94
  • "Caz kaynaktan bir kehanetti kabul" Ruh , n O  146 (Temmuz 1948), s. 133-138
  • "Yugoslavya'nın Tito için Case," Ruh , n o  147 (Ağustos 1948), s. 207-209 (imzasız makale. CM?)
  • "Herkes için Işık" Spirit , n o  147 (Ağustos 1948), s. 209
  • "Le Tito entre les ezik", Esprit , n o  147 (Ağustos 1948), s. 210-212
  • "Amerikalının erkek cinsel davranışı," Spirit , n o  147 (Ağustos 1948), s. 226-229
  • "Öznel olanın Kusurluluğu" Ruh , n o  148 (Eylül 1948), s. 387-391 [Almanca çeviri, "Der Subjective Film", DOK , Stuttgart, 1950, s. 67-68]
  • "Fernand Deligny etkili Vagabonds  " Ruh , n O  148 (Eylül 1948), s. 434-435
  • "Robert Mathy, Fenomen  ," Ruh , n O  149 (Ekim 1948), s. 594
  • "Pierre Copin , The Hapax  " Spirit , n o  149 (Ekim 1948), s. 594
  • "Michel Bataille, Patrich  " Spirit , n o  149 (Ekim 1948), s. 594-595
  • "Gaston Francis Başak ve Yay  " Ruh , n O  149 (Ekim 1948), s. 595
  • "John Auger- Duvignaud Dişler ... uzamıyor  " Ruh , n o  149 (Ekim 1948), s. 595
  • "Yves Malartic, Tanrı'nın toprak  ," Ruh , n O  150 (Kasım 1948), s. 752-753
  • "Bernard Villaret, Adalar Gecesi  ," Spirit , n o  150 (Kasım, 1948), s. 753
  • "Rémy, La Nuit des oliviers  ", Esprit , n o  150 (Kasım 1948), s. 753
  • "Peter Cheyney, Ne kahkaha  ," Spirit , n o  150 (Kasım, 1948), s. 753
  • "Ben Hecht, oyunculara Ölüm  ," Ruh , n o  150 (Kasım 1948), s. 753
  • "William Faulkner, sivrisinekler  ," Ruh , n O  150 (Kasım 1948), s. 753
  • "Loys Masson, La Mignardise Thomas Wilson  ," Ruh , n O  150 (Kasım 1948), s. 753-754
  • "C.-S. Lewis, The Great Divorce  , " Spirit , n o  150 (Kasım, 1948), s. 754-755
  • "Marcel de Jouvenel gökten olarak ayarlamak  ," Ruh , n O  150 (Kasım 1948), s. 755
  • "Colette ve Georges Dash, Görünmez Dünya konuşuyor  ," Spirit , n o  150 (Kasım, 1948), s. 755
  • "K şiir dergisi, No. 1 ve 2: Antonin Arthaud," Spirit , n o  150 (Kasım, 1948), s. 755-756
  • “Unicornlu Kadın”, Mercure de France , n o  1024 (Aralık 1948), s. 646-648
  • “Kara Dawn (CM ve Silvain Dhomme tarafından nöbeti)”, DOC 49 , n, o  35-36 (1949), non-sayfalara ayrılmış kitapçık (12 s.)
  • "Cornelius sineması," Spirit , n o  153 (Şubat 1949), s. 282-285
  • "Tatil sezonunun zaferi," Spirit , n o  156 (Haziran 1949), s. 862-863
  • "Sinemanın yüz şaheseri" Spirit , n o  156 (Haziran 1949), s. 878-880
  • "Le Passager gizli", Esprit , n o  157 (Temmuz 1949), s. 1097-1099
  • "The Rose Lady tsu" Spirit , n o  158 (Ağustos 1949), s. 297-299
  • "Ayrılık" Ruhu , n o  162 (Aralık 1949), s. 921-923 (23 Haziran tarihli şiir)
  • "Böyle şairleri gizleyin," Spirit , n o  162 (Aralık 1949), s. 967-968
  • "Suçlu gençlik (Chris Marker ve Henri Michard tarafından sunulan belgeler)," Spirit , n o  169 (Ocak 1950), s. 1-60
  • “Orphée”, Esprit , n o  173 (Kasım 1950), s. 694-701
  • "Soria (Joe Bousquet için saygı)", clous A LA Boîte , n O  , 7 (1950), paginated değil
  • "İngiltere'de Halk Tiyatrosu", Parallèles , n o  50 (Ocak 1950), n / a
  • "Aus dem Bereich of Amateurfilms" DOK , n o  50 (1950), s. 64
  • "Der Film Öznel" DOK , n o  50 (1950), s. 67-68
  • "Der Trickfilm" DOK , n o  50 (1950), s. 75-76
  • "Ahşap haç ve demiryolu," Spirit , n o  175 (Ocak 1951), s. 88-90
  • "Bernard Pingaud Hüzünlü Aşk  ," Ruh , n o  176 (Şubat 1951), s. 314-315
  • "Çelişkili Toplantılar" Spirit , n o  178 (Nisan 1951), s. 599-600
  • "Küçük tema şarkıları şimdi," Spirit , n o  179 (Mayıs 1951), s. 765-769
  • "Siegfried ve Argos veya zincirlerdeki Alman sineması", Cahiers du sinema , n o  4 (Haziran-Ağustos 1951), s. 4-11
  • "Karikatür estetiği" Spirit , n o  182 (Ağustos 1951), s. 368-369
  • “Gérald Mc Boing-Boing”, Esprit , n o  185 (Aralık 1951), s. 826-827
  • “Şiirsel mizah. G. Charbonnier tarafından derlenen 50 yayınlanmamış belge ”, La Nef , n o  71-72 (Aralık-Ocak 1951), s.100
  • "Kedi de bir insandır", Esprit , n o  186 (Ocak 1952), s. 78-79
  • "Das Blut eines Dichters: Versuch einer Deutung des Films Le sans d'un poète von Jean Cocteau", Filmforum , n o  4 (Ocak 1952), s. 3
  • "  Prens Bayaya Jiri Trnca, bir süs biçimi," Cahiers du cinéma , n o  8 (Ocak 1952), s. 66-68; belgesel görüntülerde yeniden basılmıştır , n o  15 (1993), s. 11-13
  • "  Arc Joan Tutkusu  ," Ruh , n O  190 (Mayıs 1952), s. 840-843
  • "Meksika Mektubu", Cahiers du Cinema , n o  22 (1953), s. 33-35
  • "Hollywood'dan mektup. 3 boyut ve dördüncü ”, Cahiers du sinema , n o  25 (Temmuz 1950), s. 26-34
  • "Le Cinerama", Cashiers'in sinema du , n O  27 (Ekim 1950), s. 34-37
  • “Küçük gezegen”, 27 rue Jacob , n o  10 (yaz 1954), s. 1
  • "Le Monde hayvanı yıldızı bilmiyor ...", 27 rue Jacob , n o  11 (1954 sonbaharı), s. 1 ("Demi-dieux et double quavers" metninin başlangıcından alıntı, Regards neuf sur la chanson , Paris: Le Seuil, 1954, s. 79-80)
