Doğum adı | Cyrano tarafından Savinien |
---|---|
Doğum |
kış 1619 Paris |
Ölüm |
28 Temmuz 1655 Sannois |
Yazma dili | Fransızca |
---|---|
Hareket | özgürlükçü |
Türler | roman , tiyatro , mektuplar |
Birincil işler
Ay Devletleri ve İmparatorluklarının
komik tarihi (1657) Güneş Devletleri ve İmparatorluklarının komik tarihi (1662)
Pedant oynadı (1654)
Agrippina'nın Ölümü (1654)
Savinien Cyrano diyor Bergerac bir olan Fransız yazar doğmuş, Paris , rue des Deux-Portes (şimdiki Dussoubs sokak içinde 2 inci bölge ), üzerinde vaftiz6 Mart 1619içinde Saint-Sauveur Kilisesi ve öldü Sannois le28 Temmuz 1655.
Geçerli içine düşen cesur ve yenilikçi bir çalışmayla, yazarı çapkın ilk yarısının XVII inci halk için bugün bilinen yüzyıl, öyle iyi ilham etmiş Edmond Rostand 'ın 'kahraman komedi' arasında Cyrano Bergerac , süre şairin biyografisinin unsurlarını alarak, ondan birçok yönden sapar.
Rostand'ın oyununun ününün ötesinde, 1970'lerin sonundan bu yana, Fransa'da ve yurtdışında, Cyrano ve çalışmaları hakkında çok sayıda tezin ayrıldığı, makaleler, biyografiler ve denemelerin yeniden canlandığına tanık olduk .
Onun romantik diptych - Devletler, ve Ay ve Güneş Empires - ilk bilim kurgu romanlarından biridir.
Cyrano'nun kısa varlığı yetersiz belgelenmiştir. Bazı bölümler ve en az değil, yalnızca , ölümünden yirmi ay sonra yayınlanan Ayın Estates and Empires of the Moon adlı kitabını içeren Histoire comique par Monsieur de Cyrano Bergerac'ın önsözünden bilinmektedir . Henüz emir aldığı sırada biyografik nitelikte birkaç sayfa yazan yazarın arkadaşı Henry Le Bret olmasaydı , çapkının taşralı çocukluğu, askerlik görevi, ona verdiği yaralar, kabadayılığı hakkında hiçbir şey bilemezdik. cesareti, ölümünün koşulları veya sözde nihai dönüşümü.
1872'den beri Auguste Jal , "sieur de Bergerac"ın Gascon değil Parisli olduğunu, kilise kayıtlarında ve noterlik işlemlerinde az sayıda araştırmacı ve başta Madeleine Alcover (1938-2014), profesör tarafından yürütülen araştırma olduğunu açıkladı. Üniversitesinde fahri Rice Üniversitesinden içinde Houston , bu mümkün soykütüğünün, ailesi geçmişi, onun Parisli ev ve bazı arkadaşları hakkında daha fazla bilgi edinmek için yaptık, ancak yeni bir belge corroborate gelmek veya Le Bret hikayesinin temel noktalarını inkar, ne de gelmiştir ana boşlukları doldurun. Dolayısıyla, onun yol açtığı paraphrastic ve romantik amplifikasyonlardan çok şüphelenemeyiz.
Savinien II de Cyrano, Paris Parlamentosu avukatı Abel I de Cyrano, sieur de Mauvières (156? - 1648 ) ve Espérance Bellanger (1586-164?), "Merhum asilzade bir adam olan Estienne Bellanger'ın kızıdır. , Roy'un Danışmanı ve Mali İşlerinin Saymanı ”.
yükselenlerBaba tarafından dedesi Savinien ben de Cyrano (15 ?? - 1590), muhtemelen (gelen dikkate değer Senones bir ailenin içine doğdu Sens içinde, şampanya ). 1578'de, aynı zamanda Coypeau'nun (Dassoucy) mahallesi olan ve aktör Montfleury'nin üvey annesine komşu olan Saint-Hilaire de Sens cemaatinde bulunan toprak mirasını tasfiye etti. Belgeler onu sırasıyla "Paris'in tüccarı ve burjuvası" olarak nitelendiriyor (20 Mayıs 1555), sonraki yılların diğer bazı belgelerinde "Kral için deniz balığı satıcısı" ve son olarak "Kralın danışmanı, Fransa hanedanı ve tacı" (7 Nisan 1573). NS9 Nisan 1551, Paris'te Estienne Le Maire ve 1616'da ölen Perrette Cardon'un kızı Anne Le Maire ile evlendi. Dört çocuk biliyoruz: Yazarın babası Abel, Samuel (15 ?? - 1646), Pierre (15? ? - 1626) ve Anne (15 ?? - 1652).
Anne tarafından büyükbaba, Estienne Bellanger, "Paris'in genel reçetesinde maliyenin kontrolörü" ve onun soyundan gelenler hakkında neredeyse her şeyi biliyoruz.
Karısı Catherine Millet'in ailesini daha iyi tanıyoruz: babası II. Guillaume Millet, sieur des Caves, kralın maliye bakanıydı; Dedesi William I Darı (149? -1563), 1518'de tıpta derece düzenli doktor arda üç krallar ( François I er , Henry II ve Francis II Catherine Valeton, Nantes de bir yakalayıcı fouages kızıyla evlenmişti), Dolap Olayında suç ortaklığıyla suçlanan Audebert Valeton, "evinden alınan odunla diri diri yakıldı",21 Ocak 1535, Croix-du-Trahoir'in kavşağında, geleceğin Molière'i Jean-Baptiste Poquelin'in yaklaşık bir yüzyıl sonra doğacağı “Maymunlar Köşkü” nün evinin önünde .
EbeveynlerEspérance Bellanger ve Abel I de Cyrano 3 Eylül 1612En Saint-Gervais kilisede Paris'te. En az yirmi altı yaşındaydı, o yaklaşık kırk beş yaşındaydı. İmzaladıkları evlilik sözleşmesi12 TemmuzHôtel de Maître'de emsal teşkil eden, kralın danışmanı, sekreteri ve noteri, gelinin ilk kuzeninden kuzeni olan Denis Feydeau , imzacı tanıkların sosyal yolunu (ve özellikle onların bağlantılarını) dikkatle inceleyen Madeleine Alcover tarafından yalnızca 2000 yılında yayınlandı. dindar çevrelerle) ve birçoğunun “büyük finans alanlarına, elbisenin büyük soyluluğuna, aristokrasiye (Sarayınki dahil) ve hatta kılıcın soyluluğuna ulaştığını” belirtiyor.
Abel'ın kütüphanesi1911'de Jean Lemoine, damadın mülkünün envanterini açıkladı. Nispeten seyrek (126 envanterli cilt) kütüphanesi, yasal bir eğitime ve çok açık bir meraka tanıklık ediyor: eski diller ve edebiyatlar için zevk, Rönesans'ın büyük hümanistlerinin okunması ( Erasmus , Rabelais , Juan Luis Vivès ), uygulama İtalyanca, bilime ilgi.
Dini açıdan, iki İncil'in, bir İtalyan Yeni Ahit'inin ve Yunanca Aziz Basil'in Söylevlerinin varlığına dikkat çekiyoruz , ancak dindarlık eseri yok. Ayrıca, envanterdeki diğer ürünler arasında bu nitelikte herhangi bir nesne (gravür, resim, heykel, haç) değil, diğer yandan "tanrı ve tanrıça portrelerinin on iki küçük resmi" ve "dört balmumu figürü" bulunmaktadır. : Biri Venüs ve Aşk Tanrısı'ndan, diğeri diken yiyenden, biri flütten, biri çıplak, utanmış kadından ”.
Son olarak, biz iyi bilinen Protestanlar tarafından çeşitli eserlerin varlığını not: Politik ve Askeri Söylev tarafından François de la Noue tarafından iki cilt George Buchanan , Diyalektik tarafından Pierre de La RAMEE , harflerin birkaç çeşit Alfabe tarafından Pierre Hamon ve Philippe Duplessis-Mornay tarafından yazılan The Truth of the Christian Religion , Abel'ın gençlik yıllarını Huguenot ortamında yaşadığını doğrulayan bir varlık .
KardeşlerUmut ve Abel ben en az altı çocuk sahibi olacak:
Tarihçi Auguste Jal , 1860'larda sözde Gaskonyalıların vaftiz belgesini keşfettiği için övgüyü hak ediyor:
"Sonunda, uzun ıstıraplardan sonra, Abel Cyrano'nun Saint-Eustache bölgesinden Saint-Sauveur bölgesi için ayrıldığını ve Espérance Bellanger'ın yeni evinde, tapusu burada olan bir oğlan çocuğu doğurduğunu öğrendim. altı Mart bin altı yüz on dokuz, Abel de Cyrano'nun oğlu Savinien, yaver, sieur de Mauvières ve Damoiselle Espérance Bellenger ( sic ), vaftiz babası soylu Antoine Fanny, kralın danışmanı ve hesap odasında denetçi , bu cemaatin, Damoiselle Marie Fédeau'nun ( sic ), asil bir adamın karısı Me Louis Perrot'un vaftiz annesi , Saint-Germain-l'Auxerrois cemaatinin kralı, hanesi ve tacı danışmanı ve sekreteri. ” Abel de Cyrano'nun, 1616 doğumlu bir erkek kardeşi olduğu için vaftiz babasının adı olan Antoine'nin adını vermediğimiz, ancak büyükbabasının anısına Savinien olarak adlandırılan bu oğlu, şüphe duyabilirdi. Biyograflara göre 1620'de ya da 1620 civarında Bergerac kalesinde doğan Savinien Cyrano muydu? "
Savinien'in yaşlı ebeveynleri vardı: Espérance Bellanger o zamanlar otuz üç, Abel de Cyrano ise yaklaşık elli iki yaşındaydı. Karşılaştırma yapmak gerekirse , üç yıl sonra doğacak olan müstakbel Molière , doğduğu anda 25 yaşında bir babanın otoritesi altında büyüyecek.
Vaftiz, bir soyadı Fanny , Kont Henry Coustant d'Yanville üzerinde 1875 yılında yayınlanan çok komple çalışmada herhangi bir yerde görünmüyor La Chambre des comptes de Paris (herhangi Fransız belgede, dahası, görünmez). XVII inci yüzyıl) soy Oscar Poli o bir transkripsiyon hatası olmak zorunda ve okunması sunulan 1898 yılında önerdi Lamy . Bir Antoine Lamy aslında bir denetçi olarak kabul edildi.2 Eylül 1602, bir yıl önce Pierre II de Maupeou , Espérance Bellanger'in kuzeni, Denis Feydeau'nun damadı ve 1612'de Savinien'in ebeveynlerinin evliliğine tanık oldu. Vincent de Paul'un işbirlikçisi olan eşi Catherine Vigor, iki eşin 1634'te bir misyon kuracağı Confrérie de la Charité de Gentilly'nin başkanı olacak. Catherine de Cyrano'nun vaftiz annesi olabilir.
Antoine Fanny veya Lamy'nin dedikodusu Marie Feydeau, Denis ve Antoine Feydeau'nun kızkardeşi ve Louis (veya Loys) Perrot'nun (15 ?? - 1625) karısıdır. kral ”, ayrıca“ kralın yabancı dillerde tercümanı ”na sahiptir.
Mauvières ve BergeracIn 1622 , Abel Cyrano ailesi ile birlikte Paris'i terk etti ve Mauvières ve Bergerac onun topraklarına taşındı Chevreuse vadide o 1616 yılında annesinin ölümünden sonra paylaşılan.
Savinien I de Cyrano, Saint-Forget mahallesi Yvette kıyılarında yer alan bu beylikler, onları kırk yıl önce Thomas de Fortboys'tan satın almıştı, kendisi de 1576'da Sieur Dauphin de Bergerac'tan (veya Bergerat), ataları onları bir asırdan fazla süredir elinde tutuyordu.
Savinien I de Cyrano tarafından satın alındığında, Mauvières'in senyörlüğü “yönetilebilir bir otelden” oluşuyordu […] burada bir alt oda, aşağıda bir mahzen, bir mutfak, bir müştemilat, bir üst oda, tavan araları, ahırlar, ahır, kapı, tamamı kiremit kaplı, avlulu, duvarlarla çevrili güvercinlikler; değirmen, muhafaza, bahçe ve balık havuzu, orta ve alt avlu hakkı…”. Geçerli kale Mauvières Dampierre-en-Yvelines ve Chevreuse, saf tarzı arasındaki ana yol 58 imkansızlaştınrken bulunan, XVIII inci yüzyılın muhtemelen mütevazı ev kalıntıları üzerine inşa edilmiştir.
Bir öncekine bitişik olan Bergerac kalesi, kapısı, avlusu, ahırı, kulübesi ve bahçesi olan bir arpent veya yaklaşık olarak bir ev ve ayrıca otuz altı buçuk arazisi olan kırk altı buçuk arpentten oluşuyordu. ve on odun, orta ve düşük adalet hakkı ile.
ülke okuluGenç Savinien bu kırsal çevrede büyümüş ve bazı komşu cemaatlerde okuma yazma öğrenmiş. Arkadaşı Le Bret hatırlayacaktır:
"Küçük yatılıları olan iyi bir taşra rahibiyle birlikte aldığımız eğitim, bizi gençliğimizden beri arkadaş yapmıştı ve o zamandan beri ona bir Sidias'ın gölgesi gibi görünen nefretini hatırlıyorum. bu adamda biraz olduğunu düşünerek, ona hiçbir şey öğretemeyeceğine inandı; Öyle ki, derslerinden ve düzeltmelerinden o kadar az söz etti ki, çocuklarının eğitimine karşı oldukça kayıtsız ve bu adamın şikayetlerine fazla güvenen iyi bir yaşlı beyefendi olan babası, ondan biraz fazla geri çekildi. ve oğlunun başka bir yerde daha iyi olup olmayacağını sormadan onu bu şehre [Paris] gönderdi ve iyi niyetiyle on dokuz yaşına kadar orada bıraktı. "
Bu nedenle, bir dadı olarak geçirdiği yıllar ile "iyi rahip" ile yatılı olduğu zaman arasında, genç Savinien, ailesinin "kale hayatını" paylaşmamış gibi görünüyor.
Parisli ergenlikParis'e kaç yaşında geldiğini bilmiyorsak, Hervé Bargy ile birlikte orada yaşayan amcası Samuel de Cyrano, "kralın adaklarının, sadakalarının ve adanmışlıklarının hazinedarı" tarafından oraya yerleştirildiğini varsayabiliriz. onun içinde büyük bir aile evidir rue des Prouvaires Savinien ebeveynleri bu hipotezi olarak 1618 yılına kadar yaşadığı, onun kuzeni Pierre, kime, gerekirse. inanmak onun buluştu olurdu orada Le Bret , o kalıcı oluşturacaktır dostluk.
Liseye gittiği kesin ama hangi üniversitede ve hangi devamla tam olarak bilmiyoruz. Uzun zamandır , komedisi Le Pédant'ın oynadığı ve müdürü Jean Grangier'in bilgiç Granger'ın karakterine ilham verecek olan eyleminin gerçekleştiği Beauvais kolejine gittiği iddia edildi , ancak onun varlığı,Haziran 1641, Lisieux kolejinde bir retorik öğrencisi olarak (aşağıya bakınız), en son tarihçileri bu görüşü gözden geçirmeye yöneltiyor.
Ebeveynler Paris'e dönüyorİçinde Temmuz 1636(Savinien o sırada on yedi yaşındaydı), babası Mauvières ve Bergerac'ı belirli bir Antoine Balestrier, Sieur de l'Arbalestrière'e sattı ve karısı, kızı Catherine ve en az iki oğluyla Paris'e yerleşmek için geri döndü. " Faubourg Saint-Jacques'in ana caddesinin tepesinde , Traverse yakınındaki mütevazı bir evde " (Saint-Jacques-du-Haut-Pas bölgesi), Lisieux kolejinden bir taş atımı . Ama hiçbir şey Savinien'in onlarla yaşamaya geldiğini garanti etmez.
Aynı zamanda, Abel de Cyrano ve Espérance Bellanger'ın hayatta kalan çocuklarından en büyüğü olan Denis, Sorbonne'da teoloji okuyordu . İçindeMart 1639Aynı zamanda, muhtemelen Savinien Muhafızlara yazılacağı zaman , babaları Denis'e rahipliğe ulaşması için gerekli olan yüz elli pound geliri garanti edecek . Müteakip hiçbir belge kariyerini takip etmemize izin vermiyor: bu nedenle bu tarih ile babasının ölümü arasında ölmüş olacaktı.Ocak 1648.
İçinde Nisan 1641Catherine, en genç olarak bilinen Dominikliler ait manastırda bir acemi olarak girecek Haç Kızları bulunduğu, rue de Charonne içinde, Faubourg Saint-Antoine Tanrı ona onaylamış olduğu damoiselle de Cyrano söyledi söyleyerek," Allah'ın emri ve iradesine göre orada yaşayabilmek için dünya hayatının düzensizliklerini ve orada karşılaşan güçlü engelleri tanımak için birkaç yıl lütufta bulunsaydı, uzun zamandır dindar olmayı ve bu amaçla Haç Kızları'nın söz konusu reformu Saint Dominic düzeninin evini seçti ”. Orada yaklaşık altmış yıl Rahibe Catherine de Sainte-Hyacinthe adıyla rahibeydi ve sonraki yüzyılın ilk yıllarında orada öldü.
Manastırın öncüsü ve kurucularından biri, Marguerite de Jesus dininde Marguerite de Senaux'dur (1589-1657). […]
Tehlikeli bir eğimHenry Le Bret hikayesine devam ediyor:
“Doğanın daha kolay yozlaştığı bu çağ [on dokuz yıl] ve sadece uygun gördüğü şeyi yapmak zorunda olduğu büyük özgürlük, onu tehlikeli bir eğilime götürdü, burada 'durdum...' demeye cüret ettim.
Tarihçiler, Cyrano'nun (iyi?) Doğasını bozmakla tehdit eden bu "eğilim" konusunda hemfikir değiller. Bazılarının romantik hayal gücüne örnek olarak Frédéric Lachèvre'nin şu satırlarını aktarabiliriz :
"Acılı ve hoşnutsuz bir babanın önünde Cyrano, baba evinin yolunu çabucak unuttu. Kısa süre sonra en iyi kabarelerin açgözlü ve iyi içicileri arasında sayıldı, onlarla şüpheli zevki şakalara, ölçünün ötesinde uzun süreli içkilerin olağan sonuçlarına düşkündü. […] Aynı zamanda zavallı kumar alışkanlığına da kapıldı.Bu tür bir yaşam süresiz olarak devam edemezdi, özellikle de Abel de Cyrano, oğlunun tekrarlanan para taleplerine karşı oldukça sağır hale geldiğinden. "
Kırk yıl sonra, Cyrano'nun iki mükemmel editörü gerçekçilik ve yerel renk üzerine daha fazla şey katacak:
"Cyrano'yu kaderin belirsizliğinin ailesini mahkûm ettiği Faubourg Saint-Jacques'deki mütevazı konaklama yerinde hiçbir şey geri alamadığından , kendisini tamamen Paris'e, sokaklarına ve akrabalarından birinin ifadesine göre verir." siğillerine ”. İçer, zevk için pazarlık yapan hanımlar nedeniyle Val d'Amour olarak bilinen Glatigny sokağına sürekli gelir, oynar, burjuvayı korkutmak ya da işaretleri tahrif etmek için uyuyan şehirde dolaşır, gözcüleri kışkırtır, borçludur ve bağlar. kendisi etrafında, bu edebi bohem hayatı için Tristan L'Hermite ve Saint-Amant , hafızasını yetiştiriyor Théphile ve onun dinsiz lirizm. "
Biyolog Rita Benkő'ye göre, "tehlikeli bir eğilim" ifadesinin diğer anlamları geçerli olabilir: çapkınlık veya okült.
