Bir yalan (kelimenin tam anlamıyla bir şarkı , çoğul: s telaffuz etmeden bazen lieder veya lied,) bir tarafından söylenen bir Germen şiirdir sesle bir eşliğinde, piyano veya enstrümantal topluluk .
Lied kısa bir müzik parçası olduğu için , senfoni gibi büyük biçim olarak adlandırılan türlerin aksine , yalan türü küçük biçimin bir parçası olarak kabul edilir .
Başlangıçta, şarkılar popüler Alman kilise şarkıları (en Lutheran koral kaynağı olan Lutheran Reformasyon içinde XVI inci yüzyıla ). Popüler ezgilere veya mevcut kurslara dayalı polifonide ilk üç veya dört ses vardır . Bu polifoninin alt sesleri çoğu zaman enstrümanlara emanet edilirken sadece üst ses söylenmeye devam eder. 1530'dan itibaren, tek sesli, strofik formda (alternatif ayet / koro) ve İtalyanca canzonetta'ya benzeyen ve Almanca bir metin tutarken lieder bulunur .
Bu müzik türü , birçok farklılık olmasına rağmen , Fransız melodisinin Almanca karşılığıdır . Her şeyden önce, zamanla; Fransız melodisi hala kekeleyerek ve asalet mektuplarını elde etmek için mücadele ederken, yalan zirvede. Emmanuel Chabrier , Gabriel Fauré , Henri Duparc , Ernest Chausson , Claude Debussy , Reynaldo Hahn'ın (ve tesadüfen Gabriel Dupont'un da aralarında bulunduğu diğerlerinin ) başlıca temsilcileri olduğunu düşünebiliriz . Aynı zamanda, içinde Almanya , Mahler ve Richard Strauss olmuştu uzun zamandır beste. Diğer bir fark, yalanın akademikleşmeden önce popüler bir kökene ( Volkslied ) sahip olmasıdır. Tersine, melodi baştan öğrenilen bir türdür. Alman terimi kullanmak aslında yalan bu tarz büyük döngülerinden, Almanya ve Avusturya'da sahip olduğunu Altıçizgili geliştirme ve önemi Schubert için Gurre-Lieder ait Arnold Schönberg, neredeyse müziğin iki saat olarak gerçekleşti ve bir tekeline devasa orkestra .
Lieder'in ünlü şarkı yazarları arasında özellikle şunları buluyoruz: Franz Schubert (yaklaşık 650 lieder), Robert Schumann , Richard Wagner , Johannes Brahms , Hugo Wolf , Gustav Mahler , Richard Strauss , Arnold Schönberg , Alban Berg (ve tesadüfen Othmar Schoeck ).
Öncelikle Lied'de kullanılan edebi kaynaklar iki geniş kategoriye ayrılacaktır : Volkslied (de) ve Kunstlied . Kelimesi volkslied etimolojik aşağı sonları: Volk araçlar insanlar ve Lied şarkı (şarkı) başka bir deyişle "in araçlar popüler şarkı , Bir yandan" volkslied karşı olan felsefi veya vizyoner işler , daha az odaklanmış çünkü kavramının bu tip: tabanı için olan ibadet ve duygu ve o tutku , volkslied öne koymak istiyor ruh insanların. insanın temsil ettiği şeyin gerçekliğidir . Çok olarak kompozisyon içinde volkslied , az var modülasyon , melodi çok basit ve kolay bile pratik olmayanlar için hatırlanması gereken meslek arasında müzisyen . Eşlik aslında şarkının armonik ve ritmik bir desteğidir , dolayısıyla belli bir dengedir. ( bkz . Lieder of Reichardt veya Zelter ). Onun lieder bazılarında, Schubert olacak güvenmek volkslied (örneğin Heidenröslein yaygın tarafından çevrilmiş anlamıyla "demirlemesi Gül", Rose des Bruyères ).
