Doğum adı | Ernst Theodor Wilhelm Hoffmann |
---|---|
Doğum |
24 Ocak 1776 Königsberg , Prusya Krallığı |
Ölüm |
25 Haziran 1822 Berlin , Prusya Krallığı |
Birincil aktivite | Romancı , hikayeci , besteci , tasarımcı , hukukçu |
Yazı dili | Almanca |
---|---|
hareket | Romantizm |
Türler | Fantastik |
Birincil işler
E. T.A. Hoffmann [ ɛ ʁ n s T T e ː o d o ː ɐ bir m, bir d e ː ʊ s h ɔ f ˌ m bir n ] , doğum Ernst Theodor Wilhelm Hoffmann24 Ocak 1776içinde Königsberg de, Doğu Prusya eyaleti ve öldü25 Haziran 1822içinde Berlin (46 yaşında), bir olan romantik yazar ve besteci , ayrıca Prusya tasarımcı ve hukukçu .
Eğitim alan bir avukat olan Hoffmann , 1796'dan 1806'ya, ardından 1814'ten ölümüne kadar Prusya yönetiminde görev yaptı . Aynı zamanda bir ressam ve ressam olması , fikir bağımsızlığı ve hiciv zevki, karikatürize etmekten çekinmediği hiyerarşik üstleri ile defalarca ciddi sorunlar yaşamasına neden oldu .
Hoffmann'ın ünlü olmasının başlıca nedeni edebi etkinliğidir. "ETA Hoffmann'ın" olarak bilinen, pek çok yazarı masalları ( Märchen içinde Almanca : gibi) Kum Man , Falun'un Maden veya Fındıkkıran ve Fare Kral ve onun ana çalışmaları dahil olmak üzere birçok roman, bir Le Chat Murr . 1820'lerden itibaren Alman romantizminin ünlü isimlerinden biri oldu ve dünyanın geri kalanında olduğu gibi Avrupa'da da birçok sanatçıya ilham verdi . Örneğin, Jacques Offenbach , Alman romantizm dünyasından ilham alarak beş perdelik fantastik opera Les Contes d'Hoffmann'ı yazar .
Müzik konusunda da tutkulu, üçüncü ilk adı olan "Wilhelm"i, modeli Mozart'a saygıyla "Amadeus" için terk etti ve önce bir müzik eleştirmeni , sonra bir besteci oldu . Arkadaşı Friedrich de La Motte-Fouqué'nin bir hikayesine dayanan Ondine başta olmak üzere birçok operanın yanı sıra vokal ve enstrümantal eserlerin yazarıdır .
Lutheran bir papaz olan Christoph-Ludwig Hoffmann'ın (1736-1797) oğlu olan eski giyimli burjuvaziye mensup bir papaz ve avukat ailesinden gelen ETA Hoffmann'ın babası Königsberg'de bir avukattır . Şair ve besteci boş zamanlarında evli29 Ekim 1767 kuzeni Louise Albertine Doerffer (1748-1796), üç çocuğu var: Johann Ludwig, 29 Kasım 1768 ve 1822'den sonra öldü, Carl Wilhelm Philipp, doğdu 16 Ağustos 1773 ve çocuklukta öldü, sonunda Ernst Theodor Wilhelm, doğdu 24 Ocak 1776, eski kalenin eteğinde rue des Français'de bir evde.
1778'de ebeveyn çifti ayrıldı. Kısa bir süre için sonra Atandı Insterbourg , içinde küçük Litvanya , Christophe-Ludwig çocuklarının en büyüğü onunla alır; bu şehirde öldü27 Nisan 1797. Böylece Ernst, hasta bir kadın olan ve 14 Mart-15 Mart 1796 gecesi apopleksiden ölen aşırı sinirli annesinin ailesinde yetiştirilir . tüm hayatı boyunca acı çekmek. Daha sonra üç kişi onunla ilgilendi: büyükannesi Doerffer, teyzesi Johanna Sophie ( 1745-1803 ), lakaplı Füsschen (veya "küçük ayak") ve amcası Otto Wilhelm Doerffer (1741-1811), bekar yargıç, Hoffmann'ın mektuplarında ve yapıtındaki birkaç karakter aracılığıyla olumsuz bir portre çizeceği dindar ve ciddi ruh hali. Ona “ Onkel OW ” (“ Oh Weh! ”) lakabını taktı , bu da “ne yazık amca! Ya da "felaket amca". Müziğe aşık olmasına rağmen, bu amca "Boiotia rasyonalistinin tüm özelliklerine" sahiptir .
1781'de Hoffmann , klasik okuduğu bir Lutheran okulu olan Burgschule'ye girdi . Le Chat Murr'daki Abraham Liscot karakterine ilham veren Polonyalı orgcu Christian Wilhelm Podbielski'den (1740-1792) müziği ve özellikle füg ve kontrpuan sanatını öğrendi ve harika bir piyanist ortaya çıkardı. Ayrıca şiir, roman ve çizim yazma konusunda da elini deniyor. Bununla birlikte, taşralı çevresi, bir tekniğin edinilmesine elverişli değildir ve genç adam, o zamanlar Almanya'da doğan yeni biçimlere biraz katı ve yabancı olan herhangi bir disiplinden habersiz kalır .
Girilen Königsberg Üniversitesi üzerinde27 Mart 1792, Hoffmann'ın amcası, Hoffmann'ın bu çalışmalardan pek hoşlanmamasına rağmen, onu memleketinde hukuk okumaya zorladı. Voltaire , Rousseau , Goethe , Schiller , Jean Paul veya Kotzebue ile ilgili okumalarının aksine, gençlik yıllarındaki yazışmaları neredeyse hiç yankı uyandırmıyor . Müzikte Bach , Mozart ve İtalyanlara hayrandır ; Haydn , Gluck ve Beethoven'ı daha sonra keşfetmedi .
1786'da Ernst , bir papazın oğlu, ünlü bir yazar ve Immanuel Kant'ın akrabalarından biri olan Theodor Gottlieb von Hippel (1775-1843) ile arkadaş oldu . 1792'de iki arkadaş, kendilerini özellikle filozofun derslerini takip ettikleri üniversitede buldular. 1794'te, müzik dersleri verdiği ve onun kahramanının anısına sevgiyle "Cora" olarak adlandırdığı altmış yaşın üzerindeki bir tüccar olan Johanna-Dorothea Hatt ile evli yirmi sekiz yaşında genç bir kadın için büyük bir tutkusu vardı. İnkalar arasında Marmontel .
1794'ten ve eğitimini tamamlamadan önce Ağustos 1795, büyük amcası, kraliyet danışmanı Christoph Ernst Voeteri (1722-1795), Doğu Prusya'nın birkaç soylu ailesinin hizmetinde noter, onu katip olarak alır . Bu nedenle Hoffmann, mülklerine yaptığı ziyaretlerde birkaç kez ona eşlik eder (bölüm Le Majorat'ta görünür ). Daha sonra gönderilirHaziran 1796içinde Glogau , Silesia onun anne Müsteşarıdır amcası Johann Ludwig Doerffer (1743-1803), ve nerede ile, o denetçi olarak iki yıl çalıştı. Yerel sanatçıların arkadaşlığını Glogau'nun burjuva toplumuna tercih etti. Johann Samuel Hampe (1770-1823), Julius von Voß , Franz von Holbein (1779-1855) ve Prusya Kralı II. Frederick William'ın eski metresi Lichtenau Kontesi Wilhelmine Encke ile tanıştı.Nisan 1798. Protestan geleneğine bağlı olmasına rağmen, arkadaşlarını Katolikler arasından seçer.
Bir kilisenin dekorasyonuna yardım etmek için işe alındı ( Cizvit Kilisesi'nde kullanılan durum ), onu sanatının sırlarıyla tanıştıran ve ona Güney'e ve özellikle de için nostaljiye ilham veren bir İtalyan ressam Aloys Molinari (1772-1831) ile arkadaş oldu. İtalya , birçok yazısında ifade edilir. Ayrıca “Mina” olarak bilinen kuzeni Wilhelmina Doerffer (1775-1853) ile nişanlanır ve bir anlaşma evliliğine doğru gidiyor gibi görünmektedir . Ancak, 1798 yazında, adli idaredeki daha yüksek görevlere kabul sınavına yeni kaydolduğunda, Mina'nın babasının Berlin'deki Kammergericht'e (İstinaf Mahkemesi) özel danışmanı olarak atandığını öğrendi . Glogau'dan ayrılmaktan ve sevgilisinin peşinden gitmekten mutlu olduğu için görevinin devrini talep eder ve bu nedenle başkente yerleşir. O başarıyla orada onun sınavını geçti ve bir referandum haline geldi Kammergericht sonra için hazırlanan, değerlendirici muayenesi .