  • * "Wolfgang Staudte: bugünün Almanya'sından bir film yapımcısı", Cinema 55 , n o  1 (Kasım 1954), s. 33-36
  • "Alman sinemasına veda", Positif , n o  12 (Kasım-Aralık 1954), s. 66-71; Almanca çeviri: "Deutscher Film adieu?", Theodor Kotulla (ed.), Der Film - Manifeste, Gespräche, Dokumente , Band 2, Munchen: Piper Verlag, 1964, s. 132-138
  • "On the Waterfront" Spirit , n o  224 (Mart 1955), s. 440-443
  • "Clair de Chine." Tebrik kartı olarak, Chris Marker'ın bir filmi ", 12 s.'den portföy offprint, Paul Ricoeur, Armand Gatti ve René Dumont'a ek olarak," La Chine, porte ouvert ", Esprit , n o  234 (Ocak 1956), s 1-54 ve Paul Ricoeur, "Note critique sur Chine ouvert", Esprit , n o  239 (Haziran 1956), s. 897-910
  • "Der Film von Morgen" Film , n o  2 (1956), s. 67-71
  • "  Pekin'de Pazar  ", Sinema 57 , n o  14 (Ocak 1957), s. 136
  • "Beyaz bir film: Moranbong  ", Gözlükler , ns, n o  1 (1960), s. 70-73
  • "Zu einem Skandal [Küba Si!]" Filmstudio (Frankfurt), n o  43 (Mayıs 1964), s. 31 metrekare
  • “Beitrag auf dem freien Leipzig Forumu”, Filmeissenschaftliche Mitteilungen , Berlin, n o  1 (1964), s. 199-201
  • "Tutkulu Objektiflik", Jeune Cinéma , n o  15 (Mayıs 1966), s. 12-14
  • “Bize şükredin olsun Dziga Vertov'dan  ,” Sowjetischer Dokumentarfilm , n O  , n / a (1967), s. 70-71 [DDR Staatliches Filmarchiv der]
  • "Les Révoltés de Rhodia", Le Nouvel Observateur , n o  123 (22-29 Mart 1967), s. 26-28
  • "Cinema Cuban Che Guevara, 24 kare/saniyede", New Cinemonde , n o  1832 (Nisan 1970), s. 11
  • "Sine-ayı," Görüntü ve ses , n o  255 (Aralık 1971), s. 4-5 [derginin yeni adı]
  • “Reci Tridniho Boje”, Film a doba , Prag, n o  xviii / 2 (1972), s. 86-88
  • "Le Creusot'ta, müze sorunları," The Mark , n o  42 (Mayıs 1973), s. 37-40
  • "  Kashima Paradise  ", Ecran , n o  30 (Kasım 1974), s. 74-75; basın setinden alıntı: Bénie Deswarte, "Kashima Paradise": Yann Le Masson ve Bénie Deswarte'nin bir filmi , Lyon: Garnier / Deswarte, 1975
  • “  Güneş olmadan , bir metin parçası”, Jeune Sinema , n O  149 (1983), s. 25-26
  • "Les Gribouilles d'Antenne 2", Liberation , n o  805 (22 Aralık 1983), s. 34
  • "  Sunless  ", Semiotexte , n O  IV / 3 (1984), s. 33-40
  • “  L'Eredità della civetta  ”, Francia'da: tra une Nouvelle Vague e l'Altra (quaderno informativo, XXV Mostra internazionale del Nuovo Cinema), 1989, s. 30-32
  • "Mucizenin emrinden," Liberation , n o  4041 (18 Mayıs 1994), s. 41
  • "A Free Replay (Vertigo üzerine notlar)", Positif , n o  400 (Haziran 1994), s. 79-84
  • "  İskender'in Mezarı  ", Locarno festivali için basın kiti, 1994
  • “  Vietnam'dan Uzakta  ”, Télérama , n o  2486 (Eylül 1997), s. 5
  • “Hafıza işaretçisi: giriş”, Belgesel görüntüler , n o  31 (1998), s. 75-78
  • "Chris Marker: Filmmaker (40 dergi" Filmic Memories ")," Film Quarterly , n o  52/1 (Sonbahar 1998), s. 66
  • “  Son Bolşevik . “Alexander Ivanovich'ten anımsama, sinema hastası , n O  , n / a (1998), s. 12-13
  • "  Immemory  ", adını taşıyan CD-Rom'a eşlik eden kitapçık, 1998
  • "Fenomen (nm)", Trafic , n o  30 (Ocak-Şubat 1999), s. 26-33
  • "Chris Marker ve müzik", Journal des Allume du Jazz , n o  5 ( 1 st Döşeme. 2001), s.18
  • "Doppelwelt'ten Haberler", Positif , n o  500 (Ekim 2002), s. 3 ve 6-7
  • “Lost in Translation (incelemeye CM mektup)”, Film Comment , n o  n / a (Temmuz-Ağustos 2003), s. 9
  • “Yanlış anlamalardan kurtarıldı ”, Cinéma , n o  06 (sonbahar 2003), s. 44-45
  • "Chris Marker ve M. Chat pençelerini Libé'ye koydu", Liberation , n o  7330 (04-05 Aralık 2004), s. yok
  • 2004 yılında, Guillaume-en-Egypt kimliği altında Chris Marker, Bazuka kolektifi "grafik aksiyon grubu" tarafından tasarlanan Un Regard moderne elektronik incelemesine, bir yıl boyunca günlük olarak katıldı . Bir kısmı elektronik dergisi Pop'lab'ın Guillaume-en-Egypt au Brésil / No Brasil başlıklı 11 no'lu (Ekim 2009) sayısında yer alan günün haberleri .
  • “Mario için (22 Temmuz 2005)”, Les Groups Medvedkine'de (adını taşıyan DVD'ye ek), Paris: Editions Montparnasse, 2006, s. 11-19
  • “Antoine Bonfanti'ye Saygı”, Görüntü belgeselleri , n o  59-60 (2006-2007), s. 7-10
  • “Passage de Leila”, Cahiers du sinema , n o  628 (2007), s. 62-63
  • "Sixties" Critical Quartely , n o  50/3 (2008), s. 26-32 [ Fond de l'air est rouge'un kedisiz ABD versiyonu olan DVD A Grin'e giriş ]
  • " Stres hakkında klip  ", Poptronics'te , 28 Ağustos 2009
  • “Brezilya'daki Guillaume-in-Mısır”, Poptronics'te , 2009
  • "  Kediler, inekler, domuzlar ...  ", Vacarme , n o  56,2011 yaz( çevrimiçi okuyun ) 1947 ve 1952 yılları arasında Esprit dergisinde yayınlanan metinlerin yeniden basımı
 