Introit D'AssoucyJean-Luc Hennig , Charles Coypeau d'Assoucy'nin hacimli biyografisinde, daha büyük bir olasılıkla, Savinien'in 1636'da (o zamanlar on yedi yaşındaydı) on dört yaşından en büyüğü olan müzisyen-şair ile eşcinsel bir ilişkiye başlamış olacağını öne sürüyor. yıllar. Her ikisinin de Senegal kökenli, avukat bir baba ve dine girmiş erkek ve kız kardeşleri olduğunu ve kötü şöhretli bir "sodomite" olan D'Assoucy'nin yalnızca ephebes'i aradığını belirtiyor . Onu 1656'da onları ihmal etmekle suçlayan Montpellier kadınları hakkında, “bütün bunların , C. [hapelle] ile [hapelle] ile olan uzun alışkanlıklarını onlara öğreten, zaten meşgul olan hayali hayallerinden başka bir temeli yoktur” diye yazmıştır. , geç D [e] B [ergerac] ve geç C. ”Daha sonra , Roma Kutsal Ofisi'ndeki Pensées de Mösyö Dassoucy'de , Cyrano'nun ateizmini uyandıracak, çünkü iyi konuşması gereken bir adam, çünkü Onu uzun süre besledim [= büyüttüm, yetiştirdim]”.
"Eşcinsellik" hipotezi (kelimenin ne de kavram var mıdır XVII inci Cyrano tarafından açıkça ilk kez formüle edilmiştir yüzyıl) Jacques Provost 1970'lerin sonlarında ve Madeleine Alcover.
1639'da, bu olayların tek tanığı olan Le Bret'e inanılırsa , Cyrano , Fransız Muhafız Alayı'nın bir bölüğüne katıldı :
“… Onu durdurduğumu söylemeye cüret ediyorum, çünkü eğitimimi bitirdikten ve babam gardiyanlarda hizmet etmemi istedi, onu Mösyö de Carbon Castel Jaloux'un şirketinde bana katılmaya zorladım. O zamanlar kendini tanıtmanın tek ve en hızlı yolu gibi görünen düellolar onu birkaç gün içinde o kadar ünlü yaptı ki, neredeyse tek başına bu topluluğu oluşturan Gaskonlar onu cesaretin iblisi olarak gördüler ve saydılar. girdiği günlerin sayısı kadar savaş. Ancak bütün bunlar onu derslerinden alıkoymadı ve bir gün onu bir nöbetçi kulübesinde, gürültüden çok uzak bir çalışma odasındaymış gibi dikkati dağılmadan bir ağıt üzerinde çalışırken gördüm . Bir süre sonra Mouzon kuşatmasına gitti , burada vücudundan bir tüfekle vuruldu ve 1640'ta Arras kuşatmasında boğazındaki bir kılıçtan vuruldu . "
Le Bret kelimeyi kullanmasa da, o ve Cyrano'nun öğrenci olarak görev yapmış olmaları çok muhtemeldir . Peder Daniel bize , “ Öğrencileri çağırdık” diyor , “birliklerde ücret almadan veya askere alınmadan gönüllü olan ve izinleri reddedilemeyen gençleri. Sadece savaş ticaretini öğrenmek ve orada iş bulabilmek için kullanıldılar. "
Gaskon ailelerinden bir dizi öğrenci, kraliyet ordularında ve özellikle Fransız Muhafızları Alayı'nda (en ünlülerden biri olan d'Artagnan olarak bilinen Charles de Batz de Castelmore da kuşatmada hazır bulunabilirdi) seçkinlerdi. 'Arras'a ait ); daha sonra ( Louvois bakanlığı altında ) yalnızca öğrencilerden oluşan bir şirket vardı (mutlaka Gaskonyalılar değil), ancak Cyrano'nun en son biyografisini yazan bazı yazarlar ne yazarsa yazsın, Fransız ordularının hiçbir birliğinde asla var olmadı. Ancien Régime, "Cadets de Gascogne" adını veya unvanını taşıyan bir birim. Bu, ana muhbiri, Cyrano'nun oyun yazarının kullandığı eserlerinin baskısının yazarı olan edebi yazar Paul Lacroix'de kesinlikle bulamayan Edmond Rostand'ın bir icadıdır . Bununla birlikte, Savinien'in savaştığı bölüğün kaptanı gerçek bir Gascon'du.
Uzunca bir süre Cyrano'nun “sivil” düellolarını ve kavgalarını hatırlatan Le Bret, katıldığı iki askeri seferdeki tavrı hakkında hiçbir şey söylemez ve orada yaşadığı “rahatsızlıkları” not etmekle yetinir. Ayrıca, kendisinin katılıp katılmadığını da belirtmez.
Cyrano de Bergerac ve Carbon de Casteljaloux adları , Fransız ordusunun en iyi subaylarının katıldığı Arras kuşatmasıyla ilgili çok sayıda belgede yer almıyor : La Meilleraye , Chastillon , Chaulnes , Hallier , Gassion , Rantzau , Erlach , Fabert , Grancey , Guiche , Enghien (gelecekteki Condé prensi), Mercœur , Luynes , Beaufort , Nemours, Coaslin ve hala az bilinen iki askeri yazar: Roger de Bussy-Rabutin ve Charles de Marguetel de Saint-Denis , sieur de Saint-Evremond .
kabadayıLe Bret hikayesine şu şekilde devam ediyor:
Ancak bu iki kuşatma sırasında çektiği sıkıntılar, bu iki büyük yaranın onda bıraktığı sıkıntılar, cesaretinin ününün ve konuşmasının onu cezp ettiği ve onu ikinci olmaya yüz defadan fazla teşvik eden sık sık çarpışmalar (çünkü o Kendi başına hiçbir zaman kavga etmedi), tamamen özgür dehasının kendisini teslim edememesine neden olan bir patronunun olmaması ve nihayet eğitim için duyduğu büyük aşk, onu tamamen dikkate alma konusundaki küçük umuduydu. Bütün bir insanı isteyen ve onu harflerin düşmanı yapan, harflerin onu barışın dostu yapan savaş mesleğinden vazgeçmek. Size, Porte de Nesle'nin hendeğinde güpegündüz yüz adamın bir arkadaşına hakaret etmek için toplandığı , ikisinin ölümüyle ve yedisinin de büyük şehzadelerle toplandığı, düello olmayan bazı kavgaları özellikle belirtmek isterim. kötü tasarımlarının cezasını yaralar ödedi; ama bunun yanında, her ne kadar herhangi bir şüpheye mahal vermemek için onu yeterince yüksek düzeyde yayınlamış olan birkaç kaliteli kişinin gözünde yapılmış olsa da, bunun yanı sıra masalsı sayılabilirdi, sanırım daha fazlasını söylememeliyim, çünkü ben de öyleyim - ben de o yerdeyim. kendini Minerva'ya vermek için Mars'tan ayrıldı..."
Bu hikaye, en azından söylemek gerekirse, kronolojik kesinlikten yoksundur ve elipslerden çekinmez. Cyrano'nun askeri deneyiminin 1640'ta Arras kuşatmasına katılması ve birkaç ay sonra Lisieux kolejinde öğrenimine yeniden başlamasıyla sona erdiği kesin görünüyorsa (aşağıya bakınız), onun için düelloya devam etmesi daha az olası değildir. Birkaç yıl, arkadaş, mektuplardan ve dolayısıyla barıştan olmasına rağmen.
Le Bret'in bu önsözü aynı zamanda yazdığını düşünürsek, düellolar konusunu genişletip arkadaşının bu konudaki cesaretini övmesindeki gönül rahatlığına şaşırmakta haklıyız. Pierre de Bertier , Montauban Piskoposu , Compagnie du Saint-Sacrement'ın muhtemel üyesi ve Claude Marion, Baron de Druy, The Beauty of Value ve Cowardice of the Duel'in kitabının destekçisi .
kuzen MadeleineArras kuşatmasının kurbanları arasında, hafif atlardan oluşan bir bölüğün kaptanı olan Christophe de Champagne, Baron de Neuvillette de öldü.24 Haziran 1640. NS20 Şubat 1635O Madeleine Robineau (evlenmişti 1609 - 1657 , anne tarafında Savinien kuzeni). Kuşatma sırasında iki adam arasında herhangi bir ilişki olduğunu gösteren hiçbir belge yoktur: Baron bir süvariydi, Cyrano bir piyadeydi. Baronesin dünya lideri olduğu Paris'te daha önceki yıllarda birbirlerini tanıyorlar mıydı? Hiçbir şey bunu önermez.
Dul, M beni Neuvillette feragat dünyevi hayatı ve Baron yönetiminde, radikal bir dönüşüm faaliyet Gaston de Renty , "top" Ne mutlu Sacrament Şirketi .
Le Bret, Cyrano'nun yaşamının son aylarında, onu "gençlerin büyük bir çoğunluğundan şüphelenilen" çapkınlıktan koparmaya ve onu Hıristiyan duygularına geri getirmeye yardım ettiğini yazacaktır (aşağıya bakınız, alt bölüm "Dönüştürücüler").
Sivil hayata geri dönen Savinien, eğitimine Lisieux Koleji'nde Şubat ayından itibaren devam etti .Ekim 1640, şüphesiz. Nitekim tarihli bir belge18 Haziran 1641, Madeleine Alcover tarafından Ulusal Arşivlerde keşfedildi ve Ay ve Güneş'in Devletleri ve İmparatorlukları baskısında yeniden basıldı , s. 465-466 , onu "Lisieux kolejinde retorik okuyan bir öğrenci" olarak sunar:
“ Paris Üniversitesi'nde kurulan Montaigu Koleji'nin yoksul okul çocukları topluluğunun başkanı Me Simon Boutier ve söz konusu topluluğun savcısı ve mevcut durumun etkisinden sorumlu olan Me Jean Léger, kendi şahsında mevcuttu. ; […] Lisieux kolejinde retorik okuyan bir öğrenci olan Savinien de Cyrano'ya teslim ettiğini ve bıraktığını kabul eden ve itiraf eden, bunu annesi demoiselle Espérance Bellanger tarafından giderlerin, zararların ve genel olarak diğer şeylerin yerini alması için kabul etti. suç ortağı Dimier hakkında, söz konusu topluluğun hem söz konusu Cyrano'ya hem de söz konusu Prévost'a karşı talepte bulunabileceğini ve talep edebileceğini belirtti. söz konusu topluluğun yoksulları […]; tüm dava ve işlemlerin hükümsüz ve hükümsüz olduğunu ve hükümsüz kalacağını kabul eder. Bu makbuz, adı geçen genç bayanın adı geçen Sieur Léger'in elinde ödediği 30 pound, yani adı geçen Heurteur için on beş pound ve onu giydiren cerrah için diğer on beş pound karşılığında çok şey yaptı. …] Adı geçen genç hanım da, adı geçen Cyrano'nun kılıcının, oğluna bahsi geçen cemaat savcıları tarafından iade edildiğini kabul ettiğini ve Prévost'un, söz konusu cemaatin Rahibelerinin boşaltılmış halde bulunduğu mantosunun kendisine iade edildiğini kabul ettiğini söylediği gibi… ”
Saygı ve rapierNS 8 Ekim 1641Şüphesiz felsefe dersine yeni girmiş olan Cyrano, bir eskrim ustasıyla anlaşma yapar :
Paris'te ikamet eden eskrim ustası La Perche, " Paris'te, Lisieux kolejinde ikamet eden yaver Savinien de Cyrano, bu hediyelerle Pierre Moussard'a söz veren rue Saint-Étienne-des-Grès'i kurdu" dedi. orada rue Saint-Jacques , bu şu anda, esnemek ve [bugünden] iki yıl içinde bu şehirde onu ödemek yukarıda bahsedilen La Perche düzenlenen ve göstermek zorunda olacak kaydıyla iki yüz kırk lira toplamı, bir sonraki ve Sözü edilen Sieur de Cyrano'ya, bu günden itibaren iki yıllık süre boyunca ve diğer okul çocuklarına yaptığı gibi, olağan günlerde odasında silah yapmayı öğretmek, bu iki yüz kırk sterlinlik meblağ kararlaştırıldı. diğer okul çocukları tarafından kendisine ödenen ayda on pound oranında. Çalışmaları, bin altı yüz kırk bir yılında, Ekim ayının sekizinci günü öğleden sonra […] Faubourg Saint-Jacques'de bulunan babası M. re de Cyrano'nun evi . "
On beş gün sonra, 24 ekim, bir dans ustası ile bir taahhütte bulunur :
"Paris'te ikamet eden dans ustası David Dupron, Saint-Séverin mahallesi rue Saint-Jacques, Savinien de Cyrano'ya söz vermiş ve bu vesileyle söz vermiş, şu anda Lisieux kolejinde ikamet eden ve kabul eden David Dupron'da mevcuttu. önümüzdeki iki yıl boyunca diğer okul çocuklarına yaptığı gibi ona bu şekilde dans etmeyi öğretmek ve göstermek […] ve bu amaçla, söz konusu Sieur de Cyrano'nun söz konusu Dupron odasına gitmesi gerekecek söz konusu dansın gerçekliği için olağan günler ve saatler ve bu, söz konusu Sieur de Cyrano'nun tutulacağı iki yüz kırk sterlin toplamı aracılığıyla ve bugünün bu kentinde esnemek ve söz konusu Dupron'a ödeme yapmakla yükümlüdür. önümüzdeki iki yıl içinde, adı geçen Sieur de Cyrano'yu, Faubourg Saint-Jacques'de bulunan babası M re de Cyrano'nun evinde ikametgahı olarak seçerek . "
Haziran ayının ardından gelen bu derslerin finansmanı için Abel I de Cyrano'nun verdiği garanti , henüz reşit olmayan Savinien'in hayatının yeni bir başlangıç yaptığı izlenimini veriyor.
Madeleine Alcover ise “toplanma yeri olan bu yerler aynı zamanda birçok kişinin uğrak yeri olduğu için buluşma yerleri de olabilirdi: ailenin bütün oğulları bu kursları aldı ve Descartes'ın kendisi minuet konusunda eğitim aldı. . Bu yerler sosyal olarak antik gymnasia'lara eşdeğerdi . "
Cyrano muhtemelen bu sıralarda (1640-1641) yedi yaşındaki küçük oğlu Claude-Emmanuel Luillier dit Chapelle ile tanıştı . Her ikisi de d'Assoucy ile Madeleine Alcover'ın “eşcinsel üçlüsü” olarak tanımladığı şeyi oluşturacak .
Burada yine asıl tanık, aydınlatıcı önsözünde Cyrano'nun dostları arasında adlarını "gelecek kuşaklar için kaydettiği" d'Assoucy ve Chapelle gibi kötü nam salmış iki inançsızdan bahsetmemeye özen gösteren Henry Le Bret değil. 1670'lerden D'Assoucy , Languedoc ve İtalya'da on beş yıllık peregrinasyondan sonra Paris'e döndü. Chapelle ve Bachaumont çok kötü (ve tehlikeli) alay onu kendi ünlü olan Voyage , o ilk cevaplar - "Bu şımarık çocuk, kim fricasse her şey ve her şey tükürmek" - onun içinde Avantures [ sic Mösyö D'Assoucy tarafından] :
“[Chapel]'in yanında her zaman kapısını açık bulduğu, namluyu deldiği ve bardakları iyice duruladığı bana göre, bana en gururlu yazılarında öfkesini hissettirmesi dünyada yanlışmış gibi geliyor. Merhum B [ergerac] beni öldürmek istemekte haklıydı, çünkü en aç nöbetinde bir Le Mans capon'unu gerekliliğinden kaldıracak kadar insanlık dışıydım, tükürükten çıktığımda boşuna yatağımın altına sakladım. Hem iştahını kabartan, hem de kalbini sıkıştıran duman, içimde zalim ve barbar bir dosttan başka bir şey kalmadığını iyice anlamasını sağladı. Ama arkadaşım C [hapelle] ile hiç bu kadar ölümcül bir tartışma yaşamadım…”
Ve D'Assoucy birkaç sayfa sonra devam edecek:
“Daha on yedi yaşında değildi , daha şimdiden ekmeğini yemiş ve çarşaflarını giymiş olan rahmetli B [ergerac] arkadaşım C [hapelle], bana onunla tanışma şerefini bahşetmişti . Bu yüzden bu kadar iyi yararlandıysam şaşırmamalıyız. O zamanlar çok cömert olduğu için, beni evinde akşam yemeğine alıkoyduğu ve evime çekilmem gereken bir saat olduğu zaman, yatağının yarısını bana serbestçe verdi. Bu nedenle, arzularımın niteliğine dair bunca uzun kanıta sahip olduktan ve birkaç kez yatağıyla beni onurlandırmaya tenezzül ettikten sonra, bana öyle geliyor ki, Montpellier'li Messieurs du Presidial'den çok beni haklı çıkarmak onun işiydi. kiminle hiç yatmadım "
Daha 1671'de, Rimes redoublées de Monsieur Dassoucy'de , "burlesque imparatoru", eski sevgilisinin sodomi suçlamalarına cevap vermişti:
"Doğru, çenenizi gölgeleyen , sizinle ilk yıllarından itibaren eğitiminize bakan Sieur C [yrano] B [ergerac] arasında böylesine dikkate değer bir boşanmaya neden olan ilk saçlar, bu eğitimli çocuğun iyileştiğini söylüyor. şanlı kişinize yapılan Aesculapius'un hayatınızın değişmesine çok fazla kusursuz tanık var ... "
Bu hatıra parçalarından ne sonuç çıkarabiliriz? Cyrano'nun genç Chapelle'in sevgilisi olduğunu, bir süre evde ve kancada yaşadığını, ancak romantik ilişkilerinin muhtemelen Chapelle ve D'Assoucy arasındaki toplantıdan sağ çıkmadığını. Bu, onun küçük kardeşinin arkadaşı olarak kaldığını ve birkaç yıl sonra Gassendi'nin Chapelle'e ve François Luillier'in (Chapelle'in babası) evindeki bazı arkadaşlarına vereceği "dersleri" takip ettiğini dışlamaz. 1641'de Paris'e gelişinden beri ona ev sahipliği yapmıştı.
