Jean Genet

Jean Genet Bu resmin açıklaması, ayrıca aşağıda yorum yapıldı Jean Genet, 19 Aralık 1983, Viyana'daki
Imperial Otel'de . Anahtar veri
Doğum 19 Aralık 1910
Paris
Ölüm 15 Nisan 1986(75 yaşında)
Paris
Birincil aktivite yazar
Yazar
Yazı dili Fransızca
hareket absürt tiyatro
Türler roman , tiyatro , şiir

Birincil işler

Jean Genet ,19 Aralık 1910Paris VI inci arrondissement ve öldü14 Nisan 1986Paris XIII inci idari bölgesinde , bir olan yazar , şair ve oyun yazarı Fransız . Genet, eserlerinde özellikle eşcinsellik ve erotizme , gölgeli dünyalarda gelişen ikircikli karakterlerin kutlanması yoluyla değinir.

biyografi

ilk yıllar

Bilinmeyen bir babadan dünyaya gelen Jean Genet, yedi aylıkken annesi Camille Gabrielle Genet (1888-1919), mürebbiye veya oda hizmetçisi tarafından terk edildi. Kamu Yardımlaşma Öğrenci , genç Jean Genet bir yollandı koruyucu aile içinde Morvan (köyünden küçük ustalar oluşan Régnier ailesi, Alligny-en-Morvan ). Bu bölge, erken Fransa'nın gerçek bir "süt" XX inci  yüzyılın ardından ailelerin büyük bir kısmı tarafından zorunlu toplar Kamu Yardımlaşma toplamak ve zam çocukları terk III e Cumhuriyeti .

Genet'i evlat edinen ailesi, ona belediye eğitimi, nazik ve sevgi dolu bir emziren anne ve korunaklı bir çevre sunuyor. Çocuk orada mutlu, iyi bir öğrenci ve sunak çocuğu ama çekingen ve suskun. Bu dönemden itibaren, daha sonra “İlahi”, Notre-Dame-des-Fleurs'un kahramanı ve ardından kadın kahramanı olacak olan küçük Lou Culafroy'un şahsında Genet'nin ilk erkek duygularına ve yaşlı adamlara, kaçak kaçak avcılara geri döner. veya yanlış yerleştirilmiş marjinal. İlköğretim sertifikasında belediyesinde en iyi notu alır .

İlk hırsızlığını on yaşında yaptı. Genet'in mitolojisinin kurucu eylemi , eylemi nedeniyle kınanan, onun jestini kutsayarak çok varoluşçu bir değişiklik veren, böylece derin bir asosyallik iddiasında bulunuyor. İçindeEkim 1924Kamu otomatik olarak yardım evlatlık ailesinden onu ayıran ve Ecole d'Alembert, bir çıraklık merkezine onu gönderir Seine-et-Marne bir şekilde yetiştirmek, dizgici baskıda. Bir sanatçı olarak bir meslek hissederek, kaçar3 Kasım. Serserilikten tutuklandı, füg üstüne füge devam ediyor. Sonunda tutuklandığındaTemmuz 1926Paris ve Meaux arasında biletsiz bir trende kırk beş gün hapis yattı. 2 EylülMettray'nin bir tarımsal ceza kolonisi olan La Paternelle'deki çoğunluğuna kadar mahkemeler tarafından emanet edildi , burada tüm tahakküm / boyun eğme ayini, eril ve erkeksi hiyerarşi ve onun gözünde bundan kaynaklanan acımasız feodalizm, muhtemelen kristalleşmiştir.

Olay yerinden on sekiz yaşında ayrıldı ve çağrıyı bekleyerek iki yıl boyunca Yabancı Lejyon'a katıldı . Daha sonra , orada hüküm süren tutkular, sakinlerinin erkeksi ve gönüllü karizmasıyla üzerinde çok güçlü bir izlenim bırakan Kuzey Afrika ve Orta Doğu'yu keşfetti . Paris'e döndüğünde, küçük hırsızlıklarla (kitap hırsızlığı dahil) yaşayan Genet, neredeyse dört yılını yetişkinlerin hapishanelerinde, özellikle Sağlık Merkezinde ve Fresnes tutukevinde geçirdi .

Orada bir roman için ilk şiirlerini ve birkaç eskizini yazdı, durmadan ele alındı, yeniden düzenlendi, reddedildi. Genet mükemmeliyetçi, sonsuz bir memnuniyetsiz, kelimenin güzelliğine takıntılı biri. Hareketi, eylemin anlamını kutsayan, fiilin yaşayabilirliğini ancak güzel, güçlü, seçkin olduğunda kabul eder.

Hapishanede yazdığı ilk romanları, Jean Cocteau'nun sekreteri olmasının yanı sıra , Paris yakınlarındaki rue de Beaujolais'de bir kitapçı-galeriye sahip olan Paul Morihien'in Éditions de L'arbalète'de ya da “bir amatör pahasına” yayınlandı. Palais-Royal. Pornografik olarak kabul edilen bu ilk romanlar sansürlenir ve pelerin altında dağıtılır.

ilk yazılar

Genet, hapishanede kaldığı süre boyunca, kendini yazmaya adadı. 1942'nin başında, Divine lakaplı (Louis Culafroy adında küçük bir çocukken geçmişiyle) bir travestinin hayatını anlatan ilk romanı Notre-Dame des Fleurs'u (1943'te yayınlandı) yazmaya başladı. les-Petits-Pieds ve oda arkadaşı, Seck adında bir Afrikalı. Notre-Dame-des-Fleurs, 16 yıllık göz kamaştırıcı güzelliğe sahip genç bir suikastçidir. Bu "teyzelerin", bu erkek-kadınların dünyasını ve Montmartre gecelerini keşfediyoruz. Genet, savaş öncesi Paris'in Paris eşcinsel gecesinin belirsiz yaratıklarını çağrıştırıyor. Roman, göz kamaştırıcı güzellikteki suikastçıların görkemini anlatarak şöyle başlar:

"  Weidmann size beş saatlik bir baskıda göründü, başı beyaz bandajlarla sarılı, bir rahibe ve hala yaralı bir havacı, çavdarda düşmüş, Çiçeklerin Leydisi'nin adının bilindiği bir Eylül günü. . Linotiplerle çoğalan güzel yüzü, Paris'e ve Fransa'ya, kayıp köylerin derinliklerine, kalelere ve sazdan kulübelere indi ve üzgün burjuvalara, günlük hayatlarının büyüleyici suikastçılar tarafından sıyırıldığını, sinsi bir noktaya getirildiğini ortaya çıkardı. Kendilerine suç ortağı olan, gıcırdamayan resmi bir merdivenin yanından geçecekleri uykularına. İmajının altında, suçları şafakta patlak verdi: cinayet 1, cinayet 2, cinayet 3 ve altıya kadar, gizli ihtişamını ilan etti ve gelecekteki ihtişamını hazırladı. "

Genet bir şiirinde "Güneşi solduracak kadar yakışıklı bir suikastçı" diye yazar.