röportajlar

  • Yves Benot , "  Pekin'de Chris Marker'ın eteklerinde bir Pazar  ", Les Lettres française , n o  647,29 Kasım 1956, s.  5
  • Simone Dubreuilh , “  Genç Fransız yönetmenler üzerinde flaşlar : Chris Marker  ”, Les Lettres française , n o  664,28 Mart 1957, s.  6
  • "Bir soruşturmaya yanıt", Görüntü ve ses ile röportaj , n o  150-151 (1962), s.  41-55
  • Jean-Louis Pays , "  Des humanismes: Marker ve Gatti ile röportajlar  ", Miroir du cinéma , n o  2,1962, s.  4-7
    • kısmen yeniden basılmış olan Anatole Dauman 1989, s.  157-159
  • Francis Gendron , "  Le Socialisme dans la rue  ", Miroir du sinema , n o  2,Mayıs 1962, s.  12
  • (de) Herman Herlinghaus , "  Chris Marker: Ich Werde Bestimmt Wiederkommen  " , Deutsche Filmkunst , n o  1,1962, s.  26-27
  • (de) "  Chronisten unserer Zeit: Chris Marker  " , Filmspiegel , n o  23,1963, s.  5
  • (de) Wolfgang Gersch , “  Der schöne Mai  ” , Filmwissenschaftlichte Mitteilungen , n o  1,1964, s.  194-198
    • Yeniden baskı : (de) Herman Herlinghaus , Dokumentaristen der Welt in den Kämpfen unserer Zeit , Berlin, Henschel,1982.
    • Alter 2006'da İngilizce çeviri
  • "Chris Marker ile röportaj," Sound and Vision için R. Ritterbusch ile röportaj , n o  213 (Şubat), s.  66-69
  • "Bir işçi sinemasının şafağı", Chris Marker, Costa-Gavras, Edouard Lutz, Besançon'daki Medvedkine Grubunun işçi-film yapımcıları ve halkla tartışma , Le Nouveau cinémonde , n o  1840 (1970), s. .  8-10 ve 36
  • "Medvedkine, biliyor musunuz?", Le Monde için Anne Philipe'e verilen röportaj , n o  8362 (02 Aralık 1971), s.  17
  • "Terminal Vertigo", Aylık Film Bülteni ile röportaj , n o  LI / 606 (Temmuz 1984), s.  196-197
  • Claude Roy , "  Ne konuşmalı  ", Le Monde , n o  14890,11 Aralık 1992, s.  2
  • (tr) Dolores Walfisch , “  Chris Marler ile Röportaj  ” , The Berkeley Lantern ,Kasım 1996
    • tekrar basılmıştır vertigo (Birleşik Krallık), n, O  7 (Sonbahar 1996), s.  38 [Marker tarafından yazılmış sahte röportaj]
  • Jean-Michel Frodo , "  Asla sormam, neden...  ", Le Monde , n o  16196,20 Şubat 1997, s.  31
  • Samuel Douhaire ve Annick Rivoire , “  Rare Marker  ”, Liberation , n o  6783,5 Mart 2003( çevrimiçi okuyun )
    • Film Yorumunun İngilizce çevirisi , n o  XXXIX / 3 (Mayıs-Haziran 2003), s.  38-41
  • Julien Gester ve Serge Kaganski , "  Chris Marker'ın ikinci hayatı  ", Les Inrockuptibles , n o  647,29 Nisan 2008, s.  30-33 ( çevrimiçi okuyun ) Sergei Murasaki'nin (diğer adıyla Chris Marker) Iggy Atlas'a (aka Julien Gester ve Serge Kaganski) sanal dünyadaki sergisinin bir parçası olarak Second Life üzerine verdiği röportaj
  • Poptronics elektronik dergisinin Brezilya'daki Guillaume-en- Égypte'ye ayrılmış 31 Ekim 2009 tarihli “Guillaume-en-Égypte ile Röportajı”

Sergi katalogları

Kataloglar
  • Passages de l'image , Centre Pompidou, Paris, 1990. (Raymond Bellour, Catherine David ve Christine Van Assche tarafından düzenlendi)
  • Madeleine nedir. CD Rom Immemory , Editions Yves Gevaert ve Centre Pompidou, 1997 (Christine Van Assche tarafından düzenlendi. Metinler Raymond Bellour ve Laurent Roth tarafından)
  • "Gerisi Sessiz", Sessiz Filmde: Küçük Sinematografik Çizim , Columbus: Wexner Sanat Merkezi / Ohio Eyalet Üniversitesi, 1995 (40 s.), P. 15-18. Reissue (Fransızca): in Life bize tüm renkleri gösterir , Paris: L'Âge d'Homme, 1995, s. 189-198 ve Trafik , n o  46 (2003), s. 57-62
  • Geriye Bakmak , Columbus: Ohio Eyalet Üniversitesi, Wexner Sanat Merkezi, 2007, 168 s.
  • Chris Marker. Owls at Noon Prelude: the Hollow Men , Brisbane: Institute of Modern Art, 2007, 105 s. (Adrian Martin ve Raymond Bellour tarafından düzenlendi)
  • Filmlere Veda / Abschied vom Kino , Zürih: Museum für Gestaltung, 2008, 64 s.
  • “Guillaume-in-Egypt in Brazil”, Pop'lab , n o  11 (Ekim 2010)
  • Yolcular , New York: Peter Blum Galerisi, 2011, 240 s.
  • Chris Marker , Raymond Bellour, Jean-Michel Frodon ve Christine VanAssche yönetiminde, Paris, Cinémathèque française, 2018, 400p.
 