Moliere?Sieur de Grimarest , Jean-Léonor Le Gallois, 1705'te yayınlanan M. de Molière'in Hayatı'nın ünlü bir sayfasında , Molière'in çalışmalarından yaptığı alıntıları Cyrano için hoş olmayan terimlerle haklı çıkarmaya çalışacak. Gelecekteki aktörün babasının onu Cizvit kolejine göndermeye karar verdiğini belirttikten sonra şunları yazdı:
“Genç Pocquelin, eğitim için o kadar mutlu bir eğilimle doğdu ki, beş yıl içinde sadece Beşeri Bilimleri değil, aynı zamanda Felsefesini de yaptı. Üniversitedeyken, zamanımızın iki ünlü adamıyla tanıştı: Bay de Chapelle ve Bay Bernier . Chapelle, […][ona] iyi bir eğitim vermek için hiçbir şeyden kaçınmayan Bay Luillier'in oğluydu , ta ki Molière'deki tüm uysallığı ve diğer şeyleri fark eden ünlü Bay de Gassendi'yi hocası olarak seçinceye kadar. Felsefe bilgisini elde etmek için gerekli olan nüfuzu ona öğretmekten zevk aldı, aynı zamanda Messieurs de Chapelle ve Bernier'e de bunu öğretmekten zevk aldı. Gascony'de kötü başladığı öğrenimini tamamlamak için babasının kendi inisiyatifiyle Paris'e gönderdiği Cyrano de Bergerac, buradan elde edeceği önemli avantajı fark ederek Gassendi'nin müritlerinin arasına sızdı. Ancak gönülsüzce oraya kabul edildi; Cyrano'nun çalkantılı ruhu, tam teşekküllü insanlarda isteyebileceği tüm akıl doğruluğuna zaten sahip olan gençlere uymuyordu.Ama Cyrano gibi Gascon kadar canlı, ima eden bir genç adamdan kurtulmanın yolu? Bu nedenle Gassendi'nin az önce adını verdiğim kişilerle yaptığı çalışmalarda ve sohbetlerde kabul gördü. Ve bu aynı Cyrano, öğrenmeye çok hevesli olduğu ve çok mutlu bir hafızası olduğu için, her şeyden yararlandı ve daha sonra yararlanacağı iyi şeylerden bir fon yarattı. Molière ayrıca Cyrano'nun daha önce kullandığı bazı düşünceleri eserlerine yerleştirmekten çekinmedi. Molière, "Mülkümü bulduğum yerde geri almama izin var" dedi. "
Bu satırlar, şunu çağrıştıran tek "belge"dir:
Bunlar kapsamlı bir şekilde örtbas edildi ve otoritelerine bazen şiddetle meydan okundu, ancak birçok yazar onlarda bir “hakikat çekirdeği” görmeye devam ediyor. Diğerleri " iyi bir tarihsel yöntemin dikte ettiği imkansız adıma bağlı kalmayı" tercih ediyor .
Durum böyle olunca, kendi kuşağından herkes gibi tiyatro tutkunu olan Cyrano'nun, Tristan L'Hermite tarafından özellikle La Mort de Crispe'i yaratan Şanlı Tiyatro'nun 1644 ve 1645'te verdiği gösterilere katılmış olması kuvvetle muhtemeldir . Topluluğun kurucu oyuncuları arasında, Cyrano'nun ( Jean Royer de Prade , Chapelle) birçok kanıtlanmış arkadaşına yakın olan şair Charles Beys'in kardeşi Denis Beys de vardı .
1702 yılında Nicolas Boileau 1636 yılında doğmuş, bilinen olmasaydı Cyrano, avukat önünde figürü uyandırmak olacak Claude BROSSETTE onun içinde Chant IV bazı ayetlerle bağlantılı olarak, Şiirsel Art :
"Bir aptal en azından bizi güldürür ve neşelendirebilir:
Ama soğuk bir yazar sıkıntıdan başka bir şey bilmez.
Bergerac'ı ve onun cüretkar burlesk'ini daha çok seviyorum
Sadece Motin'in bizi soldurduğu ve dondurduğu dizeler . "
Brossette daha sonra Boileau'dan bazı yorumlar kaydetti:
“Cyrano , yine de harika bir aktör olan Montfleury'den hoşlanmadı . Bu, o zamanlar oynanan diğer trajedilerden yağmalanan [beyaz] adlı bir trajedi yapmıştı. Tıpkı bir tür centon gibiydi. […] Molière, kendisinden yaşça büyük olan Cyrano'yu severdi. Bu, Molière'in o ünlü sözü söylediği Cyrano'yu oynayan Pedant'tır: Ama o kadırgada ne işi vardı? "
Molière elbette Cyrano'yu severdi, ama diğer birçok yazarı da severdi: Corneille , Tristan l'Hermite , Scarron , Charles Sorel ve Boileau'nun , Molière'in Cyrano'ya karşı sevgisi ya da dostluğu olduğunu kastetmiş olsaydı, öyle olacağını varsayabiliriz. öyle söyledi ve Brossette bunu daha açık bir şekilde formüle ederdi.
Geriye şu gözlem kalıyor: Cyrano'nun birkaç arkadaşı veya kanıtlanmış tanıdıkları: Chapelle , Dassoucy , Bernier , Rohault , Royer de Prade , the sieur de Saint-Gilles, Louis-Henri de Loménie de Brienne , François de La Mothe Le Vayer oğlu , 1658-1673 yıllarında, Molière'in kanıtlanmış arkadaşları veya tanıdıkları, her halükarda Cyrano'nun ölümünden önceki ilişkilerini takip edemediler.
"bilgili çapkınlar"In Devletleri ve Ay'ın imparatorlukları , “Socrates'in Demon” karakteri o Fransa uğrak o kahraman-anlatıcı söyler La Mothe Le Vayer ve Gassendi . "Bu ikinci," diye açıklıyor, "bir filozof kadar yazan bir adam, o ilk orada yaşıyor. Cyrano, La Mothe Le Vayer'in oğluna adadığı " Sapuculara Karşı " mektubunda , "[Mazarin'in] saygınlığı, masası ve armağanlarıyla onurlandırdığı bilgin Naudé'yi " ve '[Mazarin] zamanımızın ilk filozoflarından birini [= La Mothe Le Vayer] Kralın kardeşi Mösyö'nün eğitimi için yaptı ”.
René Pintard'ın on yedinci yüzyılın ilk yarısındaki Libertines bilginlerinde incelediği ünlü "Tetrad"ın üç ana üyesi burada toplanmıştır . Cyrano'nun arkadaşları ya da tanıdıkları arasında Le Bret bunların hiçbirinden bahsetmez. Önsözün "didaktik" sayfalarında bir isim görünüyor - "ilahi Gassendi'miz, çok bilge, çok alçakgönüllü ve her konuda çok bilgili" - ancak bu sayfaların Le Bret'in kendisine ait olduğu kesin değil.
Bununla birlikte, şairin en azından felsefi yaşam tarzını övdüğü La Mothe Le Vayer ve ara sıra arkadaşı Chapelle'in hocası olan Gassendi ile tanışmış olması yüksek bir olasılıktır . Eserleri hakkında ne bilgisi var? Yoğun çalışmaları ona Epikuros'u yeniden keşfeden ve iyileştiren kişinin oldukça zor teorik metinlerini okumak için yeterli Latince bilgisi verdi mi?
Jean Royer de PradeJean Royer de Prade , Henry Le Bret'in Estates et Empires de la lune'nin önsözünde isimlerini ve niteliklerini sıralayacağı Cyrano'nun - “olağanüstü değerlere sahip” - birçok arkadaşının ilkidir :
“Çeşitli sebepler ve esas olarak zamanın düzeni, güzel bilimin büyük bir kalbe ve çok fazla nezakete eşit olduğu Monsieur de Prade ile başlamamı istiyor ; takdire şayan Fransa Tarihi'nin çok yerinde bir şekilde Corneille Tacite des Français dediği ve Mösyö de Bergerac'ın güzel niteliklerini nasıl takdir edeceğini o kadar iyi bilen ki, benden sonra arkadaşlarının en eskisi ve ona en çok tanıklık edenlerden biriydi. Sonsuz sayıda toplantıda mecburen. "
Louis Royer, kralın kampları ve ordular için gıda kontrolör general Oğul ve Louise Grosset ait Jean Royer de Prade (162? -168?) Oldu Şansölye ile ittifak Pierre Séguier halası Marie Pellault Antoinette Fabri ve eşi kızı ile amcası Jean Royer, sieur des Estangs ve de Breuil.
Le Bret'in formülasyonu, hemen ardından alıntıladığı arkadaşlarının aksine, Royer de Prade'nin Cyrano'nun "silah arkadaşlarından" biri olmadığını gösteriyor. Bununla birlikte, onunla ilgili belgeler, 1640'larda kılıcı kalem kadar kolay kullandığını ortaya koyuyor.
[…]
Tristan L'Hermite mi?Le Bret, Cyrano'nun arkadaşları arasında Tristan L'Hermite'den bahsetmez , ancak ikincisi, The States and Empires of the Moon'da , "Socrates'in iblisi"nin ağzından onu o kadar çok övüyor ki , "en azından onlar" diye tahmin edilebilir. tanışmak:
“Sizin ülkenizden İngiltere'ye, orada yaşayanların davranışlarını incelemek için geçerken, bir adamla karşılaştım, ülkesinin utancı; Çünkü devletinin büyüklerinin, ona tapınmadan tahtın erdemini onda tanıması kesinlikle bir utançtır. Övgülerini kısaltmak için, o tamamen akıldır, o tamamen kalptir ve birisine bir zamanlar bir kahramanı işaretlemek için yeterli olan bu iki özelliğin hepsini vermek için, Tristan l'Hermite'in şöyle demesi olmasaydı, ben ismini vermemeye dikkat ederdim, çünkü bu hatamdan dolayı beni affetmeyeceğinden eminim; ama dünyanıza bir daha dönmeyi beklemediğim için vicdanımın bu tanıklığına gerçeğe dönmek istiyorum. Doğrusu size itiraf etmeliyim ki, böyle yüksek bir fazilet gördüğümde tanınmaz diye korktum […] sahip olduğunuz tek filozof ve tek özgür insan. "
Belirten Tristan Cyrano ve Tristan sadece adını verdiği korkunç "Soucidas karşı mektubunda" in, "eserinde kez Cyrano adını vermedi" [= d'Assoucy , aşağıya bakınız], sadece onun çalışır bu son yardım edilmiş suçlamak Öte yandan, "iki yazar arasında herhangi bir ilişki olduğuna dair hiçbir kanıt bulunmadığını" gözlemleyen Madeleine Alcover, bu satırlarda müphem bulduğu gerçek bir methiye görmeyi reddediyor; Didier Kahn'ın "insanlar arasında Sokrates iblisinin görünüşleri" üzerine çok tartışılan bir makalede beslemeye çalıştığı bir şüphe.
[…]
NS 1 st Nisan 1645, Cyrano, Hélie Pigou adlı bir berber-cerraha borcunu bildiren bir belge imzalar:
"Buradaydı Alexandre de Cyrano Bergerac, yaver, Saint-Jacques faubourg'unda ikamet ediyor, bu Paris şehrinde, Saint-Jacques Saint-Philippe bucak, şu anda rue Neuve-Saint-Honoré, Saint-Roch bucak, [Cyrano], şu anda Paris'teki usta berber cerrahı Hélie Pigou'ya iyi ve sadık bir şekilde borçlu olduğunu kabul ettiği ve itiraf ettiği bundan böyle adlandırılacak bir alacaklının evinde, şu anda ve dört yüz pound turnois toplamını kabul ediyor. gözaltına alındığı gizli hastalığı tedavi etti, giydirdi, ilaç verdi ve iyileştirdi, bu amaçla onu beslemek, yerleştirmek ve kabul ettiği her şeyi ona sağlamak…”
Tarihçiler, söz konusu "gizli hastalık"ın doğası konusunda hemfikir değiller: Paul Lacroix ve Frédéric Lachèvre tarafından onaylandığı gibi frengi ? Madeleine Alcover tarafından önerildiği gibi askeri yaralanmalara bağlı idrar yolu hastalığı?
Pansuman, dolayısıyla yara ve kanama veya sızma olduğu için, bir düello veya herhangi bir kavganın sonuçlarını da uyandırabiliriz. Aynı yıl 1645 boyunca, Cyrano, iki kanıtlanmış arkadaşlar dahil genç soylu bir grup, Jean Royer de Prade , Pierre Ogier de Cavoye, önünde kavga Sarayı'na mahalleden burjuva ile. Çatışma özellikle şiddetlidir: iki burjuva öldürülür, iki genç bey tutuklanır, diğerleri kaçar, hepsi Saray'ın mübaşirinin cezasıyla idama mahkûm edilir ve adanın ucunda bir kukla olarak idam edilir . şehrin . Ancak davanın geri alınmasına karar verildiğinden, kendilerine af mektupları verilecek ve dul hakları kapsamında 24.000 lira tazminata mal olacak. Cyrano'nun saldırganlardan biri olduğunu ve "hastalığının" "gizli" doğasının, o sırada kaçıyor ve polis tarafından aranıyor olmasıyla bağlantılı olduğunu varsayabiliriz.
Hasta olan Hélie Pigou'ya sadece üç yıl sonra ödeme yapılacak ve bu ödeme Cyrano'nun kendisi tarafından değil, "Paris'in burjuva tüccarı François Bignon" tarafından yapılacak . Cyrano, Le Bret ve Royer de Prade'nin 1649'da tanıtım yazıları yazdığı Fransız erkekler (aşağıya bakınız).
Bu belge, Cyrano'nun alay komutanı olan Alexandre adını imzaladığı tek belgedir; aynı zamanda “Bergerac” unvanının ilk göründüğü yerdir. Savinien'in en büyük olarak kabul edebileceği ve kardeşi Abel'a bıraktığı Mauvières unvanı yerine bu unvanın seçilmesi, onun Gascony'ye olan tercihini açıkça göstermektedir . Her ne olursa olsun, Mauvières ve Bergerac'ın tımarları 1636'da babaları tarafından satılmış olduğundan, oğulların hiçbiri kendilerine yaver diyebilmek için onlardan faydalanmamalıydı.
Editörlerin genellikle oynadığı Pedant'ın komedisinin kompozisyonunu bu yıl 1645 civarında yerleştirdikleri , oyun sırasında iki kez yapılan referansla desteklenen bir hipotez (son evliliğe)6 Kasım 1645) Polonya Kralı Ladislas IV Vasa ile Prenses Louise-Marie de Gonzaga .
Oyun üç entrikalara birini kaplıyor Avize [ Candelaio ] o Giordano Bruno 1582 yılında ve hangi bir Fransız adaptasyon başlığı altında 1633 yılında yayımlanan olmuştu Paris'te basılmış olan Boniface et le PEDANT .
Cyrano komedisinin "bilgiçliği" Granger, model veya kaynak olarak Jean Grangier, başrahip Goujet'e göre 1644 yılında, yaklaşık altmış sekiz yaşında öldü.
[…]
İçinde Ekim 1646, François du Soucy de Gerzan, eski bir simyacı ve romancı, zaten birkaç cildin yazarı, "faubourg Saint-Germain'de, Hayır Kurumu Kilisesi'nin ana kapısının önünde, Adının yakınında, evinde satışa çıkıyor. İsa”başlıklı bir kitap Le Triomphe des dames, onun Majestelerimiz Matmazel adanmış tarafından imzalanmış birçok dahil en az yirmi daha tanıtıcı adet, çoğunlukla sonnets, açılır, Chapelle tarafından, Guillaume Colletet ve oğlu François arasında Antoine Furetière ait François Cassandre arasında François de La Mothe Le Vayer oğlu ve kimin soyundan adını kabul etmedi diğerleri.
Bu şairler ne bağlılıkları ne de "feminizmleri" ile tanınmadıklarından, bu övgü saldırısı, gerçek bir kolektif coşkudan çok okul çocuğunun saçmalığının bir parçası gibi görünüyor. Ve Cyrano bunu böyle anlayacaktır. Sieur de Gerzan ona kitabının bir kopyasını gönderdikten sonra, dört ay sonra renkli bir mektupla "Kadınların Zaferi Üzerine M. de Jerssan'a" ayrıldı.
“Efendim, kadınlara verdiğiniz övgülerden sonra artık kesinlikle erkek olmak istemiyorum. Bu acınası azizden imparator Heliogabalus'un kendi ampiriklerinin usturasında aceleci davrandığını öğrenmek için biraz önce mumumu Peder Bernard'a götüreceğim. Bu değerli mumya tarafından her gün üflenen mucizeler o kadar çoktur ki, hayır kurumlarının duvarlarından Parnassus'unuza kadar bol miktarda bulunurlar, mutsuz bir şairin tüyünün iyi yaptığı şeyi kutsanmış birinin benim için yapması imkansız değildir. Tiresias ; ama her halükarda beni külot giydiren parçayı bir kanca ile kendim keserek yapılacak. Aptal şey, aslında, sadece karnavalda saklanmak! Eğer bana kitabını göndermeseydin, inancım gereği buna inanmazdım. Ey ! Rabbimiz bir gün onun hakkında ne yazacağınızı çok iyi biliyordu; bir erkeğin oğlu olmayı reddettiğinde ve bir kadından doğmak istediğinde, şüphesiz onların cinsiyetinin saygınlığını biliyordu, çünkü büyükannemiz insanlığı bir elmada öldürdüğü için, bir heves için ölmeyi şanlı bulmuştur. kadındı ve yine de ölümünün verdiği zararın intikamını almak için küçümsedi, çünkü onu temin edenler yalnızca erkeklerdi. Aynı zamanda, bizi taşımak için onları seçmiş olması, onlara her zaman duyduğu özel saygının da açık bir işaretidir […] bizi bir cellattan nefret ettiren şeyi bir tarafa taşımak, çünkü bize ışığı verenler onu bizden alacak bir şey taşırlarsa utanç verici olur ve ayrıca yıkımdan ziyade yapımında ter dökmek çok daha dürüsttür. onun türünden. Dolayısıyla, yüz meselelerinde, biz büyük dilencileriz ve inancıma göre, genel olarak dünyanın tüm malları arasında, onların bizden daha zengin olduğuna inanıyorum, çünkü kaba ve makul arasındaki temel ayrımı saç yapıyorsa, erkekler en azından mide, yanaklar ve çene için kadınlardan daha aptaldır.
