Siyon Liderlerinin Protokolleri | |
Yapımcılığını Sergei Nilus'un yaptığı 1912 tarihli bir Rus baskısının kapağı . | |
Yazar | Bilinmeyen |
---|---|
ülke | Rus imparatorluğu |
tür | Propaganda , demirci , aldatma |
Orijinal versiyon | |
Dil | Rusça |
Başlık | Протоколы сионских мудрецов veya Сионские протоколы |
Yayın tarihi | 1903 |
Siyon Liderlerinin Protokolleri , içinde Rusça : Протоколы сионских мудрецов veya Сионские протоколы gelen icat bir metindir şey tarafından çarın gizli polisi Bu 1903 yılında Rusya'da yayınlanan birinci ve sahtecilik kurulan dünyanın fethi bir planı olarak sunulmuştur Yahudiler ve Masonlar tarafından. Birkaç dile çevrildi ve yayınlanır yayınlanmaz uluslararası olarak dağıtıldı, en çok satanlar arasına girdi.
Kısmen aşırma içerik Machiavelli ve Montesquieu Arasında Cehennemde Diyalog tarafından Maurice Joly tarafından hayali bir planı dünya egemenliği anlatan 1864 den, satirik broşür Napolyon yok etmeye akil adamlar Yahudi konseyi tarafından geliştirilen bir program icat etmek, Hıristiyanlık ve kontrol etmek dünya. Kitap, şiddeti, oyunları, savaşları, devrimleri kullanacak, endüstriyel modernleşme ve kapitalizme dayalı bu planı ifşa eden yirmi sözde gizli toplantının hesaplarını bir araya getiriyor .
Adolf Hitler , Kavgam'da bundan Yahudi komplo teorisini kendi gözünde haklı çıkaran bir argüman olarak bahseder ve ardından onu Üçüncü Reich propagandasının en önemli parçalarından biri yapar . Bu kitapçık da teoride önemli bir rol oynar ZOG çevrelerinde belirdi beyaz supremacists arasında sağ uç içinde ABD'de . Bugün hem anti - Semitizm'in hem de tahrifatın sembolü haline geldi .
Şu anda Siyon Liderlerinin Protokolleri başlığı altında bilinen ve bazen Dünyanın Fethi için Yahudi Programı başlıklı metin , Rusya'da iki bölüm ve iki versiyon halinde yer almaktadır: ilk olarak 1903'te Znamia gazetesinde ( Знамя ) alıntılar , ardından bir versiyonu tamamlamak 1905 tarafından düzenlenmiş Serge Nílus içinde ve 1906 tarafından, Gueorgui Boutmi , milliyetçi subay ve yazar.
itibaren Nisan 1902Bu metnin varlığından bahsedilmiş ve Novoïé Vrémia'da yayınlanan bir makaleye konu olmuştur . Bu nedenle, 1903'ten önce bir versiyonu vardı, muhtemelen ilk olarak el yazısıyla veya zanaatkar baskıyla dağıtıldı.
1905'te Serge Nilus, Protokollerin tam metnini Velikoe v malom i antikhrist ( Le Grand dans le Petit: Deccal'in gelişi ve Şeytanın yeryüzündeki egemenliği ) kitabının yeniden basımının on ikinci ve son bölümünde yayınladı. . O metin geldiğini doğruladı ilk Siyonist kongresi 1897 yılında düzenlenen Basel , İsviçre . Nilus'un Protokoller'in diğer savunucuları tarafından ele alınan bu iddiası yanlıştır.
Protokoller 1909'da Almanca'ya çevrildi ve Viyana Parlamentosu'nda oturumda okundu. İle Ekim Devrimi 1917 yılında ve Batı Avrupa'ya Rus karşı-devrimcilerin uçuş, onların dağılımı genişledi. Ocak 1920'de Almanya'da ortaya çıktıklarında uluslararası alanda tanınır hale geldiler .
