Milan Kundera

İlk kitabı, L'Homme, ce engin jardin ( Člověk zahrada Sira olarak) 1953 , 24 topluluğudur lirik şiirlerde Kundera sözde “karşı eleştirel bir tutum benimsemeye çalışır ettiği sosyalist gerçekçilik ” Literatürde   , ama aslında değil kendini Marksist bakış açısından konumlandırarak .

In 1955 , o yayınlanan The Last May ( Poslední máj ), bir haraç oluşan bir şiir kitabı Julius Fucik , işgaline karşı komünist direniş kahramanı Nazi Almanyası döneminde Çekoslovakya'da İkinci Dünya Savaşı .

Ardından 1957'de , Kundera'nın siyasi propagandayı reddettiği ve gerçek insan deneyiminin önemini vurguladığı 36 şiirden oluşan Monologues ( Monology ) adlı kitap . Rasyonel ve entelektüel ilhamdan oluşan bir aşk şiirleri kitabıdır (alt başlığı Kniha o lásce : The Book of Love'dır ) .

1960'lar ve "Prag Baharı" (1968)

Önsözünde Josef Škvorecký en romanı , Miracle Bohemya'da , Kundera bazı uzunluk "nde çağrıştırıyor  Prag Baharı  katılımı arasındaki dönemi demek ki" ( Alexander Dubček Ocak ayında ve Sovyet işgalindeAğustos 1968) "Mayıs 68" ile paralel olarak. Kökenlerini şüpheciliğe ve Çek eleştirel ruhuna kadar izler, bu da 1960'tan itibaren rejimin yoğun kültürel yaratım için çok elverişli bir durum olan "çürüyen bir diktatörlük" olduğu gerçeğine yol açar ( Miloš Forman , Václav Havel , vb.). Önemli bir andır 4 th Çekoslovak Yazarlar Birliği KongresiHaziran 1967yazarlar, parti liderlerinin siyasi çizgisine tamamen karşı olduklarını ilk kez kamuoyuna açık bir şekilde ifade ediyorlar. Kundera bu harekete aktif olarak katılır ve önemli bir konuşma yapar. Paris Mayısına gelince, onu Prag Baharı'ndan radikal bir şekilde farklı görüyor: ikincisi politik olarak şüpheci bir hareketti, ancak geleneksel kültüre Sovyet kültürüne karşı değer veriyordu; bu, "Avrupa kültürü ve geleneksel değerlerine meydan okuyan" devrimci "lirik" bir hareketti.

Bu ruhla, La Plaisanterie'de ( 1967 ) yazılarının ana temasını geliştirir: gerçeği anlamak ve kontrol etmek imkansızdır. Risibles aşklarını ( 1968 ) , Prag Baharı'nın özgürlük atmosferinde yazdı ; bu iki eser anti- totalitarizmin habercileri olarak görülüyor .

Risibles Amours ( 1968 ), yakın insan ilişkilerinden ve Kundera'nın tüm olgun eserlerinde görülen bir tema olan konuşma bozukluğundan bahseden birkaç kısa hikayeden oluşan bir koleksiyondur. Kimlik , özgünlük ve yanılsama fenomeni temalarını analiz eder (gerçekler nasıl zıtlarına nasıl değiştiğini). Hikayelerin çoğu, geç Stalinizmin Çek toplumunda geçer ve o zamanın gerçekliğine tanıklık eder.

Sovyetleştirilmiş Çekoslovakya (1968-1975)

Ağustos 1968'deki Sovyet işgali, bu medya ifade özgürlüğü dönemine son verdi ve ülkeyi neo-Stalinizme sürükledi. Bu atmosfer, 1989'da Çekoslovakya'da komünizmin çöküşüne kadar değişmeden kalacaktır . Stalinizasyonun kaldırılmasından sonra (1956'da) Komünist Parti içinde rehabilite edilen Kundera, 1970'te tekrar dışlandı . Prag'daki İleri Film Çalışmaları Enstitüsü'ndeki öğretmenlik görevini kaybetti ve kitapları kitapçılardan ve kütüphanelerden çekildi.