Kraliçe Louise'e adadığı (ancak gösterilerin yönetmeni Iffland'ın reddettiği) bir opéra-comique , Le Masque'yi boyar, çizer, besteler ve o yıllarda oldukça aktif olan eleştirmenler ve tiyatrolar dünyasına sürekli olarak gelir. Romantizmin ana yaşam merkezleri hala Güney Almanya'da, 1798 ve 1806 arasında Jena'da olmasına rağmen . Berlin grubu, August Wilhelm Schlegel , Adelbert von Chamisso , Friedrich de La Motte-Fouqué , Friedrich de La Motte-Fouqué gibi figürlerle 1808'e kadar kendini kabul ettirmeye başlamadı. Heinrich von Kleist , Zacharias Werner , Joseph von Eichendorff ve Hoffmann.
İçinde Mart 1800Sınav değerlendiricisini geçtikten sonra illerde, nüfusun karışık, Alman ve Polonyalı, Katolik ve Evanjelik olduğu Wielkopolska bölgesinin önemli bir şehri olan Posen'e döndü . Bir bon vivant haline gelen Hoffmann, arkadaşlarıyla, bir grup genç Almanla her türlü yaramazlığı oynamasına izin veriyor: sarhoşluk ve şakalar birbirini takip ediyor ve Hoffmann, meslektaşlarının ve üstlerinin karikatürlerini çiziyor. Posen'deki iki yılına , en sevdiği içecek olan punch'ın kötüye kullanılması nedeniyle ciddi bir karaciğer hastalığı ile başladı . Posen kasabasında ünlü olmanın keyfini çıkarıyor. Yeni yüzyılı selamlamak için yazdığı bir kantatı ve Goethe'den yazdığı bir operayı ( Badinage, ruse et vengeance ) çalıyoruz ve sadece başlığı korunuyor. Ama burjuva toplumuyla olan anlaşmazlığı büyüdü.
1801'de kuzeniyle nişanını bozdu, böylece ailesinin onaylamadığını gördü. Aynı şekilde şehirde dolaşan acımasız karikatürler yaparak meslektaşlarının ve hiyerarşik üstlerinin sempatisini yabancılaştırıyor . Daha sonra bir memur ve bir bohem olarak ikili bir hayat sürüyor. Bu küstahlıklar onun için kefaret olarak daha az önemli bir şehir merkezine gönderilmeye değer. 21 Şubat 1802Bir kararname için kendisine danışman tayin Plock yılda 800 elektronik kontrol birimlerinin bir maaş ile. Ancak bu arada Posen'de, Almanlaştırma adlarının geleneğine göre "Rohrer" olarak bilinen, ancak hakkında çok az belge bulunan Polonyalı bir yetkilinin kızı Maria Thekla Michalina Rorer-Trzynska (1781-1859) ile tanışır. 26 Temmuz'da Corpus-Christi Katolik Kilisesi'nde evlenir ve sonuna kadar yanında kalacaktır.
Plock'ta sürgün, girin Temmuz 1802 1804 baharında, neredeyse tamamı Polonyalı olan üç bin nüfuslu küçük bir kasaba olan Hoffmann, 1 st Ekim 1803Karısının merakından kaçmak için, kısmen Yunanca karakterlerle veya kısaltmalarla yazılmış özel günlüğünü tutmak . Bu iki yıl boyunca sadece hüznü ve can sıkıntısı yaşar ve kendini sanata adama , resim, müzik ve şiir arasında kendini belirlemeyi başaramadan sulh yargısını terk edip etmeyeceğini merak eder . İki operanın taslağını çiziyor: The Renegade ve Faustina . Bu sürgünden kaçmaya kararlı, adımları çoğaltır ve arkadaşlarının müdahalesini ister. Bu arada kahve hayatına kaldığı yerden devam eder, punch ( arak , limon ve şekerden yapılan ve flambe haline getirilen bir içecek ) alışır ve şiddetli sinirsel panik ataklar yaşar. Sonunda Hippel sayesinde Varşova'ya transfer olur . Yeni görevine katılmadan önce memleketinde son bir konaklama yaptı.Şubat 1804. Teyzesi Sophie az önce öldü22 Aralık 1803ve miras payının kendisine zulme uğramasından korkar.
Polonya'nın başkentinde, Hoffmann sonunda Berlin'de sevdiği atmosferi bulur. Kœnigsberg'in yurttaşı ve vaftiz babasının oğlu Zacharias Werner'i bulur ve kendisinden dört yaş küçük genç bir Yahudi meslektaşıyla, beş yıldır Varşova'da bulunan ve edebiyat grubunun bir parçası olan gelecekteki biyografisini yazan Julius Eduard Hitzig ile bağlanır. . Berlin'in “ Nordstern ” (“Kuzey Yıldızı”); August Wilhelm Schlegel , Adelbert von Chamisso , Friedrich de La Motte- Fouqué ve Rachel Varnhagen von Ense (1771-1833), née Levin ile kişisel ilişkilerde kaldı . Hoffmann'a yeni literatürü açıklayan ve ona Novalis , Ludwig Tieck , August ve Friedrich Schlegel , Achim von Arnim , Clemens Brentano , Gotthilf Heinrich von Schubert ( The Symbolic of Dreams and Aspects nocturnes des sciences'ın yazarı) adlı kardeşler okumasını sağlayan Werner'di. Naturelles ). Hoffmann'a Carlo Gozzi ve Calderón'un eserlerini veren de Hitzig'dir . Bu nispeten geç okumalar, Hoffmann üzerinde derin bir iz bıraktı, onu kendi kendine açığa çıkardı ve kişisel çalışmasının yoluna koydu. Karmaşık bir kişilik olan Zacharias Werner, onu dinin çekiciliği ve gizemli bir atmosferle tanıştırır.
In Varşova , Hoffmann da tiyatro hakkında tutkulu oldu. On opera projesi yaptı, ciddi bir kitle, bir senfoni, bir beşli ve İtalyan şarkıları besteledi. O kendi uyarlaması var yönetir Mutlu Müzisyenler tarafından Clemens Brentano opera evinde oyun . Öte yandan, Berlin'de Iffland , metni Zacharias Werner'e ait olan La Croix sur la Baltique'i ve kendisine başka bir bestecinin tercih edildiği Hoffmann'ın müziğini reddediyor . Bu eser romantik müziğin ilk örneği olarak kabul edilir . Özellikle Müzik Cemiyeti'nin merkezi olan Mniszek sarayındaki freskleri boyamaya devam ediyor. Ancak yine hiciv zevkinden yola çıkarak, fresklerden birinin Mısır tanrılarına, bağlı olduğu memurların karikatürize yüzlerini verir, bu da onun için biraz sıkıntı yaratır. Aynı şekilde, üstlerinin diğer portrelerini de dağıttı. Birçok faaliyetine rağmen Hoffmann, Varşova'da sıkılmıştı; işinden gitgide daha fazla nefret ediyor ve şehrin çok gürültülü varlığı sinirlerini tüketiyor. bir kız doğuyorTemmuz 1805 ; müzisyenlerin koruyucu azizi anısına "Cécile" olarak vaftiz edilir ve Hoffmann onun onuruna bir ayin düzenler.
Ama içinde Kasım 1806, Fransız ordusu Warsaw ve koyar Prusya idaresi bir son kaplar. Hoffmann istifa etmeyi tercih ediyor. Ancak kaynakları olmadan sadece Polonya'yı terk etmeyi başardı.Haziran 1807 ve karısını ve kızını Posen'de bırakarak Berlin'e gider.