İngiliz The Times gazetesinde yer alan bir makale sayesinde kitabın ünü arttı . onun baskısında 8 Mayıs 1920, “ Yahudi Tehlikesi, rahatsız edici bir broşür ” başlıklı bir başyazı . Soruşturma Talebi " bu " tekil küçük kitabı " çağrıştırır ve metnin gerçekliğini, yerine getirilmiş bir kehanet olarak vurgulayarak metnin gerçekliğini gösterme eğilimindedir. Bu makale, Beyaz Ruslar iç savaşı kaybederken ve Muhafazakar Parti'deki "sert adamlar" bir " Pax Hebraica " yı kınayarak Kremlin'in yeni efendilerini itibarsızlaştırmak isterken yayınlandı . Protokollerin temaları , sonraki yıllarda Avrupa çapında yayınlanan çok sayıda anti-Semitik eserde (polemikçiler, bilim adamları veya kurgu) ele alınmıştır.
İlk Fransızca çeviriler 1920'de Protokoller başlığı altında yayınlandı . İsrail akil adamlar gizli toplantıların tutanakları , yorum baskısında La Vieille-Fransa , Paris VII e , 143 sayfa, 20.000 kopya halinde, baskılı 1922 Katolik rahibi tarafından Ernest Jouin içinde gizli Dernekleri Review başlığı altında 1901 Protokoller içinde, 1924 anti-semitik gazeteci tarafından Urbain Gohier başlığı altında İsrail Liderlerinin Protokolleri ardından, 1932 başlığı altında Siyon Liderlerinin "Protokoller". Kesin baskı , Éditions Bernard Grasset tarafından, monarşist yazar Roger Lambelin'in önsözüyle birlikte .
Adolf Hitler , Mein Kampf'ta bundan , Yahudi komplo teorisini kendi gözünde haklı çıkaran bir argüman olarak bahseder ve ardından onu Üçüncü Reich propagandasının en önemli parçalarından biri yapar .
Amerika Birleşik Devletleri'nde, otomobil üreticisi Henry Ford bunları The Dearborn Independent gazetesi aracılığıyla dağıtıyor . Ford için Protokoller of the Elders of Zion "bir kurgu olamayacak kadar korkunç derecede gerçek, yaşamın gizli işleyişine ilişkin bilgisinde sahte olamayacak kadar derin" bir çalışmadır. Protokoller de teoride önemli bir rol oynamaktadır ZOG çevrelerinde belirdi beyaz ırkçılar arasında aşırı sağ içinde ABD'de .
Yayınlanır yayınlanmaz Protokollerin sahte olduğundan şüphelenildi: Broşürü doğru olarak sunduktan bir yıl sonra, The Times of London konuya geri döndü, ancak bu sefer sahteciliğin kanıtını The End of the End başlığı altında yayınlamak için . Protokoller . Napolyon'a karşı 1864'te Brüksel'de yayınlanan Dialogue aux enfers entre Machiavelli et Montesquieu başlıklı bir broşürün yazarı olan Maurice Joly'den büyük miktarda alıntı yapılması, Protokollerin yanıltıcı doğasını desteklemektedir . Aldatma, iki metnin satır satır karşılaştırmasından açıkça görülmektedir. Cizvit rahip Pierre Charles'ın 1938'de eleştirel ve karşılaştırmalı çalışmasında yaptığı şey budur. Machiavelli'nin Diyalog'daki konuşması aktarılır; Yahudi Enternasyonali Fransız İmparatorunun yerini aldı.
Jacques Bainville , Action française'de , 1921 civarında tahrifatın farkına varır.
Protokollerin büyük destekçisi Umberto Benigni , Ernest Jouin'i 1921'de metni yayma kampanyasından dolayı kutlarken , ona şunları söyledi: bu belgenin değeri ".
Her şeye rağmen, The Elders of the Elders of Sion , anti-Semitik gruplar ve hatta bazı rejimler tarafından uluslararası bir Yahudi komplosunun varlığının kanıtı olarak hala bahsediliyor.