İllüstrasyonlar - fotoğraflar

İllüstrasyonlar-fotoğraflar
  • Francine Cockenpot, Kuş Yolu. Yayınlanmamış şarkılar , Paris: Le Seuil, 1952, 60 s. [58 İşaretçi çizimleri]
  • "Parlak el yazmasının acıklı ve gerçek macerası", 27 rue Jacob'da yayınlanan çizgi romanlar : Editions du Seuil bülteni , n o  1 ila 3 (1952), s. 4 (6 küçük resim)
  • 27 rue Jacob'da yayınlanan "Gördüğümüz zamanların gerçek haritası" : bülten des éditions du Seuil , n o  4 (1952-1953), s. 2
  • Pierre-Aimé Touchard, Fransız Komedisinin Duygusal Tarihi , Paris: Le Seuil, 1955, 123 s. [üretim modeli ve fotoğraflar]
  • Wou Tch'eng ngen, Si Yeou Ki veya Batı'ya yolculuk , Paris: Le Seuil, 1957, 2 cilt, 933 + ekler [Marker, Varda, vb. fotoğraf portföyü]
  • Armand Gatti, Sibirya - sıfır + sonsuzluk Armand Gatti , Paris: Le Seuil, 237 s. [Resimler]
  • Graham Green, La Fin d'une liison (The End of the Affair) , Paris: Ayın en iyi kitabı, 1959, 285 s. [Marker'dan sonra kapak resmi]
  • Jeannine Parrot, "Nathalie Sarraute tarafından görülen Küba'dan Dönüş", Les Lettres française , n o  894 (28 Eylül 1961), s. 1 ve 5 [fotoğraflar]
  • "Gerçek Femina" araba 63 (Çalışmaları ve ekonomik yayınlar Derneği tarafından yayınlanmış) n- O  201 (1962), 128, s. [Resimler]
  • Claude Nicolet, Les Gracques , Paris: Gallimard, 1967, 238 s. [Resimler]
  • P. Seale ve M. McConville, Fransız Devrimi 1968 , Londra: Penguin Book / Heinemann, 1968, 238 s. [16 p fotoğraf portföyü]
  • Elinor Lipper, Sovyet hapishanelerinde on bir yıl , Paris: Cercle du bibliophile, 1970, 333 s. [Resimler]
  • Robert Etienne, Les Ides de Mars , Paris: Gallimard / Julliard, 1974, 216 s. [Resimler]
  • André-Clément Découflé, L'An 2000 , Paris: Flammarion, 1975, 226 s. [Ön kapağın fotoğrafik montajı]
  • Andrée Chedid, Nefertiti ve Akhnaton'un rüyası, anılar... , Paris: Flammarion, 1977, 234 s. [Ön kapağın fotoğrafik montajı]
  • Marie Susini, La Renfermée: la Corse , Paris: Le Seuil, 1981, 93 s. [Resimler]
  • "Ran et le Japon", Traversler , n O  38-39 (1986), [resimleri s. 13, 80 ve 137]
  • "Yüzey ve İllüzyon. On Portföy." Diyafram (New York), n o  145 (1996), 79 s. [Resimler]
  • Jean-Claude Carrière, "Efektler ve jestler", Vogue (Paris), n o  752 (1994), [fotoğraflar s. 208-211 ve 263]
  • Bill Horrigan, "Gözün İntikamı: Artforum için bir portföy", Artforum , n o  44/10 (2006), s. 310-315. [Resimler]
  • Jeff Wall, Pozlama , Berlin: Deutsche Guggenheim, 2007, 60 s. [Resimler]
  • Tanqui Perron, Le Dos au mur , Paris: Kapsam ed., 2007, 125 s. [Resimler]
 

Çeviriler

Çeviriler
  • "Noel 1945", DOC 47 , n o  2-3 (Noel Özel 1947), s. 39: Aslen Yank dergisinde yayınlanan Çavuş Al Hine'nin şiirinin Fransızca çevirisi . Ordu haftalık. 21 Aralık 1945, cilt hizmetinde erkekler için ve tarafından . 4, n o  27, s. 21
  • La Jungle est Neutral , Paris: Le Seuil, 1951: Frederick Spencer Chapman tarafından yazılan The Jungle is Neutral'ın (1949) Fransızca çevirisi .
  • Karanlığın Prensi , Paris: Le Seuil, 1951: Charles Antonetti ile Fransızca çeviri, Karanlıklar Prensi (1947) James F. Powers tarafından
  • La Quadrature du sexe , Paris: Le Seuil, 1952: Is Sex Necessary? Veya, James Thurber ve Elwyn B. White tarafından Neden Hissettiğiniz Yolu Hissediyorsunuz (1929)
  • The Good Friday's Daughter , Paris: Le Seuil, 1953: Francis Stuart tarafından Good Friday's Daughter'ın (1952) Fransızca çevirisi .
  • Küçük Herkesin Yükselişi ve Düşüşü , Paris: Le Seuil, 1953: Will Cuppy tarafından yazılan The Decline and Fall of Practically Everything'in Fritz Markassin takma adıyla Fransızca çevirisi (1950)
  • Broadway by Light : William Klein'ın (1957) filminin tanıtım yazısının Fransızca çevirisi, daha sonra Jacques Gerber, Anatole Dauman'da düzenlendi . Argo Filmler. Hatıra-Ecran , Paris: Centre Georges Pompidou, 1989, s. 269
  • Le Gardien du soleil , Paris: Le Seuil, 1953: The Sun's Attendant, a Diptych (1963) Charles Haldeman'ın TT Toukanov takma adıyla Fransızca çevirisi
  • Europort - Rotterdam (1966): Joris Ivens'in filminin altyazısının uyarlanması, L'Avant-scène sinemasında yayınlandı , n o  99 (1970), s. 43-48.
  • Tüm köpekler, tüm kediler , Paris: Flammarion, 1970: Konrad Lorenz'in So kam des Mensch auf den Hund (1950) adlı eserinin Boris Villeneuve takma adıyla Fransızcaya çevirisi , ayrıca (80'lerden itibaren) O memelilerle konuştu , kuşlar ve balıklar , Paris: Flammarion: Konrad Lorenz tarafından Er redete mit dem Vieh, den Vögeln und den Fischen'den Denise van Moppès tarafından Fransızcaya çeviri (1949)
  • Modern Armaments , Paris: Flammarion, 1970: Boris Villeneuve takma adı altında, Barış Gelmedikçe (1968), Nigel Calder tarafından düzenlenen toplu çalışma
 

radyo yayınları

Radyo
  • Kara Şafak (1949)
  • Hayatımızın Sirki (23 Temmuz 1949)
  • Zamanın sonuna kadar (30 Aralık 1949)
  • Radyoda korku: fantastik (16 Mayıs 1950)
 

alıntılar

Chris Marker'ın Aralık 1950 - Ocak 1951'de La Nef dergisinde yayınlanan bir makalesinde "Mizah: umutsuzluğun nezaketi" olarak yazdığı ünlü "mizah umutsuzluğun nezaketidir" özdeyişinin yazarı olduğu söylenir .

Multimedya kurulumları

Tesisler
  • Yüzyıl şekillendiğinde ( 1978 dk ), Paris-Berlin 1900-1933 sergisine paralel olarak oluşturuldu : rapor ve tezatlar Fransa Almanya , 12 Temmuz - 6 Kasım 1978 tarihleri ​​arasında Paris'teki Centre Georges Pompidou'da düzenlendi: 15 dk, Marker tarafından çeşitli arşivlerde bulunan, dijital olarak düzenlenmiş ve rötuşlanmış filmlerden yapılmış çok ekranlı video (9, aynı montajın 2 bölüme ayrılmış, zaman içinde hafifçe kaydırılmış ve bir döngüde yayınlanmıştır). Şu anda belirtilmeyen nedenlerle (koruma, haklar, yazarın vasiyeti ...) maruz kalmaya tabi değildir. Chris Marker onu Merkeze bağışladı.
  • Zapping Zone ( 1990-1994 dk ): 19 Eylül 1990'dan 13 Ocak 1991'e kadar Paris'teki Centre Georges Pompidou'da düzenlenen Passages de l'image sergisi için oluşturuldu . Orijinal adı Software / Catacombs olan Zapping Zone , 13 renkli video monitörü, bilgisayar disketlerinde 7 program, 20 siyah beyaz ve renkli fotoğraf, 4 adet 80 slaytlık pano ve 1 adet maneki neko'dan oluşuyor . 1990 yılında Merkez tarafından satın alındı.
  • Sessiz Film ( 1995 dk ): Columbus'taki (Ohio) Wexner Sanat Merkezi için yaratılmış ve 26 Ocak - 9 Nisan 1995 tarihleri ​​arasında sergilenmiştir, aynı anda video yayınlayan ve bir sergiyle tamamlanan 5 yığılmış monitörden oluşan bir sütundan oluşur. 10 kurgusal sinema afişi ve filmlerden çekilmiş 18 fotoğraf ve Michel Krasna (takma adı Chris Marker) tarafından düzenlenen 20 dakikalık bir film müziği.
  • Immemory One ( 1997 dk ): Centre Georges Pompidou tarafından ortak yapım, Chris Marker'ın otobiyografik CD- Rom'u Immemory , piyasaya sürüldüğü gün özel bir kuruluma konu oldu, yani Immemory sunan 3 Mac bilgisayar , bir duvarla tamamlandı William-in-Mısır'ın tablosu.
  • Owls at Noon Prelude: The Hollow Men ( 2005 dk ): Bu yerleştirme, New York Modern Sanat Müzesi'nde (MoMA) filmlere ve medyaya adanmış Yoshiko ve Akio Morita Galerisi için yapılmıştır. Orada 27 Nisan-13 Haziran 2005 tarihleri ​​arasında sergilendi. TS Elliot'un bir şiirinden esinlenen 19 dakikalık bir döngü filmi sunan 8 hizalı monitörden oluşuyor. Biri Strasbourg'daki Modern ve Çağdaş Sanat Müzesi'nde saklanan 6 nüshası vardır.
 