Fantazmagorik, rahatsız ve aşırı edebi yaratıkları, notalarına bilge ve dengeli notalarla karşı çıkıyor. Asıl adı Ernest Theodor Wilhem Hoffmann olan ETA Hoffmann, Mozart'ı onurlandırmak için Amadeus'un yerine üçüncü adını koysaydı, tüm hayatı müziğin işareti altına girmişti. Doğu Prusya Königsberg'in yerlisi, Berlin ve Varşova gibi çeşitli şehirlerde konuşlu savcısı, Hoffmann yaptığı temas halinde çıkardı romantik alter egoları , Achim von Arnim , Clemens Brentano , Adelbert von Chamisso ve Ludwig Tieck .
Yazar, besteci, ressam, yaratma sürecini tüm hikayelerinin deus ex machina'sı olarak yerleştirdi . Her seferinde alternatif bir gerçeklik, rasyonalist cehennemden kaçmamızı sağlayan sanatsal bir vizyonla şekilleniyor.
Edebi yaratıkları kadar rahatsız ve aşırı bir karakter olan sanatçı, Mozart, Beethoven ve Gluck'a bir kült adadı ve bu, bir edebiyatçı için yine de çok başarılı, mükemmel bir işçiliğe sahip eserlerinde anlaşılabilir. Ondine operası 1817'de Berlin'de bir başarıydı, ancak bugün onun vokal a capella eserlerini ve dört piyano sonatını hatırlayacağız .
Kreisleriana esinlenerek Johannes Kreisler eserinde karakterleri yinelenen, Les Contes d'Hoffmann tarafından daha sonra müzikal filmi fantastik opera Michael Powell : Les Contes d'Hoffmann (film, 1951) , Fındıkkıran , anlattıkları bir uyarlanmıştır Robert Schumann , Jacques Offenbach ve Piotr Ilitch Tchaikovsky'de müziğinden çok onun tuhaf evreninin müzikal anlamda tam anlamıyla gerçekleştiğini gösteren o kadar çok başyapıt var ki , kitaplarından ayrılmayan rahatsız edici tuhaflığının özü.
1807 ve 1808'de Berlin'de geçirdiği yıl, Hoffmann'ın hayatının en mutsuz yılıydı. Napolyon birlikleri tarafından işgal edilen şehirde , sulh yargısı çerçevesinde eski durumuna getirilmeyi başaramaz ve yetersiz sübvansiyonlar alması da pek mümkün değildir. Arkadaşlarından yardım istemek, onlardan borç almak ve bazen günlerce yemek yemeden gitmek zorunda kalıyor. Yine de o altı oluşan bu Berlin'de yapıldı Hazreti Süleyman ın neşideleri için a capella koro adanmış Virgin içinde, onun en tanınmış müzikal eserlerinden biri, Le Chat Murr , o atfedilen Johannes Kreisler .
İçinde Ağustos 1807, küçük kızının Posen'de öldüğünü öğrenir. Son olarak, bir gazeteye ilan veren Kont von Soden , ona şu teklifte bulundu:Kasım 1807"İletken" iş ( Musikdirektor içinde tiyatroda) Bamberg , Bavyera . Ama randevusu sadece etkili olacakNisan 1808Ve onun görevleri ekli 1 st Eylül aşağıda. Bu sırada eski bir arkadaşının Glogau'daki evine gider.
İçinde Eylül 1808Hoffmann Posen'de karısını bulmaya gider ve onu Bamberg'e götürür . Biz zaten operanın el yazması bu isim bulmak bile biz Mozart hürmeten "Amadeus" tarafından, üçüncü ilk adı, "Wilhelm" ikamesini bulmak bu Şehre gelişinde üzerindedir. Neşeli Müzisyenler (1804) ve Zürih yayıncısı Hans Georg Nägeli (1773-1836) onaTemmuz 1808 "ETA" baş harfleri ile.
Hoffmann, 1808 ile 1813 yılları arasında Bamberg'de, Güney Almanya'yı keşfettiği ve ilk kez kendini müziğe adadığı belirleyici beş yıl geçirdi. Ancak bu sanatın pratiği, eğitiminin yetersizliğini fark etmesine izin verir ve 1809 ile 1814 arasında besteden vazgeçmeden edebi yaratımın yolunu açan müzik eleştirisine döner. Üç sanat arasında bir seçim yapılmaya başlanır. Müzik onun yazı stilini bulmasını sağladı, çizim ve resim ise eğlenceye dönüştü. Bamberg şehri , katedrali, barok sarayları ve onu Königsberg burjuvazisinden değiştiren oldukça neşeli Katolik nüfusu ile Hoffmann'ı memnun ediyor . Ancak Kont von Soden tarafından kötü yönetilen Bamberg tiyatrosu tamamen düşüşteydi ve Hoffmann şef olarak konumunu yalnızca kısa bir süre korudu. Kasayı yönetmeli, genç kızlara müzik öğretmeli. Yapılacaklar aktör Franz von Holbein ve doktor Adalbert Friedrich Marcus (1753-1816), Hoffmann iki arkadaşı, devralan 1810 yılına kadar geliştirmek vermedi tiyatro . Hoffmann iki yıl boyunca kendini coşkuyla geçirdi.
Hoffmann, tiyatronun ve Hôtel de la Rose'un ( Don Juan'da küçük, dar bir evde bir kutuya açılan odasıyla tasvir ettiği) karşısında yaşıyor . Tavan arası bir sığınak görevi görür; orada, çatı penceresinin kenarında oturmuş, bacakları havada, Le Chat Murr'da anlatacağı sokak kedilerinin sevgili mahallesinde çalışıyor . Yerde, karısının ona yiyecek verdiği bir kapı yaptırmıştı. Besteci, yönetmen, şef, dekoratör, librettist, aslında halkın beğenisini kazanan ve tercih ettiği eserleri, William Shakespeare , Pedro Calderón de la Barca , Carlo Gozzi , Heinrich von'un eserlerini çalmaktan zevk alan tek şov sunucusu haline geliyor. Kleist , Zacharias Werner , Wolfgang Amadeus Mozart ve Ludwig van Beethoven . Hoffmann, Bamberg'de birçok arkadaş edindi , aralarında zihinsel bozukluklar hakkında sorguladığı kültürlü bir adam ve bir psikiyatrist olan Doktor Marcus ve bir öncekinin yeğeni Doktor Speyer ve bir şarap tüccarı olan Karl Friedrich Kunz vardı. ilk editörü.
Bamberg'deki ilk yıllarında Hoffmann, bale , koro , prolog veya opera gibi kapsamlı besteler yaptı . Ancak, halkın taleplerine boyun eğen bu biraz düzensiz faaliyet, sonunda onu sıktı ve müzik eleştirisine, esasen Johann Friedrich Rochlitz'in (1769-1842) Allgemeine musikalische Zeitung'a yöneldi ve ona özgün, kapsayıcı bir biçim verdi. romantik bir çerçeve içinde yaptığı yorumlar. Yaratıcı edebiyata yönelik bu evrim, kuşkusuz, 1809'da öğrencilerinden biri olan, Doktor Marcus'un bir akrabası olan Julia Marc'a (1796-1865) karşı hissetmeye başladığı tutkuya çok şey borçludur. Genç kız, Hoffmann için sadece otuz dörte karşı on üç yaşında; Yahudi bir aileden, tüccarların kızı ve müzik konusunda çok yetenekli. Aslında, günlüğünün aşamalarını takip etmesine izin verdiği bu aşk, yankılarını Le Chat Murr'da ve birçok masalında bulduğumuz trajik mit düzeyine çok hızlı bir şekilde yükseltilir . Genç kız, Leipzig'de bir dükkâncıyla nişanlandığında hayalleri yok olur .