Göre Umberto Eco , Siyon Liderlerinin Protokolleri ve daha genel anlamda Yahudi komplosunun mit, Fransız edebi dizi film aslına bulur XVIII inci yüzyılın:
“[ Protokoller metni ] romantik kökenini ortaya koyuyor çünkü Sue'nun çalışması dışında, 'kötü adamların' şeytani projelerini böylesine gösterişli ve utanmaz bir şekilde ifade etmeleri çok inandırıcı değil [...]:' Sınırsız bir hırsımız var, açgözlülük tüketen, acımasız intikama meyilli ve kinle yanan bizler.” "
Modeli için Maurice Joly adlı broşüründe karşı Napolyon olduğunu Cizvit arsa içinde Mösyö Rodin Gezen Yahudi ve Halk Gizem tarafından Eugène Sue . Başka bir edebi model Alexandre Dumas (1849) tarafından Joseph Balsamo'da bulunur : Cagliostro , kraliçenin kolyesi meselesinin Masonik planını ortaya çıkarmak için orada Bavyera İlluminati ile buluşur .
1868 yılında bir açıkça anti-semitik iftira iftira yazar Hermann Goedsche'nin , takma Sir John Retcliffe, popüler roman, altında yayınlanan Biarritz oynadığı o Dumas aşırma ettiği, Hahambaşı temsilcileri dünyayı fethetmek için planını duyuran İsrail'in on iki kabile toplanan Prag'da Yahudi mezarlığına . 1873'te roman, gerçek bir tarihçe olarak sunulan Dünyanın Efendileri Yahudiler adlı bir Rus broşüründe ele alındı . 1881'de Le Contemporain bunu bir İngiliz diplomat olan Sir John Readcliff'ten (Goedsche'nin takma adı) geldiği gibi yayınladı. 1896'da, François Bourmand tarafından çağdaşı olmayan Les Juifs'te John Readcliff olarak adlandırılan kişi Hahambaşıydı . Dumas'ın Masonik toplantısında yer alan Sue'nun, Joly tarafından III. Napolyon'a atfedilen Cizvit planı , böylece Yahudi komplosu haline gelir ve halk tarafından bilinen Protokollerin yayınlanmasından önce çeşitli biçimlerde ele alınacaktır .
On dokuzuncu yüzyılın son yıllarına, Fransa'da Dreyfus olayıyla tutkulu bir şekilde doruğa ulaşan Yahudi karşıtlığı damgasını vurdu . 1889'da, Talmud'a göre Le Juif , Katolik profesör August Rohling tarafından Talmudjude'nin bir çevirisi ve Yahudi karşıtı gazeteci Édouard Drumont'un önsözüyle ortaya çıktı . Bu çalışmanın önemli bir etkisi vardır. Yahudilerin, dünya üzerindeki hakimiyetlerini güvence altına almak için mümkün olan her yerde Hıristiyanları incitmek ve öldürmek için emir aldıklarını kanıtladığını iddia ediyor. Jacques Halbronn'a göre , Protokoller laik bir Talmud geliştirme girişimidir - dolayısıyla Talmudik bir çağrışım olan "Bilgeler" kelimesinin kullanılması - dindar olmayan Yahudileri Yahudi karşıtı kampa dahil etmeyi mümkün kılar. Bu nedenle Rohling, en azından dolaylı olarak Protokollerin bir kaynağı olacaktır ; Joly'nin broşürüyle mukayese edilmesi gereken çerçevesi içeriğini oluşturmaktadır.
1920 yılından bu yana, yazarlık Protokolleri düzenli bir ajana, metnin karşıtları tarafından, isnat edilmiştir Okhrana'nın : Mathieu Golovinski . İkincisi, Fransa'daki Çarlık gizli polisi başkanı Pierre Ratchkovski'nin emriyle Paris'te sahteciliği yazacaktı. Bu köken, çekici olmasına rağmen, kaynaklarını incelerken en hafif tabirle kırılgan görünüyor. Protokollerin doğuşu bir sır olarak kalır.