fotoğraf serisi

Fotoğraflar
  • La Jetée: ciné roman ( 2004 ): New York'ta MoMA'daki grup sergisi için, PS 1: Hard Light başlıklı . Bunlar, Chris Marker'ın aynı adlı kitabının full HD dijital reprodüksiyonları ve ayrıca film için hazırlık malzemeleridir (storyboard, notlar, çizimler, fotoğraflar ...).
  • Sandor Krasna Fotoğraf Galerisi ( 2006 ): Flickr'da Chris Marker tarafından sunulan, bilgisayarla rötuşlanmış 80'den fazla siyah beyaz fotoğraftan oluşan bu seri, 2006 baharında Paris'teki gösteriler için üretildi.
  • Revenge of the Eye ( 2007 ): orijinal olarak Artforum için 12 fotoğraftan oluşan bir portföy (cilt 44/10, 2006, s. 310-315), muhtemelen Columbus'taki Ohio Eyalet Üniversitesi'ndeki Wexner Sanat Merkezi'nde sergilendi.
  • Geriye Bakmak ( 2007 ): Columbus'taki (Ohio) Wexner Sanat Merkezi için üretilmiş, bunlar Chris Marker tarafından 1952'den 2006'ya kadar kendi arşivlerinden seçilen 200 fotoğraf (siyah / beyaz dijital baskı).
  • Saat kaç? ( 2010 ): New York'taki Peter Blum Galerisi için üretilmiş, bunlar 36 siyah / beyaz fotoğraf, Paris metrosunda 2004'ten 2008'e kadar fotoğraflanmış genç kadın portreleri.
  • Yolcular ( 2011 ): Spirales projesi kapsamında ilk kez 2 Nisan - 4 Haziran 2011 tarihleri ​​arasında New York'taki Peter Blum Gallery'de, ardından Rencontres d'Arles'da, ardından Cenevre Fotoğraf Merkezi'nde sergilendi. Kolektif hafızanın parçaları. Chris Marker'ın etrafında . Bu, 2008 ve 2010 yılları arasında Paris metrosundaki yolcuların bilgisayarla rötuşlanmış 200 dijital renkli fotoğrafından oluşan bir seridir.
 

Multimedya CD-ROM'u

  • Immemory , Paris: Centre Georges Pompidou, National Museum of Modern Art, New Media Space / Les Films de l'Astrophore / Helsinki: Nosferatu / Geneva: The Centre for Contemporary Image of Saint-Gervais, 1997. Reissue in English: Cambridge (MA ): Tam Değişim, 2009.
  • L'Ouvroir (2008): Chris Marker'ın 12 Mart - 29 Haziran 2008 tarihleri ​​arasında Zürih'teki Museum für Gestaltung'daki sergisi vesilesiyle Max Moswitzer tarafından tasarlanan Second Life'daki Chris Marker'ın sanal dünyası. Tokyo İskelesi çubuğunun sanal kopyası daha sonra eklendi. L'Ouvroir aynı zamanda internette izlenebilen L'Ouvroir-Le film [1] adlı bir filmin de konusudur .

Sergiler

Kişisel sergiler

  • Sessiz Sinema Wexner Sanatlar Merkezi tarafından Colombus , Palais des Beaux-Arts de Brüksel , MoMA New York'da Catherine Belkhodja
  • The Hollow Men Dazibao, 16 Ekim - 16 Aralık 2006
  • Baykuşlar Öğlen Prelude IMA - Modern Sanat Enstitüsü, 10 Nisan - 26 Mayıs 2007
  • Dik Dik Bakan Geri 4 Ocak 2009 26 Eylül 2008 12 Mayıs 12 Ağustos 2007 ve M HKA d'Anvers, hiç Wexner Center for the Arts,
  • Peter Blum Galerisi , 8 Eylül - 3 Kasım 2007
  • 12 Mart - 29 Haziran 2008 tarihleriarasında Zürih'te Museum für Gestaltung
  • 4 Temmuz - 18 Eylül 2011 tarihleri ​​arasında Rencontres d'Arles'da retrospektif (1957 ve 2010 yılları arasında oluşturulmuş 300'den fazla eseri bir araya getirir)
  • Beyrut Sanat Merkezi , Beyrut Lübnan,25 Kasım 2012'den 29 Ocak 2011'e kadar dört şekilde
  • “Planète Marker”, Centre Pompidou, 16 Ekim - 20 Aralık 2013
  • “  Chris Marker, bir film yapımcısının 7 hayatı  ”, Cinémathèque française , 2 Mayıs veya 29 Temmuz 2018.

toplu sergiler

  • Centre Pompidou, Paris-Berlin, 1978, küratör Pontus Hulten tarafından.
  • Merkez Pompidou. Chris Marker ve Johan Grimonprez, 1998, küratör Christine Van Assche tarafından
  • PS1. MoMa Sert Işık . Baş küratör Klaus Biesenbach ve sanatçı Doug Aitken tarafından tasarlanan sergi
  • Musée du Jeu de Paume Zamanın Gölgesi . 28 Eylül - 28 Kasım 2004
  • Barselona'daki Caixa Forumu . Video süreleri 1965-2005 28 Eylül 2005 - 8 Ocak 2006
  • Çağdaş Görüntü Foto-Trafik Merkezi . Cenevre. Fotoğraf için 50 gün. 9 Haziran-13 Ağustos 2006
  • Sevilla'da Uluslararası Çağdaş Sanat Bienali . 26 Ekim 2006 - 8 Ocak 2007
  • Kunstlerhaus Bremen Angelegenheiten, öl sich daraus ergeben . 20 Ekim - 56 Ocak 2008

