| Dünyanın Şarkısı | |
| Yazar | Jean Giono |
|---|---|
| Ülke | Fransa |
| Tür | Roman |
| Editör | Gallimard |
| Toplamak | Beyaz |
| Yayın tarihi | 16 Mayıs 1934 |
| Sayfa sayısı | 318 |
Şarkı dünyası bir olan roman ile Jean Giono yayınlanan 1934 ile Gallimard .
Geniş ve lirik olan roman, doğanın ve karakterlerin kaynaşmasına gönülden sahiptir, ama aynı zamanda kendisini bir destan, yeni bir Truva Savaşı olarak sunar; burada, savaşlar ve şiddetten sonra erkeklerin kardeşliğinin düşlenenlere odaklanan mitolojik bir rotada kazandığı yer. nehir. Giono'nun yaratıcı hayal gücü, kötü ve ertelenmiş zamanın ardından muzaffer ve şehvetli baharda eylemin başladığı mevsimlerin geçişinin, sonbaharın sembolizminde olduğu gibi, tasvirlerin ve metaforların gücüyle ona sürekli duyarlıdır.
İlk bölüm (9 bölüm ve 130 sayfa), kayıp besson arayışına odaklanıyor: Sonbaharda, "besson" un (kardeşi bebeklik döneminde ölen ikiz) yaşlı bir oduncu babası olan Sailor ve balıkçı Antonio devam ediyor. nehrin her iki yanında, yaz boyunca kaybolan oğlunun peşinde koşuyor ve hikayenin özünü öğreniyor: Yüksek memleketin efendisi Maudru'nun kızı Gina'nın bessonu ve boğa sürüleri tarafından kaçırılma. Bu adam kaçırma, bir "Truva savaşı" başlatır: Maudru'nun köpekleri ve adamları tarafından takip edilen besson, Gina'ya vaat edilen yeğeni öldürür.
İkinci bölümde (7 bölüm ve 120 sayfa) Rebeillard ülkesinde kışın Maudru'nun yeğeninin cenazesi ile durdurulan zamanı, üçlünün Toussaint'in kambur şifacısı, ailenin müttefiki, Antonio'nun Clara ile mutluluğu, ilk bölüm yolculuğunda genç bir kör doğum ve bir köy şenliği sırasında Maudru çobanları tarafından öldürülen Denizci cinayetinin aniden duyurulmasıyla karşılaşıldı.
Çok daha kısa olan üçüncü bölüm (3 bölüm ve 23 sayfa), Denizci'nin ölümünün intikamını almak isteyen Besson ve Antonio'nun şiddetli cezalandırıcı seferiyle başlıyor: Maudru'nun çiftliğini ateşe verdiler ve nehirde bir sal ile yelken açarak huzur içinde döndüler. Nehir, genç Gina'yı ve sevdikleri kadınlarla Clara'yı getiriyor. Roman, kadınların varlığının yeniden doğuş için muzaffer bir yaşamla ilişkilendirildiği güney ülkesinde baharın kutsanmasıyla sona erer.
1925 gibi erken bir tarihte Giono, hayranlık duyduğu şair Walt Whitman'a atıfta bulunarak ve bir metinde "dünyanın şarkısı" ifadesini yaratmıştı.17 Haziran 1932ve Solitude de la pitié'nin sonunda The Song of the World başlığıyla yeniden ele alınan Giono, " Uzun zamandır dünyanın şarkı söylediğini (ve algıladığını) duyacağımız bir roman yazmak istedim. evrenin güzel sakinlerinin nefes nefese ” .
Giono, romanın birkaç ardışık versiyonunu yazarak projesi üzerinde birkaç yıl çalıştı. İçindeEylül 1933O tamamlanan dünyanın Şarkısı görünür 1 st Mart15 Nisan 1934, Revue de Paris'te "I. Kızıl saç besson" alt başlığıyla tefrika edildi ve yazmayacağı bir devam filmini önceden şekillendirdi. Tarafından basılan kitap Gallimard üzerinde16 Mayıs 1934coşkulu bir karşılama alıyor: Böylece Louis Aragon , Jean Giono'yu "doğanın tek şairi" olarak görüyor ve Marcel Arland , NRF'de , Avrupa dergisindeki Eugène Dabit gibi , kitabın başarısını selamlıyor. Bir film projesi öngörülüyor ve Giono 1941'deki romanından bir senaryo çiziyor, ancak film çekilmeyecek : Marcel Camus tarafından 1965'te onsuz bir sinematografik versiyon üretilecek , ardından Giono romanından bir oyun çizecek tiyatro tarafından 1958'de neredeyse tamamlanan Le Cheval fou , 1974'te Gallimard tarafından yayınlanacak.