The Book of Laughter and Forgetting'de bu "garip işler" dönemini bir kez daha hatırlatıyor , özellikle burçlar kurarak para kazandığını ve hatta bunları gençlere yönelik bir dergide takma adla yayınlayabildiğini belirtiyor. Daha sonra, La Plaisanterie'nin bir Amerikan baskısının önsözünde yazdığı gibi , "bir maden bölgesinin tavernalarında bir grup gezici müzisyenle" çalmak için müzik becerilerini iyi bir şekilde kullandı .

Her şeye rağmen yazmaya devam ediyor. Hayat başka yerde Kundera için bir katarsis biçimidir; bir komünist olarak geçmişiyle, sanatçı olarak yeriyle yüzleşiyor ve kendisini bundan kurtarıyor. Bu kitap, Foreign Medici Ödülü'nü aldığı Fransa'da (1973) yayınlandı .

Ruh hali , La Valse aux veda (1976), onun son romanı (orijinal başlık oldu olması gerekiyordu Sonsöz ), hüküm kurak rejime etkilenir Çekoslovakya'nın SSCB işgalinden sonra. Bu kitapta siyaset sorunu yok. Kurgu dünyasının dışındaki boğucu durum, anlatıda sadece ara sıra görülür.

Fransız dönemi (1975'ten beri)

1975 yazında eşi Véra Hrabankova ile Çekoslovakya'dan arabayla "730 gün" kalma izni ile Fransa'ya gitmek üzere ayrıldı . 1973'te kazandığı bir ödül olan Yabancı Medici Ödülü jürisinin iki üyesi, Fransa'da kurulumuna izin verecek: romancı Lucie Faure , kocası Edgar Faure ile araya giriyor , o zamanki Ulusal Meclis Başkanı, kalması için bir lisans almak üzere. ve o zamanlar Rennes Üniversitesi'nde profesör olan İtalyan Dominique Fernandez ona öğretmenlik işi buldu. Kundera daha sonra Breton şehrine yerleşir ( Ufuklar'ın iki kulesinden birinin otuzuncu ve son katında yaşayacak, beş yıl önce Rennes'in merkezinin kenarına inşa edilmiş bir gökdelen, daha sonra yargılayacağı bir şehir ” gerçekten çirkin ”). İçeri, konuk profesör olarak, öğretilen karşılaştırmalı edebiyat de Rennes 2 Üniversitesinde kadar 1979 o seçildi zaman, École des Hautes Etudes en Sciences Sociales Paris'te. Yine 1979'da Çekoslovak uyruğu ondan çekildi; iki yıl sonra François Mitterrand , Arjantinli yazar Julio Cortazar ile birlikte ona Fransız vatandaşlığını verdi .

Çekoslovakya'da komünist rejimin düşüşünden sonra arşivlerin açılması, Fransa'da kaldığı süre boyunca Çekoslovak istihbarat teşkilatı StB'nin gözetiminde kaldığını gösterecektir .

Boris Livitnof , Milan Kundera: alay ve merhamet başlıklı makalesinde , Çek hükümetinin nasıl davranacağı konusunda bizi aydınlatıyor :

Ülkesine sırtını dönen yazar değil. Ama yazarı yasadışı ilan eden, yeraltına girmeye mecbur eden ve onu şehitliğe iten ülkesidir ”

Paradoksal olarak, ülkesinde yayın yapmasının yasak olması ona bir özgürlük hissi veriyor. Hayatında ilk defa özgürce yazabiliyor, artık sansür yok. Sadece çevirmenler için yazdığını bilerek, dili radikal bir şekilde basitleştirildi.

Fransız diline hakim olan Kundera, kitaplarının çevirilerini düzeltmeye başladı. Gallimard sürümleri arasında 1985 ve 1987 arasında, çeviriler çalıştığını belirten La plaisanterie , Risibles amours , La vie autre est , La Valse veda aux , kahkaha ve af Kitabı , Varolmanın Dayanılmaz Hafifliği , tamamen revize edilmiştir yazar ve bu nedenle Çek metni ile aynı özgünlük değerine sahiptir. Bu, aynı söz daha sonra ilave edilir L'Immortalité 1990 yılında yayımlanan La plaisanterie, yazarın notu , o önemi ve nedeni açıkladı bu şekilde tepki ittim.