Bununla birlikte, Tanrı ve Doğa hakkındaki bu sessiz ama inandırıcı vaazlara rağmen, siz olmasaydınız Mösyö, bu sefil seks bizimkinin altına düşerdi; Sensiz, oldukça eskimiş ve bu hayattan düşmeye hazır olan, kendi kendine düşerek, desteği olmayan yüz bin hanımı kaldırdı. Bundan sonra seni doğurmakla övünsünler! Seni Herkül'ün annesinden daha acılı bir şekilde dünyaya getirecek olsalar bile, sana hâlâ çok şey borçlular, onları hep birlikte doğurmakla yetinmeyip onları doğumda zafere ulaştıran sana. Bir leydi, doğru, seni dokuz ay taşıdı, ama sen hepsini düşmanlarının başında taşıdın. Yirmi yüzyıl boyunca savaşmışlardı; yirmi kişi için kazanmışlardı; ve sen, sadece dört ay boyunca onlara zaferi verdin. Evet, efendim, kitabınızın her dönemi, Roma'da Scipios'ların ve Sezar'ların şimdiye kadar yaptıklarından daha üstün bir şekilde zafer kazandıkları bir zafer arabasıdır. Bütün yeryüzünü Amazonlar ülkesi yaptın ve bizi bir zavallı haline getirdin. Son olarak şunu söyleyebiliriz ki sizden önce tüm kadınlar vezir koyduğunuz sadece piyonlardı. Ancak bize ihanet ettiğinizi, diğerinin önünde durmak için yüzünüzü eril cinsiyete çevirdiğinizi görebiliyoruz. Ama bu hata için kendinizi nasıl cezalandırırsınız? Partisine annelerimizi ve kız kardeşlerimizi getiren bir kişiyi karalamaya nasıl karar verebiliriz? O halde, iltifat alamadığınız bir yaşta hanımları övmeye başlamışken, sizi zayıf tarafa iterek, kaleminizi ilgi göstermekle, korkaklıkla suçlanamazsınız. Bununla birlikte, onları zafere ulaştırdıktan ve kendi zaferlerinden galip geldikten sonra, bizim yardımımız olmadan cinsiyetlerinin asla kazanamayacağını itiraf edin. Asıl beni şaşırtan şey, bizi yok etmek için onların ellerine sıradan silahları vermemiş olmanız; gözlerine yıldızları çivilemedin; koynuna kardan dağlar dikmedin; altın, fildişi, masmavi, mercan, güller ve zambaklar, güneşin erken geri çekilmek için gösterdiği özene rağmen, onu geniş bir şekilde çalmak küstahlığına sahip tüm modern yazarlarımızın yanı sıra binanızın malzemesi olmadı. gün ışığı; ve geceleri pek gitmemelerini öğrettiğim için acımadığım yıldızlar da; ama ne ateş ne de alev size soğuk hayaller kurmadı: bize geçit törenini bilmediğimiz çizmeler giydirdiniz. Hiçbir erkek kadınların üzerine bu kadar tırmanmamıştı. Son olarak, bu kitapta o kadar ilahi bir şekilde tasarlanmış şeylerle karşılaşıyorum ki, onu bestelediğinizde Kutsal Ruh'un Roma'da olduğuna inanmakta güçlük çekiyorum. Ne hanımlar basından daha iyi bir konumda çıktılar, ne de bir mucize görmek için Peder Bernard'ın mezarına gitmemeye karar verdim, çünkü Mösyö de Gerzan kilisenin kapısında kalıyor. ey tanrılar! bir kez daha, güzel şey Bayanlar! Ah! Efendim, bu övgüyle seks yapmaya o kadar zorladınız ki, bugün bir kraliçenin sevgisini hak etmek için, sadece hizmetkarınız Madam (aynen!) "
Şişman Montfleury'ye karşı1647'nin başında, Hôtel de Bourgogne Kraliyet Topluluğu , aktörlerinden biri olan Zacharie Jacob, dit Montfleury tarafından yazılan ve Nisan ayında yayınlanacak olan bir trajedi olan La Mort d'Asdrubal'ı yarattı . Yazar , Épernon Dükü'ne ithafen mektubunda " Monsenyör " diye yazıyor , "Eğer tüm Paris onun performansına talihsizliklerine acı verdiği kadar değer vermeseydi , bu ünlü kahramanı size sunmakta pervasız olurdum: onun sahte ölümü. tüm seyircilerin gözünden gerçek yaşlar çekti... ”Yine de oyundaki, temsilindeki, yazar-oyuncusunun yorumundaki bir şey Cyrano'yu çok rahatsız etmiş ve Hôtel de Bourgogne'da bir skandala yol açmış olmalı. , çünkü bir süre sonra “Şişman Montfleury'ye, kötü yazar ve oyuncuya karşı” bir mektup dağıttı.
"Gros Montfleury, sonunda seni gördüm, öğrencilerim senin üzerinde büyük yolculuklar yaptı ve senin bana düştüğün gün, senin yarıkürende seyahat etmek için zamanım oldu, ya da daha doğrusu, "keşfetmek" bazı kantonlar. […] Göğsünüze bir kafa koyan doğa, burcunuzun habislerinden gizlemek için özellikle tasma takmak istemedi; ruhunuz o kadar büyük ki, biraz gevşek bir insan için bir beden olarak iyi hizmet edecek; omuzların altında erkeklerin yüz dediği, omuz denilen yüzün üstünde çok güçlü olduğu, başını ellerinin arasında taşıyan bir Saint Denis gibi göründüğün için. Yine, gördüklerimin sadece yarısını söylüyorum, çünkü eğer karnına bakarsam, kendimi gömleğine sarılı on bir bin Bakireyi ya da kırk bin adamla doldurulmuş Truva atını taşıyan Aziz Ursula'yı gördüğümü hayal ediyorum. […] Eğer dünya bir hayvansa, sizi (bazı filozofların iddia ettiği gibi) olduğu gibi yuvarlak ve geniş olarak görüyorsanız, onun erkeği olduğunuzu ve yakın zamanda hamile kaldığınız Amerika'yı doğurduğunu iddia ediyorum. . […] Bir topun, bir kürenin ya da bir et parçasının oyun oynamadığını ve büyük Asdrubal'ın elinizden çıktığını bana karşı çıkacağınızdan şüpheleniyorum. Ama seninle benim aramda, fındıkları biliyorsun; Fransa'da bu trajedinin sizin tarafınızdan bu zamanın tüm şairleri üzerine konulan bir vergiden yapıldığını bilmeyen yoktur; Daha önce hayal etmeden ezbere biliyordunuz […] Hatta bu parçanın o kadar güzel bulunduğunu da ekleyeyim ki siz onu çaldıkça herkes onu çaldı. […] Ama Tanrılar! Ne görüyorum? Montfleury her zamankinden daha şişmiş! Yani şırınga görevi gören gazap mı? Zaten bacaklarınız ve başınız, kürenizin çevresine uzantılarıyla birleşmiştir. Sen bir balondan başka bir şey değilsin; bu yüzden sana yalvarırım, benim noktalarıma yaklaşma, yoksa seni öldürürüm. […] Hatta sizi temin ederim ki dayaklar yazılı olarak gönderilseydi, mektubumu omuzlarınızdan okurdunuz […] Ben de sizin kaderiniz olacağım ve geçen sefer tiyatronuzda sizi ezerdim. , Sahneyi kanlı bir şekilde yasaklayan kurallarınıza aykırı davranmayı düşünmemiştim. Buna ek olarak, doktorların bana dört ya da beş kez daha küstahlıklarınızı emrettiği tedavisi için kötü bir dalağından henüz iyi bir şekilde kurtulmuş değilim. Ama […] gülmekten sarhoş olur olmaz, emin ol ki seni yaşayan şeyler arasında saymanı yasaklamak için göndereceğim. Hoşçakal, bitti. Normalde mektubumu iyi bitirirdim, ama senin çok alçakgönüllü, çok itaatkar ve çok sevecen olduğuma inanmazdın. İşte bu yüzden Montfleury, şiltenin hizmetçisi. "
Menagiana'nın üçüncü baskısında (1715, cilt III, s. 240 ), bu kesinlikle doğrulanamayan, ancak Edmond Rostand'ın komedisinde yararlandığı anekdotu okuyoruz :
“Bergerac harika bir hurdalıktı. Şeklini bozduğu burnu ondan fazla kişiyi öldürmesine neden oldu. Bakılmaya dayanamadı, kılıcı hemen eline verdi. Oyuncu Montfleury'ye ses çıkarmış ve tüm yetkisiyle sahneye çıkmasını yasaklamıştı. "Seni bir aylığına yasaklıyorum," dedi ona. İki gün sonra, Bergerac komedideyken Montfleury ortaya çıktı ve her zamanki gibi rolünü oynamaya geldi. Çukurun ortasından Bergerac, emekli ol diye bağırdı, onu tehdit etti ve daha kötüsünden korkan Montfleury emekli olmak zorunda kaldı. "
NS 18 Ocak 1648, Abel I de Cyrano, birkaç yıldır dul ve seksen yaşından büyük, 1636'da taşındığı rue du Faubourg-Saint-Jacques'deki evde öldü. 1647 yazında onu yatalak tuttu, dikte etti,8 Ekim, değiştirdiği son dilekleri, 16 Kasım, sonra 30 Aralıkİki tarafından codicils . O saniyede beyan onun hastalık çeşitli nesneler ona, yani resim, kilim, duvar halısı, battaniye, yastık, çarşaf, gümüş ve kalay yemekleri çok parçanın çalındı önce., (Dahil olmak üzere birçok folyo hacimleri Paralel Lives of Plutarque'den ) "Söz konusu giysi ve eşyaların bulunduğu dolap ve sandıkların kilitlerini ne amaçla zorladık ve söz konusu şeylerin kendisinden kim tarafından alındığını öğrenmesini bekledik. belirli hususlar için, söz konusu Élisabeth Descourtieux [hizmetkarı] ve diğerlerini tamamen taburcu ediyor ”.
Yaşlı adamın adlarını söyleyemediği kişilerin, bu hırsızlıkları birine değil de diğerine atfetmek mümkün olmaksızın, kendi oğulları Savinien ve II. Abel olduğuna şüphe yoktur.
Biyolog Rita Benkő'ye göre, yaşlılarda sanrıların sıklığı göz önüne alındığında, Abel I. de Cyrano'nun sanrısal bir bozukluktan muzdarip olması da mümkündür. Ayrıca, Bay Mauvières'in ölümünden yaklaşık yirmi gün önce ekin tarafından açıklanan koşullar, kuruntulara işaret ederdi - soyulmuş babanın elinde hala 600 pound vardı ve hırsızlar dolapları açmaya zorladı, Bay Mauvières'in anahtarları hala elindeydi.
Abel ı günü toprağa verildi20 Ocakiçinde kilisesi Saint-Jacques-du-Haut-Pas .
Ay'aTakip eden Mart ayında, Parisli iki kitapçı , İspanyol maceraperest Dominique Gonzalès tarafından yeni keşfedilen L'Homme dans la Lune veya Le Voyage chérique adlı bir kitabı satışa çıkardı . Dilimize JBD ile koyun . Bu, Anglikan Piskoposu Francis Godwin'in on yıl önce Londra'da The Man in the Moone, or A Discourse of a Voyage thther başlığıyla Domingo Gonsales tarafından yayınlanan The Speedy adlı romanının Jean Baudoin tarafından (oldukça sadık) çevirisidir. haberci .
Cyrano'nun, fikri olmasa da, Devletlerinin ve Ay İmparatorlukları'nın en azından çok sayıda unsurunu ödünç aldığı bu kitabı okuduğu kesindir; ilk versiyonu, ilk aylarda el yazması olarak dolaşacaktır. 1650. Romanın korunan üç el yazması versiyonu sadece kopyadır ve kökeninin izini sürmeye izin vermez.
D'Assoucy için, Soucidas'a karşı...Aynı yılın 1648 yılının Temmuz ayında, d'Assoucy ilk şiir koleksiyonu olan Le Jugement de Pâris'i Bay Dassoucy'nin burlesque mısralarında yayınladı . Tanıtım parçaları, diğerlerinin yanı sıra Chapelle , La Mothe Le Vayer le fils , Henry Le Bret , Tristan L'Hermite ve kardeşi Jean-Baptiste L'Hermite de Soliers tarafından imzalanmıştır.
Hugues de Lionne'a adanmanın ardından gelen okuyucuya duyuru , " Akıllıya değil, aptal okuyucuya" başlıklı ve "Hercule de Bergerac" imzalı:
"Vulgar, bu kitaba yaklaşma. Okuyucuya yapılan bu uyarı bir alçaktır. Eğer onları bilseydim, dört dilde yazardım, size dört dilde, başsız ve kalpsiz canavar olduğunuzu, dünyadaki her şeyden en iğrenç olduğunuzu ve hatta bunun için kızacağımı söylerdim. Sana zevk vermekten korktuğu için sana çok iyi hakaretler söylemiş olmak. […] Bununla birlikte, ey kaba, güzel dehanızın açıklığına o kadar çok değer veriyorum ki, korkarım bu eseri okuduktan sonra, yazarın ne hakkında konuştuğunu henüz bilmiyorsunuz. Bu nedenle bilin ki, ne reinette ne de capendu olan bir elmadan değil, her şeyi ısırmaya muktedir olmasına rağmen dişleriniz için çok güçlü bir meyvedir. Şans eseri sizi şoke ederse, gökyüzüne o kadar sert olmasını istiyorum ki, sert kafanız test edilmeyecek. Yazar benden eksiltmeyecek: çünkü o, yağın antipodudur, keşke tüm cahiller tek bir canavar olsaydı, dünyadaki tek BERGERAC HERKÜL'ü olmayı isterdim. "
Bu, o zamanlar 29 yaşında olan Savinien de Cyrano tarafından basılan ilk metindir.
Birkaç gün veya birkaç hafta sonra, en azından 12 Eylül, ateşli Herkül , 1654 koleksiyonunda yayınlanmadan önce el yazması olarak dolaşacak olan korkunç bir "Soucidas d'Assoucy'ye Karşı Hiciv" oluşturur :
"Mösyö le Viédaze, hey! ölümle, beni gücendirdikten sonra hayatta kalmak için çok küstahça davrandığınızı görüyorum, dünyada hiçbir şeyin yerini almayan ya da olsa olsa doğanın kıçında bir kabuk olan siz; seni desteklemekten vazgeçersem o kadar alçalacaksın ki toprağı yalayan bir çip seni kaldırımdan ayırt edemez; Sonunda, o kadar pis ve o kadar serserisin ki, seni görünce annen seni kıçından doğurmadığından şüpheleniyorsun. Yine, beni yaşamak için izin istemeye gönderseydin, belki ölürken ağlamana izin verirdim. Ama yarın yaşıyor olmanı mı, yoksa bugün ölmeni mi iyi bulduğumu sormadan, ölmemiş gibi yiyip içme küstahlığını yaşıyorsun. Ah! Yaşayamıyacağın kadar uzun bir yok oluşa kendini kaptırdığın için seni protesto ediyorum. Şüphesiz beni yeni bir burlesque adanarak yumuşatmayı umarsınız. Nokta, nokta! Ben amansızım, hemen ölmeni istiyorum; Sonra mizacım beni merhametli kılacaksa, mektubumu okumak için seni ayağa kaldıracağım. […] Geçen gün kitapçının [ Le Jugement de Paris ] hiç satışı olmadığından şikayet ettiğini duydum ; ama Soucidas'ın yargısı satın alınamayacak, yozlaşmaz bir yargıç olduğunu söylediğimde kendini teselli etti. Kafiye yaptığınızı sadece ondan öğrenmedim. Bundan çoktan şüphelenmiştim, çünkü solucanlar kendilerini böylesine yozlaşmış bir adamın yerine koymasaydı büyük bir mucize olurdu. Sadece vebayı soluyacak bir ölüm anlayışına sahip olduğunuza inandırmak için nefesiniz tek başına yeterlidir […]. Ben bu kokuşmuşluğa kızmıyorum, masumca sırılsıklam olduğunuz kana karışmış atalarınızın suçudur. Senin etin, güneşin çatladığı topraktan başka bir şey değil ve o kadar dumanlı ki, oraya ekilen her şey kök salmış olsaydı, şimdi omuzlarında yüksek ağaçlardan oluşan büyük bir orman olurdu. Bundan sonra, sizi henüz tanımadığımıza dair vaazlarınıza artık şaşırmıyorum. Görebildiğiniz dört metreden fazla kaka gerekiyor. Gübrenin altına öyle bir zarafetle gömüldünüz ki, kendinizi kaşımak için kırık bir tencereyi kaçırmamış olsaydınız, başarılı bir İş olurdunuz. İnancım! Yaratılışa gülen filozofları çok güzel bir şekilde inkar ediyorsunuz. Hâlâ varsa, umarım sizi görürler, çünkü aralarından en çok şaşıranların, sizi görünce, insanın çamurdan yapılmış olabileceğinden kuşku duymamasını sağlarım. Sana vaaz verecekler ve senin zayıf düştüğün bu talihsiz ateizmden çekilmek için kendini kullanacaklar. Yürekten konuşmadığımı biliyorsun; kaç kez ona inanmama lütfunu vermesi için Tanrı'ya dua ettiğini duyduk! […] Kaderinizin, kayıpları sabırla taşımayı bilenlerden biri olmadığını kabul ediyorum, çünkü neredeyse hiçbir şeyiniz yok ve tüm kaos sizi tatmin etmeye pek de yetmez: bu sizi iyi hissettiren şeydi. çok insanla yüzleş. Kral havada bir Paris inşa etmedikçe, bu şehirde yürümek için alacaklısı olmayan bir sokak bulmanız mümkün değil. Geçen gün, Savaş Konseyi'nde, Prens'e Flanders kasabalarında bomba gibi havaya uçurmak için sizi bir havana koyması tavsiye edildi, çünkü üç günden daha kısa bir süre içinde açlık sakinlerini teslim olmaya zorlayacaktı. Kendi adıma, bu hile başarılı olurdu, çünkü aklı olmayan burnunuz, o zavallı burun, sunak ve Flicks cenneti sadece onun hatırı için ortaya çıkmış gibi görünüyor. aç ağzından. Dişlerin? ama aman tanrım, kendimi nerede utandırayım? onlar senin kollarından daha çok korkulacak. Teşekkür ederim diye bağırıyorum, ayrıca biri beni canı gibi seven bir adamı kandırmanın çok fazla olduğu konusunda sitem edecek. Öyleyse, ey cesur Soucidas, bu mümkün müydü? İnancım, sanırım ben senin kalbinsem, o [çünkü] sende hiç […] Yoktur! Yüce Tanrım, asla sahip olmadığın bir şeyi kendine nasıl verirsin? Herkesten ne olduğunuzu görmesini isteyin ve herkesin maymundan başka bir şeyiniz olmadığını söylemediğini göreceksiniz. Bununla birlikte, sizi bir maymuna benzetsem de akıl yürüttüğünüzü düşünmüyorum. Seni bu kadar zayıf gördüğümde, sinirlerinin yeterince kuru ve dil dediğin o gürültüyü seni harekete geçirerek heyecanlandırmak için yeterince hazır olduğunu hayal ediyorum; aralıksız gevezelik etmenize ve kıpırdamanıza neden olan şey şaşmaz bir şekildedir. Öyleyse öğret bana, karıştırarak mı konuşuyorsun, yoksa konuşarak mı karıştırıyorsun? Yaptığınız tüm gürültünün kendi dilinizden gelmediğinden şüphelenmenize neden olan şey, bir dilin söylediklerinizin dörtte birini tek başına söyleyememesi ve konuşmalarınızın çoğunun akıldan çok uzak olması. beyne çok yakın olmayan bir yerden konuşmak. Son olarak, küçük efendim, hepinizin dil olduğu o kadar doğru ki, kutsal şeyleri dinsizlere uyarlamak için bir dinsizlik olmasaydı, sözün etten yapıldığını yazarken Aziz John'un size kehanet ettiğine inanırdım. . Ve gerçekten, senin konuştuğun kadar yazmak zorunda olsaydım, bir kalem olmam gerekirdi; ama bu olamayacağına göre, sana veda etmeme izin vereceksin. Elveda o zaman yoldaşım, iltifat etmeden; De Bergerac'ın hizmetçisi olsaydın, sana da çok fena itaat edilirdin. "
... ve Scarron'a karşıCyrano'nun d'Assoucy ile ilgili bu tersine dönüşü, Paul Scarron ile olan ilişkisinin evrimiyle bağlantılı olabilir . Cyrano'nun motivasyonlarını bilmeden, bu üçgen ilişkilerin bozulmasındaki aşamaları işaretleyebiliriz:
Onun içinde Paris kıyamet , d'Assoucy Şubat ve Haziran aylarında yaptığı ilk iki kitap basmıştı Fransız burlesque ustası için, deyim yerindeyse, "bağlılık" yapılan travesti Virgil , bir parodisi Aeneid içinde burlesque sekiz heceli sözcükler :
Petrus'un değil, Pavlus'un oğlu,
Kimin kemikleri minberi deler,
Ben, Peter'ın oğlu, Pol'in değil,
Omzumda kimin başı ve boynu var,
boyun eğmek ister
İnce yapınıza,
Kimin önünde ölüm derler ki,
Topunu nişan almaya cesaret edemez,
Ne de vahşi yüzünü göster,
Bu kadarı onu kötü gösteriyor.
