İbranice kutsal yazılar

Fenike kaligrafisinden türeyen İbranice yazı sistemleri zamanla gelişti ve bugün kendilerini iki yönden sunuyorlar : matbaacılıkta kullanılan kare yazı ve soferim tarafından elle yazılmış belgelerde kullanılan sözde el yazısı yazı . İbranice'nin bilgisayar aracılığıyla yazılması, bu iki temel türün çok çeşitli İbranice yazı tiplerine doğru evrimleşmesine izin verdi.

Eski kutsal yazılar

En eski logogramlar ... selden kalmadır . MÖ 3500 ile 3200 yılları arasında bir yandan Mezopotamya'da protokune yazısını , diğer yandan Mısır hiyerogliflerini yazmak için kullanıldılar .

Logogramların ideogramlara , piktogramlara ve ardından fonogramlara evrimi çok yavaştı.

Hiyerogliflerdeki Mısır yazılarından Protosinait alfabesi türetildi ve ardından Musa'nın zamanına kadar Sina bölgesinde yürürlükte olan Protokanan alfabesi geldi. Bu senaryo daha sonra , Yunanca , Paleo-İbranice , Samaritan ve Aramice yazıların annesi olduğu düşünülen Fenike alfabesine dönüştü .

Fenike alfabesi

Kaligrafi İbranice sürüklenmeye grafik Fenike. Bu iki yazı sisteminin ortak yanı, her biri çeşitli düzeylerde okunabilen bir dizi karakter sunmalarıdır .

• Her karakter her şeyden önce bir piktogramdır , aşağıdaki tablonun üçüncü karakteri (yani İbranice'de ג ) her şeyden önce bir deveyi (Fenike'de) bir devenin boynunu (İbranice) temsil eden stilize bir çizimdir . İbranice'de deveye gâmâl denir ve (ünlüler dışında) GML yazılır .
• Bu kelimenin başlangıcı bir sestir (ünsüz G ) ve ikinci okuma seviyesi bir fonogramınki olacaktır  : burada bir deveyi ( gâmâl ) belirten aynı karakter, aynı zamanda GML olarak adlandırılan , ancak bu yeni kelimede gîmèl olarak telaffuz edilen G fonemini gösterir. işlevi.
• Bu aynı karakter bir sayı olarak da işlev görebilir , bu nedenle bir sayı değerini temsil eder. Karakter ג , üçüncü okuma düzeyinde, okunacak shalosh (İbranice üç) alfabesi (üçüncü yere sahip) içindeki pozisyonuna bu karakter için hangi denk gelmektedir.
• Dördüncü bir okuma seviyesi bir müzik notası yazmanıza izin verir ( onaylanacak ).
• Başka bir okuma seviyesi mistik veya ezoteriktir . Bu nedenle, tetragrammaton Y HWH'ye bakıldığında, okuyucu zihinsel olarak kim olduğunu bilir, ancak İsmi kesinlikle telaffuz edemez ( Baroukh veya Baroukh Shemo kutsanmış ve O'nun adını kutsamıştır) Kutsal, Tarifsiz, Tarifsiz Adı.

Fenike	İbranice	Piktogram	Piktogram	Fonogram
					Numerogram
	א	boğa ustası	אֶלֶף ʾelep̄, אַלּוּף ʾallūp̄,	ʾĀleph	הַחַד 1 ʾaḥad (veya 1000 אֶלֶף elep̄)
	ב	ev	בַּיֽת bayiṯ, בֵּיֽת beyiṯ, ()	bēth	2 יֽם šəṯṯayim
	ג	deve boynu	gâmâl	gīmel	3 ā šāloš
	ד	kapı.	deleth	dāleth	4 אַרְבַּע arəbbaʿ
	ה	işte ( ünlem )	Hey	Hey	5 חָמֵשׁ ḥāmēš
	ו	çivi, kanca	wâw	wāw	6 שֵׁשׁ šēš
	ז	silah, balta	Zayin	Zayin	7 š šeḇaʿ
	ח	terör	ḥēth	ḥēth	8 ə šəmoneh
	ט	yılan	ṭēyth	ṭēth	9 תֵּשַׁע ṯēšaʿ
	י	el	yād	yōdh	10 עֶשֶׂר
	כ	palmiye, palmiye	kaph	kaph	20 ים
	ל	çoban sokması	lāmèd	lāmedh	30 ים
	מ	sular	mayim, mēym	aynı	40 ים
	נ	balık	rahibe	rahibe	50 ים
	ס	destek, destek	sāmèkh	sāmekh	60 ים
	ע	göz	Ayin	Ayin	70 ים
	פ	ağız	pèh	pē	80 ים
	צ	(papirüs)		ṣādē	90 ים
	ק	maymun	qôph	qûph	100
	ר	(kafa)		rēš	200
	ש	(diş)		günah	300
	ת	(İşaret)		tāw	400