Bilinen ilk öyküsü The Knight Gluck , 1808 sonbaharından kalmadır. Bunu bir gazete için bestelediği Kreislerania takip eder. Bu vesileyle, Hoffmann , Fantasias à la style de Callot'tan ( 1813 - 1815 ) sonra, günlerinin sonuna kadar peşini bırakmayan ve hakimiyet kuracak olan “çılgın bir müzisyen” ve gülünç ve harika bir çift olan Johannès Kreisler'in karakterini yarattı. tarafından yeni Kedi Murr ( The 1819 - 1821 ). Başında 1813 , savaş , Holbein emekli, sık görülen rahatsızlıklardan biri Julia Marc ayırma yerleşmek Bamberg ayrılmaya Hoffmann karar Dresden içinde, Saksonya o bir tiyatro topluluğunun sanat yönetmeni bir görevi teklif edildi.
gitti 21 Nisan 1813, savaşta Almanya'yı geçer ve 25 Nisan'da eşiyle birlikte Dresden'e gelir. Ancak sözleşme imzalamak için geldiği tiyatronun başkanı o zamandan beri Leipzig'e taşındı . Hoffmann bu nedenle Sakson başkentinde zor koşullarda bir ay geçirdi ve 8 Mayıs'ta Napolyon'un girişine katıldı . On gün sonra, Haziran ayında Dresden'e dönmeden önce sırayla Leipzig'i kazandı. Orkestra şefliği onu çok meşgul ediyor, ancak yazar olarak çalışmalarına devam ediyor, bu zor dönemde en iyi hikayelerinden bazılarını ( Altın Vazo , Magnetizer ve Ignaz Denner ) ve ilk romanının başlangıcını yazıyor. Les Élixirs du Diable ve Bamberg'deki müzik notasını La Motte-Fouqué'nin hikayesinden alınan bir librettodan bestelemeyi üstlendiği Ondine operasının iki perdesi . Ağustos ayında Dresden'deki Fransız zaferine tanık oldu ve bu sırada başının üzerinden bir mermi geçti. 29 Ağustos'ta savaş alanını ziyaret etti; Bu bölüm ona , müsveddesini 16 ve 17 Aralık'ta yazdığı Dresden savaş alanındaki Visions'a ilham verdi . Aynı şekilde, Fransız general teşebbüs kaçış Mouton , 12.000 erkek ve ile 24 silah o 6 Kasım tarihinde Meissener Strasse bir evin çatısına tanık, onun görünen sonbaharda 1813 yılında Dresden de eşyalar , son halini dahil değildir kadar tamamlandıTemmuz 1817ve yeniden adlandırıldı Apparitions ( Erscheinungen ). Üstelik Napolyon, Comédie-Française'i mahkemesiyle yerleştiği Dresden'e getiren Hoffmann, bir akşam Talma ve Matmazel George'u Sevilla Berberi'nin bir performansında görür .
Ancak, 1814'ün başında Leipzig'e döndü , yönetmeni Joseph Seconda ile kesin bir şekilde tartıştı ve kısa süre sonra kendini işsiz, hasta ve borç içinde buldu, müzikal incelemelerde birkaç işbirliğinden başka bir kaynağa sahip değildi. İsteksizce Prusya yönetimine katılmaya çalıştı ve bu amaçla Berlinli dostlarından destek istedi. Geheimer Staatsrat (“devletin özel meclis üyesi”) olan genç yoldaşı Hippel, sonunda ona 1814'te Berlin'de bir sulh yargıcı ( Gerichtsrat ) görevi aldı. Ancak, Hoffmann eski danışman rütbesine geri alınmayı reddetti. yazar ve besteci olarak çalışmalarına devam etmesini engellemeden, kendisine maddi güvence sağlayan ikincil bir işi kabul etmek.
İçinde Eylül 1814Hoffmann , önce Berlin'deki Kammergericht'te gönüllü asistan olarak , ardından mütevazı bir ücretle Prusya Krallığı'ndaki bir memur olarak işini geri aldı . Aynı zamanda, Hoffmann, Jean Paul'ün önsözüyle Kunz tarafından Bamberg'de yayınlanan Fantaisies à la Callot ile kesinlikle edebiyatla uğraşıyor . Berlin'in sanat çevrelerini sık sık ziyaret ediyor. Hoffmann yazdığı Prenses Blandina 8 Mayıs ve 31 Mayıs 1814 Aynı yıl arasında, o yeni yayınlanan Fransız Delicacy içinde zarif dünya için Journal de, Leipzig , 6 Ağustos 1814 . Ertesi yıl, hesabın à Paris Le Dey d'Elbe göründü 14 Mayıs 1815 önce yazılmış, Fransa-parleur Allemand de Berlin temmuz başında, 1815 . Aynı yıl, Hoffmann, Mozart'a olan sevgisinden dolayı üçüncü adı "Wilhelm"i "Amadeus" ile değiştirmeye karar verdi. “ETA” kısaltması ilk kez onun yayınlarından birinde, “Le Point d'orgue” (“ Die Fermate ”) masalında geçiyor .
1817'de Berlin tiyatrosu , başarısı ancak yirmi beşinci gösteri sırasında tiyatronun yakılmasıyla kesintiye uğrayan operası Ondine'yi sahneledi . İncelemeler ve almanaklar işbirliğini talep ediyor ve yazdığı her şey hemen yayınlanıyor; bazen kolay üretime düşkündür. Ancak, son yıllar onun en büyük başyapıtlarından bazı yayınlanması ile işaretlendi: Les iksir du Diable içinde 1816 , Les Contes nocturnes içinde 1817 , Les Frères de Saint-Serapion içinde 1819 - 1820 , daha sonra üç kısa roman, Le Petit Zachée, lakaplı Cinnabar , Princess Brambilla ( 1820 ), Maitre Puce ve büyük eseri Le Chat Murr ( 1819 - 1821 ).
Berlin'de Hoffmann, Tiergarten ve Unter den Linden'in tavernalarını titizlikle sık sık ziyaret eder , masallarında gönül rahatlığıyla tasvir ettiği tüm mahallelerde gezinir, tiyatrolar, konserler ve sergiler düzenler, eski kronikleri ve romantik konuları aramak için kütüphaneleri araştırır. Gençliğinden Hippel ve Hitzig'den arkadaşlar buldu ve Ludwig Tieck , Clemens Brentano , Achim von Arnim , ama özellikle Adelbert von Chamisso , Contessa , Friedrich de La Motte gibi bazıları zaten çok ünlü olan birçok yazar ve aktörle yeni dostluklar kurdu. Fouque ve aktör Ludwig Devrient o düzenli “görüşmeler Lutter et Wegner lokali, toplanır, Serapion kardeşler ” neredeyse günlük gerçekleşecek (ki aynı adı taşıyan koleksiyonu ilham verir).
İçinde Mayıs 1816yılına kadar tuttuğu bir görevle, yıllık maaşıyla Ceza Senatosu'nda yargıç oldu. Aralık 1821Yargıtay Yüksek Temyiz Mahkemesine ( Oberappellations-Senat ) atandığında . Bir avukat olarak görevlerinde, özellikle çırak tütün eğirici Daniel Schmolling'in (1779-1824 dolaylarında) davasıyla ilgilenir.25 Eylül 1817Belirgin bir sebep olmaksızın, sevgilisi, Henriette Lehne, ona (ilham hangi benzer bir vaka ile hamile için Georg Büchner onun Woyzeck ). Amentia occulta'nın ani bir atağı veya "deliryumsuz mani" teşhisi koyan tıp uzmanı Hoffmann, Berlin Kammergericht'in yasal görüşünü hazırlamaktan sorumlu . Ancak bu belgede sorumsuzluk tezini reddediyor ve ölüm cezası talep ediyor . 1816'dan itibaren sinir ateşi atakları çoğaldı. Aşırı çalışma, sonsuz heyecanlı bir hayal gücü ve alkollü içeceklerin kötüye kullanılması sağlığını mahvetti. Hoffmann , Ekim 1818'de bir tiyatro yönetmeninin Garip ızdırabı metnini yayınladı .