Scarron, orijinal göksel,
İyi konuşan ve kötü yürüyen,
Ruhların en nadide ruhu,
Hangi Fransa bugün kendini süslüyor,
Ve eti de nadir olan,
Aziz Paul, Tanrı'nın sevgili dostu,
Kutsal şehit, kutsal alt kase,
Kim tarafından ratte giyen herhangi bir adam
Ratte'nin hastalığından teslim edilir,
Verdiği para kadar
Kitabı satan Sieur Quinet'e
Kim onu şerden kaçırırsa kurtarır;
Benim kadar sevdiğim Scarron,
Kime yemin ederim, kime inanırım,
Cinayetten önce Parque
Kirli tekneye binin
Caron isimli kayıkçıdan ,
İzin verin Bay Scarron,
Bu, yüzüne eğildi
senin leşine bayılacağım,
çok şey yazdıktan sonra
Güzel ruhunu sevdim.
Kısa bir süre sonra, Cyrano el yazmasında iğrenç bir mektubu " Scarron'a karşı , burlesque şaire" dağıttı :
“Efendim, ulaşamadığı yerlerde böğürtlenleri çok yeşil bulan bu tilki şairi hakkında ne düşündüğümü soruyorsunuz; Size cevap veriyorum, onunkinden daha ciddi bir alay, daha gülünç bir ciddiyet görmedim. Halk bunu onaylıyor: bundan sonra sonuçlanıyor. Alaycı bir üslup yazmayı seçtiği için yargısına saygı duymuyorum, çünkü gerçekte onun gibi yazmak dünyayla dalga geçmektir. Çünkü kendisine yol gösterecek kimsesi olmayan bir şekilde çalıştığına itiraz etmek için: İtiraf ediyorum; ama aynı zamanda, inancınıza göre, Aeneid of Virgil'i Scarron gibi yapmak , Aeneid of Scarron'ı Virgil gibi yapmaktan daha kolay değil mi? Gerçeği söylemek gerekirse, bataklıklarda daha iyi bir kurbağa vıraklaması duymadım. Bu beyefendiye biraz kötü davrandığım, onu bir böceğe dönüştürdüğüm için beni kınayacağınızı biliyorum; ama bilin ki onu sadece gerçek bir erkek olmadığını, bunun sadece moda olduğunu ve aslında onu nasıl tanıyacağımızı protesto eden akrabalarının raporuna göre çiziyorum? Sağduyuya aykırıdır ve kompozisyondan sivri uçları yasaklamak hayvanlık noktasına gelmiştir. Bir yerde, öyle görünüyor ki, ne zaman e bakın, o bir asp bir fesleğen veya yaya gözü düştü şaşırır. […] Nasıl?'Veya' Ne! bu iyi efendi, sanki bugün sadece Fransızca konuşuyormuşuz gibi [yalnızca] geçmişte Latince konuştuğumuz için ve sanki kalıplanmış olduğumuzdan daha makul değilmişiz gibi, sadece okuduklarımızı yazmamızı istiyor. Bu nedenle, onu ilk insanı doğurmadığı için Tanrı'ya şükretmeliyiz, çünkü daha önce anırmayı duymuş olsaydı, kesinlikle asla konuşmazdı. Alfabenin yirmi dört harfinin hiçbir şey söylemeden nasıl bu kadar çok şekilde bir araya getirilebildiğini her zaman hayranlık uyandıran bir deyim dili kullandığı doğrudur.
Ondan sonra bana bu büyük sohbetçi hakkında ne yargıda bulunduğumu soracaksınız; ne yazık ki! Onun çiçeği de köklü bir sürerse Efendim, hayır, e , ağız akışının olduğu sekiz yıldan fazla için iyileşmiş değil. Ancak çiçek hastalığına gelince, ona hasta olana kadar aklının olmadığı söylenir; Doğanın, mizacının ekonomisini bozmadan, onu büyük bir budala olarak çıkardığını ve ölümsüzlüğün alnına adını bulaştırdığı mürekkebi hiçbir şeyin silmeye muktedir olmadığını, sadece bir gram cıva olduğunu. Buna sadece ölerek yaşadığını da ekliyoruz, çünkü genelevin ona boşuna vermediği bu sefaleti her gün Quinet'e satıyor. Ama onlar alaycı, çünkü çok iyi biliyorum ki, kürsüsünde eksik bir şey olmadığı sürece, yakışıklı efendi, çorbasına koyduğu bu atasözleri karışımıyla her zaman yuvarlanacaktır. Denise au grand chaperon'un eski cümlelerin yerine yeni cümleler getirmesini istemediği için Tanrı'ya yürekten yalvarmalıdır, çünkü dört ay sonra hangi dilde yazacağını bilemeyeceğiz. Ama maalesef ! Bu dünyevi meskende, balıksırtının gazabına bağlıyken ölümsüzlüğünün hesabını kim verebilir? […] Gülenlere, yay altında kaldığı süre göz önüne alındığında, iyi bir keman olması gerektiğini düşündürmekten korkmuyor mu? Bunu muğlaklığa mahal vermemek için söylediğimi sanmayın efendim; tam olarak değil. Keman ya da diğer, bu mumyanın kuru ve işlenmiş cesedi göz önüne alındığında, sizi temin ederim ki, eğer Ölüm saraband yaparsa, her iki eline de kastanyetler yerine birkaç Skarron alacak ya da en azından dillerini parmaklarının arasında geçirecek. , sefil tıklamalar yapmak için.
İnancım! orada olduğumuza göre, portresini bitirmeye de değer. Bu yüzden ( çünkü onu hiç görmediğim için ) düşünceleri kafasının kalıbındaysa, çok düz bir kafası olduğunu hayal ediyorum ; Gözleri ne kadar büyük, tabiatın beynini parçaladığı balta darbelerini engelliyorlarsa. Parque'nin onu boğmadan boynunu büktüğünden beri bir yıldan fazla olduğu ve bugün hiç kimsenin ona bakmadığı, olduğu gibi eğildiği, yavaş yavaş eğildiğine inanmadığı söyleniyor. yavaşça bir sonraki dünyaya düşmek için küçük; ve geçtiğimiz günlerde, bir arkadaşım, bükülmüş ve taşlaşmış kollarını kalçalarında düşündükten sonra, bu bedeni, Şeytan'ın bir ruhu astığı bir darağacına ya da bu iğrenç cesedi ve çürümüş cenneti canlandıran bir darağacına götürdüğünü söyledi. sokaklara bir ruh atmak istemişti. Bu hayal gücü patlamalarına gücenmemeli, çünkü onu bir canavar olarak görsem, eczacıların leşinin içini tırmalamakla meşgul olduğu günlerden beri, içi boş bir adam olmalı. Ve sonra, iyi düşünmeyi bilen birine asla acı çekemediği için hastalığının tedavi edilemez olduğu düşünülürse, Tanrı onu düşüncelere olan nefretinden dolayı cezalandırmazsa ne biliyoruz? Benden bu kadar az sebep ile nefret etmesinin sebebinin de bu olduğunu düşünüyorum; çünkü eserlerimin bir sayfasını okumaya vakit ayırmadığı, cüzdan koktuğu sonucuna vardığı fark edildi. Ama onlara nasıl iyi bir gözle bakabilirdi ki, Cennete sadece yandan bakabilen biri? Buna ek olarak, her ne kadar sarhoş olsa da beni yumuşak bulmamaya özen gösteriyordu ve açık konuşmak gerekirse, sanırım bu onun hazmedilmeyen midesi için çok fazlaydı. Bir gün kendimi ona indireceğim için çok mutlu olmadığımdan değildi, ama eğer ayağım başarısız olursa, çok yükseğe düşmekten ya da ona Fransızca açıklamak için Ezop dilini kullanmak zorunda kalmaktan korkardım. . Senden tek istediğim bu, "Ben"i uygunsuz yere düşürerek imzalamanı, çünkü o öyle bir düşünce düşmanı ki, mektubumu yakalarsa, kötü bir şekilde bitireceğimi söyleyecek. Hiç düşünmeden koymayacağımı anlar: Efendim, hizmetçiniz. "
Bu nedenle Scarron , Cyrano'nun “eserlerini” okumaya tenezzül etmezdi ve “cüzdan koktuklarını” ilan ederdi. Molière'in Alceste'i kabine koymanın iyi olduğunu söylerdi.
Aynı yılın 1648 yılının Ekim ayının başında, kitapçı Toussaint Quinet , diğer dünyada, Kaderler ve Şairler savaşında, Car'ın ölümünde ve diğer burlesklerde olan her şeyin Gerçek İlişkisini satışa çıkardı. parçalar, Bay Scarron tarafından . Kitap, Cyrano'nun parantezine ( çünkü onu hiç görmedim ) bir göndermeyle, "Beni hiç görmemiş olan okuyucuya" görüşüyle açılır :
"Beni hiç görmemiş ve belki de pek umursamayan okuyucu, [çünkü] benim gibi yapılmış bir insanı görmekten zevk alacak pek bir şey yok, bil ki görmüyorum, beni mahvetsen de umurumda olmaz." Bazı güzel yaramaz ruhların bu zavallının pahasına sevindiğini ve beni olduğumdan farklı bir şekilde tasvir ettiğini öğrenmeseydim . Kimisi bacaksız olduğumu, kimisi uyluğumun olmadığını ve beni tek gözlü saksağan gibi konuştuğum bir çantaya koyduklarını, kimileri de makaradan geçen bir ipe şapkamın tutunduğunu söylüyor. ve beni ziyaret edenleri selamlamak için yükselttiğim ve alçalttığım. Sanırım artık yalan söylemelerini engellemek için vicdanen mecburum ve bu yüzden kitabımın başında gördüğünüz tahtayı yaptırdım. Şüphesiz fısıldayacaksınız; çünkü her okuyucu mırıldanır ve ben bir okur olduğumda diğerleri gibi mırıldanırım; mırıldanacaksınız, diyorum ve kendimi sadece arkadan gösterdiğim şeyde kusur bulacaksınız. Tabii ki, bu, arkamı şirkete çevirmek için değil, sadece [çünkü] sırtımın dışbükeyinin, her tarafı eğik kafamla kaplı olan midemin içbükeyinden bir yazı almaya daha yatkın olduğu ve bu taraf hem de diğer taraftan durumu, daha doğrusu şahsımın düzensiz planını görebilir. Halka bir hediye verme iddiasında bulunmadan (çünkü Mesdames les Neuf Muses tarafından, kafamın bir madalyanın orijinali olacağını asla ummamıştım), eğer bir ressam bunu üstlenmeye cesaret etseydi, boyanırdım. Resmin yokluğunda, az çok nasıl yapıldığımı size anlatacağım.
Sandalyemin arkasında da görebileceğiniz gibi otuz yaşının üzerindeyim. Kırk yaşıma gelsem, sekiz-dokuz yıldır çektiğim rahatsızlıklara bir sürü hastalık ekleyeceğim. Bedenini küçük de olsa iyi yaptım. Hastalığım onu iyi bir temele indirdi. Boyuma göre kafam biraz büyük. Yüzüm oldukça dolgun, çok zayıf bir vücuda sahip olmak; peruk takmayacak kadar saç; Atasözüne rağmen bir sürü beyaz insanım var. Oldukça iyi bir görüşüm var; gözlerim büyük olsa da, maviye sahibim; Bir tarafım diğerinden daha derin, başımı eğiyorum. Oldukça iyi bir burnum var. Bir zamanlar kare boncuk olan dişlerim tahta rengindeydi ve yakında arduvaz rengine dönecek. Sol tarafta bir buçuk ve sağ tarafta iki buçuk kaybettim ve iki tanesi biraz çizik ( sic ). Bacaklarım ve uyluklarım önce geniş açı, sonra çift açı ve son olarak da dar açı yaptı. Uyluklarım ve vücudum bir başkasını oluşturuyor ve başım midemin üzerine eğikken, Z'yi yanlış göstermiyorum. Kollarım olduğu kadar bacaklarım ve parmaklarım olduğu kadar kollarım da kısaltıldı. Sonunda insan sefaletine giden bir kısayolum. […]
Her zaman biraz kızgın, biraz açgözlü ve biraz tembel oldum. Sık sık aptal uşağıma, biraz sonra da Mösyö derim. Ben kimseden nefret etmiyorum. Allah bana da aynı muameleyi nasip etsin. Param olduğunda halim iyi, sağlığım olsaydı daha da rahat olurdum. Şirkette oldukça mutluyum. Yalnızken oldukça mutluyum. Hastalıklarıma yeterince sabırla katlanıyorum ve bana öyle geliyor ki önsözüm yeterince uzun ve bitirme zamanı geldi. "
Alçakgönüllülük ve saygınlık dolu bu görüşü , şu sözlerle biten " Baylara , sevgili dostlarım Ménage et Sarrasin , ou Sarrazin et Ménage" adlı bir mektup takip eder :
“Size ithaf edeceğim ilk kitapta […], gürültüden korktuğum için adını saymadığım birkaç modern mektup yazarını okuyarak üslubumun güçlendiğini umarım anlarsınız . Size iyi akşamlar ve tüm ruhumla peşinden geliyorum, Baylar, sevgili dostlarım, çok alçakgönüllü ve çok itaatkar hizmetkarınız Scarron le Mesaigné. "
Takip eden Aralık ayında, Toussaint Quinet Virgile travesti'nin üçüncü kitabını yayınladı . Scarron , okuyucuya Cyrano'ya yeni ve son bir göndermeyle ilgili görüşünü şu sözlerle bitiriyor:
“… Sevse de sevmese de elinden gelen her şeyi yapan bir adamdan kendimi savunmak için bir önsöz yaptığımı hatırladım . Ama liyakatli biri benden Fransa'daki en baskı altına alınabilecek adamlardan birine karşı yaptıklarımı bastırmamı istedi . Bu yüzden, onu bir kalemle ( sic ) bana karşı yapmak istemesi gerekiyorsa, çizmek için kılıflıyorum . "
Scarron savunma önsözünü çizmeyecek. Cyrano mektubunu daha da şiddetli bir şekilde yeniden yazacak ve "Slinger'lara Karşı" mektubunun sonunda, kendisine aşırı derecede düşmanca bazı yeni sayfaları da okuyabileceğimiz, 1654 tarihli Çeşitli Eserler koleksiyonunda görünmesini sağlayacaktır . Kraliçe'nin hastası". Bu sayfalar ve mektup ciltli olacak, muhtemelen Scarron'un müdahalesi üzerine, 1659'da ikinci baskıda yeniden sunulmadan önce.
Sekiz aydır, Fronde, Paris Parlamentosu'na ve kraliyet gücünün iki başkanına , Avusturya kraliçesi naibi Anne ve bakanı Kardinal Mazarin'e karşı çıkıyor.6 Ocak 1649, Mahkeme Paris için bırakır Saint-Germain-en-Laye kalesi . Condé prensi tarafından komuta edilen kraliyet birlikleri, başkentin yatırımına başlar. Parlamento , “Fronde generalissimo” olarak adlandırılan Conti prensinin (Condé'nin küçük kardeşi) komutası altına yerleştirdiği birlikleri yükseltir . Kuşatma ve abluka , imzalanan Rueil Barışı ile sona erecek .11 Mart.
Bu dönemde Cyrano , Saint-André-des-Arts cemaatinde rue de l'Hirondelle'de yaşadı . Hiçbir belge onun faaliyetleri bu dönemde ne olduğunu bilmek yardımcı olur, ne de , daha ziyade o birkaç yazarı ise mazarinades bazı tarihçiler gelen öznitelik hızlı edildi XIX inci yüzyıl. Olsa olsa, gerçek bir siyasi içeriği olmayan ve 1662'ye kadar yayımlanmayacak olan "Bir şehrin ablukası üzerine" başlıklı bir mektubu işaret edebiliriz.
Pasta şefi Jacques Barat'ta hamur işinde bir horozOrta-Kasım 1649, imzalanan bir borç teyidi 3 Ağustos 1650Cyrano'nun rue de la Verrerie'de usta pasta şefi Jacques Barat ile yatılı olduğunu öğreniyoruz . En azından o zamana kadar orada kalacak.27 Temmuz 1650. Bu konaklama kuşkusuz Barat'ın evlilik yoluyla birinci dereceden kuzeni olduğu Henry Le Bret tarafından sağlandı .