Ana ayrımlar

Ödüller ve ödüller
  • Le Cœur net  : Brüksel'de verilen Belçika edebiyat ödülü.
  • Heykeller de ölür  : Jean-Vigo Kısa Film Ödülü, 1954
  • Pazar günü Pekin  : Tours Festival'de kısa film için Büyük Ödül, 1956; Moskova Gençlik Festivali Kısa Film Altın Madalyası
  • Sibirya'dan Mektup  : Lumière Ödülü, 1958
  • Astronotlar  : Venedik Film Festivali'nde Araştırma Filmi Ödülü, 1960; Oberhausen'de Uluslararası Basın Federasyonu Ödülü, 1960; 1960 Bergamo Festivali'nde altın madalya
  • Bir kavganın tanımı  : Belgesel ve Kısa Film Altın Ayı ve Berlin Senatosu Gençlik Ödülü, 1961
  • Le Joli mai  : Cannes Film Festivali'nde Uluslararası Eleştirmenler Ödülü, 1963; Leipzig Festivali'nde altın yunus, 1963; 1963 Venedik Film Festivali'nde en iyi ilk eser ödülü
  • La Jetée : Jean-Vigo Kısa Film Ödülü, 1963; Grand Prix ve Gold Astronef, Trieste, 1963
  • Le Mystère Koumiko  : Oberhausen'de Belgesel Film Büyük Ödülü, 1966
  • Koşan Tren  : Leipzig Belgesel Film Festivali'nde Gümüş Güvercin, 1971; Krakow Festivali'nde özel mansiyon, 1971
  • Sans soleil  : Londra Festivali'nde Uluslararası Eleştirmenler Ödülü ve BFI Ödülü, 1983; Floransa Halk Festivali Büyük Ödülü, 1983; OCIC Ödülü, Özel Mansiyon, Forum du Nouveau Cinéma, 1983 Berlin Uluslararası Film Festivali'nde
  • Junkopia  : En İyi Kısa Belgesel dalında César Ödülü, 1983
  • Tüm filmleri için Büyük Ödül, 1992, Scam, Paris, Fransa
 

Ekler

İlgili Makaleler

bibliyografya

İşler
  • (it) Bernard Eisenschitz , Chris Marker, Pesaro Festivali , Roma, Dino Audino Editore,1996, 182  s. Her film ve yerleştirme için birçok makale İtalyancaya çevrildi.
  • (tarafından) Birgit Kamper ve Thomas Tode ( yön. ), Chris Marker, Filmessayist , Münih, Institut Français / CICIM,1997, 376  s. Kaynak kitap.
  • Guy Gauthier , Chris Marker, multimedya yazarı veya medyada seyahat , Paris, L'Harmattan,2001, 224  s. Marker'ın çalışmalarını en başından beri takdir eden bir film eleştirmeninin anıları.
  • Jacques Rancière , "Belgesel kurgu: İşaretçi ve bellek kurgusu" , içinde La fable cinématographique , Paris, Seuil,2001, s.  201-216
  • (tr) Catherine Lupton , Memories of the Future , Londra, Reaktion Books,2004, 256  s.
  • (it) Viva Paci , Chris Marker'ın Il sineması: Gel , yaşasın , yaşasın , dell'avvenire , Bologna, Hybris,2005
  • (tr) Nora M. Alter , Chris Marker Çağdaş Film Yönetmenleri , Urbana / Chicago, University Of Illinois Press,2006, 232  s.
  • Philippe Dubois ( yön. ), Teorem 6: Chris Marker Araştırması , Paris, Presses Sorbonne Nouvelle,2006, 196  s.Marker'ın çalışmalarının yönleriyle ilgili makalelerin toplanması
  • Tutulmalar: Chris Marker. [Hafızada] yolculuklar ,2007, 180  s. , böl.  40 Marker'ın çalışmalarının yönleriyle ilgili makalelerin toplanması.
  • (içinde) Sarah Cooper , Chris Marker , Manchester, Manchester University Press,2008, 224  s.
  • André Habib ve Viva Paci ( ed. ), Chris Marker ve Imprimerie du Regard , Paris, L'Harmattan,2008, 310  s. Marker'ın çalışmalarının yönleriyle ilgili makalelerin toplanması.
  • Arnaud Lambert , Chris Marker olarak da bilinir , Paris, Le Point du jour,2008, 296  s. 22 temaya bölünmüş tematik biyografi; kitabın basılı yayınlar sitesinde tanıtımı .
  • (de) Barbara Filser , Chris Marker und die Ungewissheit der Bilder , Paderborn, Fink Wilhelm Gmbh + Co.Kg,2010, 515  s.
  • Maroussia Vossen, Chris Marker (imkansız kitap) , Le Tripode, 2016
  • Cyrielle Balerdi, “Chris Marker her şeye dokunuyor”, La Chronique d'Amnesty International , Uluslararası Af Örgütü , Paris, Haziran 2018, s.46, ( ISSN  0761-9359 ) .
Nesne belgeseller

Dış bağlantılar

Notlar ve referanslar

Notlar

  1. Marker, Simone Dubreuilh ile yaptığı bir röportajda "o zamanlar Çalışma ve Kültürden sorumlu " olduğunu belirtiyor . Alain, Simon's'ta oyunculuk dersleri alıyordu. Hemen vurduk. Ortak çılgınlıklarımız vardı: Çizgi romanlar , kediler ve filmler...” ( Dubreuilh 1957 ).
  2. Bazin'in Letter from Sibiria'yı karakterize etmek için kullandığı kesin ifade , "sinematografik bir rapor biçiminde bir deneme"dir ve daha sonra bir "film denemesine" indirgenir .
  3. olarak açıkça dosyada gösterilen “La Chine, porte ouvert” yayınlanan Esprit ve yazdığı Paul Ricoeur , Armand Gatti , René Dumont Marker çalıştığı sırasında Çin'e bir gezi vesilesiyle, açık Chris Marker portföyü ile, Pazar Beijing'de ( n o  239 (Haziran 1956), s.  897-910 ).
  4. Anglo-Sakson versiyonunda, yorum Simone Signoret tarafından okunur
  5. Gerçekte, ilk isim Kumiko'dur ve daha sonra Koumiko olarak Fransızlaştırılmıştır.
  6. Bu sansürden kaçınmak içindir. Aslında, iş Fransa'da yapılır.
  7. Kısaltma ayrıca Rusça'da "fil" anlamına gelir. Aynı zamanda Solovki Adaları'nda bulunan ilk Sibirya gulaglarından birinin adıdır .
  8. Kısaltma aynı zamanda Rusça'da "kıvılcım" anlamına gelir ve 1901 ile 1903 yılları arasında Lenin'in yönettiği gazetenin başlığıdır. Fransız sübvansiyonlarını alabilmek için şirket Fransa'da kurulmuştur.
  9. Aynı zamanda, SLON , birkaç bölümü Medvedkine grubu tarafından Besançon'da yapılan ve dönüşümün ortasında Fransız toplumunu ele alan Nouvelle société adlı başka bir televizyon dizisinin yapımcılığını yaptı.
  10. Chris Marker'ın La Jetée ve L'Ambassade ile yaptığı üç kurgudan biri çünkü filmin tek kahramanı Catherine Belkhodja sıfırdan yaratılmış bir rol oynuyor.
  11. Bu CD-ROM, Centre Pompidou için üretilmiş ve Immemory One başlıklı bir enstalasyonun vesilesidir .
  12. Bu alıntının Marker'dan mı, yoksa Dubois'ten mi geldiğini, aynı anda çıkması anlamında bilmek mümkün değil. Filmlere Veda / Abschied vom Kino (2008) sergi kataloğunda Marker, bu ifadeyi bir gazete incelemesinde kullandığını söylüyor. Ancak serginin küratörü Andres Janser, bu çok kısa filmle ilgili daha önce bir yazı olmamasının aslında Marker'ın bir icadı olduğunu açıkladı. Kendi adına, Isild Le Besco, Leila Attacks! , o sırada televizyonda veya sinemada gösterilmemişti.
  13. Arnaud Lambert tarafından Chris Marker'a atfedilen “Paul Lechat” takma adının ( Chris Marker olarak da bilinir , Paris, 2008, s. 278), “Petite Planet” koleksiyonundaki İtalya çalışması için aslında Peuple et Culture'ın kurucularından biri olan Paul Lengrand, daha sonra Unesco'da, özellikle İtalya'da, Editions du Seuil web sitesi ve Lifelong Education - Education Permanente de Paul Bélanger ve Ettore Gelpi tarafından onaylandığı gibi çalıştı .
  14. Bu aslında İngilizce tercümesi olan bir kitapçık eklenmiş olan Kore baskısıdır.