Gül Mucizesi (1946), Genet'in on altı yaşında, Mettray cezaevi kolonisinde, "en güzel Touraine'in en güzel yerinde" hapis yıllarını ve ardından hapishanede geçirdiği yılları hatırlatır. Anlatıcı, Bulkaen veya Divers ile olan en derin ve ilk aşkını anlatıyor. Ceza kolonisindeki mahkumların, yetişkinlerle buluşacakları Fontevrault karargahındaki mahkumlarla ve ölüm cezasıyla taçlandırılan Harcamone'nin tüm gözlerin merkezi ve “mucizenin kahramanı” olduğu gizli yazışmalarını anlatıyor . Gül ". Kapalı ve vahşi bir evrende kilitli yaşamaya mahkûm bu şiddetli ve tutkulu ergenlerin çocuk hapishaneleri ve romantizmi üzerine amansız bir belgedir.

"Fontevrault için Sağlık'tan ayrıldığımda, Harcamone'un orada idamını beklediğini zaten biliyordum. Bu nedenle, varışımda, hepimiz için maceramızı en ince noktasına itmeyi bilen eski Mettray yoldaşlarımdan birinin gizemine kapıldım: şanımız olan iskelede ölüm. "

Querelle de Brest (1947), denizci Querelle'i, Brest limanındaki ünlü bir genelev olan La Féria'nın hamisi Madame Lysiane'in sevgilisi olan kardeşi Robert'ı, kocası Nono'yu, bu genelevin bekçisi olan Müfettiş Mario'yu anlatıyor. Sorunlu bir kişiliğe sahip, düzenli Querelle olan ve onu gizlice seven Teğmen Seblon, kaçak genç bir katil olan küçük Gil Turko. Jean Genet için dramanın tüm kahramanları, Brest'in sisinden, cephelerini hafifçe yaldızlayan güneşten ve yazarı canlandıran çok tekil iç harekete benzer şekilde denizden doğar.

“Cinayet fikri çoğu zaman denizcilerin deniz fikrini çağrıştırır. Deniz ve denizciler kendilerini bir görüntünün kesinliğiyle sunmazlar, cinayet daha çok dalga dalga duygu dalgalanmasına yol açar. "

Ana aksiyon, uyuşturucu kaçakçılığı yapan, arkadaşı Vic'i öldüren, hileli bir zar oyunundan sonra Nono tarafından "tekmelenen" Quarrel'ı takip ediyor. Flashback'ler Querelle'in önceki cinayetlerini ve özellikle ilk cinayeti, ona "güzel yıldızım" diyen "Ermeni ibnesi" Joachim'in cinayetini hatırlatıyor.

Cenaze Hizmetleri (1948), en çok yanlış anlaşılmalara yol açan romandır. Kahramanlar: Milisler tarafından öldürülen direnişçi Jean Decarnin, Paris'ten küçük bir adam olan Riton, tanker Erik, Hitler'in kendisi "sodomite ve hadım edilmiş" olarak nitelendirilen, gerçekçi figürler değil, hanedan figürler, insan. şiirsel. Ayrıca Hitler'in homoerotikleştirilmiş bir görünümünün yanı sıra Nazi şiddeti ile cinsel çekicilik arasındaki ilişkiye karanlık bir bakış sunuyor. Milislerin bakış açısını kısmen benimsiyor ve milislerin beden kültüne ve Nazizm tarafından geliştirilen erkeklik sahnesine olan hayranlığını anlatıyor:

“Parisli küçük adam işini cesaretle yapıyor. İlk başta Führer'i incitmekten korktu. Uzuv çeliktendi. Paulo olan tüm bu işkence makinesinin en önemli parçası çubuktu. Dişlilerin, hassas yapılmış bağlantı çubuklarının mükemmelliğine sahipti. […] Ayrıca şefkatsizdi, nezaketsizdi, çoğu zaman en şiddetli titremeyi nazikçe yapan titreme yoktu. […] Dibe doğru koştu. Madam'ın mutluluk heyecanını duyunca çok mutlu oldu. İşinin güzelliğinin tanınması onu gururlu ve daha ateşli yaptı. Kolları, aşağıdan, omuzların yanında, orospu çocuğunun kolunu kavradı ve daha büyük bir şevkle daha da hızlı koştu. Führer hafifçe inledi. Paulo böyle bir adama mutluluk vermekten mutluydu. "Başka bir tane ister misin?" diye düşündü. "Ve aceleyle:" İşte sevgilim. »Delikten dışarı çıkmadan tekrar sırtını kaldırarak:« Küçük Fransızdan »ve aceleyle« Bir darbe daha… İyi mi, beğendin mi? Her zaman al. Ve bronz gözün ileri geri her hareketine, lirizmi bahşedilen mutluluk tarafından dikte edilen bir formül zihinsel olarak eşlik ediyordu. Hafifçe alay edercesine, çabucak silinip, "Size yüklenen bu Fransa" diye düşündü. Hitler, bir eli kuyruğunda ve onun parçalanmış yerlerinde, horozunun her vuruşunda bir mutluluk iniltisi koparsa da, bu ateşin arttığını hissetti. "

Ancak bu, Jean Genet'i, bazı okuyucuların düşündüğü gibi, Nazi rejiminin veya İşbirliği'nin bir firarisi yapmaz. Diğer yorumcular için bu metin Jean Genet tarafından kendi tarzında bir yas eserini anlatmak için yazılmıştır: Komünist bir direniş savaşçısı olan arkadaşı Jean Decarnin az önce bir milis tarafından öldürüldü.

