Paul Valery

Paul Valery Bilgi kutusundaki görüntü. Paul Valéry , 1920'lerde Henri Manuel
tarafından fotoğraflandı . Fonksiyonlar
Fransız Çocukları Kurtarma Birliği Başkanı
1941-1945
Marcel Prevost Gustave Roussy
Fransız PEN Kulübü Başkanı
1924-1934
Anatole Fransa Jules Romains
Fransız Akademisi'nin 38 numaralı koltuğu
biyografi
Doğum 30 Ekim 1871
Sète (Bu), Fransa 
Ölüm 20 Temmuz 1945(73 yaşında)
Paris , Fransa 
defin Sète deniz mezarlığı
Doğum adı Ambroise Paul Toussaint Jules Valery
milliyet Fransızca
Eğitim Condorcet Lisesi
Aktivite Yazar
Şair
Filozof
editör İki Dünyanın Gözden Geçirilmesi
Kardeşler Jules Valery ( ö )
eş Jeannie Gobillard ( ö )
Çocuk Agathe Rouart-Valery ( ö )
Diğer bilgiler
İçin çalıştı Fransa Koleji (1937-1945) , Le Figaro
Alan Felsefe
Üyesi Fransız Çocukları Kurtarma Birliği
PEN Fransız Kulübü
Macar Bilimler
Akademisi Fransız Akademisi (1925)
Ödüller
Polonia Restituta Komutanı
Louis Barthou Price'ın Onur Nişanı Büyük Subayı (1942)
tarafından tutulan arşivler Zürih'teki İsviçre Federal Teknoloji Enstitüsü Arşivleri ( tr ) (CH-001807-7: Hs 222)
Yvelines Bölüm Arşivleri (166J, Ms 3205, 12277-12290)
Birincil işler
  • Leonardo da Vinci'nin (1895) yöntemine giriş
  • Mösyö Teste ile Akşam (1896)
  • Genç Park (1917)
  • takılar (1922)
  • Degas Dans Çizimi (1938)
Paul Valéry'nin imzası imza Geburtshaus Paul Valéry.jpg hatıra plaketi Sete mezar Valery (deniz mezarlığı) .JPG Mezarın görünümü.

Paul Valery bir olan yazar , şair ve felsefeci Fransızca , doğmuş30 Ekim 1871içinde Sète ( Hérault'daki ) ve öldü20 Temmuz 1945içinde Paris .

biyografi

Ambroise Paul Toussaint Jules Valéry, Sète'de , Korsika kökenli bir baba, gümrük baş müfettişi Barthélemy Valéry ve Cenevizli bir anne , İtalyan konsolosu Giulio Grassi'nin kızı Fanny Grassi'nin çocuğu olarak dünyaya geldi. 1876'da Sète'deki Dominiklilerle çalışmalarına başladı . 1878'de Sète kolejine girdi ve eğitimine 1884'ten 1888'e kadar Montpellier'deki lisede devam etti .

1889'da hukuk okumaya başladı . Aynı yıl ilk dizelerini Revue maritime de Marseille'de yayımladı . O dönemde yazdığı şiir, Sembolist hareketin bir parçasıydı . 1890'da Pierre Louÿs ile tanışması , bir şair olarak hayatının yönelimi için belirleyici olacaktır. İkincisi, André Gide'yi ona tanıtacak ve onu Stéphane Mallarmé'nin dar çevresiyle tanıştıracak . Paul Valéry, ölümüne kadar Mallarmé'ye sadık kalacaktır. İlk metinlerini L'Ermitage dergisinde yayımladı .

Cenova gecesi

4 ile gece 5 Ekim 1892, Cenova'da ciddi bir varoluşsal kriz olarak tanımladığı şeyi biliyor . Sadece edebiyatın , aşkın ve belirsizliğin "putlarını reddetmeye" değil, aynı zamanda varlığının çoğunu "ruhun hayatı" dediği şeye adamaya karar verdi . Defterler hangi o bütün sabah yansımaları bu tanıklık yazmak için zorladı. "Bundan sonra," diye şakayla, "bu saatleri ruhun yaşamına adadıktan sonra, günün geri kalanında aptal olmaya hakkım olduğunu hissediyorum " diye ekliyor .

Şiir Ancak Valery göre, kesin çünkü hayatının dışında değildir "Her şiir nesir tam hassas değer bir şey olduğunu yoktur" . En fazla Malherbe ile aynı mesafeye sahiptir ve ciddi bir şekilde "iyi bir şairin Devlet için iyi bir melondan daha yararlı olmadığını " iddia eder .