Referanslar

  1. Vertigo dergisinin Ekim 2013'te 46. ​​sayısında çoğaltılan bir mektupta Marker, bir defasında ilk isimden sonra bir nokta eklemekteki ısrarının " özel bir şaka  " olduğunu belirtiyor  .
  2. Chris Marker , "  Verbatim  ", Kurtuluş ,5 Mart 2003( çevrimiçi okuyun ).
  3. Evliliği ve ölümünün de belirtildiği doğum belgesinden. Ayrıca bkz. Dominique Poiret , "  Yönetmen Chris Marker öldü  ", Liberation ,30 Temmuz 2012( çevrimiçi okuyun )
  4. Bayan Dominique Raoul-Duval tarafından Bayan Bouche-Villeneuve'den alınan ve bize nazikçe iletilen ifade
  5. Hauts-de-Seine Arşivlerinde saklanan Pasteur Lisesi'nin arşivlerine bakın
  6. Simone Signoret , La Nostalgie eskisi gibi değil , Paris, Le Seuil,1976, s.  32-34
  7. Bu bilgi ilk kez Eric Marty'nin 15 Ağustos 2012'de Le Monde'da yayınlanan “Un moment pétainiste dans la vie de Chris Marker” başlıklı makalesinde kamuoyuna açıklanmış ve yapımcının bazı hayranları arasında bir tepkiye neden olmuştur (bkz. örneğin Serge Toubiana'nın blogu). Bugün bu kanıtlanmış bilgi, bir skandal yaratmadan herkes tarafından ele alınmaktadır. Ama şunu belirtelim ki, Éric Marty bilgiyi ifşa ettiği için değil, bunu yaptığı zaman ve şekilde, yani en önemli Fransız gazetelerinden birinde sadece iki hafta boyunca yayınlanan bir gazetecilik kepçesiyle suçlandı. film yapımcısının yaşamı boyunca (dolayısıyla ilgili kişiden yanıt alma hakkıyla) çok iyi yapabilir veya akrabalarının ve “hayranların” yas tutması için birkaç ay bekleyebilirdi. Bu nedenle tartışma, sözde bir Petainist “işbirliği”nden değil, yalnızca görgü ve nezaket veya cesaret sorunundan kaynaklanmaktadır.
  8. "Kendi deyimiyle“ ideolojiden ziyade macera ”için Direniş'e ve ardından Bulge Savaşı'ndan (16 Aralık 1944 - 25 Ocak 1545) kısa bir süre sonra Amerikan Ordusu'na katıldı. Amerikalılar işe alınan Fransızları yönetti. Savaşın sonuna kadar savaştı ve en değerli varlıklarından biri, Eisenhower'ın hizmetinden dolayı kendisine teşekkür eden imzalı mektubuydu. " Colin MacCabe bu atıf Marker biyografisi .
  9. 2008 ile 2010 yılları arasında üretilen ve Arte tarafından üretilen Agnès de ci de là Varda serisinin ilk bölümünde Agnès Varda'nın Marker'ın atölyesini ziyaretini görün . Marker, İkinci Dünya Savaşı sırasında Direniş ve Amerikan ordusundaki faaliyetlerini doğrular.
  10. Georges Sadoul, Film yapımcıları sözlüğü , Paris, Éditions du Seuil,1965, 254  s. , s.  156
  11. (içinde) Derek Malcolm , "  Chris Marker: Cuba Si!  " , The Guardian ,16 Aralık 1999( çevrimiçi okuyun )
  12. "  Petit Journal du cinéma: Chris en Israël  ", Cahiers du sinema , n o  115,1961, s.  40.
  13. Jean Mitry, Sinema Sözlüğü , Paris, Librairie Larousse,1963, 328  s. , s.  174
  14. Bkz. Agnès Varda, op. cit.
  15. İnsanlar ve Kültür ("değer" sekmesi altında). Ayrıca 1945 yazında hazırlanan ve “Tek halk, tek kültür” başlıklı Halk ve Kültür manifestosuna bakınız.
  16. Joseph Rovan , Alman olduğunu hatırlayan bir Fransız'ın Anıları , Paris, Le Seuil,1999, s.  262-263
  17. Hervé Serry, "  Seuil Chris Marker  " üzerine, threshold.com ,Ağustos 2012( 22 Ağustos 2012'de erişildi ) .
  18. Chris Marker , Adam ve Özgürlüğü , Paris, Le Seuil,1949, s.  7.
  19. Simone Dubreuilh , "  Genç Fransız yönetmenler üzerinde flaşlar : Chris Marker  ", Les Lettres française , n o  664,28 Mart 1957, s.  6
  20. Lupton 2004 , s.  40
  21. (tr) Ronald Bergan , "  Chris Marker ölüm ilanı  " , The Guardian ,30 Temmuz 2012( çevrimiçi okuyun ).
  22. André Bazin , "  Chris Marker, Sibirya'dan Mektup  ", Fransa Gözlemcisi ,30 Ekim 1958, s.  258
  23. André Bazin , “Sibirya'dan Mektup” , Kurtuluştan Yeni Dalgaya Fransız Sineması 1945-1958 , Paris, Cahiers du sinema,1984, s.  180
  24. Bunun mükemmel bir örneği, 1968'de yayınlanan ve 1970'de Costa-Gavras tarafından sinemaya uyarlanan, Londra'nın kendi referansı L'Aveu'da anlatılan Artur London'ın (1951, 1956'da rehabilite edilen) davasıdır . Simone Signoret'in otobiyografisi Nostalgie artık eskisi gibi değil (1975), kocası Yves Montand ile birlikte filmin baş oyuncusu .
  25. Lambert 2008 , s.  279.
  26. Jean-Michel Frodo , Fransız Sineması, Yeni Dalga'dan Günümüze , Paris, Cahiers du sinema ,2010, s.  95
  27. Jean-Luc Godard, La Chinoise Basın-Kitabı için "Manifeste" , Ağustos 1967, Jean-Luc Godard , Jean-Luc Godard, Jean-Luc Godard , t.  1, Paris, Cahiers du sinema,1998, s.  303