Adını sen koy 1 st Ekim 1819“Demagojik faaliyetlere karşı olağanüstü soruşturma komisyonu” üyesi olarak Temmuz ayında temelsiz hapsedilen Friedrich Ludwig Jahn'ı serbest bıraktı . Ancak ikinci bir komisyon, (liberalizmden şüphelenilen) birincisini kapsayan “Bakanlık Arabuluculuk Komisyonu” genişlemeyi reddeder ve Jahn yargılanır. Ancak duruşması sırasında , gazetelere gönderilen bir notta sanıkların suçunu peşinen teyit eden polis müdürü Kamptz'a iftiradan dava açmaya karar verir . Bu nedenle Hoffmann, Kamptz'ı, 28 Aralık'ta yargılamayı sona erdirmesini emreden Adalet Bakanı Friedrich Leopold von Kircheisen'in gazabına uğraması için çağırır .
verdiği yanıtta, tarihli 10 Ocak 1820Hoffmann, Medeni Kanun'a ( Allgemeines Landrecht ) dayanarak, 28 Şubat'ta olağanüstü komisyon adına Kircheisen'e tavsiyede bulunmadan önce, "daha yüksek bir makamdan alınan bir emir bile sanıkları iftira cezasından kurtaramaz " yanıtını verdi. Jahn'ı genişletmek için. İçindeMart 1820, Kral Frederick William III davayı kapattı, ancak Hoffmann görevden alındı.Temmuz 1821ve Temyiz Mahkemesi'ne atanmış , Frankfurt'ta bir kitapçıya satılan küçük bir roman olan Maître Puce yazıyor ve burada Knarrpanti adında iğrenç bir karakter kılığında Kamptz'ı karikatürize ediyor. Daha şimdiden Le Chat Murr'da , o zamanlar Almanya'yı oluşturan çok sayıda prenslik ve krallıkta saraydaki hayatı mizahi bir şekilde tasvir etmişti. Yayıncı, en tartışmalı pasajların kesilmiş bir versiyonunu basar (Georg Ellinger tarafından Devletin gizli dosyaları arasında bulunan orijinal versiyon, 1906'ya kadar görünmeyecektir ). Ancak, Berlin'in açık talebi üzerine, Özgür Şehir Frankfurt'un sulh yargıçları, müsveddeyi yayıncıdan alır ve Berlin'e gönderir. Kamptz daha sonra Hoffmann'ın yer değiştirmesini talep ediyor. 6 Şubat 1822, kendini açıklamak için yirmi dört saat içinde ortaya çıkmaya çağrılır. Doktoru ayağa kalkamayacağını bildiren bir sertifika gönderir ve Hoffmann yaptırımdan kurtulur. Ayrıca yayınlar dağın Mektupları de (planlı on iki üç harf) Alman Frangı hoparlör , 2 Haziran , 1 st ve 2 , 14 ve16 Aralık 1820. Aynı yıl , Vossische Zeitung'da ( Gazette de Voss ) hayati bir ihtiyacın hoş bir tatmini ortaya çıkıyor .14 Kasım 1820. Ancak, metin 1936 yılına kadar yeniden keşfedilmedi .
1821'den itibaren lokomotor ataksi semptomları ortaya çıktı . 1822'nin başında, alt uzuvlar felç oldu, ardından eller. Hoffmann son hikayelerini karısına ya da geçici bir sekretere yazdırmalıdır. Bunlarda -rahatsızlığına iz olsun, bellidir Şifa , My Cousin köşesi Pencere , Usta Johannes Wacht veya Düşman , sonu ıstırabını çağrıştırıyor Dürer . Yazmaya zaman bulamayacağı başka işleri düşünüyor: “Rüya. Polis kulelerdeki tüm saatleri kaldırıyor ve tüm saatlere el koyuyor, çünkü zamana el konulması gerekiyor” dedi . Haziran ayında kendisine, 1819'dan beri ıstırap çektiği omuriliği etkileyen sıyrık yani sinirsel frengi teşhisi kondu . Omurganın her iki yanına kırmızı demirler uygulandı . 25 Haziran 1822, sıcak demir yaralar yeniden açılır ve kanar. Sonra fısıldıyor: "Biraz Tanrı'yı düşünmenin zamanı geldi . " Yüzünün duvara dönük olmasını ister ve birkaç dakika sonra kırk altı yaşında ölür.
ETA Hoffmann, Kudüs Mezarlığı III'e ve Kreuzberg'deki Halle Kapısı ( Friedhöfe vor dem Halleschen Tor ) mezarlıklarında bulunan Yeni Parish'e ( Friedhof III der Jerusalems-und Neuen Kirchengemeinde ) gömüldü . Onun cenaze kitabesi şöyledir: "O mükemmel bir memur, mükemmel bir şair, mükemmel bir müzisyen, mükemmel bir ressam" .
Ölümünden kısa bir süre sonra karısı Berlin'den ayrıldı ve 1835'e kadar kaldığı Posen'e döndü . Hoffmann'ın sadık arkadaşı Hitzig'in desteğine rağmen, o, küçük bir kasaba olan Warmbrunn'da ( Silezya ) yoksulluk içinde öldü .27 Ocak 1859, 78 yaşında.
Hoffmann arşivleri Berlin Devlet Kütüphanesi ve Märkisches Müzesi'nde saklanmaktadır . Bamberg Devlet Kütüphanesi de Carl Georg von Maassen Kütüphane Münih Üniversitesi de koleksiyonları tutun.
Hoffmann'ın çalışmasından birkaç ana tema ortaya çıkıyor. Bu nedenle, Almanya'dan hiç ayrılmamış bir yazarın tanımladığı gibi, orta yaşta olsa bile, "İtalya sanat ülkesi", "düş görülen , hayal edilen, mitolojikleştirilen bir İtalya" mitine büyük ölçüde katılır. mektuplarında hâlâ Roma'da kalma planları yapıyordu. Aynı şekilde, masallarında, özellikle de L'Homme au sable'da ( 1817 ) yapay yaratık temasının olanaklarından yararlanan ilk kişidir .
Müzikle olan ilişkisi de edebi çalışmalarını büyük ölçüde etkilemiştir. Bamberg'de piyano öğretmeni, besteci, orkestra şefi olan Hoffmann, edebiyata müzik eleştirisi yoluyla girdi ve bu temayı Chevalier Gluck ( 1809 ), Kreisler'in Müzikal Souffrances ( 1810 ) gibi masallarında geliştirmeden önce Rochlitz'deki Allgemeine Musikalische Zeitung'da yaptı ve Don Juan ( 1813 ). Beethoven hayranı , özellikle klasik enstrümantal müziğe bağlı ve metafizik kavramlarına bağladı ; Beethoven'ın Enstrümantal Müziği'nde ( 1813 ) "Başka bir sanatın herhangi bir yardımını ve herhangi bir dış müdahalesini hor gören" diye açıklar , "sanatın yalnızca kendisine ait olan bu özünü katıksız bir saflıkla ifade eder, yalnızca onda kendini gösterir. O sanatların en romantikidir - neredeyse onun tek başına gerçekten romantik olduğunu iddia edebilirsiniz. Orpheus'un liri Hades'in kapılarını açtı . Müzik onu çevreleyen hassas dünyaya tamamen yabancı, bilinmeyen bir bölge adama açılır ve o bütün duygular tutuyor nerede bir “tarifsiz atılmak için isim olabilir . Genellikle "şeytani" olan müzik, bu nedenle tamamen manevi dünyaya katılır.
Delilik Alain Montandon göre estetik hoffmannienne önemli bir bileşenidir. "Hoffmann'ın delilik imgesi, varlığımızın mantıksızlığını ve varoluşumuzu bütünleştirici bir senteze entegre etmeye çalışan spekülatif romantizm felsefesiyle doğrudan bağlantılıdır" diye açıklıyor. Hoffmann'da, sahip olma ve ikiliğin klinik işaretleri altına yerleştirilen delilik, "insanda konuşan ve onu aşan şey gibidir; tıpkı sarhoşlukta, aşkta, rüyalarda ("bir deliryum hali" olarak tanımlanır) [birçok] belirli durum vardır. vecd anlamında coşkudan kaynaklanır . Yaratıcı bir üstesinden gelme aracı olarak delilik, "deha teorisi ile karanlık güçlerin, tutkuların ve içgüdülerin rehabilitasyonu ile çağdaş" ve Alman romantizminden doğan delilik , daha çok patolojik hezeyanla eşanlamlı olan Hoffmann'da yoktur. Dolayısıyla sanatçı, dünyanın (gerçek ve ideal) doğasında var olan ikiliği görmezden gelen ve bunu yaparken onun içinde kaybolan deli bir insandır.
Michel-François Demet'e göre Hoffmann'ın sanatı, “onun kesin bilgisinden ve fantastik olanı rahatsız edici bir gerçekliğe dönüştüren küçük burjuvazinin gerçek hayatına ilişkin dikkatli gözleminden” kaynaklanmaktadır. " Hoffmann onun hikayeleri ve haberleri ile erken Alman romantik fantezi türü takılır. Çiftleşme yetisinin ve iki yabancı dünya arasındaki iletişimin romantik teması, onun için "fantastik bir gerçekçilik" doğurur . Bu " yaşanmış deneyimin ikiliği " , "onun sanatının temel temelidir" . Les Frères de Saint-Sérapion ve La Fenêtre d'angle de mon kuzen kısa öyküleri , diğerlerinin yanı sıra bu ayrımı örneklemektedir.