Fransa'daki ilk yıllarında, Milan Kundera söylemesi gereken her şeyi söylediğini ve artık roman yazmayacağını iddia etti.

1978'de tamamlanan Kahkaha ve Unutma Kitabı 1979'da yayınlandı . Bu kitabı daha önce yazılanlardan ayıran şey bakış açısıdır. Bu kitapta Kundera, komünist geçmişini yeniden inceliyor ve unutmak (Doğu'da insanlar yetkililer tarafından Batı'da iken, kendi inisiyatifleriyle unutuyorlar) ya da komünist bir toplum yaratma ideali gibi temalarla suçluyor. ama bu sefer dışsal bir bakış açısından, "Batı'dan".

1978'de Kundera Paris'e taşındı . O tamamladı L'Insoutenable Légèreté de être içinde 1982 (yayınlanan 1984 ), onun en iyi bilinen roman. Bir film uyarlaması ile üretilen, ondan alınmış Philip Kaufman ve Jean-Claude Carriere içinde 1988 .

In Varolmanın Dayanılmaz Hafifliği , yazar çalışmaları Nietzsche'ci mit sonsuz dönüş. İnsanın sadece bir kez yaşadığına, hayatının tekrar edilmediğine ve bu nedenle hatalarını düzeltemeyeceğine odaklanır. Ve hayat benzersiz olduğu için, insan asla sorumlulukları olmadan onu hafif yaşamayı tercih eder. Ayrıca yaşamın çirkin taraflarını reddeden ve ölümü kabul etmeyen kitsch tanımını da sunar : "Kitsch bokun yadsınmasıdır" (temelde herhangi bir ideolojinin sorusu: Katolik, Protestan, Yahudi, Komünist, Faşist, Demokratik, feminist, Avrupalı, Amerikalı, ulusal, uluslararası vb. Kitsch).

O özellikle 1981 yılında yazdığı, üç oyun davranan Jacques ve efendisinin hürmeten Jacques Fatalist ve onun usta tarafından Denis Diderot .

Ölümsüzlük 1990'da yayınlandı. Bu roman, imgelerin egemen olduğu modern dünyada yazmanın durumu üzerine bir meditasyon olarak sunuluyor. Her şeyi yüzeysel, kolay sindirilebilir hale getirme yönündeki çağdaş eğilimi kınıyor. Kundera, hikâyelerini kasıtlı olarak kolayca özetlenemeyecek şekilde kurgulayarak bu tutuma yanıt verir.

In 1993 , Kundera Fransızca yazılmış ilk romanı, bitmiş La lenteur (yayınlanan 1995 ). Burada Batı Avrupa medeniyetinin bir eleştirisi olan Ölümsüzlük ile başladığı şeye devam ediyor . Kundera, geçmişte duyusallıkla ilişkilendirilen yavaşlık kavramını, aynı zamanda hafızayı teşvik eden bir eylemi, çağdaş dünyadaki hız takıntısıyla karşılaştırır.

L'Identité ( 1995'te tamamlandı, 1998'de yayınlandı) Kundera'nın doğrudan Fransızca yazdığı ikinci romandır. Gibi La lenteur , L'Identité olgunluk eseri. Bu roman bir aşk romanıdır. Otantik aşka, çağdaş dünya karşısındaki değerine saygı gösterir. Bizi düşmanca ve ilkel bir dünyadan koruyabilecek tek kişi.

Cehalet (ilk olarak 2000'de İspanyolca, 2003'te Fransızca olarakyayınlandı): ikinci kitapta, Kundera'nın çalışmasında bir "ikinci döngü" den bir "Fransız döngüsü" den bahsediliyordu. Bu sefer onaylandı. Aynı biçim üç romanda da bulunur: daha az sayfa, daha az sayıda karakter, yine de bir önceki "döngü" nin yazısını buluyoruz. Bu roman, imkansız dönüş (menşe ülkesine) hakkındadır. Daha önce kullanılan temalarda ve bu kitapta kullanılanlarda bir süreklilik var. Yazar, insan deneyimini ve paradokslarını yorulmadan inceliyor. Aşkın yanlış anlaşılması kanondur.