Şiirsel İşleri ve tarafından Heraldic Silah Trophy Royer de PradeArasında Eylül 1649 ve Temmuz 1651, Jean Royer de Prade , 1648 yılında, amcası İshak Thibault de Courville dan oldukça önemli mirasa, beş yayınlanan quarto hacimlerini bir toplama dahil, şiirsel eserler yazdırarak tamamlandı,25 Mayıs 1650"Kim okur" uyarısıyla açılan, "SBD" imzalı ve çoğunlukla Cyrano'ya atfedilen:
“Okuyucu, matbaanın Annibal ve Silvanus'tan önce gelen başka bir uyarıda size daha önce söylediği gibi, bu ayet koleksiyonunun tüm içeriğine çok dikkat edilmelidir. Ancak yazar aynı fikirde değil ve beste yaptığı çağın zayıflığını hissettiren birkaç eser için hoşgörünüze ihtiyacı olduğunu söylememi istedi. Başlangıçları ona ağır gelir, çünkü geri kalanı çok yoğundur ve son eserlerinde bulunan düşüncelerin çokluğu onu başkalarını acizlikle suçlamasına neden olur. Artık mülayimdan başka hiçbir şeye değer vermeyen ve bir başyapıttan daha az olduğu için sadece yüzeye yapışan yüzyılın beğenisine yazmanın yeterli olmadığına inanıyor. Onları cilalayarak bir pusula ile düzenledik. Tam tersine, bir noktada biten ateşin, her zaman biçimini koruyormuş gibi görünen duygularla kendini gösterdiğini; hayal gücünün kızı olan şiirin her zaman annesine benzemesi ya da en azından bazı özelliklerini taşıması gerekir; ve kullandığı terimler kafiye ve kadansla genel kullanımdan ayrıldığından, düşüncelerin de onlardan tamamen uzaklaşması gerekir. Bu nedenle, bu şekilde olmayan eserlerine pek az saygısı vardır ve eğer bir babanın çocuklarına karşı her zaman sahip olduğu sevgi, deforme olmuş olsalar da olmasaydı, onları beş ya da beş yedekle bastırırdı. Yeterince iyi tanıyacağınız ve bir gün daha tamamlanmış olarak size sunacağı altı parça, bitireceği aynı türden uzun bir çalışma ile. Bu arada, bu hediyeyi minnetle alın, en azından başkalarının konuşmakta zorlandığı bir yaşta yazabilen birçok insan olduğunu bilmenin memnuniyetini size verecek. Güle güle. SBD"
Sayfa 22'de “Ayın Devletleri ve İmparatorluklarının Yazarına” başlıklı bir sone okuyoruz:
Zihniniz, uçuşunda hiçbir engelin duramayacağını
Hırslarımıza başka bir dünya keşfetmek,
Fetihini de soluyan
Göklere ulaşmak için asil bir yol gibi.
Ama onlar için avuç içi hazır değil:
Kaderler ve Tanrılar Konseyi'nden olsaydım,
Cesaretinin bedeli için kafandan ücret alırdık
Bu yerleri yöneten kralların taçları.
Ama hayır, inkar ediyorum, tutarsız Fortune
Ay'da çok fazla imparatorluk var gibi görünüyor;
Onun gücü sadece her şeyi devirmek için görünüyor.
Belki görürsün, bu kasvetli konaklarda,
İlk andan itibaren senin halin kayıyor
Ve en azından her ay sınırları daraltmak.
Bir sonraki sayfada, "Öteki Dünyadan Dönen Hacıya" bir özdeyiş vardır:
daha uzun bir çalışma yapardım
Bu büyük ve ünlü yolculukta
Kimin kitabı bize rapor veriyor,
Ama en verimli damarım
Yaklaşımınızda donar,
Ve şimdiden kendimi ölü olarak yargılıyorum,
Diğer dünyadan insanları görmek için.
Bu iki şiir, 1650'nin ilk aylarından itibaren, Ay'ın Devletleri ve İmparatorluklarının en azından ilk versiyonunun Cyrano'nun arkadaşları arasında el yazması olarak dolaştığını ortaya koyuyor.
In Heraldic Silah Trophy veya blazon Bilimi , bitmiş aynı gün baskı ve filozof oğlu adanmış La Mothe Le Vayer , Cyrano varlığı daha ketum: sadece deneklerin "Tablo bulunur ve bu kitapta yer alan aileler ”, S harfine:
" Cyrano sieur de Bergerac'ın Savinian'ı ( sic ) Azure'u taşır, yukarıya doğru eşlik eden altın bir şeritle, yine altından iki aslan ganimeti, gulelerle bağlanmış ve bir noktada, yine silahlı ve çürümüş altın Gules'ten bir aslan, kuyruğu saltire ile geçmiştir. baş dikilmiş Güles'e. "
Sonraki baskılarda (1655, 1659, 1672), Cyrano'nun adı kaybolacaktır.
Ünlü erkeklerin portrelerinin ciddi üçlüsü1650'nin başında, Charles de Sercy de dahil olmak üzere üç Parisli kitapçı, Palais Cardinal de Richelieu'nun galerisinde resmedilen Les Portraicts des hommes illustres francois adlı bir cildi satışa çıkardı : ana eylemleri, silahları, sloganları ve Kral'ın sıradan ressamları ve gravürcüleri olan Sieurs Heince & Bignon tarafından tasarlanmış ve oyulmuş Latince övgü. Şansölye Seguier Comte de Gyen, & c; M. de Vulson, Sieur de la Colombiere, Chambre du Roy'un sıradan bir beyefendisi ve c .
Operasyonu Pierre Séguier'in finanse etmiş olması muhtemeldir : Başlık sayfasında büyük harflerle okunan adı, ön sayfada bile ithaf edilmiş olarak görünmektedir.
Ressam Zacharie Heince, Le Bret-Cyrano-Royer de Prade üçlüsünü temsil eden varsayımsal bir grup portresinin yazarıdır, ardından 1654'te Çeşitli Eserler'in ön cephesinde görünen Cyrano'nun portresi işlenecektir . Aynı yıl 1654, Başında, Heince'den sonra François Bignon tarafından oyulmuş yazarın bir portresi görülecek olan Thibaults Evi'nin bir Şeceresi , Royer de Prade yayınlanacak.
Protestan denemeci ve tarihçi Marc Vulson de La Colombière , Royer de Prade'nin "blazon bilimi" konusundaki ustalarından biri, Le Mouchard, ou Espion de Mazarin , La Parabole du temps present, mazarinad'ın yazarıdır. Fransızlara karşı Mazarin ve Parlamento Gentlemen zaferini peygamberlik , dışişleri bakanlığına karşı Raisons darbesi.
Portrelerden önce, De Prade imzalı bir sone, Le Bret imzalı bir iskelet ve Heince ve Bignon'a ve De Bergerac imzalı iki epigram da dahil olmak üzere yedi tanıtım parçası yer alıyor.
Séguier'e ithafen mektup ve okuyucuya yapılan uyarı, Heince ve Bignon tarafından imzalanmıştır. Cyrano tarafından iki sanatçı tarafından imzalanmak üzere yazılan bir mektup taslağı, bir el yazması biçiminde kalmıştır. 1921'de Frédéric Lachèvre tarafından yayınlandı :
"Bu adanmışlık bizim için şanlı olsa da, sizi şanlı adamların başında yürüttüğünden ve onların erdemlerine borçlu olduğumuz övgülerin hakemi olarak sizi seçtiğinden, planımız yine de sizinle eşit olmak değil. onları karşılaştırıyor. Onların faziletlerinin, dört asırdır akan ve sende birleşerek bir deniz meydana getiren ırmaklar olduğunu çok iyi biliyoruz; o doğa onları üretirken kendini denedi; ve her şeye kadir olmasına rağmen, senin Büyüklüğünün doğuşunda terledi. Ama biz sizi Pantheon'umuzun ön cephesine koyarak, dünyanın en ulu prenslerini geride bırakan insanların treninizde olmasını istiyoruz. Size sunduğumuz bu Fransız kahraman birliği, bu krallığın adaletinin başı olarak hak ettiklerini sipariş ettiğiniz için çok mutlu. İşte bu yüzden Monsenyör, tapınakta olmadığınız için sizi kapıdan girmeye layık olanları seçmeniz için çağırıyorlar. Meşhur adamlarımız, aralarında hükümdarlar olduğu için, sizi krallara hükmetmekten daha şerefli bir iş teklif edemezler. Resimlerin yapabileceği tek şey bu; Avrupa'nın genel alkışlarından sonra da elimizden gelen bu kadar; ama ünlü Séguier için az olsa bile, bizim için çok fazla olacak, çünkü bu galerinin büyük adamların anısını koruduğu doğruysa, sizi anıların tapınağına kazımaktan onur duyacağız. görüntülerin adandığı yarı tanrılar gibi davranmış olmanız. Ama senin adın daha sağlam bir ölümsüzlüğü hak ettiğinden, bronzdan yapılmışsın diye seni oyduk ve geleneklere göre heykelinin ayaklarına, çok mütevazı Monsenyör'ü yerleştirdik...”
Parazit Mormon'un burlesque üçlüsü1650 yazında, Le Parasite Mormon, histoire comique başlıklı 204 sayfalık bir kitap , bu gizlilik belirtilerine rağmen, kovuşturmaya konu olmamış gibi görünüyor. Yazar, yakın zamanda Louis XIV'in kardeşi Philippe d' Anjou'ya öğretmen olarak atanan filozofun oğlu genç François de La Mothe Le Vayer'dir .
[…]
Le Bret, the States and Empires of the Moon'un 1657 tarihli önsözünde şöyle yazar :
"Mösyö le Maréchal de Gassion'a , onun anısına borçlu olduğumuz onurun bir parçasını bahşettiğimize inanıyorum, onun ruh ve yürekli insanları sevdiğini, çünkü her ikisinde de birbirini tanıdığını ve her ikisinde de birbirini tanıdığını söylemenin... Mösyö de Cavois ve de Cuigy'nin ona Mösyö de Bergerac'ı verdiğine göre, onun yanında olmasını istedi; ama hâlâ putperest olduğu özgürlük (çünkü uzun bir süre sonra Mösyö d'Arpajon'a bağlanmamıştı), onu asla böyle büyük bir adamı bir usta olarak görmeye itemezdi, öyle ki, öyle biri olmayı tercih ederdi. ve sevilmekten ve kısıtlanmaktan daha özgür olmak. "
Bununla birlikte, genç Parisli ile Gascon mareşali arasında belirli bir ruh hali yakınlığı vardı. Tıpkı Le Bret'e inanacak olursak , Théophraste Renaudot'un okuyucularına açıkladığına göre, Cyrano'nun "güzel cinsiyete karşı o kadar büyük bir kısıtlama gösterdiği ki, bizim ona borçlu olduğumuz saygıyı asla bırakmadığı söylenebilir" . Büyük adamın ölümünden on gün sonra yayınlanan Gazetesinin bir "Olağanüstü" olan Gassion, sadece aşka kayıtsız değildi, "kızlardan, kadınlardan ve onlara bağlı tüm cilvelerden büyük bir nefret duyuyordu. Nasıl olduğunu anlamak zor, bu mizahtan biri olarak, bu cinsiyetle tüm ahlak okullarından daha iyi öğrenilmiş gibi görünen çok ustaca nezaket ve nezaket uygulamakta başarısız olmadı ”.
Ayrıca Gassion, “dünyanın gördüğü en iyi beyinlerden ve bilgili adamlardan biriyle [Protestan bilgin Claude Saumaise ] edebi bir iş yürüten kültürlü bir adamdı . "
Gassion öldü Ekim 1647ve Pierre Ogier de Cavoie o tarihte sadece on dokuz yaşında olduğundan, mareşalin Cyrano'ya hizmetine girmesi için yapacağı teklif, çok uzun zaman önce, her halükarda Arras kuşatmasından sonra gerçekleşmiş olamaz . Le Bret, Cyrano'nun askerlik dönemini sonlandıracaktı.
Burada da, düellolarda olduğu gibi , yaşamının geri kalanını reforme edilmiş Montauban'la savaşmaya adayan bir adamın Protestan Gassion'a yaptığı övgüye şaşırabiliriz . Ama belki de bu , Tallemant des Réaux'ya göre , 1643'te Rocroi'nin zaferinden sonra, yirmi yaşında olan küçük kardeşi Gassion'da "bu kadar rahatsız olan" Louis d'Arpajon yönünde bir artış olarak görülmelidir. , Arpajon'un almak için "ölmekte olduğu" mareşalin asası ile ödüllendirilmişti.
Louis d'Arpajonİçinde Haziran 1653Cyrano, "Kendisini sarayda veya başka bir yerde destekleyecek bir patron yapmasını tavsiye eden arkadaşlarını memnun etmek için" [Le Bret], Cyrano Arpajon Dükü'nün hizmetine girmeyi kabul etti .
Louis, Vicomte d'Arpajon, Marquis de Séverac, Kont de Rodez , Baron de Salvagnac, de Montclar, vb. 1590 civarında doğdu, arkasında uzun ve parlak bir askeri kariyer vardı, 1648'de Mazarin onu olağanüstü büyükelçi olarak atadı. Polonya Kralı. Aşamaları Gazette de Renaudot'ta haftalarca izlenebilen bu on aylık görevin başarısı ve "Fronde des Princes" in başlangıcında kraliyet gücüne olan bağlılığı, onun daha sonraki yıllarda yaratılmasını sağladı.Aralık 1650, dük, Fransa'nın akranı ve kralın ordularının korgenerali.
Gloriande de Lauzières de Thémines'in (1602-1635) on sekiz yıl boyunca dul kalan ve kendisinden birkaç çocuğu olduğu için yeniden evlendi. Şubat 1657dokuz ay sonra doğum sırasında ölen Marie-Élisabeth de Simiane de Moncha ile; 1659'da Catherine-Henriette d'Harcourt (1630-1701) ile üçüncü kez yeniden evlendi.
Bu karakter çoğunlukla, Dük ve kızı Jacqueline ile sürdürebildiği ilişkiler ve bu evin hizmetindeki faaliyetlerinin doğası üzerinde durmayan Cyrano'nun biyografileri tarafından ihmal edildi. "Bu zor," Madeleine Alcover Cyrano için yazarlar kendini çevrili bu koruyucusu, neden seçtiğini anlamak için" merak edep ve kime Tallemant çok hoş bir itibar yaptı. Cyrano ile olan ilişkisi sadece saatli bir bomba olabilirdi. "
Anonim bir el yazması, adamı daha gurur verici terimlerle anlatıyor: “M. d'Arpajon, cesur, yiğit, kararsız, değişken, Amadis ve vizyon sahibi. »Onun ikinci bölümünde Clélie , bitmiş baskıdaEylül 1655, Madeleine de Scudéry , dükü "Agrigento prensi" adıyla tanımlar:
“Zekâsı, çalışması, yeteneği ve tecrübesi var. O iyi bir asker ve harika bir kaptandır; birliklerini nasıl tam bir disiplin içinde tutacağını biliyor ve özellikle askerleri ve genel olarak tebaası tarafından kendisini korkutma ve sevdirme sanatını takdire şayan bir şekilde biliyor. Ayrıca, doğuştan bir erkeğin oldukça sürecine sahiptir; çünkü o, özellikle bayanlar için nazik, medeni ve yardımseverdir. Birkaç dili kolaylıkla duyar ve konuşur; mektupları ve tüm güzel şeyleri sever; o muhteşem ve özgürdür ve kalbine güzel ihtişam mantıklı bir şekilde dokunur. İyi insanların tüm zevklerini alır ve kalbinin aşka karşı çok hassas olduğunu bilenlere gösteren belli bir cesur havayı korur. "
İçinde Temmuz 1649Şair Saint-Amant , eserlerinin üçüncü bölümünü ona ithaf etmiştir . İçindeŞubat 1653, Öyle Charles Beyleri onun adamaya 'dönüş ona Şanlı aptallar .
1654'te, kitapçı Charles de Sercy'de La Mort d'Agrippine'in ve çeşitli eserlerden oluşan bir koleksiyonun yayınlanmasını muhtemelen Arpajon finanse edecek .
Jacqueline d'ArpajonDük ve Gloriande de Lauzières de Thémines'in tek kızı Jacqueline d'Arpajon (1625-1695 olarak bilinir) Jacquette-Hippolyte, Clélie'nin ikinci bölümünde Philonice'dir , baskıyı bitirdi.15 Eylül 1655. İlk bölümdeki yokluğu, basımı tamamlandıAğustos 1654, 1654 yılında Madeleine de Scudéry , rue Vieille-du- Temple'nin ünlü "Cumartesileri"ne sık sık gittiğini öne sürüyor. Sapho, onun uzun bir portresini incelikle nüanslı yapıyor, bu da iki kadın arasında özellikle yakın bir ilişki olduğunu gösteriyor.
Fronde des Princes'in sona ermesinden sonra, şubatta veya babasıyla birlikte Severac'tan Paris'e gelmişti.Mart 1653. 1655 yılında Bourbon'da suları almak üzere bırakıldığında , geri dönmedi, öyle görünüyor ki, aynı yılın Temmuz ayında, dükün görüşüne karşı ve buna rağmen , faubourg Saint-Jacques'in Karmelit manastırına girmek dışında. Madeleine de Scudéry'nin onu dışarı çıkarmak amacıyla kendisine gönderdiği "büyük mektup" . Clélie'nin son bölümünde, "sevimli Philonice'in hala peçeli Bakireler arasında olup olmadığını" merak eden bir karakter, "dünyada bıraktığı çok sadık bir arkadaşı ona sürekli pişmanlık duyuyor" cevabını duyar.
Cyrano onun için 1654 tarihli Miscellaneous Works'ün ithaf mektubundan sonra okunabilecek bir sone yazacak :
Uçuş çok cüretkar, kalbimin önerdiği:
Hareketli tanrılar tarafından bir güneş boyamak istiyor,
Ellerinin sevgisiyle oluşan bir yüz,
Bahar gençliğinin çiçeklerinin açtığı yerden;
Gül nefeslerinin soluduğu bir ağız
yanan bir mercanın iki yanan kemeri arasında,
İncilere dönüşen bir diş korkuluk çubuğu
Dilin dinlendiği bir sarayın önünde;
Alçakgönüllülüğün namusunu mesken tuttuğu bir kaş,
Kimin cilalı masası günün tahtı,
Takdire şayan işçinin kendini resmettiği bir başyapıt.
Süper, çabalarının üzerinde hak iddia ediyorsun:
O yüzün parıltısı, sevimli parıltıdır
Vücudunda parlayan ruhundan.
İçinde Aralık 1653Cyrano, “Almanya'nın dul eşi Agrippina'nın Ölümü ” ve “bazı mektupların birlikte veya ayrı ayrı” basımı için “sieur de Bergerac” adına bir imtiyaz talep eder ve alır . NS8 Ocaksonra, Cyrano'nun ayrıcalığını "devredeceği ve nakleteceği" kitapçı Charles de Sercy onu kaydettirecek. Trajedi ve mektuplar sonunda iki ayrı ciltte yayınlanacak.
