Agota Kristof

Agota Kristof Bilgi Kutusu'ndaki görüntü. Biyografi
Doğum 30 Ekim 1935
Győr-Moson-Sopron
Ölüm 27 Temmuz 2011(75'te)
Neuchâtel
Cenaze töreni Kőszeg
Milliyetler Macar İsviçre
Aktiviteler Yazar , oyun yazarı , şair
Faaliyet dönemi Dan beri 1986
Diğer bilgiler
Ödüller Kossuth Ödülü (2011)
Tarafından tutulan arşivler İsviçre Edebiyat Arşivleri (CH-000015-0: ALS-Kristof)
Birincil işler
Büyük defter
Szhely Kanizsai Gimnázium Tabló.JPG hatıra plaketi Kristof mezarı Kőszeg.JPG Agota Kristof'un Kőszeg'deki mezarı.

Agota Kristof , doğdu29 Ekim 1935içinde Csikvánd ( Macaristan ) ve öldü27 Temmuz 2011 içinde Neuchatel ( İsviçre ), bir olan yazar , şair , romancı ve oyun yazarı İsviçre . O yerine, onu dil benimsemiş olan Fransızca yaptığı çalışmalardan, o "düşman" olarak adlandırdığı dilin en yazdığı Macar , onun ana dilinde .

Biyografi

Agota Kristof, Macaristan'da doğdu ve büyüdü . Bir ilkokul öğretmeni Kálmán Kristóf ve Antónia Turchányi, ev sanatlarında öğretmenin kızı, o ilk okudu Kőszeg ardından, onu aile 1944 yılında yerleşti, Szombathely o 1954 yılında bilimsel bir önlisans elde.

21 yaşında, 1956'da Agota Kristof, 1956 İşçi Konseyi devrimi Sovyet ordusu tarafından ezildiğinde Macaristan'dan ayrıldı . Tarih öğretmeni eşi Agota Kristof ve henüz dört aylık kızları, akşamları şiir yazarken Fontainemelon'daki bir saat fabrikasında çalıştığı İsviçre'deki Neuchâtel'e kaçtı . Edebi eseri daha sonra bu zorunlu göç ile işaretlenir ve benimsediği dil olan Fransızca'da yazılır .

İlk günlerinde bir oyun yazarı , özellikle birçok dile çevrilen "The Twins Trilogy" ile büyük başarılar yaşayacak. O nedenle alınan ADELF Avrupa Edebiyat Ödülü ilk hacmi, için , Le Grand cahier içinde, 1986 . Ardından, ikinci cilt La Preuve 1988'de yayınlandı. Prix ​​du Livre Inter , 1992'de son cilt olan Le Troisième Mensonge'yi taçlandırdı . Ayrıca, 2008 yılında çalışmaları nedeniyle Avusturya Devlet Avrupa Edebiyatı Ödülü'nü aldı . Son olarak, Agota Kristof 2001'de Gottfried-Keller Ödülü'nü ve 2005'te Schiller Ödülü'nü kazandı .

İki kez boşanan Agota Kristof, üç çocuk annesidir; ama tüm çalışmalarında ailesinden ve özel hayatından çok az bahsediyor. İsviçre'de öldü27 Temmuz 2011, 75 yaşında ve külleri memleketi Macaristan'a, gençliğinin bir bölümünü yaşadığı Kőszeg şehrine nakledilir .

Agota Kristof arşivleri yerleştirilmiştir İsviçre Edebiyat Arşivleri içinde Bern .

Le Grand Cahier ve "Abbeville olayı"

Büyük bir küresel başarıya rağmen, "İkizlerin Üçlemesi" lakaplı eserin ilk cildi de bir dava nedeniyle tanındı.

23 Kasım 2000Abbeville kasabasından polis memurları, genç bir üniversite profesörünü tutukladı . Bu tutuklama , öğretmenin söz konusu romanı birlikte çalıştığı bir üçüncü sınıf öğrencisi velilerinin şikayetleri üzerine gerçekleşti. Ebeveynler, Agota Kristof'un çalışmalarını pornografik olarak değerlendirdi . Yine de Le Grand Cahier zaten bir edebiyat klasiği olarak değerlendirilmişti ve birçok ortaokul ve lise sınıfı bunu zaten incelemişti.

Çok sayıda insanın desteği sayesinde bu dava hızla reddedildi. Ancak, edebiyat sansürü tartışmalarında yeni bir olay olduğu gibi, bir edebi eseri okuma ve anlama eylemi üzerine yapılan tartışmalardır. Annie Rolland , Genç Edebiyatından Kim Korkar? Adlı makalesinde bu meseleye bir bölüm ayırdı. 2008 yılında.

Diller (Macarca ve Fransızca) ve kimlikler

Fransızca konuşan İsviçre'ye gelen Agota Kristof, bu bölgenin dili olan Fransızca'yı benimser. Bu nedenle edebi eserleri anadili Macarca değil, benimsediği Fransızca olan Fransızca'da yazılmıştır. Bu nedenle Fransızca, yazar tarafından kasıtlı olarak seçilmemiştir, ancak yazar, İsviçre'nin Fransızca konuşulan kısmına tesadüfen gelen bu yeni dili öğrenmek zorunda kaldı. Nitekim sürgünler çeşitli kasaba ve köylere yerleştirildi.