  28. Bernard Benoliel tarafından alıntılanmıştır, "Entre Vues", Festival de Belfort 2002, www.iskra.fr adresinde mevcuttur.
  29. Pierre Haski , "  Chris Marker öldü: havanın arka planı daha az kırmızı  ", Rue89 ,30 Temmuz 2012( çevrimiçi okuyun ).
  30. Jean-Louis Bory , "  Fabrikadaki kamera  ", Le Nouvel Observateur , n o  246,28 Temmuz 1969( çevrimiçi okuyun )( devam etti )
  31. Robert Daudelin , "  Chris Marker retrospektifi: bilinmeyen film yapımcılarının en ünlüsü  ", 24 görüntü , n o  119,2004, s.  8-11 ( çevrimiçi okuyun )
  32. etrafında Sitesi Sans soleil üzerinde ac-nancy-metz.fr .
  33. Agnès de Cayeux, André Lozano ve Agnès Rivoire, "  Diyalector programının tarihi  "
  34. Seviye Beş Çalışma
  35. Alıntı Lupton 2004 , s.  201
  36. Lupton 2004 , s.  205.
  37. See üzerinde Gorgomancy dahil Chris Marker tarafından çeşitli eserler ve videolar ile veya seçilen, birlikte, site Immemory ve L'Héritage de la chouette .
  38. Peter Blum Galerisi
  39. "  Rencontres d'Arles  " ,2011( 6 Temmuz 2011'de erişildi )
  40. Cenevre Fotoğraf Merkezi . Ayrıca sanatçı Christophe Chazalon'un chrismarker.ch adresinden ücretsiz olarak erişilebilen Passengers fotoğraf serisindeki metnini de ilgiyle okuyacağız .
  41. "  Spiraller. Kolektif hafızanın parçaları. Chris Marker'ın Etrafında  ” ,2011( 20 Ağustos 2012'de erişildi )
  42. Serge Toubiana , "  Yönetmen Chris Marker öldü  ", Serge Toubiana'nın Blogu ,30 Temmuz 2012( çevrimiçi okuyun ).
  43. Serge Toubiana , "  Yönetmen Chris Marker öldü  ", Cinémathèque française , 30 Temmuz 2012.
  44. "  Chris Marker kaybolur  " , üzerinde Liberation.fr ,30 Temmuz 2012( 31 Temmuz 2012'de erişildi ) .
  45. Romain Blondeau , "  Chris Marker etrafında eski savaş  " , Les Inrockuptibles ,22 Aralık 2012( çevrimiçi okuyun ).
  46. "  Chris Marker'ın İcadı (2020)  " .
  47. http://chrismarker.ch/filmographie-de-chris-marker.html .
  48. Julien Faraut'un dikkat çekici çalışma filmine bakın, Olympia hakkında yeni görüşler 52 .
  49. chrismarker.ch adresindeki bibliyografyaya bakın .
  50. Bu koleksiyon için, metin değişikliklerini bilen sonraki basımları değil, burada belirtilen basım yılını dikkate almalıyız.
  51. 1974'te Yann Le Masson ve Bénie Deswarte'nin birlikte yönettiği Kashima Paradise filminin yorumunun da yazarı olan Chris Marker'ın önsözü.
  52. Esprit dergisinin indeksine göre
  53. Bu inceleme Marker'ın çalışmasını anlamak için gereklidir ve bugüne kadar uzmanlar, tarihçiler ve Fransız tamirci ustalarının biyografileri tarafından hiç alıntılanmamıştır.
  54. Chris'te erişilebilir . Marker, yazar-film yapımcısı [: dosya] , Paris, Association Images Documentaires, 1993, s. 11-13 ( Belgesel görüntüler ( ISSN  1255-3468 ) , 15) ( çevrimiçi ).
  55. Chris'te erişilebilir . Marker, yazar-film yapımcısı [: dosya] , Paris, Association Images Documentaires, 1993, s. 45-48 ( Belgesel görüntüler ( ISSN  1255-3468 ) , 15) ( çevrimiçi ).
  56. Poptronics'te serbest yazar olan kedi Guillaume-en-Egypt'in diğer müdahalelerine de bakın
  57. 2008 Stress müzik videosuna tartışmalı müdahale .
  58. 2010, Guillaume-en- Égypte'nin vedası , poptronics.fr sitesinde .
  59. bakınız "  Mizah: umutsuzluk nezaket  " üzerine, Le Monde - Dicocitations ve yürüttüğü tırnak özelliği için arama Dominique Noguez ve aktardığı Jérôme Garcin, "  " Mizah umutsuzluk nezaket olduğunu" ... ama kim ilk ben söyledim ?  », Obs ,20 Haziran 2014( çevrimiçi okuyun ).
  60. http://ps1.org/exhibitions/view/71
  61. http://www.diagonalthinks.com/?p=1205
  62. http://galeriedefrance.collectio.org/exposition?id=56
  63. http://www.artnet.com/galleries/Exhibitions.asp?gid=164&cid=162142
  64. Yolcular
  65. Alain Resnais, Kämper ve Tode ile yaptığı röportajda Marker'ın bu fiyatla piyasada ilklerden biri olan bir kayıt cihazı aldığını açıklıyor. (Birgit KAMPER ve Thomas TODE (yön.), Chris Marker, Filmessayist , Münih: Institut Français / CICIM, 1997 , s. 207, İtalyancaya çevrildi Bernard EISENSCHITZ, Chris Marker, Festival de Pesaro , Roma: Dino Audino Editore, 1996 , s. 46)
  66. "  Scam Awards kazananları  " , Scam'de (Erişim tarihi: 18 Eylül 2012 )
  67. V. Lowy, Sağ sahil, sol sahil : Chris Marker, New Wave'e bakıyor , Via Academia.edu
  68. Chris Marker'ın son dövüşü , Jewpop
  69. "  Chris Marker - Never Açıklama, Never Complain - Tënk  " , www.tenk.fr'de ( 6 Ocak 2019'da erişildi )
  70. (in) "  Chris Marker Buluşun  " ile www.imdb.com (erişilen 2020, 5 Mayıs )