Golovinsky'nin Protokoller'in editörü olarak tanımlanması , 1917'de eski Menşevik olan tarihçi ve hukukçu Serge C. Svatikov tarafından, o zamanlar Rus Geçici Hükümeti'nin yurtdışında, özellikle Paris'te Çarlık gizli servislerini dağıtmaktan sorumlu komiseri tarafından kuruldu. Raporunda Golovinksi'nin Okhrana içindeki hiyerarşik amiri ve Ratchovski'nin yakın işbirlikçisi Fransız Henri Blint'in ifadesini kaydeder. 1921'de Prenses Catherine Radziwill, New York'ta özel bir konferans verdi ve Protokollerin 1904-1905'te Rus gazeteciler Mathieu Golovinsky ve Manasevich-Manuilov tarafından Rus basını Pierre Ratchkovski başkanlığında hazırlanmış bir sahtekarlık olduğunu iddia etti. Paris'te gizli servis.
Bu teori, Schweizerischer Israelitischer Gemeindebund ve Israeltische Kultusgemeinde Bern'in Protokollerin İsviçre distribütörleri Bund Nationalsozialistischer Eidgenossin aleyhine şikayetini takiben açılan 1933-1935 Bern davası sırasında sunulmuştur . Davacılar ve tanıkları, Protokollerin aslen 1890'ların sonunda Fransa'da Rus gizli polisi ajanları tarafından yazıldığını ve daha sonra Rusça'ya çevrildiğini belirtiyorlar . Versiyonlarına göre, ana failler polis komutanı Pierre Ratchkovski ve işbirlikçisi Mathieu Golovinsky idi .
Ratchkovski'ye yönelik bu suçlamalar, 1939'da , ikinci Fransız ofisinin üyesi Henri Rollin'in kalemi altında, L'Apocalypse de notre temps'de (2005'te Éditions Allia tarafından yeniden basılmıştır) bulunur; Bu metin önce çarlık yanlıları, ardından faşistler ve Naziler tarafından akımlar tarafından .
1944'te Golovinsky'yi Protokoller'in yazarı olarak tanımlama sırası Alman yazar Konrad Heiden'e geldi .
Mathieu Golovinsky'nin Ratchkovski'nin emriyle hazırladığı bu teori, Kasım 1999Fransız haftalık L'Express'te bu iddiaların kanıtını bulduğunu iddia eden Rus yayıncı Mihkail Lepekhine tarafından . Lepekhine, Protokolleri , Çar II. Nikolay'ı Rusya'nın modernleşmesinin Rusya'yı bir Yahudi komplosu ile çökertmek ve dünyayı kontrol etmek için yapılan bir Yahudi manevrası olduğuna ikna etme hilesinin bir parçası olarak görüyor .
Protokoller'in hazırlanmasında Golovinsky'ye atfedilen role tarihçiler Michael Hagemeister, Richard S. Levy ve Cesare De Michelis tarafından itiraz edildi ve hikayeyi tarihsel olarak doğrulanamaz hale getiren bir kaynağın yokluğuyla karşı karşıya kaldı. 2009'da, “Golovinski hipotezini” destekleyen Pierre-André Taguieff, haftalık Marianne'de iddialarını yeniden gözden geçirdi .
İtalyan araştırmacı, Cesare G. De Michelis çalışmaları, kitabında Il manoscritto inesistente “Ben Protocolli dei savi di Sion: un apocrifo del XX secolo” 1998 yılı, ilk yayınlar Protokolleri . İkincisi, Rus basınında ilk kezNisan 1902Petersburg gazetesi Novovye Vremya (Но́вое вре́мя - Le Nouveau Temps ) tarafından.
Muhafazakar gazeteci Mihkail Menshikov, "İnsanlığa Karşı Entrikalar" başlıklı bir makalede, bir Fransız gazeteci tarafından Nice'de çalınan gizemli bir belgeyi tanıması için kendisine yalvardığı iddia edilen Yulianna Glinka adlı bir bayanla görüşmesini anlatıyor. Gelecekteki Protokollerin bu muhtemel matrisinden alıntıları okuduktan sonra , Menshikov, kökenlerine şüpheyle yaklaşarak, nihayetinde onları yayınlamadı. De Michelis olası bir Ukraynalı sahte ortaya koyarsa bazı metinde ukrainismes tanıklık gibi bir varlığının sorusu geç Fransızca orijinal el yazması iddia edilen XIX inci yüzyıl varsayımsal kalır. De Michelis, bu "Fransız orijinali"nin, neredeyse herkesin var olduğunu varsaydığı, ancak zamanın çok az tanığının nihayetinde gerçekten gördüğünü iddia ettiği son derece gizemli bir belge olduğunu gösteriyor.