Cenova'da geçirdiği bu geceyi gerçek kökeni, zihinsel yaşamının başlangıcı olarak gördüğünü birkaç kez belirtir.

1894'te Paris'e taşındı ve burada Savaş Bakanlığı'nda editör olarak çalışmaya başladı ve burada Paul Léautaud ile arkadaş oldu . Kendini ve dünyayı tanımaya adamak için şiir yazmaktan uzak durur. 1900 yılından 1922 yılına kadar, özel sekreter için Édouard Lebey , yöneticisi Havaş ajansı , onun yazma erken saatlerinde her sabah meşgul Cahiers , bir entelektüel ve psikolojik dergi sadece yayınlanmaktadır çoğu,. 'Ölümünden sonra. Dreyfus Olayı sırasında Valéry, terk ettiği gençlik milliyetçiliğine uygun olarak Dreyfus karşıtıydı . Böylece, düşünmeden değil, 1899'da yayınlanan Henry Anıtı için 3 frank verecektir (sayfa 175).

1900'de Julie Manet'nin ( Berthe Morisot'un kızı ve Edouard Manet'in erkek kardeşi Eugène Manet'in kızı ) ilk kuzeni Jeannie Gobillard (1877-1970) ile evlendi , ikincisi aynı gün Ernest Rouart ile evlendi . Çift evlilik kutlanan Saint-Honoré d'Eylau kilisesinde içinde, Passy'de ilçesinde Paris'te. Valéry çifti, Julie Manet'nin ebeveynleri tarafından inşa edilen binada, rue de Villejust'ta (bugün, rue Paul-Valéry ) genç kızın henüz on sekiz yaşındayken (1895) miras aldığı binada yaşıyor . Valéry-Gobillard çiftinin üç çocuğu olacak - Claude, Agathe ve François - ve Rouart-Manet çiftiyle (üç oğlu olacak), iki aile de tatillerini mülkte paylaşacakları noktaya kadar bağlı kalacak " Berthe Morisot ve Eugène Manet tarafından Seine kıyısında, Meulan'ın aşağısında, Eugène'in 1893'teki ölümünden kısa bir süre önce satın alınan Le Mesnil" . Valéry-Gobillard çifti ölüm onları ayırana kadar.

Stéphane Mallarmé'nin sadık müritlerinden biri olacağı şairin evinde gerçekleşen edebi buluşmalar olan “Salı günleri” için düzenli olarak Rue de Rome'a gider .

Evli ve elli yaşına yaklaşırken, ünlülüğünün başlangıcında, 1920'de , o zamanlar otuz sekiz yaşında olan ve kocası Édouard Bourdet'ten ayrılan şair Catherine Pozzi ile çalkantılı bir ilişkiye başladı . Bu ilişki sekiz yıl sürecek ve daha sonra yok edilecek önemli bir yazışmaya yol açacaktır. Acı veren kırılma, metresinin kendisine karşı şu gibi iltifat etmeyen takdirlere yol açacaktır: "Zekayla ilgileniyordu, ama ruhla değil".

şiir

1917'de özellikle Gide'nin etkisiyle Gallimard tarafından yayınlanan La Jeune Parque ile şiire geri döndü . Yaklaşık dört yılını adadığı 512 satırlık bu şiirle “uzun bir sessizliği” bozar. Başlangıçta, yayıncısı Gallimard ve arkadaşı André Gide'nin isteği üzerine  , ilk şiirlerinin yeniden basımına eşlik edecek yaklaşık otuz satırlık şiirsel bir önsöz yazacaktı . Ancak ilk projeden çok etkilendi ve ardından bazılarının başyapıtı olarak kabul ettiği şeyi yazdı: Beden ve zihin arasındaki mücadelenin sancıları içindeki genç bir kadının iç monologu, ustası Mallarmé'ye yakışır bir biçimcilikle yazılmış .

Bunu birkaç yıl sonra başka bir büyük şiir izledi, Le Cimetière marin (1920), ardından Charmes (1922) adlı bir koleksiyon . Her zaman Stéphane Mallarmé'den etkilenen Paul Valéry, şiirinde anlam ve ilham üzerindeki biçimsel ustalığı her zaman ayrıcalıklı kılmıştır: "Benim mısralarım, onlara ödünç verdiğimiz anlama sahiptir". Özellikle 96. sayfadaki alıntıda:

Bu el, dokunmayı
düşlediği yüz hatlarımda Derin bir sona Uysal,
Zayıflığımdan eriyen bir gözyaşı bekliyor.

Kullanılan fiil etmektir olmadığı tartışması yoktur eritmek veya bulduk .