Yazar, özellikle L'Analphabète adlı otobiyografik çalışmasında , hayatı boyunca omuz omuza olduğu dillerle acı verici bağını açıklıyor . Yazar üzerine yapılan birçok çalışma, Agota Kristof'un yazılarındaki bu yazı dili seçimi sorusunu incelemiştir. Onun gözünde Macaristan'ı terk etmiş olmak, önce ana dili olan Macarcayı kaybetmek ve dolayısıyla yasını tutmak anlamına geliyordu . Bu, özellikle Valérie Petitpierre'nin bir sürgünden diğerine kitabında geliştirdiği şeydir: Agota Kristof'un Trilogie romantizminde yazmanın sapmaları . Bu nedenle, bir ülkeden diğerine geçiş, kendini ifade etmenin bir yolundan diğerine geçiş açısından önemlidir. Agota Kristof kendi dilini ve kimliğini ilişkilendirdiği için, Fransız dili ( İsviçre'ye gelene kadar bilinmeyen bir dil ), hakim olmadığı ve hiçbir zaman tam anlamıyla olmayacağı için kendi hakkında konuşmayı pek mümkün kılmaz . . Fransızca ayrıca L'Analphabète'de bir "düşman dil" olarak tanımlanmaktadır . Fransızcaya yönelik bu olumsuz görüş, esasen yazarın kendini benimsediği dilde ifade edebilme konusundaki acımasızlığından kaynaklanmaktadır. Agota Kristof'un esas olarak pişmanlık duyduğu şey, Fransızca konuşamama mücadelesinin Macarca hafızasını yok etmesidir. Bu nedenle Fransızca, okuma yazma bilmemesi nedeniyle yazarın düşmanı olarak algılanmaktadır .

Yazar, yaşamının sonunda Fransızca'nın tatmin edici bir otoportre yapmasına izin vermediğini fark etti ve her zaman sahte ve sapkın bir kimlik inşa ettiğini düşündü. Agota Kristof daha sonra Fransızca yazmayı bırakmayı ve sonuç olarak bir kimlik yalanı olduğuna inandığı şeyi bırakmayı seçti. Böylece anadilini, Macarcayı ve gerçek kimliğini yeniden keşfeder. Agota Kristof, benimsediği dili bir kenara bırakmanın yanı sıra artık nedenini açıklamadan yazma ihtiyacı hissetmiyor. Yapımları, yapay olacağı için onu kayıtsız bıraktı. Bu nedenle tüm el yazmalarını, daktilosunu ve iki dilli Macar-Fransızca sözlüğünü İsviçre Edebiyat Arşivlerine satmaktadır . Sadece günlüğü onun tarafından yakıldı çünkü paylaşmak istemediği çok fazla acı dolu anıyı yeniden alevlendirdi.

Ödüller

Yayınlar

Tiyatro

Koleksiyonlar:

Romanlar ve kısa hikayeler

Şiirler

Çalışmalarının sinemaya uyarlanması

Kaynakça

Notlar ve referanslar

  1. "  : Edebiyat Agota Kristof Neuchatel öldü  " üzerine, tsr.ch , İsviçre Radyo Televizyon ,27 Temmuz 2011.
  2. Agota Kristof, L'Analphabète , Cenevre, Zoé, 2004, s.  24
  3. içinde Obituary Le Monde tarihli31 Temmuz 2011, s.  19 .
  4. "Agota Kristof, halen Köszeg'de bulunan gıyaben", La Croix gazete makalesi , 28 Ağustos 2014.
  5. "  Grand Prix Littéraire Européen  " , adelf.info adresinde , Fransız yazarları derneği ,
  6. "  Romancı Agota Kristof öldü  " , tdg.ch'de , Tribune de Genève ,27 Temmuz 2011.
  7. Annie Rolland, Gençlik Edebiyatından Kim Korkar? , Paris, Thierry Magnier,2008
  8. Valérie Petitpierre, Bir sürgünden diğerine: Agota Kristof'un Trilogie romanlarında yazmanın yolları , Carouge - Genève, Zoé,2000
  9. Agota Kristof, L'Analphabète , Genève, Zoé,2004, s.  24
  10. Silvia Audo Gianotti, “  Agota Kristof. Yazmak ya da anlatılamazın ortaya çıkışı  ”, Sinerjiler Cezayir 6 numara ,2009, sayfa 125 ila 133 ( çevrimiçi okuyun )
  11. "  Preis der SWR-Bestenliste  " , swr.de , Südwestrundfunk adresinde
  12. "  Kristof Agota  " , bibliomedia.ch adresinde , bibliomedia
  13. "  A Kossuth- és Széchenyi-díjasok névsora  " , index.hu'da , indeks
  14. "  Agota Kristof tarafından ekilen tırnaklar  ", Le Temps ,Aralık 29, 2016( çevrimiçi okuyun )
  15. Christina Oikonomopoulou "  Agota Kristof: translinguisme Telif & kimlik  ," Acta Fabula , n o  uçuşta. 21, n ° 8,7 Eylül 2020( ISSN  2115-8037 , çevrimiçi okuyun )

Dış bağlantılar