Kare yazı

İbrani dili bir toplanan yirmi iki karakterler kullanılarak belirtilmektedir alfabesi . Bu alfabe, ilk iki karakterinin adından dolayı İbranice'de alef beth olarak adlandırılır .

Arap alfabesi gibi, İbrani alfabesi de sadece ünsüzleri not eden ebjad tipindedir . Bugün iki İbranice hat bir arada var: kare harf olarak adlandırılan Asur alfabesi ve el yazısı yazısı. Bu iki yazı türü, Arapça gibi, sağdan sola doğru okunur ve yazılır.

Elif Beth alfabesi

İbrani alfabesi yirmi iki oluşur harflerle münhasıran İbrani dilinin consonantal sesbirimleri temsil. Alfabetik sıra olarak adlandırılan bu karakterlerin birbirini izleyen sırası , sözlüklerdeki veya diğer kelime listesindeki kelimelerin sözlü sunumunu düzenlemek için kullanılır. Basımın icadından bu yana, basılı kitapların yazımı burada kare yazı veya Asurca denen yazı kullanmaktadır .

• Not: Bazı harflerin iki hatta üç çeşidi vardır ve bunlar, İbranice yazmanın genel anlamı olan sağdan sola doğru okunan aşağıdaki tablonun sunumundan sonra açıklanacaktır  :

modern ses	kare harf	transkripsiyon	harf çevirisi	İbranice adı
[ sessiz veya diérèse ]	א	alef	[ʾĀlep̄]	אָלֶף
/ v / / b /	בּ ב	Beth	[ḇēṯ] veya [bēṯ]	בֵית veya בֵּית
/ g /	גּ ג	Guimel	[ḡimel] veya [gimel]	גִמֶּל veya גִּמֶּל
/ d /	דּ ד	Daleth	[ḏāleṯ] veya [dāleṯ]	דָלֶת veya דָּלֶת
/ ʕ̞ /	ה	Hey	[Hey]	הֵא
/ v /	ו	vav	[wāw]	וָו
/ z /	ז	Zayin	[zayin]	זַיִן
/ ʜ /	ח	het	[ḥēṯ]	חֵת
/ t /	ט	tet	[ṭēṯ]	טֵת
/ d /	י	yud	[yōd]	יוֹד
/ χ / / k /	כּ כ ך	kaf	[ḵāp̄] veya [kāp̄]	כָף veya כָּף
/ l /	ל	lamed	[lāmed]	לָמֶד
/ m /	מ ם	aynı	[aynı]	מֵים
/ n /	נ ן	rahibe	[rahibe]	נוּן
/ s /	ס	Samekh	[ṣāmeḵ]	סָמֶך
[ sessiz veya diérèse ]	ע	ʿ ayin	[ʿAyin]	עַיִן
/ f / / p /	פּ פ ף	pe	[pē]	פֵּא
/ ts /	צ ץ	tsade	[ẓādīq]	צָדִיק
/ k /	ק	qof	[qūp̄]	קוּף
/ ʀ /	ר	yeniden	[rēš]	רֵישׁ
/ ʃ /	שׁ	incik	[günah]	שִׁין
/ s /	שׂ	günah	[günah]	שִׂין
/ t /	תּ ת	tav	[tāw]	תָּו

שׂ שׁ

ש, ilk kelime šēn ve ikinci sāp wordsh olarak telaffuz edilmesine rağmen שן (diş) ve שפה (dudak) kelimelerinin baş harfidir . Antik Çağ'da fonetik olarak iyi farklılaştırılmış sesler / ʃ / ve / s / tek karakter ש kullanılarak yazılmıştır. Bu belirsizliği ortadan kaldırmak için Masoretler , sağda שׁ / ʃ / ve solda שׂ / s / notasına yerleştirilmiş belirli bir aksan noktası icat ettiler, bu nedenle שֵׁן šēn ve שָׂפָה sāp̄āh kelimelerini hecelediler . Tek bir harf olarak gelenek Saygılarımızla ש hangi שׂ sadece varyant olmasına rağmen, sözlükler sondan bir önceki ve שׂ olmak שׁ, iki ayrı harf olarak bu eşsiz ama farklı şekilde sivri karakteri ayırt antenepenültimat İbrani alfabesinin.