Sonra Birinci Dünya Savaşı , o derece, ünlü “resmi şairi” bir tür haline geldi - Biraz o hoşuna edildi aptal - ve onurla yağmuruna. In 1924 , Fransız başkanı oldu PEN kulübünün ardından, üyesi seçildi Fransız Akademisi ertesi yıl. yaptığı resepsiyon konuşmasında23 Haziran 1927Paul Valéry , selefi Anatole France'ı adını bir kez bile anmadan övüyor . Aslında, bir zamanlar Mallarmé'nin şiirlerinin yayınlanmasına karşı çıkan Anatole France'ı affedemezdi.

1931'de Legion of Honor Komutanlığına terfi etti  ; aynı yıl, Académie française'de Philippe Pétain'in resepsiyon konuşmasını yaptı  ; 1932'de ulusal müzeler konseyine katıldı; 1933'te Akdeniz Üniversitesi Nice Merkezi'ne yönetici olarak atandı  ; 1936'da Evrensel Sergi için Kültürel İşbirliği Sentezi Komisyonu başkanlığına atandı; 1937'de Collège de France'ın poetika kürsüsü onun için yaratıldı  ; 1938'de Legion of Honor Büyük Subayı rütbesine yükseltildi  ; içinde 1939 , son olarak, o onursal başkanı oldu SACEM . Ayrıca Association du Foyer de l' Abbaye de Royaumont'un onursal komitesinin bir üyesiydi .

Bu arada, asıl işi hala gölgelerde, aynı zamanda romancı Jean Voilier'e olan tutkusu da gölgelerde devam ediyor . Zorlu eserlerde dile getirdiği yansımaların derinliği ( Leonardo da Vinci'nin Metoduna Giriş , Mösyö Teste ile Akşam ), medeniyetin geleceğine dair yansımaları ( Saygılar sur le monde Today ) ve canlı entelektüel merakı onu bir dünya lideri yaptı. Henri Poincaré , Louis de Broglie , Henri Bergson , Auguste Perret ve Albert Einstein gibi şahsiyetlerin ayrıcalıklı muhatabıdır .

Palais de Chaillot'un anıtsal pavyonlarının alınlıkları için özel olarak sipariş edilmiş altın harflerle dört yazıtın yazarıdır .

Alman işgali ve ölümü

İşgal altında , Paul Valéry, işbirliği yapmayı reddederek, Fransız Akademisi sekreteri sıfatıyla , "Yahudi Henri Bergson  " un cenaze methiyesini ilan ediyor . Bu duruş yöneticisi o kadar, onu bu yazının kaybını kazanılan Akdeniz Üniversitesi Merkezi arasında , Nice . 1942'de kitaplarından birini genç kadının günlüğünü tutmasına karar veren Hélène Berr'e adadı . “Fransız Anne Frank” olarak kabul edilecek.

Ulusal Direniş Cephesi üyesi öldü20 Temmuz 1945En 40 rue de Villejust , bitiminden sonra birkaç hafta İkinci Dünya Savaşı . General de Gaulle'ün isteği üzerine bir devlet cenazesinden sonra , şiirinde kutladığı bu deniz mezarlığının üst kısmındaki Sète'de toprağa verildi :

Güvercinlerin yürüdüğü bu sessiz çatı,
Çamların arasında çırpınıyor, mezarlar arasında...

Büyükbabası Giulio Grassi'nin kasasında yatıyor. Bir kitabe olarak birkaç ayet şöyle diyor:

Ah bir düşünceden sonra ödül O
uzun bir bakış tanrıların dinginliğine.

Paul Valéry'nin 1900'de evlendiği Berthe Morisot'un büyük yeğeni Jeanne Gobillard, Paris'te öldü.9 Temmuz 1970 93 yaşında.

gönüllülük

Paul Valéry ayrıca 1941'den 1945'e kadar Fransız Çocukları Kurtarma Birliği'nin başkanıydı .

Onun işi

Edebiyat

Valéry'nin denemeleri, uygarlığın sürdürülebilirliği ( "biz medeniyetler artık ölümlü olduğumuzu biliyoruz" ), "zihin haklarının" geleceği, edebiyatın eğitimdeki rolü ve ilerlemenin insanlar üzerindeki geri bildirimi hakkındaki endişelerini yansıtıyor .

Onun "  Çeşitlilik  " serisi (IV) başka türden yazılardan oluşur: Kendisinden sipariş edilen ve kendi kabulüne göre asla kendi başına yazmayacağına şüphe yok. Onlar da çeşitli sıcak konular üzerinde kısa deneme serisinde bulunan analiz derinliğinden daha az görünmüyor XX inci  yüzyıl : başlığı altında yayımlanan dünya Perspectives bugün .