Michael Hagemeister'in Protokoller'in kökenlerine ilişkin kapsamlı araştırması, onu belgenin Fransız kaynağından şüphe etmesine ve sahteciliğin yaratılmasında Rus gizli polisinin katılımını reddetmesine neden oldu. Özellikle, Bern davası sırasında ana savcılık tanığı Kont Alexandre du Chayla'nın (in) ifadesi için büyük miktarda para talep ettiğini ve davacıların kendilerinin onu son derece şüpheli olarak gördüklerini vurgulamaktadır. Bu tarihsel araştırma, Cesare G. De Michelis'in metin analizini desteklemektedir.
Hagemeister'in çalışması, akademi tarafından övgüyle karşılandı ve Richard S. Levy, akademisyeni "alandaki en yüksek otorite" olarak adlandıracak kadar ileri gitti.
Cesare G. De Michelis, 1902-1906 dönemi için Protokollerin gerçekte üç metne indirgenebilecek beş ayrı baskısının dokuz baskısını belirledi .
Cesare G. De Michelis'in araştırmasına dayanan ilk izlenimlerin ve baskıların tam listesi aşağıdaki gibidir:
Protokoller üzerine yaptığı çalışmaların birinin sonunda , Pierre-André Taguieff hayali olarak gerçekleştirebilecekleri beş işlev önerir - ve gerçekte, bir komplonun keşfi (sadece onu keşfedenlerin ruhunda var olan) genellikle takip edildiğinden beri bir karşı komplonun gerçek organizasyonuyla:
Protokoller gelmiş 1920'lerde kendi dağıtım beri bu işlevleri yerine Onların sürekli güncellenen kullanım gösterileri yol sözde rasyonel açıklamalar için sürekli arayış Dünya çalışır:. Protokoller için kullanılmış olan anti-semitik , anti-Siyonist , anti-Amerikan veya küreselleşme karşıtı politikaları .
In Kavgam , Adolf Hitler yazıyor:
“ Yahudilerin bu kadar şiddetle inkar ettiği Siyon Liderlerinin Protokolleri, bu halkın tüm varlığının nasıl kalıcı bir yalana dayandığını eşsiz bir şekilde göstermiştir. Frankfurt Gazetesi inleyerek, "Sahte bunlar" diye tekrarlıyor ve evreni buna ikna etmeye çalışıyor; bu onların gerçek olduğunun en iyi kanıtıdır. Birçok Yahudi'nin bilinçsizce yapabileceklerini açıkça ve bilerek ortaya koyuyorlar. Önemli olan bu. "
Joseph Goebbels , yönettiği Yahudi aleyhtarı propagandasında Protokoller'i uzun yıllar kullanmadı . Metni okuduktan ve 13 Mayıs 1943'ü Hitler ile tartıştıktan sonra, onları kullanabileceğini düşündü. Tartışmayı gözden geçirmesinde Goebbels, hem metnin modernliği hem de Yahudi dünya egemenliği projesinin tefsirindeki titizlik karşısında “şaşkına döndüğünü ” söylüyor .
In Sovyetler Birliği arasında Stalin , 1933-1935 yıllarında Sovyet gazeteler durdurma toplam sessizliğini koruyor Bern deneme o yanlışlığını sonucuna Protokoller .
Ancak İzvestia , Ilya Ehrenbourg'u olay yerine gönderdi . Bu kişi Nazizm ve antisemitizmdeki gelişmeleri takip etmekten sorumludur , o zamanlar Milletler Cemiyeti'nde özel olarak tartışılan sorulardır . Usulüne uygun olarak yazılan ve iletilen Ehrenbourg makalesi hiçbir zaman ortaya çıkmadı.
Diğer tüm dillerden daha fazla olan The Protocols of the Elders of Sion'un en az dokuz farklı Arapça çevirisi vardır .