א ה ו י

Semitik kelimelerin ünsüz yapısı, sesli yapılarına göre daha kararlıdır, eski yazarlar, Ugarit döneminden ünsüzleri, sesbilgisel olarak daha kararlı unsurları ve not edilemeyecek kadar kararsız oldukları düşünülen sesli harfleri yazmayı seçtiler . Fenikeliler tarafından sürdürülen bu gelenek, Babil'deki Sürgünden önce İlk Tapınağın İbranice yazıcılarına aktarıldı . Yazmadan önce ana dilini kolayca konuşan konuşmacılar için, bu yazma tarzından kaynaklanan belirsizliklerin üstesinden kolaylıkla gelinmiştir.

• Örnek: שן yerli İbranice hoparlör okuyarak kolayca bağlama göre, ayırt edebilirsiniz, bir diş שֵׁן ismi Şen mektupta שִׁין o gelen SIN .

Gönderen Ezra ve inşası İkinci Tapınağı , İbranice alimler ünsüzler ek olarak, nota ihtiyacı hissettim, birkaç kararlı ünlüler bakılmaksızın her zaman verdi dilsel bağlamda bir kelimeyle aynı yerde bulundu. Bütünleştirir (nominal veya sözlü çekimler, türetmeler, kompozisyonlar). Bunu yapmak için, yeni işaretler icat etmediler, ancak geleneksel alfabelerinden dört harf kullandılar: א ה י י .

• Örnek: birinci kelimesinden בראשית içinde Genesis , א ve י / / sonra ʃ / bu harfler bu nedenle vocalized / ʀ / ve / j sonra sırasıyla / e varlığına işaret / vocalized ne okuma bir şekilde nefes borusu ağzı stroku için א ni bir şekilde sesli damak nefes sürtünmesi ünsüz için י .

Bu dört harf ( א ה ו י ) izotonik olarak nitelendirilir ( izotonik , aynı forma sahip iki fonksiyonun dengesi olarak tanımlanır). Kararlı , genellikle uzun, sesli gösterge işlevini yerine getirmek için ünsüz bir gösterge olarak işlevlerinden "dinlendiklerinde" (Latince sessizden ) hareketsiz hale gelirler . Bu alternatif işlevin uygulanmasında, bu izotonik karakterlerin her biri eski yazarlar tarafından bir èm haqria אֵם הֲקְּרִיאָה ʾēm həqqərîʾāh olarak kabul edildi ve ortaçağ gramercilerinin mater lectionis tarafından Latince'ye tercüme edilmesi Fransızca'da “okuyan anne” oldu.

• Örnek: בַּיִת bayit (ev) izotonik harf Yod , בֵּין bên'de (aralarında) ünsüz bir işleve sahiptir . Aynı izotonik harf Yod , em haqria'nın alternatif işlevini taşır אֵם הֲקְּרִיאָה 'em həqqərî'āh burada uzun ve kararlı bir sesli / e /.

Sistem néqoudot נְקֻדּוֹת nəquddōṯ tarafından icat Masoretes ait Tiberias sadece nota sesi ve uzunluğu ancak birincil işlevi, bir sesli harf konumunu sağlamak için "okuma anneler" yerine değil, sesli harf ahırda bir kelime günümüze kadar geçerli kalır.

• Örnek: בְּרֵאשִׁיבְּרֵאשִׁ'nin Masoretik yazımı tını ve sesli harf uzunluğunu gösterir ve sabit uzun ünlülerin yerini belirten eski orijinal “okuyan anneleri” korur .

ך ם ן ף ץ

Eski bir İbranice el yazmasının dikkatli bir şekilde incelenmesi, kelime ve cümlelerde herhangi bir ayrım olmaksızın biriken bir dizi harfin olduğunu gösterir . Arapça yazı da aynı şekilde ilerler ve bu da metni ayrı kelimelerle analiz etmeyi zorlaştırır. Bu dezavantajın üstesinden gelmek için Arap yazarlar, alfabelerinin her bir harfi için üç özel biçim, bir başlangıç biçimi , bir orta biçim ve bir son biçim icat ettiler .