Kitabın başlığı şu anlama geliyor: Jean-Paul Savignac tarafından özetlendiği gibi, "doğal dünya, tersine, insan davranışını etkileyen unsurlar olmadıkça, insanların eylemlerine katılır" ve Pierre Citron, Pléiade baskısı, hikayeye "efsanevi cazibesini" veren "kozmik vizyonun" gücünün altını çiziyor .
Üç ana karakter öne çıkıyor:
Doğal ortama eridi Bu üç basit ve ham karakterler, birleşik klanı oluşturan, ama aslında üçlüsü oldukça gibi ardışık kardeşçe çiftlerde reddedilirse Un de Baumugnes veya de pitié la Yalnızlık ( 1 st öykü): öyle ilk Denizci ve Antonio, besson arayışında birleşti. Daha sonra Besson ve Antonio, son yeniden doğana kadar birlikte intikam peşinde koşuyorlar.
Ayrıca, hayvanlarına (boğalar, köpekler) aşinalığı hem gizemli hem de rahatsız edici olan güçlü ve otoriter bir lord olan Maudru karakteriyle de tanışıyoruz: O, alçak arazilerden gruba şiddetle karşı çıkıyor ve eski bir tiran ya da canavarın bir tür figürünü oluşturuyor. masallar.
İkincil karakterlerden oluşan bir galeri de romanı kadınlarla canlandırıyor: Antonio'nun aşık olduğu genç kör doğum Clara ve genç Gina, hayatın ve duygusallığın taşıyıcıları ve hatta neredeyse sihirli güçlere sahip sahte şifacı Toussaint ve acımasız yeğeni. Lanetli. Son olarak silüetler, zamanın ötesinden kırsal bir dünyayı çağrıştıran esere (çobanlar, tekerlekli ustalar, burjuvalar, şifacıya yakın hac yolculuğuna çıkan hastalar) gerçekçilik verir.
Romanın çeşitli yönleri yan yana getirilmiştir:
Giono ayrıca, doğa ve vahşi dünyanın egemen olduğu ve karakterlerin kaynaştığı Haute- Durance'tan hayal edilen hayali bir coğrafya yaratır : bunlar gerçekten doğayla "bir" dir: "Ben baharım" , Gina örneğinde ( s. 266 ). Metaforların fazlalığı, bir stil arayışı oluşturmaz, doğanın bir eylem ortamı olması gibi: her şey, erkeklerin ve onların parçası oldukları dünyanın bu kaynaşmasını ifade etmeye katkıda bulunur. Çevre insancıllaştırılmıştır: "Omuzların ormanın içinden geçmesiyle yuvarlanan nehir" (incipit), "Uzaktaki bir orman inledi ve rüya gibi sözlerle konuştu" ( s. 92 ), "Öküzler dans ediyordu" ( s. 57 ); insanlar doğaya karıştılar ( "Büyük kartal kulaçlarına başladı" ( s. 35 ), "Bu sefer ona sahiptik, tilki adam" ( s. 149 ).
Anlatım, karakterlerin davranışlarını açıklayan her şeyi bilen bir anlatıcıyı gösterir (örneğin: "Belki de ölmüş olan bessonu düşünmeye başladı" ( s. 14 ), "Clara'yı kollarına alacağını düşündü ve kendisi onunla yeryüzüne uzanacak ” (son cümle) Hikayeleri (Clara ile buluşma ve doğum ( s. 38 ve sonrası), bessonun peşinde koşma ( s. 144 ve sonrası), Maudru bölgesi ve kavga ( s. 252-258 ), açıklamalar (nehir ve orman ( s. 28-31 ), Rebeillard ülkesinde kış ( s. 138-140 ), kış sonu yağmurundaki manzara ( s. 210 ) ve kelimelerin ve popüler dönüşlerin altını çizen sözlü bir icatla derin bir özgünlük arayan sık diyaloglar (örn .: "- Gel," dedi Denizci, onu kolundan çekerek. Biz başkalarına gidin. " ( s. 88 ); "- Burada yeryüzünde ne işim var? Diye sordu Antonio." ( S. 219 ).