Cenaze Hizmetleri Decarnin'in ölümü ve gömülmesi ile açılır. Genet daha sonra Paris'in çatılarında genç bir milis askerinin tutuklandığını gösteren haberlerin olduğu bir sinemaya sığınır. O zaman ne arkadaşının yasını tutabilir, ne de milislere karşı ikiyüzlü burjuvaziye göre cezayı kabul edebilir. Böylece arkadaşını öldürdüğünü hayal ettiği bu "küçük adam"ın bakış açısından bir kitap yazmaya karar verir. Kışkırtıcı ve skandal, savaştan sonra okuyucuda kötülüğün olağanüstü baştan çıkarmasına dair aşırı bir farkındalık yaratmaya çalışıyor.

Genet, Nazileri iyinin ya da gerçeğin yolunu gösterecekleri için değil, aksine suçu, terörü, yıkımı, başka bir deyişle kötülüğü en saf haliyle, Erik tarafından bir çocuğun nedensizce öldürülmesiyle somutlaştırdıkları için yüceltir. , Alman tankeri.

Le Journal du voleur (1949), Sartre'a göre basit bir otobiyografi değil, "kutsal bir kozmogoni"dir. Kitap, anlatıcının Fransa dışındaki gezintilerini anlatıyor. Otuz beş yaşındaki anlatıcı Jean, 1932'den 1940'a kadar olan hayatını hatırlıyor . Barselona'daki Barrio Chino'nun gölgeli mahallesinde, İspanya'daki sefaletin varlığını anlatıyor ve burada Salvador ile haşere adetlerini paylaşıyor. daha sonra muhteşem penguen, uskumru ve hain Stilitano için terk ettiği sevgilisi. İkincisi tarafından terk edilen anlatıcı, Endülüs yollarındaki yoksulluğunu anlatır. Fransa, İtalya ve savaş öncesi Avrupa'daki seyahatlerini anlatıyor.

"Böylece İspanya ve bir dilenci olarak hayatım bana iğrenmenin görkemini öğretmiş olacak, çünkü bu pis ve aşağılanmış karakterleri süslemek büyük bir gurur (yani aşk) gerektiriyordu. Çok yetenek aldı. Yavaş yavaş bana geldi. Mekanizmayı size anlatmak benim için imkansızsa, en azından kendimi yavaş yavaş bu sefil hayatı iradeli bir zorunluluk olarak görmeye zorladığımı söyleyebilir miyim? Onu asla olduğundan başka bir şey yapmaya çalışmadım, onu süslemeye, saklamaya çalışmadım, tam tersine onu tam sefilliği içinde tasdik etmek istedim ve en sefil işaretler bana dönüştü. büyüklük. "

Genet şöyle yazıyor:

“İhanet, hırsızlık ve eşcinsellik bu kitabın ana konularıdır. Aralarında bir ilişki var, her zaman açık olmasa da, en azından ihanet, hırsızlık ve aşklarım arasında bir tür damar alışverişi tanıyor gibiyim. "

Bize bu ilk roman tekrar yayımlandı dikkat edelim Gallimard sürümleri içinde Complete Works , ancak yaygın revize versiyonunda, hatta sorular ortaya hangi sansürlü. Genet'in, Querelle de Brest'teki “Ermeni ibne” cinayetinin bastırılması gibi, çoğu üzücü olarak kabul edilen ve hatta metnin anlamını değiştiren bu revizyon ve kınamalarda yer aldığı görülüyor .

Jean Genet'in Paris edebiyat topluluğu tarafından keşfi

Cocteau, Genet'in ilk eserlerini ve ondan sonra Sartre'ı keşfeder. Fransız edebiyat sahnesinin bu kötü çocuğunu övüyorlar ve onu zamanlarının dehası olarak görüyorlar. Cocteau onu ömür boyu hapisten kurtarır (üçüncü mahkumiyette, bu mahkumiyetin nedeni ne olursa olsun, suçlu ömür boyu hapse atılma riskiyle karşı karşıyadır).

Cocteau ve Sartre onu bir ahlakçı olarak görürken, Mauriac onu "dışkısal" olarak nitelendirmekten memnundur. Genet, topluma kendi bataklığının manzarasını göstererek, düzeni standartlaştırılmış şiddetle (ölüm cezası doruk noktasıdır) yönetilen burjuvayı köşeye sıkıştırdı: 1940 yenilgisini bu şiddetin koşullarını tersine çevirmek için bir fırsat gördü. cellat aşağılık bir kurban.

Genet ile bitmek tükenmek bilmeyen röportajlar yapan Sartre , Gallimard tarafından yayınlanan ve onun muazzam ilk cildi haline gelen Komple Çalışmaları'na ilk olarak bir önsöz olan şeyi yazmıştı : Aziz Genet, komedyen ve şehit , efsaneye göre sıkıcı olduğu kadar gösterişli de. yorumcular . Bu çalışma , Sartre'ın eserlerinin listesinin arka kapağında, sanki Sartre vampir gibi Genet'in cildine girmiş gibi, bu Tam Yapıtlar'da kesinlikle gereksiz bir yer işgal ediyor . Sartre bunu varoluşçu felsefesinin “örneği” yapar. Sartre'ın analizinin merkezinde,  Genet'in “  kainizm ”i, onun Kutsal Yazıların isyankar ve cani Kayin'iyle özdeşleşmesi yer alır.

Bu kitap Genet'i derinden üzecek ve kendi sözleriyle yaklaşık on yıl boyunca "beyin mekaniği orada incelendi", ki bu kısmen yanlıştır.

Genet, Parisli görkeminin zirvesindeyken, Sartre, Simone de Beauvoir , Alberto Giacometti , Henri Matisse , Brassaï'ye sık sık rastlar . Kariyerine oyun yazarı olarak başladı; ünü ve skandal kokusuyla önde gelen, en büyük yönetmenler tarafından sahnelenen oyunları başarıdır. Böylece, Roger Blin , Les Nègres'i, ardından 1960'ların başında sahnelenen Les Paravents'i sahneledi ve Fransa, Cezayir savaşının ortasında olmasına rağmen, Fransız sömürgeciliğine karşı şiddetli bir tavır aldı ve bağımsızlık davasını ele geçirdi .

Genet'in sözleri giderek daha kararlı hale geliyor. Sesini beyaz tiranlığa, Batı egemenliğine, Fransa'nın eski sömürgelerini terk ettiği içler acısı duruma karşı yükseltiyor. Ölümünden birkaç ay sonra 1986'da yayınlanan Le Captif Amorous adlı bir gazetede yazmaya başladı .

Hayatın sonu

1964'te arkadaşı Abdallah Bentaga'nın (özellikle Le Funambule şiirine esin kaynağı olan ) intiharı ve barbitüratlara olan uyuşturucu bağımlılığı , onun gezgin yaşam tarzını baltaladı. Genet, sonuna kadar, genellikle tren istasyonlarının yakınında, bakımsız otel odalarında yaşadı.

1975'te senarist olarak çok iyi para ödediği zamanlar hariç sefil oteller, Londra'da bir otelde kaldı. İşte bu koşullar altında, David Bowie ve yapımcı Christophe Stamp'ın (oyuncu Terence Stamp'ın kardeşi) isteği üzerine, Notre-Dame-des-Fleurs adlı romanını 180 sayfalık bir el yazması halinde sinemaya uyarladı . ilahi .

Gezici hayatında, ölümünden birkaç gün önce avukatı ve arkadaşı Roland Dumas'a emanet ettiği arkadaşlarından gelen mektuplar, çizimler ve el yazmalarıyla dolu iki küçük bavulla seyahat eder . Bavullardan biri özellikle İlahi senaryonun elyazmasını içeriyor .

Yalnız ve gırtlak kanserine yakalanan yazar, 13'ün gecesi kötü bir düşüş yaşadı. 14 Nisan 1986En Jack'in Otel odasında 205 n adet o  19 avenue Stephen-Pichon Paris; polis 16 Nisan'da ölümünü bildirdi.

Fas'ta deniz kenarındaki eski İspanyol Larache mezarlığına gömüldü .

Politika ve metafizik

siyasi kavgalar

Genet kendini politik mücadelelere adadı. Fransız burjuvazisinin ikiyüzlülüğünü kınıyor, Michel Foucault ve Hapishaneler Bilgi Grubu ile birlikte Fransız hapishane politikasına ve Yüksek Güvenlikli Karargahların kaldırılmasına yönelik çeşitli hareketlere katılıyor . Sömürge politikasını şiddetle eleştiriyor ve aynı zamanda uluslararası sahnenin ön saflarında yer alıyor. Bu nedenle, George Jackson'dan (kara mahkum, Kara Panterlerin kurucusu) mektuplarına bir önsöz yazması istendiğinde, aynı Kara Panterlerle tanışmak ve onlar için halka açık bir tavır almak için Amerika Birleşik Devletleri'ne gitmeye karar verir. Amerika Birleşik Devletleri'nde kalması yasaklanmış olmasına rağmen, orada birkaç ay kaldı. Aynı şekilde, Yaser Arafat ve Leïla Shahid ile görüşerek Filistinliler için bir tavır alıyor . Eylül 1982'de katliamlardan sonra Chatila'ya giren ilk Avrupalı ​​oldu . Ondan önemli bir siyasi metin olan Quatre heures à Chatila'yı çıkarır .

Filistin'de iki ay kaldıktan sonra, ölümünden birkaç ay sonra yayınlanacak olan Un captif amoureuse adlı bir dergi yazmaya başladı . Filistinlileri savunurken, yine de , dünyanın bu bölgesinde sembolik bir savaşın sürdürülmesi konusunda Batı'nın ve aynı zamanda SSCB ve Arap ülkelerinin kesişen çıkarları konusunda netliğini koruyor . Bu anti-Siyonist sözler, Sartre için gerçek bir gerçeklikten çok bir duruş olan iki kez Yahudi aleyhtarı bir renk alır.

Yetmişlerde ve seksenlerde bu sözler, Fransızları aşırı solu Siyonistler ile Siyonizm karşıtları arasında bölen ideolojik bir savaşın parçası olarak kabul edildiyse, Eric Marty tarafından iki kitapta yeniden analiz edildi . Bu karmaşık yazar hakkındaki gerçek ve diğerleri için, edebi ve biyografik gerçekliği hiçe sayarak bu metinlerin çarpıtılmasına ve genel bir çarpıtılmasına katılırlar. Öte yandan, Genet'in düzenli olarak -Gallimard'da L'Ennemi Déclared başlığı altında toplanan - neredeyse her zaman gerçek itfaiyeciler olan makaleler ve tribünler yayınladığı doğrudur .

Diğer şeylerin yanı sıra “Şiddet ve vahşet”, terörizm ve Kızıl Ordu Fraksiyonu'nu destekliyor . üzerinde yer alan bu makale,2 Eylül 1977Le Monde gazetesinin "bakış açısı" sayfalarında yer alması genel bir tepkiye neden oldu. Sadece Michel Foucault , GIP'nin eylemine atıfta bulunarak Genet'in pozisyonunu savundu: “Eylemimiz… masumiyet ve suçluluk arasındaki bu derin sınırı silmeyi amaçlıyor. Genet'in Soledad yargıcının ölümü veya Filistinliler tarafından Ürdün'de kaçırılan bu uçak hakkında sorduğu soru şu; gazeteler yargıca ve görünürde bir sebep olmaksızın çölün ortasında tecrit edilen bu talihsiz turistlere ağladılar; Bu arada Genet, "Bir yargıç ve böyle gezmeye yetecek kadar parası olan Amerikalı bir bayan masum olur mu?" dedi. Genet her zaman bakış açılarını tersine çevirir, okuyucuya sürekli soru sorardı.

Son olarak, eşcinselliği savunması, hapishaneleri kınaması, sömürgecilik karşıtı hareketlere genel desteği , Kara Panterleri savunmak için Amerika Birleşik Devletleri'nde kalması veya Filistin'de çifte kalması Genet'i bazıları için ezilenlerin kutsal savunucusu yapar. diğerleri, yalnızca sözde “baskıcılarından” nefret ederek savunacağı bu aynı ezilenlerin bilgili bir manipülatörüdür. Bu belirsizlik, imtiyazsızların tribünü rolünü üstlenmekte güçlük çeken Genet'i hiç rahatsız etmezdi.

Bu skandalın onun çalışmasıyla pek bir ilgisi yok: Les Nègres , Kara Panterler'e katılmasından on iki yıl önce yazılmıştı ve Bir Aşk Tutsağı , ölümünden sonra siyasetle kafa kafaya ilgilenen bir çalışma, öyle bir yoğunluk ve karmaşıklıkta ki, bu tutsağın bu sebeplerin altında yatan siyasi veya dini ideolojilere çok âşık olduğuna inanmak güç. Her şeyden önce, bu skandal çok geçici: Genet büyük metinlerini Cocteau onu keşfettikten sonra, Sartre ona bir biyografi adadıktan sonra yazmış gibi görünüyor. Son olarak, bu siyasi skandalın kokusu şimdiden dağılıyor: Genet'in eserleri Fransız repertuarında en çok icra edilenler arasında yer alıyor ve uzun süredir ne halkın gazabını ne de herhangi bir ideolojik sansürü çekmedi.

“Nazizm” ve Genet'in “anti-Semitizm” etrafındaki tartışmalar

Bu tartışma her zaman aktif olmuştur. Cocteau ve Sartre'a göre Nazi Almanyası üzerine şu satırları okumamız gereken burjuva değerlerin tersine çevrilmesi şeklinde olurdu:

“Hitler Almanya'sının yaptığı en çılgın eşkıyalık olan bu korsanlığın, iyi insanların nefretini uyandırması doğaldır, ama bende derin bir hayranlık ve sempati uyandırıyor. Bir gün Fransız askerlerinin korkulukların arkasında Alman askerlerini vurduklarını görünce, yanlarında olmamaktan, tüfeğimi omuzlamaktan ve yanlarında ölmekten bir anda utandım […].

Ayrıca, jouissance anından önce gelen -ve neredeyse onu saran- kasırganın merkezinde, bazen jouissance'ın kendisinden daha sarhoş edici bir girdap, en güzel erotik görüntü, en ciddi, her şeyin yöneldiği, hazırlandığı bir girdap olduğunu da not ediyorum. bir tür iç kutlama ile bana siyah tanker kıyafeti giymiş yakışıklı bir Alman askeri tarafından teklif edildi.

Bana Oradour katliamını emreden Alman subayının oldukça nazik, oldukça sempatik bir yüzü olduğu söylendi. Şiir için elinden geleni yaptı - çok şey yaptı. Onu iyi hak etti […]. Bu memuru seviyorum ve saygı duyuyorum. "

Ek olarak, Cenaze Hizmetleri , tüm askeri teçhizat tarafından üretilen hastalıklı fantezilerin, bu fantezilerin, milislerin ve işbirlikçilerin erotikleştirici kelime dağarcığının karmaşık bir şekilde dağıtılmasının bir analizidir.

Eric Marty de dahil olmak üzere bazı eleştirmenleri, onun Nazizmini ve antisemitizmini hala kınıyor.

Ancak Albert Dichy bu yorumlara karşı çıkıyor. 1970'de Genet ile Lübnan'da yaptığı görüşmeyi şöyle anlatır:

"Genet bana sorular sordu. Lübnan'da nasıl yaşadığımızı öğrenmek istedi, neden Fransızca konuştum, çok şaşırdı, bana “Hıristiyan mısın, Müslüman mısın?” diye sordu. “Hayır, ben Yahudiyim…” dedim, o yüzden çok şaşırdı, bana dedi ki: “Ama anlamıyorum, burada ne yapıyorsun? Diğer tarafta harika bir ordunuz var! Onlara katılmak zorundasın, her şeyi karıştırıyorsun, artık hiçbir şey anlamıyoruz! ”. Daha sonra, Genet'nin satranç tahtasının kareleri üzerinde hareket etmeyi çok sevdiğini, ancak karelerin hareket etmesini pek sevmediğini anladım. "

Éric Marty, Genet'te İyi için bir ıstırap, İyi'ye ilişkin bir ıstırap olacağını doğrular: “Eğer Genet Yahudi aleyhtarıysa […] Mutlak İyi ve Genet'in Yahudi karşıtlığının İyi için bir ıstırap, İyi'ye karşı bir ıstırap olduğunu. " Marty tezini geliştirmeye Kierkegaard ve anksiyete onun kavramına dayalı ve Sartre'ın da analiz edilir.

Albert Dichy, Eric Marty'ye şu yanıtı veriyor: "Bunun, Nadir şiddet içeren bir metin olduğu söylenmelidir . Ama sonuçta, Genet'nin eseri onun adına konuşuyor, onun aleyhine de konuşabilmesi doğal. Bu nedenle Eric Marty, Genet'in "metafiziği" adını verdiği ve çılgın anti-Semitizm, "Sodom" kapsamına giren bir cinsellik, Hitler'e, Milislere ve daha genel olarak "hiper güç"e duyulan hayranlığa dayanan bir denemeyi çok titiz bir şekilde öğretir. ”. Bu dava, açık bir şekilde kesin bir kınama ve Genet'in Filistinliler hakkındaki ifadesinin diskalifiye edilmesiyle sona ermektedir - bu metnin ana konularından biri olduğu açıktır. "

René de Ceccatty , Genet by Marty'den alıntılar yaparak ve Jean Genet'in düşüncesinin onun gözünde nasıl karikatürleştirildiğini göstererek Eric Marty'nin analizinin sınırlarını da belirledi. Ve sonuç olarak: "Hiçbir zaman bir halkı ezmek ve onları yok etmek için yazılmamış, aksine işgal altındaki bir ulusun genelleştirilmiş kınanmasını kınayan metinlerde sözde bir Yahudi düşmanlığı ve sözde Nazi sempatisinin izini sürmek neden? Alman ve aşık bir tutsakla ilgili olarak, biri insanlık onurundan yoksun bırakılan siyah Amerikalıların, diğeri ise yerlerinden edilmiş, sömürgeleştirilmiş, aşağılanmış Filistinlilerin kaderini takip etmeye çalışan kişiler. , herhangi bir siyasi kimliğinden sıyrılmış? " .

Agnès Vannouvong, bir Genet anti-Semit tezini onaylamaz ya da Nazizm'den büyülenmez ve diğer şeylerin yanı sıra, Ivan Jablonka'nın ( Jean Genet'in Les Vérités unvouables ) "ahlaki okumasını" kınar . Genet, kendisini şımartan bir ülkeyi ve bir koruyucu aileyi reddederek, Milislerin, Nazi kamplarının, askerlerin Nazilerin ve diğerlerinin homoerotizminden büyülenen bir Yahudi aleyhtarı olacağından, ezilenler politik olarak yanlış buzdağının bir kısmını gizleyecektir. -Führer'in güçlü figürü. "

Politika, Metafizik ve Teoloji

Eric Marty, Genet'in Yahudi karşıtlığının İyilik kaygısıyla bağlantılı olduğunu ve Genet'in Yahudileri ve İyiyi özdeşleştireceğini iddia ediyor. Bu, Albert Dichy'nin, Kötülüğün metafiziğinden bahsetmek gibi onaylamayı reddettiği çok tehlikeli bir hipotez gibi görünüyor.

Ancak Sartre, Genet'nin "kainizm"inden, onun kardeşler arası bir mücadeleyle özdeşleşmesinden söz eder, o, Saint Genet'nin bütün bir bölümünü, Genet'nin ahlakının anahtarını gördüğü Kabil figürüne adadı : bu ahlaki bir hiledir, yalandır. , kaybeden kazanır, tersine çevirme, Genet'in dediği gibi: ihanet. Erik ve Querelle, Genet'in bu Cainic veya şeytani evrenini en iyi şekilde somutlaştıran karakterlerdir. Bunun nedeni, Genet için gerçekliğin metafizikle kesişmesi, daha doğrusu ikili olmasıdır ve bu nedenle şiirsel olduğu söylenebilir. Aslında gerçeklik, dünyada hâlâ var olan Şeytan krallığına bir bakış atmamıza izin verecek ve o zaman Hitler, Şeytan'ın dünyadaki aktif varlığına tanıklık ederek mutlak Kötülüğü somutlaştıracaktı. Edebiyat o zaman Genet için kurtarıcıdır, çünkü dünyaya, onun işlerine ve davranışlarına tanıklık eder.

"Yahudiler pistir" demişti ve bu onun için "onların bu dünyadan olmadığı" anlamına geliyordu, açıkladı. Genet'e göre Yahudiler, görünürdeki gerçekliklerinin ardında, İyi ve Kötü güçlerinin karşı karşıya geldiği başka bir dünyaya dair bir fikir verebilirdi. Genet'e göre metafizik olarak İyi'nin tarafında olacaklardı: aramızda İyi'nin delegeleri olacaklardı ya da kendileri olduklarına inanacaklardı.

Albert Dichy, Le Monde ile yaptığı röportajın geri kalanında başka bir yaklaşım sunuyor. "Çalışmasının başlangıcına damgasını vuran özel durumu hesaba katmazsak, Genet hakkında hiçbir şey anlamadığımıza inanıyorum: Genet suçlu adına konuşuyor... derinden adanmış ve aralarında, daha özel olarak, oybirliğiyle reddedilmeye, sosyal kusmaya, insan topluluğundan bir çıkışa maruz kalanlara: büyük suikastçılar, ölüme mahkum olanlar, hükümlüler, hainler, cellatlar, milisler , Hitler'in kendisi. Genet onları haklı çıkarmaz, aklamaz. " Orada Aziz Genet nasıl masumiyet ve suçluluk arasındaki çizgiyi silmek için bu politikayı ilgili Sartre birden gösterimler.

Ama Georges Bataille'a göre , İyi ve Kötünün Dünyada karşı karşıya geldiği Maniheist bir metafizikten, Kutsal Yazıların kesin okumalarına bağlı olduğu için ilahiyatçı bir düşünceden de bahsedebiliriz . Genet bunu, örneğin Alman Cenaze Hizmetleri tankeri Erik'i anımsatarak söylüyor  : "Erik, aramızdaki bir nevi şer delegesi..."

Genet'in çalışmasında teoloji ve siyaset arasında ince bir bağlantı vardır. Böylece Cenaze Hizmetleri , “Jean'ın nişanlısı küçük hizmetçi” ve küçük kızının cenazesi gibi acınası bir figürle noktalanır. Genet, "boniche" dediği bu küçük hizmetçide ısrar eder. Kitap kızın ölümüyle başlıyor ve küçük kızının cenazesinden sonra odasına dönen küçük hizmetçinin yolculuğunun sonuyla bitiyor, Jean Decarnin'in cenazesine sefil bir kontrpuan. Bu küçük hizmetçinin içler acısı güzergahı, kitabın politik sorusunu gündeme getiriyor: Bizim toplumumuzda, boniche'nin kızının ölümünün yasını kim tutacak? Bu, aynı zamanda, bu kitabın teolojik bir okumasını da engellemez, çünkü Genet, sırrına sahip olduğu terslikleri durmaksızın takip ederek, bizi Kötülüğün cehennemi evrenine şiddetle nüfuz etmemizi sağlar. Kitabın merkezinde, dünya üzerinde mutlak gücün, gösterişli, sodomit ve hadım edilmiş bir görüntüsü olan Hitler'in kendisi ortaya çıkıyor:

“Bu kuyruk aynı zamanda meleğin silahıydı, iğnesi. Führer'in bağlı olduğu o korkunç makinelerden biriydi, onun gizli silahıydı, Führer'in dayandığı V1. "

Bu melek ancak Tanrı'ya karşı çıkan ve Cennetten kovulan siyah baş melek Şeytan olabilir. Yakışıklı Alman tankeri Erik, bu şeytani Hitler'den önce ve duyuran, bir çocuğu "hiçbir şey için" öldürdüğü korkunç bir sahnede Kötülük gerçeğini somutlaştırıyor. Cehennem evreninin Genet için günlük gerçekliği ikiye katladığını ve birinden diğerine geçişin olmadığını söyleyebiliriz. Colette Piquet şu soruyu soruyor: "Siyasi Genet, çalışmalarının Luciferian parıltıları tarafından itibarsızlaştırıldığı için daha az inanılır mı?" "

Aşık Tutsak'ın çok tartışmalı bir sayfasında Genet, hâlâ Hitler figürünü anımsatır:

"Ve hariç - buradaki kelime bu - bunun dışında, ne? Hitler, bir Alman Çoban Köpeğini yakmaktan veya Yahudilere yaktırıp okşamaktan güvenlidir. "

Hitler figürü, "hariç" kelimesinin önemli belirsizliğinden kaynaklanmaktadır. Onun şeytani doğası, bizi cehennem dünyasının tarafına geçiş yapmadan taşır. Hitler, dünyada lider olan Kötü'dür. Genet'in Nazi davasına bağlılığı yok...

Birçok sayfa Genet'in İsrail'e, Mossad'ına, ordusuna ve halkına duyduğu hayranlığı anlatır. Ama Genet'e göre İsrail iktidarın tarafına geçti ve Genet şu soruyu soruyor:

"Eğer bana en karanlık görünen, kökeni asıl amaçlanan, Köken olduğunu ve öyle kalmak istediğini söyleyen, kendilerine Zaman Gecesi, Filistin devrimi diyen insanlara karşı savaşmasaydı. , bu kadar güçle beni cezbetti mi? Bu soruyu kendime sorarak cevabı verdiğime inanıyorum. Başlangıç ​​Gecesi'nin arka planında -ve ebediyen- Filistin devriminin çalınan topraklar için olağan bir mücadele olmaktan çıkıp çıkmadığına bakılmaksızın, metafizik bir mücadeleydi. Ahlakını ve mitlerini tüm dünyaya empoze eden İsrail, Güç ile birleşti. O Güç'tü. "

Bu dünyanın her zaman suçluların, kötü muamele görenlerin yanında olan Genet, İsrail'in İyilik adına, sahip olacağı eşsiz Tanrı adına uyguladığı bu iktidara isyan eder:

"İsrail Devleti Ortadoğu'da bir bere, Müslüman omzunda kalan bir bere. "

Colette Piquet bu yorumu sunuyor: “İsrail'in kökeni ve sonsuzluğu vardır, diye yazıyor Genet, kendisini ve Filistinlileri kardeşçe rekabetin acımasız bir konumuna sokar. Genet'nin siyasi metinlerinin hiçbiri, onların altında yatan bu metafizik mücadelenin dışında okunamaz. "

Sanatta Etkisi

Edebiyat

Jean Genet, gençliğinde, derinden esinlenmiş Dünya Gıda ve Andre Gide , o da yazar karşılamak için çalıştı. Bu modelden bazı karakterlerini yarattı. Jean Genet'in özellikle kendini asosyal ve mistik bir serseri olarak sunduğu Le Journal du voleur'da anlatılan hayatı - ve sahnelenmesi - Beat Kuşağı yazarlarına ilham kaynağı oldu . Charles Bukowski'nin çalışmasında alıntılandığını ve Jack Kerouac'ın yazışmalarında övgüye değer buluyoruz .

Üstelik tiyatroları farklı olsa da bir röportajında ​​şunları söyledi: “Ateşle her şeyi yok edebilirsiniz ama ne pahasına olursa olsun Kaptan Bada de Vauthier'i kurtarabilirsiniz . "

Müzik

Dans

sinematograf

sanat eseri

Tiyatro

şiir

Romanlar ve diğer metinler

Makaleler, röportajlar

Film

ölümünden sonra

Yayınlanmamış ancak listelenmiş

İki bavulun içindekiler

Roland Dumas'a emanet edilen iki bavul , sergi küratörü Albert Dichy'nin ifadesine göre, "Ali Baba'nın küçük bir mağarası, her türlü taslak, okul defterleri, açıklamalı basın kupürleri, (…) Afişler, broşürler, Siyah Panter gazeteleri . Ve sonra tüm bu notlar, sonsuz sayıda not… (…) kitaplarını yaptığı bu otobiyografik malzeme. "

Bunlar Kızıl Ordu Fraksiyonu , hapishanelerdeki isyan, Kara Panterler , Tutsak Aşık'ın birkaç hazırlık el yazması , iki yeni film senaryosu, Notre-Dame sineması için bir uyarlama olan Gece ve İlahi üzerine kitap projeleri. des-Fleurs ortalarında yazılmış -1970s isteği üzerine David Bowie roman kahraman rolü çalmayı hayal”. "

Sergiler

Notlar ve referanslar

  1. Guy Thuillier, 1915'ten 2005'e kadar Nivernais yazarları, Nivernais Akademik Topluluğu,2006, s.  153.
  2. (in) Stephen Barber, Jean Genet , Reaktion Books2004, s.  18.
  3. Geir Uvsløkk, Jean Genet. Bir sapıklık yazısı Rodopi,2011, s.  17.
  4. Caroline Daviron, Jean Genet, bir Akdeniz tutkusu , Encre d'Orient ,2010, s.  54.
  5. Anne Laurent, Jean Genet bugün , Maison de la Culture d'Amiens'in Bilgi Servisi,1976, s.  41.
  6. (in) Stephen Barber, Jean Genet , Reaktion Books2004, s.  30.
  7. "Çok Güzel Sözler", 2001 yılında Lacancı Psikanaliz Okulu'ndaki bir klinik bölümün başlığıydı.
  8. bkz. Colette Piquet, "Günü solduracak kadar yakışıklı bir suikastçı", L'Unebévue n o  19, Delicesine abartılı. Psikanalist, bir peri vakası mı? , s.  131-148
  9. Cenaze hizmetleri , s.  164-165 .
  10. Bkz. Colette Piquet, op. cit.
  11. Bu konuda Genet'in, küme düşmesini önlemek için dilekçeyi imzaladıkları için André Breton ve Benjamin Péret'e hitaben yazdığı bir teşekkür mektubu var (Paris'teki Jacques Doucet edebiyat kütüphanesinin Breton koleksiyonundaki mektup). Bu mektup Fabrice Flahutez tarafından "Jean Genet tasarımcısı", Tüm dil resimleri. Jean Genet , Frieda Ekotto, Aurélie Renaud, Agnès Vannouvong, Fasano, Schena Editore / Paris, Presses de l'Université de Paris-Sorbonne, coll.  “Biblioteca della riderca”, Transatlantik serisi, 2008.
  12. Düşman ilan edildi - Metinler ve röportajlar , Gallimard, 1991.
  13. Aslında Genet gazetecisinin güveni kısmen yanlış, diye itiraf etti Genet: psikanalizsiz bir psikanalist olan Sartre ile konuşmalarını ve yazışmalarını besleyerek kitabı yazmaya teşvik etti. Ve sonra sıkıcı bulduğu Saint Genet'i asla tam olarak okumadı . Ve hepsinden önemlisi, başka bir yerde Le Journal du voleur'den sonra roman yazmayı bıraktığını söyledi  : Hapishaneleri sırasında romantik damarını tüketmişti ve daha önce başka bir şeye, tiyatro eserlerine, sanat ve edebiyat üzerine yazılara geçiyordu. siyasi hareketlere katılımı
  14. Hélène Combis, "  Jean Genet, cambaz ip cambazı ve edebi savurgan  " , Fransa Kültürü üzerine ,20 Kasım 2010( 11 Temmuz 2021'de erişildi )
  15. Frédéric Martel, "  Jean Genet in the Pleiade: a muhteşem ve tehlikeli bir şair  " , Fransa Kültürü üzerine ,4 Haziran 2021( 11 Temmuz 2021'de erişildi )
  16. Laure Narlian, "  Jean Genet'in gizli bavulları tüm hazinelerini ortaya çıkarmaya hazırlanıyor  " , francetvinfo.fr'de ,30 Ekim 2020( 10 Kasım 2020'de erişildi ) .
  17. Sergisi “Les Valises de Jean Genet” , 30 Ekim 2020 - 25 Nisan 2021, imec-archives.com'da .
  18. Jean Genet , Stephen Barber, Reaktion Books, 2004 ( ISBN  9781861891785 ) , s.  11-13 .
  19. Arşiv Paris 13 inci , ölüm belgesi n O  965, 1986 (8/11 görünümü).
  20. Abdellah Taïa , Le Rouge du tarbouche , Points, 2012'de bu mezarı çağrıştırıyor .
  21. Şatila'da dört saat .
  22. In Atasözü ve Yazılar II
  23. Cenaze hizmetleri , s.  133-134 .
  24. op. cit. , s.  262 .
  25. Bkz. Jean-Luc A. d'Asciano, Petite Mystique, Jean Genet , L'Œil d'or, 2007, s.  79-88 , Genet'in Direniş ile bağlantıları hakkında ( Haziran-Temmuz 1937'de tanıştığı Lily Pringsheim'dan Wilhelm Leuschner'a mesajlar getirdi ), hatta Edmund White , Jean Genet , Gallimard, 1993, s.  143 .
  26. Bu CONFIDENCES üzerine dinledi olabilir dailymotion.com içinde Colette Piquet, "Jean Genet, perversalités" alıntısı, Aziz Foucault bir mucize ya da iki? , Mayette Viltard (yön.), Cahiers de l'Unebévue , 2013, s. 217-256.
  27. Éric Marty, “Jean Genet à Chatila”, Kudüs'te kısa süreli kalış , Gallimard, 2003.
  28. Albert Dichy ve Patrick Kechichian, "  Genet, suçluların dünyayla son bağlantısını sürdürüyor  ", Le Monde ,3 Nisan 2003( çevrimiçi okuyun ).
  29. René De Ceccatty , “  Jean Genet Yahudi aleyhtarı mı? İnatçı bir söylenti üzerine  ”, Eleştiri (inceleme) , n o  714,Kasım 2006, s.  895 - 911 ( çevrimiçi okuyun )
  30. René De Ceccatty , “  Jean Genet'in düşüncesini neden karikatürize edin?  ", İnsanlık ,1 st Temmuz 2006( çevrimiçi okuyun ).
  31. Agnès Vannouvong, Jean Genet, türün tersi , Presses du Réel,2010, s.  179.
  32. Edmund White tarafından biyografisinde alıntılanmıştır.
  33. İçinde: Edebiyat ve Kötülük .
  34. Colette Piquet'e göre, "Günü solduracak kadar yakışıklı bir suikastçı", op. cit.  : Querelle de Brest'teki Ermeni Joachim ve Querelle , Vaftizci Yahya ve İsa'nın ters enkarnasyonlarıdır.
  35. Bkz. Colette Piquet, "Jean Genet, Perversalités", op. cit.  :

    "Maskeler ve numaralar, yalan itiraflar ve tehlikeli geri dönüşlerin ötesinde, işte her zaman mevcut olan, çok güzel sözlerin arkasına gizlenen Kötülük gerçeği var. Genellikle bir görüntünün kıvrımında ortaya çıkan kötülük, bazen Luciferian karakterlerinde vücut bulur, cehennem sahnelerinde ortaya çıkar ve gelişir. "

  36. Colette Piquet, op. cit.
  37. BNF, Fonds Chaillot / Vitez 106.1: Kaptan Bada .
  38. Jean Genet, bir aşk şarkısı, s.  69 , Kitap-DVD-CD, EPM / SWPRODUCTIONS, 2006
  39. Mansfield.TYA .
  40. "  başlığı, tabii ki, Jean Genet üzerine beceriksiz bir kelime oyunu oldu  yılında" David Bowie & Mick Kaya , Moonage Daydream'de Evren Yayıncılık, 2005,:, New York s.  140-146 .
  41. Nicolas Bacchus web sitesi.
  42. "  Ölüme Mahkum (Jean Genet), LES Chevals HONGROIS & KORBAK PROD.  » , Macar atlarında ( 11 Ağustos 2015'te danışıldı )
  43. "Funambule" riski egzersiz Wilfried Romoli tarafından Rosita Boisseau içinde Le Monde 13 Mayıs 2011.
  44. "  Jean Genet, aşık bir tutsak, bir savaşçı şairin yolculuğu  " , lussasdoc.org'da ,2017( 7 Şubat 2019'da erişildi ) .
  45. "  Jean Genet, aşık bir tutsak, bir şair savaşçının yolculuğu  " , film-documentaire.fr'de ,2017( 3 Mayıs 2019'da erişildi ) .
  46. Daha sonra Complete Works , cilt II, Gallimard baskıları , Paris, 1951'de gözden geçirilmiş bir baskıda yer aldı .
  47. Daha sonra Complete Works , cilt III, Gallimard, Paris, 1953'te gözden geçirilmiş bir baskıda ve aynı yıl "L'Imaginaire", Gallimard koleksiyonunda tam bir baskıda (orijinal metin) yer aldı.
  48. Complete Works , cilt V, Gallimard, Paris, 1979'da yeniden yayınlandı .
  49. Le Funambule ve L'Enfant Criminal , Marie Trintignant tarafından okundu , éditions des femmes , coll.  "Sesler Kütüphanesi", 1991.
  50. İcracısı Jacky Maglia kabul ederse, yakında düzenlenebilir.
  51. mucem.org'dan bakın .

Şuna da bakın:

bibliyografya

İlgili Makaleler

Dış bağlantılar