İle yaptığı yazışmalar André Gide birkaç kez yayımlanmıştır NRF , kalma tarihe (2013) kadar geçen baskısında 2009 . Valéry'nin entelektüel gücünden etkilenen bir Gide, ikincisiyle ilgili az bilinen bazı insani yönler ("zorlanmış" bir flört dahil) ve hepsinden önemlisi, bu iki yazarın 1930'ların "tehlikelerin yükselişine" tanıklık etme, endişe duyma yolundaki bir tanıklık.

Ayrıca L'Idée fixe yayınladı .

Aynı zamanda bir ayet çevirmeni ( Les Bucoliques de Virgile) olarak bilinir ve eleştirel önsözleriyle ( Lucien Leuwen , Stendhal, Les Chimères de Nerval, Lettres persanes de Montesquieu ) takdir edilir .

Edebiyat eleştirmeni Clement Greenberg tarafından Avant-garde et Kitsch adlı denemesinde , dikkatleri şiirsel yaratımın kendisine ve "şiirsel dönüşüm anlarına" odaklanan avangard şairlerin bir listesinde yer alır  :

"  Ziyade üzerinde daha şiirsel dönüşüm anlarında "kendilerini Rimbaud, Mallarmé, Valéry, Eluard, Pound, Hart Crane, Stevens, hatta Rilke ve Yeats gibi şairlerin dikkat, şiir oluşturmak için çaba ve merkezli gibi görünüyor" deneyim şiire dönüştürülür. Elbette bu, çalışmalarında diğer kaygıları dışlayamaz, çünkü şiir kelimelerle ilgilenmeli ve kelimeler iletişim kurmalıdır. Mallarmé ve Valéry gibi bazı şairler bu açıdan diğerlerinden daha radikaldir . "

Cahiers

Paul Valéry'nin yaklaşık elli yıldır aldığı notlar korunmuştur. 261 defterde 30.000'den fazla sayfayı kapsıyor. İlk faks baskısı 1957-61'de CNRS tarafından yayınlandı ve Centre Georges Pompidou'nun kütüphanesinde istişare için mevcut . O zamandan beri diğer baskılar çıktı ve dijital bir form hazırlanıyor.

Onun içinde bir bulur Defterler pasajlara Tel Quel olarak : sıra grafik göstergeler, muhtemelen tek çalışmalarında veya daha sonra eserlerinde kendi Toparlanıyordum kolaylaştırma amaçlı nombres artı subtilis, Robinson .

Felsefe

Rolünü vurgulama temsil ve eylem Bilgi Kuramı Paul Valery düşünürlerine arasında yer yapılandırmacılığın içinde XX inci  yüzyılın . Hakkında bir monografi yayınladığı Leonardo da Vinci'nin teorik ve yapım çalışmalarından ilham alıyor . Ancak Jean-François Dortier'e göre Valéry'nin birleşik ve eksiksiz bir felsefesi yok:

“[...] bütün çalışmaları notlara, defterlere, sunduğu defterlere, formül üstüne formül, fikirlerin rolü üzerine düşüncelere dağılmış, onları tamamlanmış bir teoride bir araya getirmeden. "

Valéry, “istediğimizi” haklı çıkarmak için tarihin kullanılmasını eleştirir . Bu “her şeyi içerir ve her şeyin örnekler verir” .

Paul Valéry'nin felsefeyle kurduğu ilişki sorunludur. Onun içinde Notebooks diye yazıyor: "Ben kötü ve çok uzun can sıkıntısı, filozofları okumak ve dili bana antipatik olduğunu." Jacques Bouveresse , " Aslında, eğer bir "düşünme" yöntemiyle ilgili olarak Descartes'tan özgürce yararlanıyorsa , felsefi söylemin kendisine karşı çok eleştireldir, diye açıklıyor . Ona göre filozof , bilim adamı gibi Bilginin hizmetinde olan bir zanaatkardan çok daha maharetli bir sofist , kavramların işleyicisidir .

Öte yandan, dünyayı genelliği içinde ve hatta düşünce sürecinin kendisini anlama arzusu, özellikle Sokrates ve Phèdre arasında bir diyaloğu sahneleyen Eupalinos ou l'Architecte'de (1921) kendini gösteren çalışmasına güçlü bir şekilde rehberlik eder . gölgeler krallığı ve Platonik kavramları tekrar ziyaret eden: mimesis , gerçeklik (veya gerçeklik ), hatta yazının etkileri ve Cahiers'ı boyunca .

sanat eseri

Fransız Akademisi ona layık Louis Barthou Ödülü çalışma bedeni için 1942 yılında.

