Repertuarı arasında geleneksel şarkıları içinde Fransızca , belirgin olmasa da medyanın giderek bir dizi ile gerçekleştirilir sanatçılar şarkıcılar profesyonelleri ve amatörler ve basit ötesinde bu kuyunun çocuk şarkıları dönemleri öğrenilen Okulu . Bugün, repertuar kuryeler ihtiyatlı ama derinlemesine çalışmaktadır. Pek çok uluslararası eser bu geniş ve mevcut repertuvardan ödünç alıyor.
Geleneksel müziğin Merkezleri Fransa düzenlemek ve hareketli arka plan, yazılı kaynaklar yayımlamak XIX inci son koleksiyonları kadar yüzyıl.
Oral gelenek repertuarı , Fransızca, esas olarak bir ila ispatlanmıştır ses ( solo veya grup olarak şarkı ağızdan , örneğin, bir lider yanıt olarak). Son derece monodik bir repertuar , her şey iç içe geçmiş: melodi , anlatım , işlev , mizaç , ses pozu, süsleme , mikro varyantlar.
O ses belgeler şovlarda duymuş vokal davranış sesin poz demek ki bu monodic formu için inşa edilmiştir, seçmek için şekilde yerleştirilir harmonik sesler ve bu, her ne bölgeler, hatta ülkeleri..
Fransızca konuşma geleneklerinde de dahil olmak üzere bir “nazalizasyon” izlenimi ve sesin akut seslerinin sıkıştırılmasına yönelik ilgi (örneğin geleneksel teknikte uygulananın aksine). Üst çenenin, burun kemiklerinin, alnın hemen arkasındaki bu ses duruşu , süslerin ve mikro varyasyonların çok yüksek bir hızda olmasını sağlar.
Bununla birlikte, çok az süsleyen, ancak sesi harmonik sesler açısından çok zengin olan şarkıcıları da duyabiliriz . Sesin sesi yüz kemiklerine "sıkışmış" gibi görünüyor (birçok istisna olmasına rağmen). Unutmayın, Sylvette Béraud Williams'ın Ardèche'deki koleksiyonları (K7 Chants de la Soie, CMTRA), Berry'deki koleksiyonlar Roger Péaron'dan, Quebec'ten şarkılar ... Özellikle finallerde ama aynı zamanda armonik sesleri duyabiliyoruz. monodinin içindeki uzun nota pasajları. Dahası, sesin "yuvarlaklığı" dışında, Gregoryen repertuvarı için de aynı şeydir.
Metin önemlidir, biz "tedbir" nin zararına vurgulamak, biz eğer ekstra zaman eklemek için çekinmeyin anlatım bunu gerektirir.
Metinlerin ifadesi, sözlü sesinki gibi doğrudandır, yorumu ne olursa olsun (mesafeli olsun ya da olmasın), belirli kelimeler izleyen görüntüye (birinin söyleyeceği gibi "geçme işaretinin" basit bir "geçiş" destekleri haline gelir) ”). Şarkı söylemek, her şeyden önce bir işlevi , bir ritüeli (yeni bir evin zeminini yenmek için dans etmek, sallanmak, yürümek, çalışmak) anlatmak veya hayata geçirmektir .
Müzikal düşünce yataydır, bugün alıştığımızdan çok farklıdır: Seslerin dikeyliği, monodilerin veya anlatı çizgilerinin üst üste binmesi olarak deneyimlenir. Ve akorların düşünce başarısı gibi değil. Herkes genel seste kendini imzalamaya çalışıyor, ilginç olan bu. Nefes alma süreklidir, kesintiler işlevseldir. Aynı zamanda bir aksan görevi görür, kelimeyi keseriz, aynı zamanda metnin önemini de işaretler.
Bilimsel kültürde süslemeler yazılır. Sözlü gelenek kültüründe, şarkıcının vokal imzasıdırlar. Doğaçlama için tek yer, bunlar her şarkıcıya özel olan veya olmayan küçük parçalar, "mikro varyantlar".
Geleneksel fransızca şarkı da bir tür şiirdir. Ve tüm şiirler gibi, çevrenin ve geliştiği dönemin izlerini taşır. Bu damga formüllerde, dönüşlerde ve kelime dağarcığında kendini gösterir. O bir Parisli öğrencinin dilinde yazma için Francois Villon suçlamak için fikir alabilir XV inci yüzyılın? Formun ötesinde tema ebedidir, duygular ve eziyetler aynı kalır. Ve sonra müzik var. Fransızca şarkıda, dil ve melodi arasında geleneksel şarkının sunduğundan daha mükemmel bir eşleşme olduğunu biliyor muyuz? "
- Jean-François Dutertre
Birçok şarkıcı ve müzik grubu bu şarkıları icra etmeye devam ediyor . En dikkate değer olanlar: