Bir isopet veya ysopet topluluğudur fabl gelen Ortaçağ'da .
Ysopet veya Isopet aslen ortaçağ koleksiyonları belirli sayıda adıydı apologues veya fabl , iyi olan bilinen Dit d'Ysopet tarafından Marie de France ; bir kısa öykünün “cümlesini” veya “ahlakı”nı açığa çıkarmayı mümkün kılan didaktik ve ahlaki bir teşhir süreci hakkındadır. Bu isim sıkça götürüldü XIX inci zaman, yüzyıl filologları ve ortaçağcı aktif dil Francoise kökenleri hakkında sorular var. O zamandan beri , ortaçağ yazarlarının, eski, ortak ve evrensel bir savunmacı repertuarından yararlanarak, "cümleyi" veya "öykü"yü tanımlamayı mümkün kılan bir didaktik ve ahlaki sergileme süreci ( öğretme edebiyatı ) buldukları bir edebi tür belirlemiştir. Kısa bir hikayenin ahlakı". Böylece, aralarında exemplum , didaktik ve eğitim amaçlı kullanılan basit bir örnek anekdot ve alegori veya kıssa Antik beri kullanılan, isopet ortaçağ prototip olarak görünen didaktik ve ahlaki çalışmaları . Bu kısa anlatılar, hayvanların insan gibi davrandığını gösterseler de, anlatıya çok daha fazla önem veren ve Roman de Renart'ın koleksiyonlarında bir "hayvan destanı" görünümü alacak olan hayvan kitaplarından farklıdır . Adı kaybolur XVI inci koleksiyonları yer açmak için yüzyıl fabl ve amblemleri .
Isopet veya küçük Ezop, Orta Çağ'da Ezop masalına zaten verilen isimdi. Ancak o zaman, masalın babasının gerçek varlığına veya yazılarına dair somut bir iz yoktu; sadece itibarı ile biliniyordu ve Yunanca hiçbir belge onun uyarlandığını kanıtlamadı; içinde Souda , Ezop bir nehirdir Mysia ( Türkiye sözü) Homer , Strabon ve Hesiodos . Ezop geleneği iki çevirmen tarafından aktarılmıştı:
Romulus imperator kaynaktan I st yüzyılda prose türemiştir toplama IV inci yüzyıl .. A) sıradan Romulus (Romulus vulgaris Hervieux, t2, sayfa 195- 261); b) Viyana ve Berlin'in Romulus'u (Hervieux, t. 2, s. 417-454) ve Nilant'ın Romulus'u (Hervieux, t. 2, s. 513-548), Nilant tarafından 1709'da yayımlanması nedeniyle bu adla anılır. Diğer üç baskı kısaltılmış versiyonları temsil eder: Vincent de Beauvais'in Romulus'u (Hervieux, t. 2, s. 234-245), Romulus of Oxford (Hervieux, t. 2, s. 246-261) ve Romulus of Berne (Hervieux, t. 2, s. 758-762). Uyarlamalar Romulus dahil etmek Nevelet (Hervieux, vol. 2, s. 316-351), bir anonim toplama XII inci yüzyılda Nevelet 1610 yılında yayınlanan, Walter İngilizce atfedilen. Siteye giderek bu soy hakkında çok iyi bir fikir edinebiliriz: Latin Via Fables .
Flavius Avianus'un masalları Fransızca'ya çevrilmiş ve Avionnet'in küçültülmüş hali altında yayınlanmıştı ; Avianus, "Delphi kahininin tavsiyesi üzerine, onaylanması ahlakı daha zevkli hale getiren hikayeler hayal eden" Ezop'tan, "fabllarına ilahi eserlerinde giren" Sokrates'ten, "şiirlerini süsleyen Horace'tan" bahsetti. onlarla, çünkü hafif şaka görünümü altında, bilge öğretiler içeriyor"; diye ekledi ikincisi Babrius belirsiz biyografi Yunan fabulist ve Latin fabulist Phaedrus , çalışmaları en biliniyordu, IX inci yer almadığı halde, yüzyıl Suda kimin fabl hukuk danışmanı editörü, önce, dil Fransızca doğmuş zaman daha dolaşan, Pierre Pithou , eski klasiklerin yorumcusu, 1596'da Masallarını yayınladı.
Gelen X inci yanındaki yüzyılda Romulus biz Phedre bir (oldukça kötü) çeviri sonra kullanılabilir olduğunu şimdi inanmak için her türlü neden var, derlemeleri ve yeni uyarlamalar ortaya çıkmıştır Latince, Yunanca ve özellikle kaba dilde yer: Fransa, şunları bulabilir: Romulus vulgaris; Romulus sıradan; Sıradan Romulus; Dijon'lu Romulus; Romulus Divonensis; Wissembourg'lu Ezop; Aesopus ad Rufum ve Aesop d'Adémar, her ikisi de düzyazı olarak, ikincisi Adémar de Chabannes tarafından kopyalanmıştır . Düzyazıdaki Romulus, birçok yazar tarafından bazen kısaltılmış bir biçimde kullanılmış veya kopyalanmıştır; şunlardır: XIII th . s, Beauvais Vincent , onun şiirsel içinde, şimdi için listelenen eserlerde başlığını bulmak Ezop atfedilen 29 fabl ve 11 atanmamış fabl çevirisi, eklenen Phaedra . Gelen XII inci yüzyıl. Bu ayet çeşitli uyarlamalar konu olan, bir tarafından yazılmıştır Alexander Neckam ve başka bir Walter İngilizce (atanır Gualterus Anglicus () içinde alınan çeşitli eklemeler, bazen Avianus fabllarına oluşan ederken,), kompozit baskılarda. Anglo-Latin Romulus İngilizce'ye çevrildi ve bu çeviri Fransa'lı Marie'nin 1170 civarında Fransızca'daki ilk masal koleksiyonunu bestelediği çeviriydi. Gelen XIII inci ve XIV inci Walter İngilizce toplanması Lyon ve Paris ysopet Isopets I ve III de Fransızca olarak uyarlanmıştır yüzyıllar Novus Aesopus Isopet de Chartres de II ve Paris'i ysopet Alexander Neckam doğurma. Rahip ve rahip olan keşiş Eudes de Cheriton'un Ezop'u , çok zorlu bir Hıristiyan ahlakının seksen bir yaramaz ve hicivli masalını içerir; yakın zamanda General Recueil des Isopets'in dördüncü cildi olarak yayınlandı.
Belli bir alışkanlık beri alınmış görünüyor XII inci bir edebiyat türü şanlı kurucusu adını vermek yüzyılda; bu nedenle Alain de Lille, Tullius Cicero tarafından kendisine verilen soyluluk mektupları nedeniyle Retorik'e Tullia adını vermeyi teklif etmişti. Bu nedenle, bu eski yazarların zihinlerindeki eserleri belirtmek için Ezop veya Romulus imparatoru gibi efsanevi isimlerin kullanılmasına şaşıramayız.
Ysopet, Avionnet gibi bir küçücüktür; hem yazarın alçakgönüllülüğünü hem de Fransız dilinin çocukluğunu çağrıştırıyor. Ayrıca bu terim, hemen çağrıştıran her hafızasındaki, muhteşem Ezop antik tarzda bir apologue, bir bu durumda, aynı zamanda bir çeşni adı olduğunu not edebilirsiniz aromatik tıbbi bitki (ysopé, çördük gelen Grande Chartreuse , Yunanca ussôpos'tan ), alkollü içeceklerin bileşiminde pyment veya bourgerastre ile aynı şekilde kullanılır.
Retoriğin rağbet gördüğü bir dönemde insanlara kendi dillerinden örnekler ( örnek ) vermek uygundu . Evrensel Doktor Alain de Lille'in anekdotunu biliyoruz ; Dünyadaki tüm suyu parmağıyla kazılmış bir delikten geçirmek isteyen bir çocuğa soru sorarken, kendi yanıtını duydu: Siz kendiniz Kutsal Üçlü Birlik'in gizemini bana açıklayamadan çok önce bu görevi bitireceğim. Ardından ünlü bir ansiklopedi olan Anticlaudianis, sive de Officio viri boni et perfecti'yi yazacak ve burada yeryüzünün Kötülüklerini kovmak için bir Erdemler konseri hayal edecek. Ortaçağın masalları, hikayenin dramatize edilmesi, hayvanların insanlaştırılması ve toplumsal gerçeklere duyulan ilgi, Marie de France'ın üslubunun saflığı ile elde ettiği tüm şiirsel etkiler ve aynı zamanda Latin fabulistlerinin masallarından farklıdır. kısalığı ve zarafeti ile. Fransızca yazmak, dilin henüz sabitlenmemişken sanatsız sadece basit ifadeler sunabildiği bir zamanda, hoş dönüşler ekledi ve yazı işi olmadan cümleyi çevirmenin yeni ve doğal bir yolu fark edilmez. Ezop, Phaedrus ve Yunan ya da Latin fabulistleri Yunanca ve Latince yazdılar; sadece haleflerine ve özellikle Jean de La Fontaine'e konu ve fikirler sağlayabilirler, Marie ise ünlü masallarda bulunacak ifadelerin, dönüşlerin ve kafiyelerin tarihine ekler.
Sonuna kadar Fransızca yazılmış masal tanımlamak için kullanılan sözcük XIV inci yüzyıl; o zaman tür kullanımdan kalkacak. Bu içinde ortaçağcıların daha sonra ele alınacak XIX inci yüzyılın.
Şu anda edebi insanlar için ayrılmış, şüphesiz estetiğin kelime dağarcığına aittir: Orta çağ ezoterik işaretler, işaretler ve anlamlar ("anlamlar") zevki, insanlara, hayvanlar kılığına girmiş bu insan karakterleri aracılığıyla, pratik ahlak dersi içeren bu alegorik hikayeleri takdir etmelerini sağlamıştır. . Olanlar gibi Marie de France , kısa ve düzenli metre ile, kısa ve öz bir şekilde ihtiva takip edecek ysopets, endeks mümkün antik şairleri yapılan atalara ve evrensel hikayeleri.
Dekoratif sanatlarda da ysopet temalarına rastlıyoruz. Özellikle “Kraliçe Mathilde halısı” olarak bilinen Bayeux duvar halısında , üstte ve altta fantastik, vahşi veya evcil hayvanları, masalları, köşeli çift ayraçları betimleyen frizler ; bu tekrarlar merkezi tarihsel sahnelere kötü niyetli bir gönderme gibi görünüyor ve ahlaki bir yorum rolü oynuyor. Böylece, örneğin goblenin alt kısmında Phedre tarafından alınan Ezop tilkisi ve kuzgun sahnesi görülebilir; bu ysopetlerin orta kısımla bağlantısı ve anlamı sayısız tartışmaya yol açmıştır; çarpıcı olan, kendisine yapılan yorumların çokluğudur.
Genel olarak, ysopetler, amblemler, masallar… özellikle yapısalcıların dikkatini çekmiştir; ancak poetikada, örneğin dünyadaki tüm hikayeleri yakalayacak tek bir model ve olası dönüşümleri arayışı başarısız oldu. Roland Barthes şiirsel metni “gösterenin konuşlandırılması” ve “farklılıklar oyunu” olarak kavrar. D. Beirstein ve Daniel Terkla bunu gösterdi. Ancak masalların yansıttığı bakış açısı hakkında tartışmalar vardır. R. Wissolik ve D. Bernstein bu fablları bir Anglo-Sakson ahlaki yorumu olarak yorumladılar.
Fransa'nın Marie Masallarıİşte ilk olacak
Yazılı k'Ysopez masalları,
K'à onun usta manda et dist.
Saf amur le cumte Wuillaume,
bu krallığın en yiğit
Bu peri kitabına aracılık etmek
Roma treire de l'Angleiz,
Ysopet bu kitabı çağırıyor,
Yazmak için çalıştığını,
Latince Griu'dan the turna
Ama E'yi çoklaştıran Li Kings Henris,
Çeviri daha sonra Engleiz'de,
Ve Franceiz'de kafiye yaptım. Wolf ve Lamb (Fable XII inci tarafından yüzyıl) Marie de France , kelimenin tam anlamıyla tercüme nesirEzop, nehirden su içen kurt ve kuzu için şunları söyledi:
kaynaktaki kurt içti,
ve kuzu mansap oldu.
Öfkeyle kurt konuştu
kim çok kavgacıydı.
Kötü bir ruh hali içinde onunla konuştu:
"Başıma büyük bela açtın," dedi. "
Kuzu cevap verdi:
"Efendim ve ne içinde? "
Yani göremiyor musun?
beni rahatsız ettin bu su:
Sarhoşluğumu içemiyorum.
Ben de gideceğim, inanıyorum,
geldiğim gibi, hepsi susuzluktan ölüyor. "
Kuzu bu nedenle cevap verir:
Efendim, zaten akıntıya karşı içiyorsunuz:
İçtiğim her şey senden geliyor”.
"Ne! »Kurt dedi« bana hakaret mi ediyorsun? "
Kuzu cevap verir: "Ben niyetim yok".
Kurt ona dedi ki: “Gerçeği biliyorum;
bu bile beni senin baban yaptı,
onunla birlikte olduğum bu kaynağa,
şimdi altı ay önce, inandığım gibi ”.
"Bundan ne çıkarıyorsun," dedi, "bana mı?"
İnandığım gibi doğmadım. "
"Ve bu, çünkü öyle",
kurt ona "şimdi beni üzüyor musun?" dedi.
bu yapmamanız gereken bir şey. "
Böylece kurt küçük kuzuyu aldı,
onu dişleriyle boğar ve öldürür.
Zengin hırsızlar, vikontlar ve yargıçlar da öyle,
doğruluklarında sahip olduklarından.
Şehvetten sahte bahaneler,
kafalarını karıştırmak için yeterli buluyorlar,
çoğu zaman kendi isteklerine göre görünürler,
onlardan aldıkları et ve deri,
kurdun kuzuya yaptığı gibi.