Agrippina'nın ÖlümüBay de Cyrano Bergerac'ın trajedisi La Mort d'Agrippina , ilk kez basılmadan, muhtemelen M.Ö.Mayıs 1654. Kitapçıdan okuyucuya, cildin başına yerleştirilen bir not, mektupların yakında yayımlanacağını duyurur:
“Sevgili okurum, size böylesine güzel bir eser izlenimi verdikten sonra, merakınızı tamamen gidermek için aynı yazardan bir cilt mektup borçlu olduğumu düşündüm. Bazıları tasvirler içerir, bazıları hicivli, biraz burlesk vardır, bazı aşıklar vardır ve bunların hepsi o kadar mükemmel ve konularına o kadar uygundur ki yazar, düzyazıda olduğu kadar manzum olarak da harika görünür. Bu, benimle değil, onun güzelliğini bilen tüm ruhlu erkeklerle birlikte karar vereceğiniz bir karardır. Sizi memnun etmek ve size gerçeği söylediğimi itiraf ettirmek için elimden geldiğince dikkatli bir şekilde basını yönetiyorum. "
Oyunun daha yeni editörlerinden biri muhtemelen 1653 yılı sonunda, bu “gerçekleştirildi yazıyor [...] bir en olduğunu düşünebilir Hôtel de Bourgogne . Birkaç gösteriden sonra, biraz fazla açık felsefi sefahatin ifade edildiği birkaç satırla halkı şok ettiği için geri çekilebilirdi. Parça dini nedenlerle geri çekilmiş olsaydı, inancından hiçbir şüphe duymayan Arpajon Dükü'nün muhtemelen basımı finanse etmeyeceği ve ne silahlarının kullanılmasını ne de saygı gösterilmesini kabul etmeyeceğine itiraz edilebilir. Cyrano ona para ödüyor.
Oyun basılmadan önce halka açık olarak oynanmadıysa, her halükarda daha sonra ve hatta yazarının yaşamı boyunca, Rouen'de bir performans sergileyecek olan fizikçi Christian Huygens tarafından kanıtlandığı gibi ,12 Temmuz 1655.
Bununla birlikte, 1653'ün ilk yarısında , avukat Jacques Pousset de'nin Ermenistan kraliçesi Zenobia trajedisi gibi göründüğü gibi, Arpajon Dükü'nün evinde özel olarak verilmiş olması imkansız değildir . Yazarı, matbaayı Jacqueline d'Arpajon'a şu sözlerle ithaf eden Montauban: “… Sizden yalnızca, babanız M. le Duc'un, bana bağışlayacağınızı söylemekle bana onur verdiği için bir koruma istiyorum. Zenobia'yı muhteşem bir tiyatroda gördü ve gözlerine layık olmadığına inandığı şeye, sizinkinin de canınızı sıkmayacağına dair bana güvence verdi..." İthaf mektubunu Cyrano'nun arkadaşı Sieur de Saint-Gilles tarafından imzalanan bir tanıtım sonesiyle takip etti.
Açıkça bu izlenim için oyulmuş olan ön yüz imzalı değildir. Üst kısmında Arpajon Dükü'nün kollarını ve aşağıda, Tiberius'un bir korku ya da dehşet çığlığıyla ağzı açık, savunma jesti ile ellerini uzattığı bir tiyatro sahnesini temsil eder, bu sırada Agrippina, yüzü ona dönük, ama karşı taraftaki vücut, sağında ucu Tiberius'a değil de kendisine yöneltilmiş gibi görünen bir hançer tutuyor.
Arpajon Dükü'ne ithafen mektup, dalkavukluğu çok ileri götürür; Dükün parlak askeri kariyerini detaylandırdıktan sonra, Cyrano şunu yazacak kadar ileri gider: "Fakat bu kadar çok şanlı başarı, derin bilgeliği en büyük dahilerin gözlerini kamaştıran ve Tanrı'nın lehinde olduğunu söylediği kişi için mucize değildir. peygamberlerinin ağzından, bilgenin yıldızlardan buyurma hakkına sahip olacağı…”
çeşitli eserlerBay de Cyrano Bergerac'ın çeşitli çalışmaları, kitabın basılması için tamamlanmıştır.12 Mayıs 1654. Cilt, La Mort d'Agrippina gibi , Arpajon Dükü'ne ithafen bir mektupla açılıyor :
"Monsenyör, Bu kitap neredeyse yalnızca ilk heveslerin ya da daha doğrusu gençliğimin ilk çılgınlıklarının karışık bir koleksiyonunu içeriyor. Hatta daha ileri bir yaşta itiraf etmekten biraz utandığımı bile itiraf ediyorum; ve yine de Monsenyör, onu tüm kusurlarıyla birlikte sana adamaktan ve dünyayı senin şanlı koruman altında görmesini iyi bulman için sana yalvarmaktan vazgeçmiyorum. Böyle garip bir süreç hakkında ne söyleyeceksiniz, Mösyö? Kendime saygısızlık olduğunu, kendimden nefret ettiğim bir şeyi size teklif etmeyi ve benimkini görmek konusunda büyük isteksiz olduğum bir eserin başına sizin şanlı isminizi koymanın kendinize saygısızlık olduğunu düşünebilirsiniz. Yine de, Monsenyör, saygım ve şevkimi, aldığım özgürlüğü benim için çok dezavantajlı bir davaya bağlayamayacak kadar iyi tanıyacağını umuyorum. Kendimi sana adadığımdan beri neredeyse bir yıl oldu ve hayatımın tüm zamanını senin hizmetinden başka bir yerde harcadığımı ve geriye kalan her şeyi sana adadığımla yetinmediğim o mutlu anın üzerinden geçti. , Ben hala başlangıçları sana adayarak bu kaybı gidermeye çalıştım ve geçmişin sana sunulduğunu hatırlayamadığım için en azından bana kalan her şeyi sana sunuyorum ve bu sayede hayatım boyunca senin olma onurunu yaşadım, tüm hayatım hiçbir şekilde senin için olmasına izin vermedi. […] İşte bu, Monsenyör, bu işlerden size yaptığım teklifi geri çevirmeyeceğinizi ve bu işlerin başında kendi kendime şunu söylememi kötü bulmayacağınızı ümit etmemi sağlıyor. mektuplar ve 'Agrippina'nın başında, Monsenyör, çok mütevazi, çok itaatkar ve çok yardımsever sunucunuz De Cyrano Bergerac. "
Mektubu, yukarıda çoğaltılan M lle Arpajon sonesi takip eder .
Pedant oynadıBurada yine, tanıklığı ne yazık ki netlikten yoksun olan Le Bret'i, Cyrano'nun yaşamının son aylarına, hatta son yıllarına ilişkin, bazen birbiriyle çelişen birkaç hipoteze yol açacak kadar yeniden okumak gerekiyor.
Ay Devletleri ve İmparatorlukları'nın Tanneguy Regnault des Boisclairs'e hitaben yazdığı ithaf mektubunda Le Bret şöyle yazıyor:
"Ölü bir adamın, yaşamı boyunca bildirilmiş bir menfaatle yükümlü olduğun son vasiyetini yerine getiriyorum. Sonsuz sayıda nüktedan insan tarafından güzel ateşiyle tanındığı için, ölümünden birkaç ay önce tehlikeli bir yaranın ardından şiddetli bir ateşin yol açtığı rezaleti pek çok insanın bilmemesi kesinlikle imkansızdı. […] Siz barbar kardeşinin onu tuttuğu zincirleri hastalık bahanesiyle, ama aslında onun iyiliği için korkakça bir şehvetle kırmışken, onu sizinle çok özgür ve çok ricada bulunduğumda gördüğümde, , diyelim ki - ben, cömert bakımınız, bu kötü kardeşin sırf insanlığının hoşnutsuzluğunun bu kadar şiddetli hale getirdiği hastalığının hızlı seyrini durdurdu, sizi günümüzün mucizesi olarak gördüm ... "
Önsözün şartları farklıdır. Le Bret, Jacques Rohault ve Tanneguy Regnault des Boisclairs'in art arda oynadığı rolden bahsetmeden önce, Cyrano'nun Arpajon ile olan ilişkilerinin dramatik sonunu imayla ilk kez çağrıştırıyor :
"Kendisini sarayda ya da başka bir yerde destekleyecek bir patron yapmasını tavsiye eden arkadaşlarını memnun etmek için, özgürlüğüne duyduğu büyük sevgiyi fethetti ve sözünü ettiğim şeyi birdenbire aldığı güne kadar, onunla kaldı. Arpajon Dükü.
M. Rohault'nun M. de Bergerac'la o kadar çok dostluğu vardı ki, onu etkileyen şeyle o kadar ilgilendi ki, kardeşine yapılan kötü muameleyi ilk keşfeden ve bütün arkadaşlarıyla birlikte onu ortadan kaldırmanın yollarını dikkatle araştıran ilk kişi oydu. bu barbarın zulmünden. Ama M. des Boisclairs […] M. de Bergerac'ta cömertliğini tatmin etmek için çok iyi bir fırsat bulduğunu düşündü ve zaferi, zor bir durumda engellemeye karar verdiği ve aslında engellediği başkalarına bırakmak için çok iyi bir fırsat buldu. uzun esaretinin sıkıntısı onu hızlı bir ölümle tehdit ettiğinden, şiddetli bir ateşin üzücü başlangıcını çoktan başlatmış olduğu için arkadaşı için daha da yararlıdır. Ama bu eşsiz dost, evde tuttuğu on dört aylık bir arayla onun sözünü kesti ve bunca özen ve pek çok iyi muamelenin hak ettiği görkemle, kendisininkine sahip olacaktı. numaralandırılmamış ve yaşının otuz beşinci yılı ile sınırlı değildi ... "
Le Bret'in bu sayfalarında kirişler, fayanslar veya başka herhangi bir kör nesne söz konusu değildir. Otuz iki yıl sonra, Louis Moréri'nin Büyük Tarihsel Sözlüğü'nün (1689) Eki'nin "Cyrano de Bergerac (N. de)" makalesinde ya da üçüncü cildinde , ünlü "tahta oyunu", çoğu biyografi yazarı daha sonra bildirecektir:" Bu makalenin muhtemel yazarı Saint-Ussans'ın başrahibi Pierre de Saint-Glas, Cyrano'nun ölümünün 1655'te yanlışlıkla kafasına aldığı bir tahta parçasının darbesiyle meydana geldiğini yazıyor. on beş ya da on altı ay önce, bir akşam M. le Duc d'Arpajon'dan emekli olduğunda. "Makalenin tamamı Le Bret'in önsözünün sadece bir ifadesidir, basit bir "nakış" gibi görünen şeye inandırıcı hiçbir şey yoktur.
Le Bret'in ifadesinin belirsizliği, ölümcül yaralanmanın basit bir kaza sonucu mu yoksa gerçek bir suikast girişimi mi olduğuna karar vermeyi mümkün kılmaz.
Zaman çizelgesi sorusuCyrano'nun ölümüne yol açacak olayların kesin bir kronolojisini oluşturmak daha az zor değildir.
Le Bret'in metni, bu son dönem için dört yerde ve dört ikamet döneminde başarılı olur:
Mektubun "birkaç ay"ı, önsözün "on dört ayı" ile pek uyuşmayan (dahası, Abel'deki "uzun esaretin" artırılmış), Madeleine Alcover ikinci versiyonu ayrıcalıklı kılmayı seçiyor, çünkü "bu" Ona göre, "böyle kesin bilgilerde ("on dört ay") bir hata hayal etmek zor, oysa "birkaç ayı" açıklamak için bir ihmal hayal etmek yeterlidir: bu nedenle bir yıl ve birkaç ay okumayı önerir . Bu hipotez, onu "kafaya darbe"yi ikisinin arasına yerleştirmeye götürür.Aralık 1653- aynı zamanda Cyrano, La Mort d'Agrippina'yı ve çeşitli eserleri basmak için izinleri aldığında - ve yarısınıMayıs 1654, darbe ile Tanneguy des Boisclairs tarafından serbest bırakılma arasında araya giren "uzun tutsaklık" dikkate alınarak belirli bir hafta veya ay sayısıyla azaltılması gereken süre. Ancak Jean Loret'in tarihi Muze du kitabında aktardığı bir haber de bu aralıkta yer almaktadır.10 Ocak 1654 : yeni yılın ilk günlerinde, Arpajon'un koçu, Dük'ün süitinden bir adamın "yere taşındığı, / Ölümcül şekilde yaralandığı" bir gece pususunun hedefiydi, / Kanlı bir darbeyle karabina ”. Böyle bir varsayımda Cyrano, Arpajon Dükü ile yedi ay kalacaktı, ölümünden on dokuz ay önce yaralanacaktı, kardeşinin beş ay esiri olacaktı ve bu tutsaklık sırasında La Mort d'Agrippina olacaktı. ve Çeşitli Eserler basılacak ve satışa sunulacaktı.
Başka bir hipotez mümkündür; bir atlama yerine, bir karışıklık düşünülebilir: önsöz metnini oluşturmaktan sorumlu tipograf, dört yerine on dört okurdu . Dört ay gerçekten de "birkaç ay"dır ve "uzun esaret" hesaba katıldığında, Tanneguy des Boisclairs'e varışın sonlarına doğru tespit edilmesi gerekir.Mart 1655ve yılın ilk aylarında kafaya gelen darbe. Tarafından bildirilen yeni haber, Loret onun içinde tarihsel Muze du16 Ocak 1655ve Scarron tarafından 21. ayetteki gazetesinde, bu ikinci hipotezi pekiştirmeye gelecekti: bir hafta önce, Arpajon oteli, Cyrano'nun yaralanabileceği bir yangınla kısmen harap olmuştu. Bu şekilde çizilen yeni kronolojiye göre Cyrano, Arpajon Dükü ile on dokuz ay kalacaktı, ölümünden yedi ay önce kafasına bir darbe alacaktı ve iki buçuk ay boyunca Habil'in tutsağı olacaktı.
Ama belki de ölümcül yaralanma iki olayların ya bağlı gazetelerde tarafından bildirilen ve bir yaklaşım kalabilir değildir ait Moreri en Sözlük yukarıda anılan: "Cyrano ölümü odun parçasının bir darbe 1655'de oldu hangi o yanlışlıkla on beş veya on altı ay önce kafasına aldı… ”
Tanneguy Regnault des Boisclairs'de çalışıyorOnun hastalık sırasında Arpajon Dükü (Le Bret inanılan edilecekse), Cyrano zaten onun yanında kalıyor Tanneguy Regnault des Boisclairs tarafından alınır tarafından terk, Rue de la Tissanderie, bucak , Saint-Jean-en-Greve , Kötü şöhretli bir isyan, Richelieu yönetimindeki Paris valisinin eski sivil ve ceza teğmeni Isaac'in oğlu Peder Laurent de Laffemas .
DönüştürücülerLe Bret, Cyrano'nun arkadaşlarından ve onun Mareşal de Gassion'ın hizmetine girmeyi reddetmesinden bahsettikten sonra şunları yazıyor:
"Talihi o kadar az ilgilendiren ve o zamanın insanlarını pek az ilgilendiren bu ruh hali, ona özellikle değer veren Muhterem Rahibe Marguerite'nin [Raymond Garibal'den ayrılan karısı Marie de Senaux] birkaç güzel tanıdığı ihmal etmesine neden oldu. onun için, sanki bu hayatın mutluluğunu sağlayan şeyin, diğerinin mutluluğunu sağlamak için faydasız olacağına dair bir önsezisi varmış gibi. Hayatının sonunda, Madame de Neuvillette [Madeleine Robineau], bu çok dindar, çok hayırsever kadın, her şey komşusu için olduğundan beri, daha da ciddi bir şekilde onu meşgul eden tek düşünceydi, çünkü o evde. ve soylu Béranger ailesi [ Bellanger için sic ] tarafından akraba olma onuruna sahip olduğu , buna katkıda bulundu, böylece sonunda çoğu gencin şüphelenildiği çapkınlık , onu bir canavara dönüştürdü. O zamandan beri, Hıristiyanlıkta yaşamak isteyenlerin sahip olması gereken tüm tiksintiye sahip olduğuna tanıklık edebilirim. "
Bu birkaç satır, Cyrano'nun yaşamının hangi döneminde ve hangi koşullar altında , Le Bret'in 1657 yılında sağ kolu olduğu Montauban piskoposu Pierre de Bertier'in evliliğinden halası olan Marguerite Ana'nın bunu yapmaya çalıştığını bilmemize izin vermiyor . onu, servetini garanti altına alacak bu "zamanın insanları" ile ya da dindar çevrelerde kesinlikle aranması gereken bu "güzel tanıdıklar" ile tanıştır. Peder Étienne-Thomas Souèges, İsa'nın Saygıdeğer Anne Marguerite'nin Yaşamı'nın yazarı, Toulouse'daki Sienalı St. Catherine manastırının sahibi ve Paris'teki Aziz Thomas ve Haç manastırlarının kurucusu olan Peder Étienne-Thomas Souèges bize şunları tanıtıyor: P. 42 , Kontes de Brienne , Dışişleri Bakanı eşi Anne Louis-Henri de Brienne Lomenie Cyrano genç arkadaşı göre, Le Bret (altında bakınız) ve aktardığı M me Motteville bir samimi, hatta bir sırdaşı, oldu Avusturya Kraliçesi Anne , " Anne'nin çok iyi bir dostuydu ve düzenimize karşı son derece şefkatliydi".
"Hepsi hayırsever" Barones de Neuvillette'e gelince, o, namussuz kuzeninin yardımına somut bir şekilde gelmiş gibi görünmüyor. Bununla birlikte, hiçbir araç eksikliği yoktur: 1656 Noel Günü'nde , Hitabet Kurumu'nun (veya daha sonra hastane-hastane bakımevi haline gelen Oratoryoların çıraklığının) inşaat çalışmalarını etkinleştirmek için önemli bir bağışta - 25.000 sterlin - yapacaktır . Saint-Vincent-de-Paul) üzerine kurulmuştur.16 Nisan 1650, rue des Charbonniers, Faubourg Saint-Michel'de.
Son günlerNS 23 Temmuz 1655(Le Bret) "ölüm öncesinde ve çoğu hastada bunun neredeyse kesin belirti olan havayı değişen bir affectation ile", Savinien nakledildi Sannois kuzeni ve arkadaşı Pierre için, II genel Cyrano, Sieur de Cassan, Kralın sunduklarının saymanı.
NS 28 TemmuzCyrano ölür Sannois . Bölge papazı Peder François Cochon tarafından verilen ölüm belgesinin kanıtladığı gibi, ertesi gün oraya gömülecek:
" Argenteuil yakınlarındaki Centnoix ( sic ) rahip rahibine, bin altı yüz elli beş yılı olan Kutsal Anne'nin ( sic ) yirmi büyük Temmuz günü ve bayramı olan Çarşamba günü kime ait olacağını tasdik ettim. iyi bir Hıristiyan olarak öldü Savinian de Cyrano, escuier, sieur de Bergerac, feshedilmiş Abel de Cyrano'nun oğlu, escuier, Chevreuse yakınlarındaki Mauvières efendisi ve damoiselle Esperence Belanger'in karısı ve ertesi gün, yirmi dokuzuncu ay ve yıl, söz konusu Centnoix kilisesine gömüldü. Bu sertifikayı otuz Temmuz bin altı yüz elli beş (İmzalı): Domuz. "
Kalıntılarının Paris'teki rue de Charonne'deki Haç Kızları Manastırı'na nakledildiğine dair hiçbir kanıt yok.