Protokols of the Elders of Sion'un Arapça'ya ilk çevirisi ( Fransızca versiyonundan) 1925'te Kahire'de ve daha sonra 1926'da Kudüs'te yayınlandı. Gilbert Achcar'a göre , “yine de daha önce Arap ülkelerinde sadece marjinal bir dağılım biliyorlardı. 1948 ”; bunun Müslümanların değil, Hıristiyanların işi olduğunu vurgular.
Gilbert Achcar tarafından “modern Arap İslami köktenciliğinin manevi babası” olarak tanımlanan Muhammed Raşid Rıza , Zorunlu Filistin'deki 1929 isyanlarını izleyen bir metinden esinlenmiştir : “Yahudi karşıtı argümanı […] tüm kaynaklara dayanmaktadır, Yahudilere en düşman olan Müslüman geleneğine uygun argümanları birleştirmek ”.
1951 tarihli bir çeviri, " 1948 Filistin ihtilafının şiddetli alevlenmesinden " ve Nakba'dan ("felaket", 1948 Filistin göçü ) sonra Müslüman dünyasında dağıtılır . 1967'de Beyrouth'un İslami Basını, Roger Lambelin'in Fransızca versiyonunu Protocols des Sages de Sion başlığı altında yayınladı : 1897'de Basel'deki (İsviçre) Siyonist Kongresi toplantısında kabul edilen orijinal metinle uyumlu tam metin .
Achcar'a göre, "bu broşürde yer alan delilik, broşürün kendisinden çok daha geniş bir dağılıma sahipti" ve "Arap dünyasında anti-Semitizmin yayılmasına" büyük ölçüde katkıda bulundular. Avrupa'daki Protokoller propagandacılarının, yalnızca Yahudi aleyhtarı tasarıları olan ve Arap devletlerinin "kötü şöhretli yenilgisini mazur göstermeye çalışan" Arap dünyasındaki yayıncılarının motivasyonlarındaki farklılıklar üzerinde ısrar ediyor. Siyonist hareketten önce. ve ikincisinin neden İkinci Dünya Savaşı'nın muzaffer kampının tüm güçlerinin desteğini kazanabildiğini açıklamak ”.
Arap şahsiyetleri , resmi toplantılarda veya yazılarında Protokollere atıfta bulunur :
Bu literatür, Arap ülkeleri tarafından uluslararası alanda yayılan ve Pakistan , Malezya veya Endonezya gibi diğer Müslüman ülkelere yayılan anti-Semitik propagandanın bir parçasıdır .
Mevcut kullanımlar ve referanslarHamas tüzüğü , Protokollere ve diğer Yahudi aleyhtarı klişelere atıfta bulunur . 32. madde, “Siyonist planın […], Filistin'den […] sonra [] Nil'den Fırat'a […] genişlemeyi amaçladığını belirtir.
Ancak Gilbert Achcar , Hamas'ın yakın bir dostu olan Azzam Tamimi'ye atıfta bulunarak, tüzüğün değiştirilme sürecinde olduğunu bildiriyor. The Jerusalem Post'ta ilan edilenŞubat 2006bu: " The Protocols of the Elders of the Elders of Sion ve komplo teorileri hakkındaki tüm bu saçmalıklar - tüm bu saçmalıklar - ortadan kaldırılacak" değiştirilmiş versiyonda.
Gelen Suudi Arabistan öğretilir Protokoller Birinci Dünya Siyonizm Kongresi'nde onaylanan bir "belgenin orijinal" "dir Basel Yahudiler bunu inkar bile geçirmez geo-politik, ekonomik ve medya deneyimleri verilir ve" Bu çalışmada belirtilenlere karşılık gelen geçen yüzyıl.