Mart ayında 2011 , onun çalışma (tekil olarak) iki cilt halinde, katalog girmiş Bibliothèque de pleiade . Böylece, Gallimard baskılarının prestijli koleksiyonunda yaşamları boyunca yayınlanacak çok nadir yazarlar listesine katılır. Kundera, herhangi bir not, önsöz, yorum veya kritik aygıt içermemesi koşuluyla, tüm çalışmalarının bu yayınlanmasına yalnızca izin vermiştir. Ancak bu baskı bir önsöz, mevcut baskı hakkında bir not ve çalışmanın bir biyografisini içerir.

Önemsizlik Bayramı (ilk olarak 2013'te İtalyanca, 2014'te Fransızca olarakyayınlandı): Kundera'nın doğrudan Fransızca yazdığı dördüncü roman, yayıncı Adelphi tarafından "tüm çalışmalarının bir sentezi olarak [...] zamanımızdan esinlenerek komiktir. çünkü tüm mizah anlayışını kaybetti ”.

Milan Kundera , Lakis Proguidis tarafından düzenlenen edebi inceleme L'Atelier du roman'da da yazdı .

1985'ten beri Kundera artık röportaj vermiyor, ancak yazılı olarak yanıt vermeyi kabul ediyor. Özel hayatıyla ilgili tüm bilgiler titizlikle onun tarafından kontrol edilmektedir. Fransızca baskılarındaki resmi biyografisi iki cümleye indirgeniyor:

“Milan Kundera, Çekoslovakya'da doğdu. 1975'te Fransa'ya taşındı »

28 Kasım 2019Çek Cumhuriyeti'nin Fransa Büyükelçisi, ülkesi adına kendisine Çek vatandaşlığını iade eder. Bu kararı resmileştiren sertifika kendisine Perşembe günü Fransa'daki Çek Cumhuriyeti Büyükelçisi tarafından verilir.28 Kasım 2019, evinde özel bir tören sırasında.

İş

Etkiler

Kundera, kendisinin "büyük Orta Avrupa romanı" dediği şeyden etkilenmiştir. Denemelerinde, Hermann Broch ( The Somnambulists ), Robert Musil ( The Man Without Qualities ) , Witold Gombrowicz ( Ferdydurke ) ve diğerleri hakkında yorum yapmayı seviyor . Ek olarak, romanın tarihine ve François Rabelais ( Gargantua ), Miguel de Cervantes ( Don Kişot ), Laurence Sterne ( Tristram Shandy ), Denis Diderot ( kaderci Jacques ve efendisi ) dahil olmak üzere romanın en ünlü temsilcilerine odaklanır. Henry Fielding ( Tom Jones ), Gustave Flaubert ( Madame Bovary ), Leo Tolstoy ( Anna Karenina ), Franz Kafka ( The Trial ) ve James Joyce ( Ulysses ).

Kundera ve çalışması

1990 yılında La Plaisanterie'nin Çekçe baskısı için "Yazarın Notu" nda Kundera, çalışmasını şu soruya göre analiz ediyor: 20 yıllık yasaktan sonra ne yayınlanmalı? Yazılarını (1990 öncesi) dört kategoriye ayırır:

• gençlik yazıları, olgunlaşmamış: müzik besteleri, şiirler, Vladislav Vančura üzerine bir deneme ( Umění románu , "Roman Sanatı", alt başlıklı Cesta Vladislava Vančury za velkou epikou , "Büyük destana doğru Vladislav Vančura Yolu") 1960, Anahtarların Sahibi oyunu
• Başarısız oyun: yazıları Ptakovina 2008 yılında rehabilite ( "La Sotie") ve üç kısa öykü Amours Laughing
• ara sıra yazılar: 1960'lardan kalma siyasi-kültürel metinler, 1970'lerde Fransız medyasında ya büyük romancılar ya da Çekçe konuşan yazarlar hakkında yayınlanan metinler, Çekoslovakya'daki durumla ilgili 1979'dan 1983'e kadar olan çalışmalar, Çek dili yazarlarının kitaplarının önsözü
• geri kalanı: romanlar, Jacques et son maître oyunu , romanın Sanatı'nda bir araya getirdiği denemeler , yeniden basılmayı hak eden, kesinlikle kendi eseri olarak kabul ettiği şeyi oluşturur.

Resepsiyon