• Örnek: telefonu gösteren izole Arapça ﻉ ʿayn harfi [ʔˤ] ilk ﻋ, medyan ﻌ ve son ﻊ biçimlerini alır.

Kendi anlamında daha ekonomik olan İbranice yazı, aynı harf için yalnızca iki biçim kullanır: normal biçim ve son biçim, son bir harfi takip eden harf zorunlu olarak yeni bir kelimeye başladığından, başlangıç ​​biçiminin gereksiz olduğunu düşünür. Ek olarak, alfabesindeki tüm karakterler için son bir form kullanmaz, sadece son beş harf için otiot sofiot אוֹתִיּוֹת סוֹפִיּוֹת ʾōttiyyōṯ ṣōp̄iyyōṯ en çok bir kelimenin sonunda bulunur.

• Örnek: işte çiftler halinde sunulan bu beş harf, normal biçimde sağda ve son olarak solda:
• כ ך, מ ם, נ ן, פ ף, צ ץ
• Kaligrafi, normal formu, beş özel harften dördünün son biçimine dikey olarak aşağı doğru uzanan küçük bir yatay vuruşla sonlandırır.

תּ פּ כּ דּ גּ בּ

Altı karakter, hafif daguesh adı verilen bir iç nokta ile gösterilen bir varyasyona sahip olabilir .

Masoretik işaretler

El yazısıyla yazılı

El yazısı İbranice (כתב רהוט) geleneksel adlı fakat hatalı olduğu bitişik eğik el yazmaları Fransızca aksine, karakterler yazılır İbranice çünkü birbirlerine bağlanarak olmadan. Bazı karakterler karşılık gelen kare yazılarına çok benziyor, diğerleri buna kıyasla gerçekten orijinal.

Harf çevirisi

Ne zaman çevirisi veya transkripsiyon bir İbrani karakterin Latin harfleriyle arasında bir eşdeğer bulamazsa, aşağıdaki karakterler kullanmak gelenektir:

harf çevirisi	İbranice karakter	fonetizasyon
ʾ	א	/ ʔ / (glottis atış)
ḇ	ב	/ v / veya bh
ḡ	ג	/ ɣ / veya gh
ḏ	ד	/ ð / veya dh
ḥ	ח	/ ħ /
ṭ	ט	[t̙ˤ] veya t vurgulu
ḵ	כ	/ χ / veya kh
ṣ	ס	[s̙ˤ] veya vurgulu
ʿ	ע	/ ʕ /
p̄	פ	/ f / veya ph
š	שׁ	/ ʃ / ( sh )
ṯ	ת	/ θ / veya th

Notlar ve referanslar

1. Sander & Trenel, İbranice-Fransızca Sözlük , sayfa 1 ve 28 (bibliyografyaya bakınız).
2. B. Donnet-Guez, Dilbilgisi İbranice , sayfa 156 ve 160 (bibliyografyaya bakınız).
3. Sander & Trenel, opus citatum , sayfalar 52 ve 63.
4. בַּיֽת bayiṯ'nin inşa edilmiş hali
5. Sander & Trenel, op.cit . , sayfa 87 ve 107.
6. Sander & Trenel, op.cit . , sayfa 112 ve 125
7. Sander & Trenel, op.cit . , sayfa 134, nefes gibi telaffuz edilen bu ünlem Keldani'den İbraniceye geçiyor.
8. Sander & Trenel, op.cit . , sayfa 148 ve 149.
9. Sander & Trenel, op.cit . , sayfa 149.
10. Sander & Trenel, op.cit . , sayfa 211.
11. Sander & Trenel, op.cit . , sayfa 213.
12. Sander & Trenel, op.cit . , sayfa 222, 226 ve 227, İbranice olarak Keldani'de olduğu gibi
13. Sander & Trenel, op.cit . , sayfalar 271 ve 297.
14. Sander & Trenel, op.cit . , sayfa 309.
15. Sander & Trenel, op.cit . , sayfalar 330 ve 361.
16. Sander & Trenel, op.cit . , sayfa 423.
17. Sander & Trenel, op.cit . , sayfalar 478, 491 ve 492.
18. Sander & Trenel, op.cit . , sayfalar 499 ve 524.
19. Sander & Trenel, op.cit . , sayfa 564.
20. Sander & Trenel, op.cit . , sayfalar 628 ve 638.