2003 yılında, yeni İskenderiye kütüphanesi , Tevrat elyazmalarının yanı sıra Protokollerin Arapça çevirisini de içeren el yazması müzesini açtı . Yönetmen bunu şu sözlerle haklı çıkarıyor: “ Siyon Liderlerinin Protokolleri kitabı Yahudiler için Tevrat'tan daha önemli olabilir , çünkü hayatlarını onun ilkelerine göre yönetirler. "
Protokoller konusu Arap dünyasında çeşitli televizyon dizileri tarafından da popüler hale getirildi:
1974'te yayınlanan İsviçreli yönetmen Barbet Schroeder'in General Idi Amin Dada: Otoportre belgeselinde Ugandalı diktatör Idi Amin Dada , bir Yahudi komplosunun varlığını iddia etmek için kitaba atıfta bulunuyor ve elindeki Siyon Liderlerinin Protokollerini sunuyor . küresel.
Pierre-André Taguieff ve Catherine Nicault da dahil olmak üzere birçok yazar, Protokollerin zaman içinde çoklu kullanımlarının altını çizdi : iddia edilen Yahudi-Bolşevik veya Yahudi-kapitalist komploları, faşist veya Nazi propagandasını kınamak.
Alain Goldschläger 1989'da bu çalışmanın, sonuçları nefret ve yıkım eylemleri olan “kanıtlanmış bir yanlış” olduğunu yazdı.
Komplocular güvenmek Protokoller propagandalarını desteklemek için. Kendini Yahudi karşıtlığına karşı savunan İngiliz David Icke , bazı eserlerine esin kaynağı olan Siyon Liderlerinin Protokolleri'nin bir Yahudi komplosuna değil, bir " sürüngen komplosuna " tanıklık ettiğini beyan ediyor . Şimdi New Age olan ırkçılık karşıtı aktivist ve Pulitzer Ödülü sahibi Alice Walker , 2018'de, "başkalarının sormaktan korktuğu soruları soracak kadar cesur" bir adam olan Icke'nin "zihin özgürlüğünü" takdir ettiğini söyledi. 1991'de komplo teorisyeni Milton William Cooper , Behold a Pale Horse adlı kitabında Protokoller'i yeniden yayımladı ve burada Yahudileri bir " Yeni Dünya Düzeni" kurmak istemekle değil, İlluminati'yi (genellikle Yahudilerle eş tutulur) suçladı . 2011 yılında, New Age Hıristiyan komplocu ve anti-Semitik Texe Marrs , Amerikalı Hitlerite Henry Ford'un ek notlarıyla Protokoller'in bir baskısını yayınladı .
Metin, özellikle anti-Semitik ve / veya anti-Siyonist çevrelerde ve Arap-Müslüman dünyasında hala yayılmaktadır.
Protokoller kararı izleyen yirmi hakkında yıldır Fransa'da dağıtımdan yasaklandı25 Mayıs 1990Fransa İçişleri Bakanı Pierre Joxe , “Bu eserin Fransa'da dolaşımının Yahudi aleyhtarı olması nedeniyle kamu düzenini tehlikeye atmasının muhtemel olduğunu göz önünde bulundurarak. " Bu yasak artık yürürlükte değil: Elders of Sion Protocols'ün yayılması Fransa'da yasal.
Onların son sürüm 2010 yılının, düzenlenmiş ve sunduğu olmasıdır Philippe Randa , yayıncı ve siyasi eylemci arasında aşırı sağ . Tam metin çevrimiçi olarak mevcuttur (aşağıdaki Dış bağlantılara bakın).
"Sahte olduğu kabul edilen Siyon Liderlerinin Protokolleri bu nedenle yıllar içinde kendilerini empoze etmeyi başardı"
“İtalya'da, 1970 ve 1973'teki MSI kongreleri sırasında dolaşan New Order trendi tarafından düzenlenen Europa baskılarının reklam broşürü ; Siyon Liderlerinin Protokolleri'nin metni olan Mein Kampf'ın çevirisi ortaya çıktı […]. "
“Youtube'da yayınlanan bu videoları izlemek, anti-Semitizmin tüm geleneklerinden ödünç alınan senkretik bir söylemi ortaya koyuyor: Yahudileri kapitalist sistemle özdeşleştiren eski“ sol ”eğilim; ünlü sahte Protokoller of the Elders of Sion etrafında doruğa ulaşan daha da eski bir komplo okuması ; […]. "