Hayatı boyunca yayınlanmış eserler

ölümünden sonra eserler

Tüm Notebook kütüphanesinde faks içinde hizmete sunulmuştur Centre Georges-Pompidou Paris. Yeniden düzenleme, Gallimard, 2009.

bibliyografya

Sürümler

biyografiler

Antolojiler

Yves Leclair tarafından seçilen ve sunulan yaşamla ilgili sözler ve özdeyişler, Paul Valéry böyle söyledi, Arfuyen sürümleri , 2021 ( ISBN 978-2-845-90312-8 ).

edebi çalışmalar

Felsefi Çalışmalar

Notlar ve referanslar

  1. "  5 MI 12/11 - Doğumlar 5 MI 12/11 - 1871  " , Hérault Bölüm Arşivi'nde ( 14 Ağustos 2018'de erişildi ) .
  2. Sète, o sırada "Bu" yazmıştı.
  3. Michel Jarrety, Paul Valéry , Fayard ,2008, s.  18.
  4. Louis Perche, Valéry: insanın sınırları , Éditions du Centurion ,1966, s.  161.
  5. Michel Jarrety, Paul Valéry , Fayard ,2008, s.  74.
  6. KB.nl .
  7. "  François de Malherbe'den alıntı  " , Citation Célèbre'de ( 11 Temmuz 2020'de erişildi ) .
  8. Marianne Lioust, "  Paul Valéry veya istihbarat servisi  " , www.humanite.fr adresinde ,6 Eylül 2008( 25 Temmuz 2017'de erişildi ) .
  9. Peter Fröhlicher, "  aydın ilgili impertinence üzerinde: Valéry ve Dreyfus Affair  ", Actes Sémiotiques , n o  116,2013( çevrimiçi okuyun , 25 Temmuz 2017'de danışıldı ).
  10. Julie Manet Dergisi, Scala basımları.
  11. Régis Debray , “  Küller ve Elmaslar  ” , (4 dakikalık kronoloji - Paul Valéry ile Bir Yaz ), France Inter'de ,6 Ağu 2018(erişilen 1 st Haziran 2019 ) .
  12. Paul Valery .
  13. Jérôme Duhamel , Küçük Fransız Meraklarının Büyük Kitabı , Albin Michel ,2002, s.  34.
  14. Paris-presse, L'intransigeant, 10 Temmuz 1970, s.12: "Madame Paul Valéry dün Paris'te öldü"
  15. "  Paul Valéry'nin Diyalogları  " , Persée üzerine .
  16. Ücretsiz çeviri: Rimbaud, Mallarmé, Valéry, Éluard, Pound, Hart Crane, Stevens ve hatta Rilke ve Yeats gibi şairler, şiirsel yaratım çalışmasına ve bu yaratılışın "anlarına" çevirideki deneyimden daha dikkatli görünüyorlar. şiirin içine. Bu, çalışmalarında diğer kaygıları dışlamaz: şiir kelimelerden yapılmıştır ve kelimeler anlam ifade etmelidir. Ancak Mallarmé ve Valéry gibi bazıları bu konuda en radikal olanlardır.
  17. (içinde) Clement Greenberg , "  Avangart ve Kitsch  " , Partisan Review , cilt.  6, n o  5,1939, s.  34-49 ( çevrimiçi okuyun , 3 Ekim 2016'da danışıldı ).
  18. Paul Valéry, Cahiers, 29 ciltte faks , Editions du CNRS (1957-1961), 1972.
  19. Paul Valéry, Cahiers 1894-1914, tam baskı , (12 vos), Paris: Gallimard / col. "Beyaz".
  20. BnF'de tutulan bazı defterlere Gallica sitesinde resim modunda (jpg / pdf) erişilebilir .
  21. Jean-Louis Le Moigne , Les Épistémologies konstrüktivistes , Paris, PUF, “Que sais-je? », 1995, s. 57-58.
  22. Jean-François Dortier, "  Sabit Fikir  " , İnsan Bilimleri üzerine ,1 st Eylül 2003( 25 Temmuz 2017'de erişildi ) .
  23. "Tarihten" , Saygılarımızla sur le monde moderne , 1931.
  24. Paul Valery, Cahiers , t.1, s.  197 .
  25. Jacques Bouveresse , "VIII-Bir anti-filozofun felsefesi: Paul Valéry" , Essais IV'te. Neden filozoflar , Marsilya, Agone,2004( ISBN  9782748900309 ) , s.  243-281.
  26. Eupalinos veya Mimar ( Vikikaynak ) .

Ekler

İlgili Makaleler

Dış bağlantılar