Çocukluğundan beri hayalet hikayelerine ( Spukgeschichten ) tutkuyla bağlı olan Hoffmann, eserlerine Alman folklorundan diri diri gömülen hayaletler , büyücüler ve cadılar serpiştiriyor . Buna gerçekten inanmadıysa, görünüşe göre bu karakterler onun acısını uygun şekilde ifade etmesine izin verdi . Örneğin Kreisler gibi karakterleri, fiziksel (genellikle grotesk ve komik, dolayısıyla Jacques Callot'a olan ilgisi ), sosyal ama aynı zamanda ahlaki özellikleri nedeniyle var olurlar . Fantastik Hoffmannian'a sanatçının ve şairin romantik figürü de katılır. Kahin kimin için "çok gerçeklik dış dünya kadar iç vizyon vardır" onun kullandığı hayal arabuluculuk olarak. Hoffmann'ın mesajı sıklıkla gerçekliğin delilik olduğu ve bunun tersine ve sanatının karakteristik özelliği olan ve “Serapion ilkesi” olarak adlandırdığı bir eğme etkisi aracılığıyla, hayali dünyanın gerçek olduğudur.
Erika Tunner'a ve Posen'deki 1802 Karnavalı'na göre, Hoffmann'ın bakışı "kendiliğinden saygısız" . Özellikle Prusya yetkililerinin karikatürlerini çizmeyi sever ( Maître Puce'deki garnizon komutanı veya polis gibi ). Bu nedenle Hoffmann, Charles Baudelaire'in mizahi sanatının bir başyapıtı olan Princesse Brambilla masalında fark ettiği incelikli bir edebi komedi kullanan bir provokatördür . Fransız şair şöyle açıklıyor: “Hoffmann'ı özellikle ayırt eden şey, belirli bir dozda anlamlı komedinin en mutlak gülünçle istemsiz ve bazen çok gönüllü karışımıdır. " : O devam O'nun en doğaüstü komik tasarımlar, en kısacık ve genellikle, sarhoşluk vizyonları gibi bakmak ahlaki anlamda çok görünür olması". " Baudelaire'e göre Hoffmann , açıklamaları gerçekçi olduğu için fizyolog ya da "çılgın doktor" ( psikiyatrist ) izlenimi veriyor . Bu nedenle, Prenses Brambilla gerçek bir “yüksek estetik ilmihal”dir .
Hoffmannian anlatı yapısından bir çoğunlukla aslında, bir hikayenin içine belirti dönüştüren, oyun klinik durumlarda ve içine getiriyor anlatım, ancak hangi bir söylem zamanki ait yorumların kendisi ( "eğimli ayna") sorgulamaya çağırır okuyucu. Bu anlamda Hoffmann, öykünün yerleşik anlatılar ve mise en abyme yoluyla ilerleyen temel ve ilk yapısına geri döner . Buna ek olarak, onun yazma müzik teknikte ve bir çok ödünç , motif tekniği ile gösterildiği gibi Jean Rousset de forme et anlam: deneme sur les Claudel için Corneille'de gelen yapılar littéraires ( 1967 ). Ayrıca bazen çok mektup niteliğindedir, örneğin L'Homme au sable .
In 1822 , Hoffmann ölüm yıl, arkadaşı Doktor David Ferdinand Koreff (1783-1851), parlak ve prestijli isimlerinden taşındı Paris diye O'nu ve araya geldi Adolphe Loeve-Veimars , seçkin bir genç adam. Ve hırslı . In 1823 , Henri de Latouche anonim yayınlanan Olivier Brusson karşılık, Matmazel de Scudéry .
1820'lerin sonunda, İngiltere'de olduğu gibi Fransa'da da Avrupa hayal gücünün literatürü "yeni bir halkın talepleri tarafından tehdit edildi" . Hoffmann adının ilk söz göründü 1828 yılında Balzac'ın inceleme , Le Gymnase'deki . Alman yazar Loève-Veimars , Philarète Chasles ve Charles Véron ile birlikte kurduğu Revue de Paris'te Mayıs ayından itibaren , Hoffmann'ın masallarından yaptığı çeviriler ve son yılları ve ölümüyle ilgili bir makale yayınladı. Aşağıdaki 2 Ağustos , Jean-Jacques Ampère yayınlanan bir makale içinde Globe o olduğunu öne sürerek onu övdü "gibi çalışıyor Callot A gibi icat eder Binbir Gece gibi anlatır Walter Scott " . İle Prosper Duvergier de Hauranne , başka Globe gazeteci onlar kaydetme yeteneğine yazarı bakın kime içinde, Almanya ve Hoffmann Ampère dönüşler, "hayal literatürü" . Ampère , Alman romantikleri arasında masallarını belirtmek için kullanılan genel bir terim olan fantasiestücke'yi (fantezi) yanlış bir şekilde , " fantastik " sıfatıyla (Yunanca το φανταστικόν , yani illüzyon yaratma yetisini belirtir), "Yabancı veya Gerçeğe aykırı", Fransız dilinde yüzyıllardır kullanımda olan.
Coşkuyla karşı karşıya kalan Eugène Renduel , Loève-Veimars'ı Hoffmann'ın Bütün Eserlerini yirmi cilde çevirmeye ikna etti . Seçilmiş öykülerin (ayrıcalıklı metinler en "fantastik" olan), zarif bir çeviride, ancak bazı yerlerde kısaltılmış olarak, Gavarni'nin çizimlerinin yanı sıra çevirmen tarafından yazılmış kurgusal biyografinin eşlik ettiği bu baskı, ilk önemli öyküleri oluşturuyor. Hoffmann'ın romantik mitinin detaylandırılmasına katkı. Gerçekten de, Loève-Veimars "kendi" yazarını romantik sanatçının en iyi örneği, yanlış anlaşılmış bir deha, acıklı bir varoluşa sahip, içki ve hastalık tarafından zayıflatılmış olarak sunar; bu biyografik efsane, metinlerin tuhaflığına bir açıklama olarak hizmet eder. aynı zamanda yeni fantastik edebi tür için bir ölçüt.
Bununla birlikte, yayıncı ilk teslimata aşağıdaki durumlarda eşlik etmeyi seçer: Aralık 1829, Walter Scott'ın iki yıl önce Foreign Quaterly Review'da ("On the Supernatural in Fictitious Compositions: Works of Hoffmann") yayınlanan bir metnin kısaltılmış bir versiyonu olan "On Hoffmann ve Fantastik Kompozisyonlar" başlıklı bir girişinden alınmıştır . Revue de Paris içindeNisan 1829başlığı altında: "Du Merveilleux dans le roman". İskoç yazar, Hoffmann'ı sürekli olarak gerçekliği ihlal etmekle suçluyor ve birkaç yorumcu olsa bile , "hayal gücünün kaprislerinin tüm düzensizliğine ve en tuhaf ve burlesk sahne kombinasyonlarına teslim olduğu" yeni fantastik türü eleştiriyor ( Pierre-Georges Castex ). veya Elizabeth Teichmann) bunu kendilerini bir rakipten korumak için yapılan bir saldırı olarak gördü. Yayınlanmasının ardından, Hoffmann'ın hayranlarını Walter Scott'a karşı edebi bir tartışma başlattı. Globe , Loève-Veimars'ın çevirisine yaptığı incelemenin bir bölümünü ayırıyor.26 Aralık 1829, girişini eleştirmek için. Le Mercure de France au XIX E siècle , 19 Aralık'ta Scott'ın "bu karanlık, rüya gibi ve fantastik türde duygu olduğunu anlamadığını" düşünüyor.
Hoffmann'ın Fransa'daki modası, Loève-Veimars'ın rakiplerini uyandırır. Bu, Hoffmann'ın Tam Eserlerinin bir çevirisini Lefebvre'de dört cilt halinde yayınlayan Théodore Toussenel'in durumudur .Şubat 1830. Hatta Alphonse Brot'un Entre on bir heures et minuit ( 1833 ) veya Jules Janin'in Kreyssler ( 1831 ) ( L'Artiste'de yayınlanması sırasında du nom, hatta ETA Hoffmann'dan bile imzalanmış bir hikaye ) gibi edebi eserlerde bir karakter haline gelir. ). Pek çok taklit ve pastiş, özellikle 1830 ve 1833 arasında gün ışığına çıkıyor. 1832'de , Théophile Gautier , Fantasiestücke'nin aşırı zevkinin çok zayıf bir zihinde neden olduğu yıkımı anlatan Onuphrius'u veya bir Hoffmann hayranının fantastik sıkıntılarını yayınlar . George Sand onun ifade verdi bir gezgin gelen mektubu arasında2 Eylül 1836Hoffmann'a olan hayranlığından dolayı, "acı ve çekici şair, ironik ve şefkatli, tüm İlham perilerinin şımarık çocuğu..."