Takip eden üç ayda, Cyrano'nun geçtiği üç adam sırayla ölür: Tristan L'Hermite ,7 Eylül, Laurent de Laffemas (yukarıya bakın), 14 Ekimve Pierre Gassendi ,24 ekim.
Estates et Empires de la lune adlı kitabına önsözünde merhumun akıl, kalp ve görgü niteliklerinin sayımını yapan Henry Le Bret , bazı arkadaşlarını "olağanüstü değerlere sahip. onları seçebildi”.
Royer de Prade'den sonra ilk şehirler, alayın yoldaşları olmasa da (hepsi 1640-1650 yıllarında bayraklar altında kendilerini ayırt etseler de), en azından silah yoldaşlarıydı, Cyrano'nun spadassine cesaretinin tanıklarıydı.
" Lens savaşında öldürülen ünlü Cavois ve Majesteleri'nin [ Conti Prensi ] jandarmalarının sancaktarı olan yiğit Brissailles , onun [de Cyrano] iyi işlerinin sadece değerlendiricileri değil, aynı zamanda hala onun şanlı tanıkları ve sadık yoldaşları az sayıdadır. Bu "iyi işler" açıkça düellolardır.
" Birbirlerini cesur adamlar olarak tanıyan ve ona hizmet eden ve onun tarafından birkaç kez hizmet edilen erkek kardeşim ve M. de Zedde'nin , o zamanlar mesleklerinden insanlar tarafından acı çektiklerini söylemeye cesaret ediyorum. . "
"Kardeşimin rolü yüzünden bu tanıklık şüpheli olsaydı, yine de en üst sınıftan cesur bir adamdan alıntı yapardım , yani onu çok iyi tanıyan ve söylediklerimi doğrulamayacak kadar ona saygı duyan M. Duret de Monchenin'i. . "
" Prens de Conti'nin piyade alayının kamp komutanı M. de Bourgogne'u ekleyebilirim , çünkü sözünü ettiğim insanüstü savaşı gördü ve her zaman gözüpek bir adla verdiği tanıklığı, En azından neyin saygıyı hak edip etmediğini iyi bir şekilde ayırt edemeyecek kadar bilgili olan M. de Bourgogne'u tanıyanlar için en ufak bir şüphenin gölgesi kalmasına izin vermiyor. dahi, evrensel olarak bu türden bir şeyde yanılmak için fazla iyiydi. "
Le Bret'in sıralamasındaki aşağıdaki isimler, çoğunlukla, "[Cyrano] için gerçek dostluğu oluşturan tüm saygıya sahip olan ve ona çok hassas işaretler vermekten zevk aldıkları" "sivil" arkadaşların isimleridir. Cyrano'dan çok daha genç olan birçoğu, muhtemelen 1650'lerin başına kadar onunla tanışmadı.
Le Bret'in önsözü, Cyrano'nun - Chapelle, D'Assoucy ve François de La Mothe Le Vayer fils'in - en azından ilk ikisinin hayatında çok daha önemli bir yer işgal ettiği - belirli sayıda kanıtlanmış arkadaşını ve tanıdıklarını sessizce geçiyor. . yukarıda bahsedilen erkeklerin çoğundan daha önemli.
[…]
Beş eylemlere ve ayetinde bu trajedinin eylem Roma İmparatoru döneminde ayarlanır Tiberius içinde, 31 . Biz tarafından imparatora karşı yumurtadan arsa takip Elder Agrippina kocasının intikamını almak istiyor, Germanicus tarafından, Sejanus'un onu göz diker, ve tarafından Livilla , metresi pretoryen vali .
Baskın tema, erkeklerin kendi aralarındaki söylemlerinin arkasındaki itici güç olarak yatmaktadır. Tanrılar bir sahne boyunca, özellikle de hariç tutulmuştur (II, sahne IV, V hareket ederler. 635-640) skandala neden olan Sejanus onun itiraf edildiği ateizmi harekete geçirilmesi ile
(...) Bu korku çocukları,
Nedenini bilmeden taptığımız bu güzel şeyler,
Nakavt edilmiş hayvanların kanına susamış olanlar,
İnsanın yaptığı ve yaratmadığı bu tanrılar,
En güçlü devletlerden bu fantastik destek;
Git, git, onlardan korkan Terentius, hiçbir şeyden korkmaz.
1654 baharında kitapçı Charles de Sercy tarafından satışa sunulan kitap, Arpajon Dükü'ne adanmış bir mektupla açılıyor ve bu mektup dalkavuğu çok ileri götürüyor; Dük'ün parlak askeri kariyerini detaylandırdıktan sonra Cyrano, yazmaktan çekinmiyor:
"Kahramanımın kaderine hükmeden gezegen ne kadar zeki olursa olsun, yüceliğinizin yardımına sahip olduğu zaman, evrenin başı olarak gördüğü Monsenyör, çaresiz düşmanları uyandırabileceğine inanmıyorum. Dünyanın yarısının tiranını Konstantinopolis'te bile titreten ve dünyanın geri kalanını kilitlemekle övündüğü hilalinin deniz egemenliğini paylaşmamasını engelleyen sadece soylu parçalardan oluşuyor. ayın ki. Ancak, derin bilgeliği en büyük dahilerin gözlerini kamaştıran ve Tanrı'nın, peygamberlerinin ağzından, bilgenin yıldızlara hükmetme hakkına sahip olacağını söylediği anlaşılan bir kişi için bu kadar çok görkemli başarı mucize değildir… ”
Tallemant des Réaux tarafından bildirilen bu anekdot tarafından kanıtlandığı gibi, temsil değilse de baskı bir sansasyon yarattı :
Cyrano adında bir deli , Sejanus'un tanrılara karşı korkunç şeyler söylediği La Mort d'Agrippina adlı bir oyun yaptı . Oyun gerçek bir saçmalıktı. Bunu baskılı Sercy, anlattı Boisrobert o hiçbir zaman baskı satmıştı: "Ben şaşırdım," Boisrobert söyledi. - "Ah! Efendim," diye devam etti kitapçı, "güzel kafirler var!" "
Bu koleksiyon yazdırmak için tamamlanmıştır. 12 Mayıs 1654 kitapçı Charles de Sercy adına.
cepheÖn sayfada verilen gravür, bu nedenle şu şekildedir:
“ Savinianus, Cyrano de Bergerac Nobilis // Gallus ex Icone apud Nobiles D. Domin. Le Bret // ve De Prade Amicos ipsius antiquissimos tasviri // ZH pinxit . - [L, A, H:'yi karıştıran monogram:] delin. [= delineavit] ve heykeltıraş. ".
Bu efsane kolayca tercüme edilemez, editörünün Latincesi görünüşte tereddütlüdür; gerçekten de, erkek ablatif tasvir , ne aday Savinianus ne de dişi ablatif ikon ile ilgili olamaz . Hiç şüphe yok ki, gravürün yapıldığı tablonun yeniden birleşen üç arkadaşı temsil ettiği ve bu nedenle "Cyrano de Bergerac'ın asil Fransız Savinien'inin" ( apud ) "Messieurs Le Bret ve De Prade'nin yakınında veya yanında olduğu anlaşılmalıdır. , en (veya çok) eski arkadaşları ( antiquissimos amicos ) ”.
Gravür, monogramı bilinmeyen bir sanatçı tarafından portre ressamı Zacharie Heince'in bir tablosundan yapılmıştır. Cyrano'nun diğer tüm portreleri bundan türetilmiştir. Royer de Prade'nin bir portresi var, François Bignon tarafından Heince tarafından bir çizimden sonra (aynı mı?)
HarflerYayınlanan kırk yedi mektup çeşitli biçimlerde ve esinlerden oluşuyor: şiirsel, hicivli, aşk dolu. Çoğu gerçek karakterlere hitap ediyor: şairler Scarron , Chapelle ve d'Assoucy ( Soucidas adı altında), aktör Zacharie Jacob, dit Montfleury , François du Soucy de Gerzan, François de La Mothe Le Vayer fils.
Tarihçiler ve eleştirmenler gerçek doğaları konusunda ikiye ayrılırlar. Örneğin Jacques Prévot için bunlar bir düşünceden çok bir üslup alıştırması, hatta bir "düzyazı şiiri" meselesidir. Bu , d'Assoucy'nin biyografisini yazan Jean-Luc Hennig'in görüşü değil :
"Cyrano'nun aşk mektupları üzerinde duralım. Bunların fabrikasyon, suni, suni olduğu söylenmiştir. Hiç de bile. Ton olarak değerlidirler (sivri uçlar, abartı ve zamanın tüm aşk dolu söylemleriyle doludur), ancak alıcıları için çok kesindir (hepsinin erkek çocuklara yönelik olduğuna inanırsak). […] Hepsi, her durumda, en az bir ipucu, bir somut özellik içerir. Örneğin, o zamanlar Cyrano'nun büyük aşkı gibi görünen kızıl saçlı bu Alexis (yayında Alexie oldu)…”
Cyrano'nun düşüncesi açısından en önemlileri arasında, "Büyücüler için" ve "Büyücülere Karşı" iki harfi, "Soucidas'a Karşı" harfi ve L [ a] M'ye adanmış "Slinger'a karşı" harfini sayabiliriz. ] L [e] V [ayer] L [e] F [onlar].
Pedant oynadıAynı hacimdeki Charles de Sercy tarafından yayınlanmıştır Mektupları ayrı bir başlık sayfası ve sayfalama ile, beş bu komedi davranır ve mensur gevşek dayanmaktadır Avize tarafından, Giordano Bruno altında 1633 yılında yayınlanan bir çeviri olan, Başlık Boniface ve Bilgiç, bir düzyazı komedi, Bruno Nolano tarafından İtalyanca'dan taklit edildi .
Eser kuşkusuz 1645-1646 yılları arasında bestelenmiştir. Aslında, Prenses Louise Marie de Gonzague'nin Polonya Kralı Ladislas IV Vasa ile Posnania Palatine tarafından temsil edilen son evliliğine , ayın başında Paris'te gerçekleşen bir düğüne iki kez ima var .1645 Kasım.
Konu, İtalyan tiyatrosundan miras kalan klasik bir şemaya atıfta bulunur: Gülünç yaşlı bir adam, iki genç çiftin aşklarını fark etmelerini engeller, ancak kurnaz bir uşağın yardımıyla onu kandırmayı başarırlar. Cyrano, kendilerini uzun tiradlarla ifade eden ve söylemleri her zaman belirli bir dil kullanımından türeyen, bazen olay örgüsüne oldukça yabancı olan, tipikleştirilmiş karakterleri bu yapıya nöbetleşecek derecede sokar: Granger, bilgiç; Chasteaufort, " asker havai fişek "; Gareau, köylü ve Fransız sahnesinde kendini patois olarak ifade eden ilk karakter.
Molière , Festin de pierre'nin ( Dom Juan ) ikinci perdesinde ve Les Fourberies de Scapin'de oynanan Le Pédant'ın çeşitli durumlarında Ile-de-France'ın aynı lehçesini kullanacak .
Cyrano'nun ölümünden iki yıl sonra, Charles de Sercy , Estates & Empires of the Moon'u içeren Histoire comique par Monsieur de Cyrano Bergerac başlıklı mütevazı bir cilt yayınladı . Cyrano ve Le Bret'in arkadaşı Nicolas de Cuigy'nin babası, kralın sekreteri Jean de Cuigy tarafından imzalanmış bir imtiyazla yayınlanır.
Sorunlu bir önsözTanneguy Renault des Boisclairs'e Le Bret imzalı ithaf mektubunu, biyografik kısmı en azından aynı Le Bret'in kaleminden olan uzun bir önsöz takip ediyor. Birkaç paragrafta Cyrano'nun yaşamının temel verilerini ve kişiliğinin bir tanımını veriyor: özgürlükten zevk alma, dogmatizmden ve intihalden nefret etme, görgü kurallarına uyma, ilgisizlik, cömertlik, "adil cinsiyete karşı kısıtlama" (kadınlara karşı kayıtsızlık) ). Editoryal uygulamalarında nadir böyle bir haraç, üzüntü vericidir XVII inci yüzyılın ve Cyrano bilgisi için değerli, artık roman, modern sürümlerinde çoğaltılabilir.
Eksik ve büyük ölçüde "gözden geçirilmiş" bir ilk baskıİçinde Ocak 1662, Charles de Sercy Cyrano Bergerac'ın Les Nouvelles Œuvres de Monsieur başlıklı koleksiyonunu satıyor. Bu koleksiyon , Güneşin Mülkleri ve İmparatorluklarının Çizgi Roman Tarihi, birkaç mektup ve diğer eğlenceli parçaları içeriyor .
Cilt, kitapçı tarafından imzalanan ve ithaf mektubunda ve önsözde Henry Le Bret tarafından kendisine yöneltilen suçlamaları temizleyen "Mösyö de Cyrano de Mauvières'e" (Abel II, Savinien'in küçük kardeşi) adlı bir mektupla açılıyor. ait Comic History 1657 arasında:
“… Emekleriyle elde ettiği ölümsüzlüğün tadını çıkardığına ve ruhun ve sağduyunun çok yakın bir ittifak yaptığı bir kardeş tarafından desteklendiğine şüphe yok, bu yeniden canlanan hidraları asla boğmuyor. [kıskançlık ve gıybet] çabukluk kadar kolaylıkla ve onlara son kez itiraf ettirmiyor, düşmanlarının sahtekarlığına rağmen dostlukları ölüme galip gelen iki kardeşe saldırılamaz. intikamlarının sertliğini hissetmeden ve cüretlerinin acılarına katlanmadan. "
Mektubu , kendi tarzında 1657 önsözünün didaktik sayfalarına çok benzeyen uzun, imzasız bir önsöz izler (bazen Jacques Rohault'a , bazen Abbé de Marolles'e atfedilmiştir ).
Ardından , Mösyö de Cyrano Bergerac'ın Güneş'in Zümreleri ve imparatorluklarını , on yeni mektubu, Pointus Röportajlarını ve Fizik veya Doğal Şeylerin Bilimi'ni içeren bir çizgi roman tarihi parçası geliyor .
İki roman hakkında yorumlarFulcanelli takma adıyla tanınan yazara göre , "modern zamanların en büyük hermetik filozofu" olarak tanımlanan Cyrano'nun eseri, deneysel bir simya bilgisini ortaya çıkaracaktı . Bu okuma bugün şiddetle tartışılıyor.
Madeleine Alcover da dahil olmak üzere bazı yorumcular, iki Voyage'ı L'Autre monde başlıklı aynı romantik projenin iki parçası olarak görüyorlar . Çalışma aynı karakterin Ay'daki I ve Dyrcona'nın Güneş'teki yolculuklarını anlatıyor (Dyrcona, D (e) Cyrano'nun anagramıdır). İki bölümün her birinin yapısı oldukça benzerdir: Ay'da olduğu gibi Güneş'te de anlatıcı, her türlü konuyu tartıştığı farklı karakterlerle, insan veya hayvanlarla tanışır ve kendini bir suçla suçlanan konumunda bulur. Yargılama, mahkumiyetle sona erer ve bir dış müdahaleyle kurtulur.
Bu eser ilk bilimkurgu romanlarından biri olarak kabul edilir . Yazar, Ay'da ve Güneş'te yaptığı seyahatleri anlatmakta ve yaşam tarzları bazen dünyalılarınkinden tamamen farklı, hatta şok edici ve bazen de dünya üzerindeki yerli topluluklar hakkında orada yapabildiği gözlemleri aktarmaktadır. tam tersi özdeştir, bu da dolaylı olarak sınırlarını ifşa etmesine izin verir. Bu hayali yolculuklar, her şeyden önce materyalist bir felsefeyi ifade etme bahaneleridir. Dyrcona'yı güneşe götüren kişi bir başlangıç yolculuğudur: anlatıcı kendisini "böylesine büyük bir yolculuğun tehlikelerini sadece öğrenmek için [başlamış] bir kişi" olarak tanımlar. Geleneklerini, bilimlerini, felsefelerini öğrenmek için tanıştıkları insanları sorgulamayı asla bırakmaz... Ancak Dyrcona, klasik öğrenme romanının aksine, gerçekleri keşfetmekle bitmez; tam tersine, onun doğru kabul ettiği şey yok edilecek. Gerçekten de muhataplarının her biri, daha sonra başka bir muhatap tarafından yok edilecek gerçekleri dile getirir. Bu nedenle daha çok epistemolojik bir romandır. Onda , Gerçeğe karşı bir tür uyarı görebiliriz , tüm bilginin ve tüm bilginin (o zamanlar daha da doğru olan) göreliliğini hatırlatır; bunlardan hareketle çalışmalarına yerini verir entelektüel çapkınlık ait XVII inci yüzyılın.
Ay ve Güneş Devletleri ve İmparatorlukları, 2005 yılında Fransa'daki modern harflerin toplanması yarışması programında tescil edildi.
keskin görüşmelerYirmi iki " nokta " kümesi , yani anlık komik etkilerinden başka bir değeri olmayan kelime oyunları, öncesinde Cyrano'nun kelime oyununu savunduğu ve "her şeyi kendi kolaylıkları için gerekli olan temele indirdiğini" garanti ettiği bir önsöz gelir. , kendi özüne bakılmaksızın. "
Önsözüne inanılırsa, fizik üzerine bir incelemenin bu parçası son anda Yeni Eserler cildine eklenmiştir . Onun çok yakın yakınlık için Jacques Rohault en Fizik Treatise olan yazar 1671 yılına kadar yayınlanan değildi (ama yazdırmak için izin aldığınıHaziran 1661) Cyrano'ya atfedilmesini sorgulamaktadır.
Mezarlıklar (1649)Yedi Mazarinades (altı düzyazı, biri burlesque şiirde) Cyrano'ya Paul Lacroix tarafından atfedildi , daha sonra 1921'de BD veya DB imzalarının arkasında “Cyrano'nun iyi kalemini” tanıdığını düşünen Frédéric Lachèvre tarafından . Tarihçi Hubert Carrier, 2001'de Mazarinades'in baskısında bu nitelemeyi hala savunuyordu , ancak Madeleine Alcover'ın son çalışmaları onu kesinlikle mahvetti.
: Bu makale için kaynak olarak kullanılan belge.
: Bu makale için kaynak olarak kullanılan belge.
: Bu makale için kaynak olarak kullanılan belge.
: Bu makale için kaynak olarak kullanılan belge.
: Bu makale için kaynak olarak kullanılan belge.
Cyrano de Bergerac bugün genel olarak halk tarafından Edmond Rostand'ın 1897'de sahnede yarattığı Cyrano de Bergerac dramasıyla tanınmaktadır .
literatürdeRostand'ın oyunu birkaç kez sinemaya uyarlanmıştır :
José Ferrer 1960 yılında Abel Gance tarafından yönetilen bir Fransız-İtalyan filmi olan Cyrano et d'Artagnan'da Cyrano rolünü devraldı .
Televizyonda