Kunstlied kelimesi de parçalanabilir: Kunst sanat demektir. Orada çok daha ayrıntılı çalışmalar üzerinde Kunstlied üzerinde daha volkslied . Daha karmaşık bir bilimsel şarkıdır ve bu nedenle daha az erişilebilirdir. Ritim, armoni, form çok daha şekilli unsurlardır. Ona kendi özelliğini veren de budur. Bununla birlikte, bu iki tarz çok farklı kalsa bile , Schubert'in Der Lindenbaum'unda olduğu gibi, onları birbirine bağlayan ortak özellikler bulunur . Birkaç Schubert şarkısı, Volkslied'den belirgin bir sadeliği ve
Kunstlied'in inceliğini birleştirir. [ref. gerekli].
Gece, Avrupa romantizminde en çok kullanılan temalardan biridir . In Germany, bu alır çok önemli bir boyuta. Gece kültü, şairler arasında olduğu kadar , Schubert gibi alanında önemli bir isim olan besteciler arasında da çok gelişecektir . Örnek olarak Nacht und Träume'yi ele alalım , bu şarkı derin bir duygu ile donatılmıştır ve aynı zamanda çok meditatiftir. Ancak Robert Schumann'ın bestelediği Eichendorff'un Mondnacht (Ay ışığında gece) ile gece temasında açık/karanlık süreç kullanımıyla zirveye ulaştık.
Bu tema tipik olarak Germen'dir. Seyahat terimi tam anlamıyla doğru anlam değildir, çünkü gerçek anlamını tercüme etmek imkansızdır. Das Wandern , daha fazla belirtmek gerekirse, bunun “sizi terk etmeye, kaçmaya sevk eden yerine getirilmemiş bir arzunun yaşadığı; hac olabilir” dedi . Yani ondan ortaya çıkan iki duygu var; bir yanda maceranın, merakın, bilinmeyenin tadı, diğer yanda aileden ayrılmanın acısı. " Gezgin " kavramı , Kunstlied'de olduğu kadar Volkslied'de de bulunur . Neşeli bir tonda yaklaşılabilir, bu nedenle metinler ailesinden, sevgilisinden ayrılmak zorunda kalan gencin zorluğundan ve engellerin önünde kendini savunmak zorunda kalan yolcunun naifliğinden bahsedecektir. Bununla birlikte, seyahat mutlaka bir zevk değildir, aynı şekilde tatmin edilmemiş bir susuzluk, bir değişim arzusu, dolayısıyla romantizme özgü belirli bir melankoli olabilir. Seyahat teması da harika olabilir. Doğaüstü ve kötü karşılaşmalarla ilgilenir. Yolculuk kendi içinde olabilir: daha incelikli, daha gizemli, tıpkı ruhsal bir arayış gibi. Schubert , psikolojik yolculuğunda : Winterreise ( Kış Yolculuğu ) bize bunun neredeyse dini bir örneğini gösterir (ama gerçekte bu türden herhangi bir ima olmaksızın).
Aşk, romantizmde en çok kullanılan temadır. Almanca yalanda aşk nadiren şehvetli ve anlamsızdır; oldukça duygusaldır. Aşk, ana temsilcisi Schumann ile çok büyük bir lirizm ile donatılmış, oldukça basit, yardımsever, rahatlatıcı bir sıcaklık olabilir . Örneğin Der Nussbaum'da ( Le Noyer ). Aşk daha güçlü, daha güçlü olabilir. Bu bizim içinde bulmak ne Schubert de Marguerite au rouet . Ama romantiklerle aşk daha da büyük güçlere sahip olabilir. In Schubert'in Nachthymne ( Gecesi'ne ilahisi sevgi, ölüm ve gecenin aynı zamanda bize konuşur). Sonuç olarak, tüm bu edebi temaların bestecilerin takdirine bağlı olarak gruplanıp düzenlenebileceğini görebiliriz.