1836'da Henry Egmont , tüm eserlerin çevirisine yeniden başladı. Bildirisinde, Hoffmann'ı çevreleyen romantik efsaneyi kınıyor ve "Alman hikaye anlatıcısının varlığı üzerine bilerek değiştirilen tarihsel gerçeği" yeniden kurmaya çalışıyor ; aynı hakikat kaygısı onu Loève-Veimars'ın çevirisindeki hataları ve sakatlıkları onarmaya iter; Egmont, özellikle, sadece geleneği tatmin etmek ve uymak için kullandığı fantastik masallar tarafından başlığın kötü tercümesinde ısrar ediyor . Theophile Gautier olması da sonuca varmak için, bir daha düşünceli ve derinlemesine, yeni edebi analizler sunuyor "çılgın ve en düzensiz fantezi nedenle, bazı bahane, bir plan, karakterler ve davranış bir görünüm içinde” , böylelikle kınayan Hoffmann taklitçileri tarafından gösterilen suistimaller (makale La Chronique de Paris du14 Ağustos 1836 “Hoffmann Masalları” başlığı altında).
Hoffmann'ın çalışmaları edebiyat, sinema, opera ve psikanaliz gibi çeşitli alanlarda hatırı sayılır bir servetten yararlanmıştır.
LiteratürdeFantastik Edebiyatın ( 1830 ) yazarı Charles Nodier , başyapıtı La Fée aux kırıntılarının ( 1832 ) kompozisyonu için Prenses Brambilla'dan ilham almış gibi görünüyor . İki hikayenin entrikaları gerçekten de bazı analojiler sunuyor: hülyalı bir kahraman ve aşktan deliye dönmüş (Giglio / Michel) olağanüstü güzel ve zengin bir kadını sevdiğine inanıyor; sefil evleri bir rüya sarayına dönüşecek. Mutluluğun gerçekliğini kuran rüya idealinin aynı sembolizmi ve aynı zamanda ikili ya da yanılsama teması, böylece iki eserde de bulunur.
Theophile Gautier , onun içinde 1831 kısa öykü , La Cafetiere , Hoffmann benzer efektleri oluşturmak için çalışmaktadır. Pierre-Georges Castex'e göre, "Modelinde olduğu gibi, ilk ağızdan anlatıyor ve hikayeyi, buluşa özgünlük rengi veren tanıdık belirtilerle karıştırıyor" . Öte yandan Gautier, gecenin getirdiği kaygı, canlanan nesneler, portrelerin canlılar dünyasına müdahalesi, düşler ile gerçek arasındaki yazışmalar gibi fantastiğin geleneksel temalarından büyük ölçüde yararlanır. . Küçük ayrıntılara gösterilen ilgi ve titiz betimlemelerin tadı, Alman hikaye anlatıcısının sanatını da hatırlatır; kadın kahraman Angela, Bonheur au jeu ile aynı adı taşır ve kahramana Hoffmann'ın kendisi olarak Theodore denir. In 1841 , Gautier de gerçek sunar pastiş ait Fantasiestucke onun masalı ile bir rol için iki aktörler .
İçin Victor Hugo , Hoffmann etkisi daha tartışıldı. Tarihi roman Notre-Dame de Paris'ten ( 1831 ) bazı sahneler, bu nedenle , Loève-Veimars'ın 1830'da çevirisini yayınladığı L'Homme au sable'dan ve özellikle Frollo'nun simyayla meşgul olduğu anlardan (l. V. , Bölüm 1), Nathanael ve Coppelius arasında aynı türden konuşmaları çağrıştırır.
Honoré de Balzac , Uzun Yaşam İksiri'nin önsözünde konuyu Hoffmann'dan ödünç aldığını itiraf etti . Romancı da güçlü diye yayınlanan eden ilk oldu Hoffmann, etkilenmişti Revue de Paris içinde 1829 . “Burjuva klasisizmini ve İmparatorluğun eski sansürcülerinin soğuyan edebiyatını reddettiği için” hayran olduğu Alman yazara saygılarını sundu. " Hoffmann izi de Balzac çeşitli felsefi hikayeleri saptanabilir. Böylece, Maitre Cornelius yayımlanan 1831 yılında Revue de Paris , borçludur Matmazel de Scudéry o de Latouche Henri başlık altında temellük çevirttirdi Olivier Brusson içinde 1824 .
Alfred de Musset zaten yaklaşık Hoffmann alıntı, Don Juan adlı oyununda Namouna ( II , 24), kendi adına yaptığı olay örgüsünü çekti FANTASIO biyografisine gelen Johannes Kreisler içinde Le Chat Murr .
Gérard de Nerval , Hoffmann'ın şahsında, " içsel yaşamını dışsal yaşamından gözle görülür bir şekilde çok az ayırdığı ve bu yüzden belirgin bir şekilde belirtmek zor olduğu sürece " bir "kardeşlik dehası" bulur . Her birinin sınırlarını" : ne eserinde geri kalanında açıklamak için çaba gösterecektir biri için gerçekten vahiy “gerçek hayata rüya dökülme” in 1855 yılında Aurélia'da ou le Rêve et la Vie . Gönderen Yılbaşı Gecesinin Adventures , Nerval (o da Alman yazarın tam eserlerin yaptığı çeviride Egmont yardımcı olur) ve ilk iki bölümünü çevirir iksirleri du Diable , o bir dramın konusunu çekmek istiyor , Mıknatıslayıcı . In Le Gastronom du2 Aralık 1830, “Hoffmann'ın en sevdiği likör” başlığı altında, yumruk erdemleri, “ cüceler ve semenderlerin savaştığı bu harika likör ” (yani yeryüzünün ve o suların dehaları) hakkında bir sayfa yayınladı . Son olarak, onun öykülerinden biri olan The Hand of Glory ( 1832 ), Hoffmann'ın sürekli olarak trajik ve burlesk arasında olduğu kadar fantazi ile gerçekçilik arasında gidip geldiği kadarıyla, onun ardından yazılmış gibi görünüyor. Sonbahar Akşamları'nda , Saint-Sérapion'un iki erkek kardeşiyle aynı adı taşıyan kahraman Théodore ve sırdaşı Lothaire yer alırken, kahraman Aurélia'nın adı Şeytan İksirlerinden ödünç alınmıştır ; Buna ek olarak, iş için çeşitli açık referanslar içerir gece yılbaşı maceralarını ve Don Juan (bir Hoffmann masalı 1814 tarafından yazılmış Don Giovanni ve Mozart ).
Hoffmann ve Edgar Allan Poe'nun ( The Devil's Elixirs and William Wilson , The Magnetizer and Memories of M. Auguste Bedloe , The Cizvit Kilisesi ve Oval Portre , Doge ve Dogaress ve The Rendezvous , The Majorat ve The Rendezvous) arasında benzerlikler yapılmıştır . Usher Evi'nin Düşüşü ). Bununla birlikte, her ikisi için de açıklamaları doğaüstü olanın sömürülmesine dayanıyorsa, Hoffmann Gotik roman geleneğine girer, Poe ondan ciddi şekilde sapar ve bu Alman yazarın sonuncusunun büyük ölçüde bağlı olduğu imajına bağlıdır. Walter Scott'ın makalesi. Üstelik eserini karşı Poe fantezi için (fantezi) hayal , yazdığı önsözde sözü grotesk masalları ve Arabesk ( 1840 ): "Benim yapımları birçok terör teması olmuşsa, bu terör iddia Almanya'dan değil, ruhtan - bu terörü tek meşru kaynaklarından çıkardım ve onu yalnızca meşru sonuçlarına ittim ” .
Hans Christian Andersen , 1828'de iki arkadaşıyla birlikte, Hoffmann'ın üzerinde benzersiz ve kalıcı bir etkisi olan kısa öykü koleksiyonuna atıfta bulunan "The Brothers of Serapion" adlı bir okuma grubu kurdu, hatta Walter Scott ve Heinrich Heine'den bile önce . Ünlü Danimarkalı hikaye anlatıcısı ilk edebi başarısını, örneğin doğrudan Hoffmann'dan esinlenen fantastik bir hikayeye borçludur, Walk from the Holmen Canal to the Eastern Point of Amager ( 1829 ).
Romantik fantaziye nadir İspanyol katkılarından biri olan Gustavo Adolfo Bécquer'in Légendes ( Leyendas , 1871 ) koleksiyonu , Arnim, Heine ve özellikle Hoffmann gibi büyük Alman romantiklerinin hassas etkilerini gösterir .
Çeşitli Rus yazarlar da örneğin, Hoffmannian fantazi onların emprenye keçe edilmesine izin verdik Alexander Puşkin içinde Maça Kraliçesi ( 1834 ) ya da Nicolas Gogol içinde Le Nez , biri Petersburg Haber içinde, 1836 , nerede fantastik yemler gerçeklik ve var olmak için günlük yaşamın çoklu detayları. Gelen yıllarda 1910 ve 1920 , eserlerinin pek çok tiyatro uyarlamaları konusu, en ünlü varlık idi Prenses Brambilla tarafından Kamerny tiyatroda oluşturulan, Alexandre Tairov ve o büyük ilham kaynaklarıydı birini temsil Vsevolod Meyerhold . Aynı şekilde 1920'lerde , Alman öykücünün eserinden sonra Victor Chklovski ve Yevgueni Zamiatine tarafından yönetilen ve kendisine “Saint-Serapion'un Kardeşleri” ( 1921 ) adını veren bir Rus edebiyat grubu kuruldu . Cevap olarak fütürizm arasında Mayakovski , Rus klasik geleneğe bağlılığını iddia ve özerk bir etkinlik hayal gücü ve yaratıcı bağımsızlığını hakim olarak literatürü dikkate alır.
Fantasiestücke ile Franz Kafka'nın hem fantezi hem de gerçekçilik esinli ilk yazıları arasında , örneğin The Metamorphosis ( Die Verwandlung , 1915 ) arasında bazı benzerlikler de vardır . Fantastik ve burjuva gerçekçiliği arasındaki karışımın ortasında, Hoffmann için çok değerli olan yanlış anlaşılmış sanatçının romantik imgesi (Grégoire Samsa'nın başkalaşıma uğramış dili anlaşılmaz hale gelmiştir) merkezidir. Ayrıca Kafka'nın Rapport pour une académie'sinde ( Ein Bericht fur eine Akademie ) kültürlü bir gencin Haberi ( Nachricht von einem jungen Mann ) ile "aynı biçimde (mektup) sunulan aynı masal, hiciv, grotesk" not edildi. Hoffmann'dan.
Hoffmann, Theodor Storm veya Thomas Mann gibi Almanca konuşan yazarlar üzerinde de derin bir etkiye sahipti . Son olarak, Natsume Sōseki'nin kısa öyküsü Je suis un chat ( 1905 - 1906 ) ile ünlü Chat Murr ( Lebensansichten des Kater Murr , 1822 ) arasında bir paralellik vardır : Hoffmann'ın hikayesi hiç şüphesiz Japon yazar için bir modeldi. Sôseki'nin doğrudan bilgisi yoktu.
Sinema ve müzikYedinci sanat, romantik yazarın eserini de unutmadı. In 1916 , Almanya'da, içinde Les Contes d'Hoffmann ( Hoffmanns Erzählungen ), Richard Oswald yönettiği Romen kökenli Alman aktör Lupu seçin . Birkaç yıl sonra, içinde 1923 , yılında Avusturya , Max Neufeld yönettiği ve gerçekleştirilen Les Contes d'Hoffmann ( Hoffmanns Erzählungen ). Sonra, içinde 1951 , Michael Powell ve Emeric Pressburger yönettiği Les Contes d'Hoffmann ( Hoffmann'ın Masalları ), sadece söylenen ve dans bir film.
1991 yılında , L'Homme au sable , Paul Berry'nin Oscar adayı bir animasyon filmi olan The Sandman adlı bir film uyarlamasına yol açtı .
In 1988 için senaryo Hoffmanniana çıktı , hangi bir film Andrei Tarkovsky onun yönettiği asla Alman hikayeci yaşam ancak hikayesini anlatmak için planlanmış.
Fantasiestücke ve Alman yazar tarafından diğer fantastik parçalar da çeşitli uyarlamalar doğmasına yol açtı opera ve bale . In 1870 , Léo Delibes bir yorumu yazdım L'Homme samur au bir bale, şeklinde Coppélia veya Emaye Eyes ile Kız , prömiyeri 25 Mayıs at Paris Operası'nda o asistan choirmaster oldu.. Gelen 1881 , Jacques Offenbach oluşan Hoffmann Masalları , aynı başlıklı beş eylemlerine harika bir dram göre bir operası'nda premiered Odeon ile21 Mart 1851ve Michel Carré ve Jules Barbier'in işbirliği sayesinde . In 1892 , Piotr Ilitch Çaykovski onun bale oluşan Fındıkkıran Fransız uyarlamasında gelen Alexandre Dumas . In 1905 , Alman-İtalyan besteci Ferruccio Busoni onun operası için libretto yazdı Die Brautwahl Hoffmann ismini veren masalı dayalı; iş prömiyeri Hamburg içinde 1912 . In 1926 , Paul Hindemith oluşan Cardillac bir opera tarafından uyarlanan, Matmazel de Scudéry Ferdinand Lion tarafından bir libretto üzerine, üzerinde Dresden galası9 Kasım 1926.
Ayrıca, Robert Schumann'ın piyano için bir fantezisi olan Kreisleriana ( 1838 ) başlığı , genç besteci için ideal bir maskeyi temsil eden, Hoffmann tarafından icat edilen tuhaf fikir ve tutumlara sahip bir müzisyen olan koro şefi Johannès Kreisler'in karakterinden esinlenmiştir. .
psikanalizPsikanalistler Sigmund Freud ve Carl Gustav Jung , Hoffmann'ın çalışmalarını psikanalitik bir bakış açısıyla incelediler. Zur Psychologie des Unheimlichen'de ( 1906 ) tıbbi psikoloji bakış açısıyla analiz eden Ernst Jentsch'ten sonra, Freud rahatsız edici tuhaflık kavramını ( unheimlich , 1919'da yayınlanan isimsiz eser ), diğer eserlerin yanı sıra, aşağıdakilere dayanarak tanımladı : L'Homme au sable'ın fantastik eseri . Bu masal, ona göre, parçalanma ve enükleasyon fantezileri aracılığıyla , çocuğun hadım edilme korkusunu sembolize ediyor . Bununla birlikte, onu okumak, çok karmaşık olan entrikayı merkezden uzaklaştırır, onu gözleri yırtmaya ve gözü askıya almaya indirger. İsviçreli psikiyatrist Jung , gölge , kişi veya anima gibi psişik arketiplerin örneklerini vermek için Şeytan İksirleri'ni kullanır ve diğerleri arasında Christine Maillard'ın çalışmasında ele alınır.
Hoffmanian estetik ayrıca tarafından incelenmiştir Gaston Bachelard içinde, gördüğü La Psychanalyse du feu olduğunu, Hoffmann alkol alkol alevler olmasıdır”; tüm niteliksel, tamamen erkeksi ateş işaretiyle işaretlenmiştir. Poe'nun alkolü bunaltan, unutkanlığa ve ölüme neden olan alkoldür; tüm niceliksel, tamamen kadınsı su işaretiyle işaretlenmiştir ” . Böylece VI . bölümde , yumruk , delilik ve sarhoşluk yoluyla yazarın hayal gücünü özgürleştirmesine yol açan "Hoffmann kompleksini" uyandırır .
Sarah Kofmann ve Hélène Cixous, “Kumdaki Adam”ın Freud'un analizlerine meydan okuyan/tamamlayan yorumlar ürettiler.
Göre EncyclopÃ|dia Universalis , olasılık diye yazdı var Les Veilles ( Nachtwachen , 1804 altında) kalem adı Bonaventura .
: Bu makale için kaynak olarak kullanılan belge.
biyografiler